Με το που δήλωσε ο Κασιδιάρης ότι στο ελληνικό Κοινοβούλιο υπάρχουν αρνητές του Ολοκαυτώματος, τα τουίτερ, τα φέισμπουκ και τα τηλεφωνικά κέντρα των ραδιοσταθμών γέμισαν από μηνύματα ενθουσιασμού και συμπαράστασης. «Επιτέλους, κάποιος είπε την αλήθεια, νισάφι πια με την προπαγάνδα των σιωνιστών, πού βρέθηκαν έξι εκατομμύρια Εβραίοι στην Ευρώπη, ό,τι κι αν κάνετε, δεν θα μπορέσετε να μας φιμώσετε». Είμαι απολύτως βέβαιος ότι, αν βγει κάποιος και πει ότι ο χορός του Ζαλόγγου δεν ήταν ακριβώς αυτό που νομίζουμε, αυτοί οι ίδιοι που αγωνίζονται για να μιλάει ελεύθερα ο Κασιδιάρης, μωρέ όχι μόνο θα τον φιμώσουν, αλλά θα του σπάσουν και το κεφάλι.


Οι αρνητές του Ολοκαυτώματος, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, δεν είναι αρνητές, είναι εγκωμιαστές. Γνωρίζουν ότι το Ολοκαύτωμα έγινε, πώς να μην το γνωρίζουν άλλωστε, υπάρχουν εικόνες, υπάρχουν ηχητικά, υπάρχουν μαρτυρίες των επιζησάντων αλλά και των ίδιων των ναζί, και γουστάρουν που έγινε. Καλά έκαναν και τους έκαψαν τους Εβραίους οι ναζί και μακάρι να βρεθούν και σήμερα κάποιοι να ακολουθήσουν το παράδειγμά τους. Όχι μόνο για τους Εβραίους αλλά και για τους κομμουνιστές, τους Τσιγγάνους, τους ομοφυλόφιλους. Αν ψάξετε τα social media, θα βρείτε φωτογραφίες χρυσαυγιτών, ο ένας ήταν και υποψήφιος βουλευτής, που φωτογραφίζονται έξω από το Άουσβιτς κάνοντας το σήμα της νίκης. Όπως θα βρείτε και τους στίχους του βουλευτή Σερρών, που προτρέπει την Άννα Φρανκ να προβεί στη γενετήσια πράξη.

Οι φασίστες αμφισβητούν το παρελθόν για να φέρουν το παρόν στα μέτρα τους. Στόχος τους είναι η διά της βίας επιβολή, ακόμη και οι θεωρίες τους, οι ιστορικές δοξασίες τους εν προκειμένω, περιέχουν εν σπέρματι τη βία. Γι' αυτό είναι τελείως λάθος να μπαίνει η αμφισβήτηση του Ολοκαυτώματος δίπλα στην αμφισβήτηση της Γενοκτονίας των Ποντίων και την Καταστροφή της Σμύρνης, όπως κάνει η Ν.Δ. στην πρότασή της για το αντιρατσιστικό. Δεν είναι λάθος, είναι εμπρόθετη σύγχυση, αφενός για να κατευνάσει τους ακροδεξιούς ψηφοφόρους της και αφετέρου για να στοχοποιήσει όποιον τολμάει να αμφισβητεί την επίσημη ιστορική αφήγηση.

Και τώρα φτάνουμε στα δύσκολα: Μετά από όσα είπαμε, η άρνηση του Ολοκαυτώματος δεν πρέπει να είναι ποινικώς κολάσιμη; Δεν πρέπει να υπάρχει ένας νόμος που θα έδινε στον φρούραρχο της Βουλής τη δυνατότητα να μπει στην αίθουσα και να συλλάβει τον Κασιδιάρη; Η απάντηση είναι όχι, όχι στην ποινικοποίηση ακόμη και των πιο αποτρόπαιων απόψεων. Το ζήτημα δεν είναι οι απόψεις. Το ζήτημα είναι ότι δεν συλλαμβάνουν τους Κασιδιάρηδες για τις πράξεις τους, ότι τους αφήνουν να μαχαιρώνουν, να χαρακώνουν, να δέρνουν, να τρομοκρατούν. Τους αφήνουν να διεισδύουν στον στρατό και την αστυνομία.

Άμα θέλει ο φρούραρχος, έχει πεδίον δόξης λαμπρόν.