Μεταξύ ανοησίας και κυνισμού

Μεταξύ ανοησίας και κυνισμού

Αλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι οι διαχειριστές της εξουσίας ξέρουν να παίζουν καλά το θέατρο του παραλόγου. Γνωρίζουν πώς και πότε να εκμεταλλεύονται τις καταστάσεις, ώστε με λίγα ψέματα από εδώ, λίγη υπερβολή από εκεί, να επιχειρηματολογούν υπέρ μιας πραγματικότητας που απλά δεν υπάρχει. Είναι πέρα για πέρα εικονική.

Ο υπουργός Οικονομικών Γ. Στουρνάρας είναι ένας από τους πολιτικούς που με ύφος σοβαρό, αλλά και ελαφρώς αισιόδοξο, όσο ακριβώς δικαιολογεί η θέση του, διακήρυξε από τηλεοράσεως ότι είναι εντελώς εσφαλμένη η εντύπωση ότι ο Ελληνας υπερφορολογείται!

Δεν έγινε γνωστό εάν η εικόνα αυτή οφείλεται σε ίδια αντίληψη του υπουργού ή σε πληροφορίες που συνέλεξε από το περιβάλλον του... Ομως μπορεί να σκεφθεί κάποιος, χωρίς να έχει άδικο, πως εφ' όσον ο κατ' εξοχήν αρμόδιος υπουργός της χώρας εκτιμά ότι δεν υπάρχει θέμα υπερβολικών φόρων, τότε σίγουρα έρχονται κι άλλοι...

Ο κ. Στουρνάρας δεν «είδε» και δεν υπολόγισε το χαράτσι που έχει τσακίσει τους Ελληνες. Δεν κατάλαβε πόσο έχουν επιβαρυνθεί ο μισθωτός και ο συνταξιούχος από τις περικοπές των μισθών και τις αυξήσεις φόρων και εισφορών. Δεν αντιλήφθηκε ότι με τους νόμους που ψήφισαν ακόμη και ο άνεργος καλείται να πληρώσει φόρο, εάν έχει κάποια περιουσία και τεκμαρτό εισόδημα.

Ο κ. Στουρνάρας επέλεξε το ρόλο του «κακού χωροφύλακα», όχι γιατί του πάει καλύτερα. Αλλά γιατί αυτόν ακριβώς το ρόλο θέλει συνειδητά να υπηρετήσει. Είναι ο κύριος εκφραστής αυτής της πολιτικής, φέρει το βάρος της υλοποίησής της και προφανώς δεν είχε άλλη επιλογή, από την εσκεμμένη παραπληροφόρηση.

Το ερώτημα είναι γιατί ο κ. Χ. Σταϊκούρας, ο έτερος του οικονομικού επιτελείου, φίλα προσκείμενος στο Μαξίμου, έσπευσε την επομένη, μιλώντας στη Βουλή, να παίξει το ρόλο του «καλού χωροφύλακα». Ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών άδειασε τον Γ. Στουρνάρα, λέγοντας ότι «η φορολόγηση νοικοκυριών και επιχειρήσεων είναι ιδιαίτερα υψηλή»!

Συχνά, όπως στις ταινίες και στη ζωή, χειρότερος αποδεικνύεται ο «καλός». Κυρίως γιατί μέσα σε όλη την υποκριτική του κατανόηση για τα δεινά των άλλων κρύβεται η πλήρης και παγερή αδιαφορία του.

Για την ιστορία, ο κ. Σταϊκούρας έχει αναλάβει να παίζει ταυτόχρονα και το «λαγό» σε πολλά κρίσιμα θέματα. Αλλοτε τεκμηριώνοντας τη λογιστική ύπαρξη πρωτογενούς πλεονάσματος και άλλοτε μιλώντας για την ανύπαρκτη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους.

Συχνά στην πολιτική είναι δυσδιάκριτα τα όρια μεταξύ ψέματος, ανοησίας και κυνισμού. Στη συγκεκριμένη περίπτωση του άρθρου συνυπάρχουν και τα τρία.