Μετά τον Βενιζέλο, και ο Σαμαράς προσχωρεί στην τακτική να ανακινήσει πρόωρα θέμα εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας. Μέσω της προεδρολογίας επανέρχεται στο προσκήνιο το σενάριο των πρόωρων εκλογών. Η θητεία του Προέδρου της Δημοκρατίας τελειώνει σε ένα χρόνο. Ο χρόνος αυτός όμως θα είναι πυκνός σε εξελίξεις, με τις διπλές εκλογές και την περιβόητη ρύθμιση του χρέους.
Η κυβέρνηση προσβλέπει προπαγανδιστικά στο "success story", έστω και αν μετακινεί για το τέλος του έτους τη συμβολική έξοδο στις αγορές. Παρ' όλα αυτά ο πρωθυπουργός καταφεύγει στην άκαιρη προεδρολογία, επιχειρεί να χρεώσει στον ΣΥΡΙΖΑ την ευθύνη για τη διάλυση της Βουλής εάν, λέει, δεν συναινέσει στο πρόσωπο του νέου Προέδρου. Η πρώιμη προεδρολογία και η παρατεταμένη εκλογολογία υπονομεύουν τον "στόχο - δημοψήφισμα" που υποτίθεται ότι θέτει ο Σαμαράς για τις ευρωεκλογές, δηλαδή τη διασφάλιση της "πολιτικής σταθερότητας".
Η νέα κυβερνητική τακτική, στην οποία προσχώρησε ακόμη και ο Στουρνάρας με τη συνέντευξή του στους Financial Times περί "αδύναμης κυβερνητικής πλειοψηφίας", οφείλεται σε πολλούς λόγους, αλλά αποκαλύπτει τη μία και μοναδική αλήθεια: η κυβέρνηση δεν μπορεί πλέον να κυβερνά με ψέματα. Έχει χάσει την πρωτοβουλία των πολιτικών κινήσεων και δεν θα την αποκτήσει με την περιβόητη "ρύθμιση του χρέους", αφού η ρύθμιση αυτή θα συνοδεύεται από νέο, σκληρό Μνημόνιο και θα έχει τη σφραγίδα του Σόιμπλε, δηλαδή δεν θα προβλέπει ούτε, έστω μερική, διαγραφή χρέους, όπως με περίεργη προθυμία έσπευσε να αποδεχθεί ο Στουρνάρας. Μια τέτοια προοπτική δημιουργεί προϋποθέσεις πολιτικής - κοινωνικής αστάθειας. Η παραμονή της κυβέρνησης Σαμαρά στην εξουσία, με τεχνητή αναπνοή, αποτελεί παράγοντα δυνάμει πολιτικής αποσταθεροποίησης. Όχι μόνο λόγω των αντιδράσεων που θα προκαλέσει η παράταση της λιτότητας, αλλά εξαιτίας και του "μονόδρομου" αυταρχισμού και εμφυλιοπολεμικού κλίματος που η κυβέρνηση πανικόβλητη έχει επιλέξει για να αντιμετωπίσει τον ΣΥΡΙΖΑ.
Η κυβέρνηση γνωρίζει ότι μετά το καλοκαίρι οι πολίτες θα ζήσουν πρωτόγνωρη φορολογική επίθεση, που θα δημιουργήσει πολιτική χιονοστιβάδα εις βάρος της, με δεδομένη μάλιστα την ήττα της Ν.Δ. στις εκλογές και την εξαέρωση του ΠΑΣΟΚ στις ευρωεκλογές.
Ο Σαμαράς έχασε την ευκαιρία "πολιτικού αιφνιδιασμού" τον Ιούνιο με την ΕΡΤ και τον Σεπτέμβριο με τη δίωξη της Χρυσής Αυγής. Είτε δεν τόλμησε, είτε εμποδίστηκε από την τρόικα να προσφύγει σε εκλογές. Τώρα, μέσα στην ευρωπαϊκή προεδρία, υπό κανονικές συνθήκες, το απαγορευτικό για εκλογές είναι ισχυρότερο. Εκτός εάν... Η ανακίνηση της προεδρολογίας αποτελεί παραδοχή ότι το 2014 θα είναι χρονιά βουλευτικών εκλογών. Πότε; Στην παλαιοκομματική αντίληψη Σαμαρά μπορεί κανείς να διακρίνει παιχνίδια ακόμη και με τον θεσμό της Προεδρίας, μεθοδεύσεις εκβιασμένης εφαρμογής συνταγματικών προβλέψεων...
Η κυβέρνηση είναι αντιμέτωπη με την πολιτική της, που έχει αποδιαρθρώσει το μνημονιακό μπλοκ εξουσίας. Χαρακτηριστικό δείγμα τού "κενού εξουσίας" που διαμορφώνεται είναι η ορμητική εμφάνιση δικαστικών ερευνών για σκάνδαλα του παρελθόντος που αγγίζουν το παρόν, όπως τα "χρυσά" δάνεια του Τ.Τ., που συμπαρασύρουν πρόσωπα και καταστάσεις του ΤΧΣ, που αποκαλύπτουν τη διαπλοκή προσώπων του δικομματικού πολιτικού συστήματος με μεγαλοκαναλάρχες και μεγαλοεπιχειρηματίες, που επισημειώνουν την κρίση του άλλοτε κραταιού τραπεζικού συστήματος.
Αν η υπόθεση Τσοχατζόπουλου τον Μάιο του 2012 υπήρξε η χαριστική βολή για το ΠΑΣΟΚ, τα νέα σκάνδαλα με επίκεντρο τους υπερεξοπλισμούς και τις τράπεζες μπορεί να συμπαρασύρουν τη Ν.Δ. σε άβυσσο ανυποληψίας. Η αίσθηση αυτή δίνει πολιτική - θεσμική αυτοπεποίθηση σε τμήμα της Δικαιοσύνης να αξιοποιήσει στοιχεία που έχουν συγκεντρωθεί από εσωτερικές ή εξωτερικές πηγές, αλλά ήταν καταχωνιασμένα. Μέσα σε τέτοιο κλίμα πολιτικής αβεβαιότητας, είναι λογικό ο Σαμαράς να ψάχνει άλλοθι για πρόωρες εκλογές...