Picasonidis 40c: 2014 ΠΟΡΕΙΑ ΜΝΗΜΗΣ 71 ΧΡΟΝΙΑ

Ποτέ ξανά Θεσσαλονίκη-Άουσβιτς-71 χρόνια από την αναχώρηση του πρώτου συρμού

2014 ΠΟΡΕΙΑ ΜΝΗΜΗΣ 71 ΧΡΟΝΙΑ

Ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης &

o Πρόεδρος της Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης

Δαυίδ Σαλτιέλ

σας προσκαλούν σε εκδήλωση μνήμης

για τους 50.000 Θεσσαλονικείς Εβραίους

που θανατώθηκαν από τους Ναζί

Κυριακή 16 Μαρτίου 2014

Συμβολική πορεία

στη μνήμη 50.000 Ελλήνων Θεσσαλονικέων Εβραίων το θρήσκευμα

που θανατώθηκαν στα κρεματόρια.

αφετηρία: Πλατεία Ελευθερίας, 11:15πμ

κατάληξη πορείας Πλατεία Παλιού Σταθμού, 12:30

Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων «Ποτέ Ξανά / Θεσσαλονίκη- Άουσβιτς 71 χρόνια μετά» παρουσιάστηκε στο πλαίσιο συνέντευξης Τύπου 12.3.2014

Συνέντευξη Τύπου με θέμα τις εκδηλώσεις μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυτώματος στη Θεσσαλονίκη με τίτλο «Ποτέ Ξανά / Θεσσαλονίκη- Άουσβιτς 71 χρόνια μετά» παραχώρησαν σήμερα, Τετάρτη 12 Μαρτίου 2014 η Αντιδήμαρχος Πολιτισμού, Έλλη Χρυσίδου, ο πρύτανης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Γιάννης Μυλόπουλος, ο πρόεδρος της Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης, Δαυίδ Σαλτιέλ και τα μέλη της οργανωτικής επιτροπής, Τριαντάφυλλος Μηταφίδης, επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «Θεσσαλονίκη, Ανοιχτή Πόλη», Πέτρος Δημητρακόπουλος, Πρόεδρος της 1ης Δημοτικής Κοινότητας και Χρήστος Βοζίκης, Δημοτικός Σύμβουλος της 2ης Δημοτικής Κοινότητας

Αναλυτικά:

11.15-11.30 Συγκέντρωση στην Πλατεία Ελευθερίας

11.30-12.35 Πορεία Μνήμης από την Πλατεία Ελευθερίας στον Παλαιό Σιδ. Σταθμό

12.40-13.00 Τελετή στον Παλαιό Σιδ. Σταθμό, χαιρετισμοί επισήμων

13.00 Λήξη τελετής

...........................................................................................................................

Τα ξημερώματα της Δευτέρας 15 Μαρτίου 1943 ξεκινά το πρώτο τρένο από τη Θεσσαλονίκη με προορισμό την Πολωνία. Πρώτα μεταφέρονται οι κάτοικοι του συνοικισμού Βαρόνου Χιρς, που βρισκόταν δίπλα στον Παλιό Σιδηροδρομικό Σταθμό. Έπειτα, ο κενός αυτός συνοικισμός μετατρέπεται σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. Οδηγούνται σε αυτό οι κάτοικοι από τις διπλανές γειτονιές (Μικρού Σταθμού, Αγίας Παρασκευής, Ρεζή Βαρδάρ) και από εκεί επιβιβάζονται βίαια στα τρένα για την Πολωνία. Έπονται οι Εβραίοι των άλλων συνοικιών της Θεσσαλονίκης.

«Ο συνοικισμός Χιρς κυκλώνεται, περιφράσσεται με σανίδια ψηλά. Ευρίσκεται κοντά στο Σταθμό. (...) Στις 4 Μαρτίου η απομόνωση έχει ολοκληρωθεί. Η περίφραξη με υψηλά σανίδια ενισχύεται με ένα στέρεο φράχτη από συρματοπλέγματα. Υπάρχουν τρεις είσοδοι που βγαίνουν, δύο σε δύο διαφορετικούς δρόμους και μια στο σταθμό». Μ. Μόλχο, επιζήσας όμηρος.

«Αυτός ο συνοικισμός (...) ήταν δίπλα στον παλιό σιδηροδρομικό σταθμό. Ένα πρωί οι Ούννοι τον περίφραξαν με υψηλά σανίδια. Όταν τελείωσε η περίφραξη, απαγόρευσαν στους Εβραίους να εξέλθουν απ’ το γκέτο. Επίσης απαγόρευσαν στους χριστιανούς να εισέλθουν στο Βαρώνου Χιρς. Όταν άναβαν τους προβολείς που είχαν βάλει, νόμιζες πως ήταν μέρα. Δεκαπέντε Μαρτίου του ’43 γίνεται η πρώτη αποστολή προς το θάνατο με τους κατοικούντες στο Βαρώνου Χιρς. Τα βαγόνια του θανάτου αναμένουν στο σταθμό που είναι εκεί κοντά...». Λ. Χ. Περαχιά, επιζήσας όμηρος.

«Στις 2 τα μεσάνυχτα, πάλι κουδουνίσματα, πάλι φωνές. Συγκέντρωση στον κεντρικό δρόμο, κατά πεντάδες (...) Δυόμιση χιλιάδες περίπου άνθρωποι που αγνοούσαν τα πάντα για το τι τους περίμενε, μείναν όρθιοι δύο ολόκληρες ώρες πριν ξεκινήσουν για το σιδηροδρομικό σταθμό. Καθισμένοι πάνω σε πέτρες, θα ακούγαμε σε λίγο τη διαταγή για την αναχώρησή μας».

Χ. Σ. Κούνιο, επιζήσας όμηρος.