Ο αλγόριθμος του Λοβέρδου
Ανδρέας Ζαμπούκας
Συμπαθέστατε, κατά τα άλλα, και very friendly υπουργέ Λοβέρδο (δεν θέλω να σου θυμίσω τι έτυχε να μου λες κάποτε, για την ελληνική εκπαίδευση, όταν ήσουν υφυπουργός εξωτερικών…), επειδή σε βλέπω έτοιμο να μην αφήσεις τίποτα όρθιο από την μεγάλη σου «αγάπη» για τους μαθητές και τους γονείς τους, αποφάσισα να σου γράψω.
Μόνο δύο κινήσεις θα σου προτείνω: Η πρώτη, μιας και προέκυψε ως όρος, είναι να ανοίξεις ένα λεξικό και να αφιερώσεις δέκα λεπτά να κατανοήσεις τι θα πει «αλγόριθμος». Η δεύτερη είναι να κάνεις τον κόπο να πας σε ένα Λύκειο της περιοχής σου (πήγαινε στο 3ο ΓΕΛ Αμαρουσίου που είναι κοντά γιατί κάνει και ζέστη…), και μίλα με τους μαθηματικούς να σου περιγράψουν την ολοκληρωμένη αλήθεια, για το επίπεδο της ανταπόκρισης των μαθητών στα Μαθηματικά. Με τη γνώση του αλγόριθμου και την ενημέρωση των καθηγητών, θα φτάσεις στο αποτέλεσμα.
Αν, λοιπόν, ορίσουμε ως αλγόριθμο κάθε πεπερασμένη σειρά από εντολές που έχουν αρχή και τέλος, είναι σαφείς και εκτελέσιμες, και σκοπό έχουν την επίλυση κάποιου προβλήματος, εύκολα θα ερμηνεύσουμε τη βεβαιωμένη ενημέρωση των μαθηματικών, ότι οι μαθητές τους γενικώς, δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της Άλγεβρας!
Και τότε αγαπητέ υπουργέ, θα πρέπει να σκεφτείς δύο επιπλέον πράγματα: Τι είναι αυτό που τους εμποδίζει να την κατανοήσουν, και γιατί το ποσοστό αποτυχίας είναι στην πραγματικότητα πολύ μεγαλύτερο, αν παρακάμψεις την υποκειμενική εύνοια των προφορικών βαθμών, εξαιτίας της αξιολόγησης (φαντάζομαι ότι δεν είσαι τόσο «αθώος» να περιμένεις από τους καθηγητές να κάψουν το ίδιο το σχολείο τους στην αξιολόγηση…).
Η αλήθεια βρίσκεται εκεί ακριβώς που δεν θέλεις να κοιτάξεις: Στην ολοκληρωτική αποτυχία του Δημοτικού και του Γυμνασίου να προσαρμόσουν στο μυαλό του μαθητή τη δεξιότητα του «αλγόριθμου» και του δυναμικού τρόπου επίλυσης προβλημάτων. Βρίσκεται, επίσης, σ' αυτόν τον σατανικό και αρρωστημένο λαϊκισμό που εισήγαγε σε όλα τα επίπεδα της ελληνικής κοινωνίας ο «μεγαλοϊδεατισμός» του πολιτικού συστήματος: «Προτείνω πάντα κάτι δύσκολο και μεγαλόπνοο και προσποιούμαι ότι όλοι κατάφεραν να το αφομοιώσουν και να το πετύχουν». Από τη μία δημιουργώ μαθητές που με την παπαγαλία μαθαίνουν έναν και μόνο τρόπο να λύσουν μια άσκηση, χωρίς επαγωγές και χωρίς αντίληψη της «αλγοριθμικής» σκέψης, και από την άλλη, για να τους εντυπωσιάσω, βάζω δύσκολα και τους απορρίπτω.
Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι από Σεπτέμβριο, υπουργέ μου, θα κάνεις το «αυτονόητο»… Είμαι βέβαιος ότι θα αλλάξεις το αυστηρό πλαίσιο της Τράπεζας Θεμάτων, ότι θα φωνάξεις σε όλους ότι δεν μπορεί να βασανίζονται τα παιδιά και οι γονείς τους και επιπλέον, θα τους θυμίσεις ότι το λιγότερο που τους αξίζει, είναι μια θέση στη ΝΑΣΑ… ή, έστω, σε κάποιο εργαστήριο Πυρηνική Φυσικής!
Κι αν τολμήσει κάποιος να σου πει ότι άλλοι με πανίσχυρες οικονομίες και ανώτερα εκπαιδευτικά συστήματα (τοκογλύφοι, ξενέρωτοι καπιταλιστές, κτλ) στις χώρες τους, το 70% των μαθητών φοιτά σε Επαγγελματικά Λύκεια, ξέρεις εσύ τι θα πεις. Θα του απαντήσεις με κείνο το γνωστό αγανακτισμένο ύφος ότι κανείς δεν έχει το δικαίωμα να στερήσει από τα Ελληνόπουλα τη «μόρφωση» και την «ανώτερη επιστημονική γνώση» (λες και στα ΕΠΑΛ απαγορεύεται να υπάρχουν θεωρητικά μαθήματα παράλληλα με την εξειδίκευση…).
Δεν θα αφήσεις εσύ να «καταστραφεί» το παιδί του ψηφοφόρου σου και να γίνει ένας «σιχαμερός ανυπόληπτος τεχνίτης». Θα συνεχίσεις να του λες ότι είναι έξυπνος αλλά δεν διαβάζει, ότι κάποιο λάθος έγινε και δεν τα κατάφερε, και τα γνωστά που λες με τους φίλους σου και σκάτε στα γέλια (είπαμε, friendly και χιουμορίστας…). Κι έτσι, η ανεργία θα χτυπάει κόκκινο (πάνω από 60% στους νέους), οι φαντασιώσεις θα οργιάζουν, τα ψώνια θα πολλαπλασιάζονται και οι «αγανακτισμένοι πολίτες» θα απολαμβάνουν την κοινωνική καταξίωση της «πνευματικότητας», στην υποκρισία και στον λειτουργικό αναλφαβητισμό.
Αλλά μήπως ο πρώτος ή τελευταίος θα είσαι; Ολόκληρη η χώρα με λάθος «αλγόριθμο» λύνει «προβλήματα» και «ασκήσεις». Eσύ θα τη σώσεις τώρα; Άσε τον κόσμο να χαίρεται…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου