Το υπουργείο Παιδείας αλλάζει τις αναθέσεις των μαθημάτων για να καλύψει τα χιλιάδες κενά. Ετσι την Ιστορία θα μπορούν να τη διδάξουν... θεολόγοι, ενώ τα μαθηματικά θα τα κάνουν καθηγητές Πληροφορικής.
Δάσκαλε, τι… δίδασκες
Του Χρήστου Κάτσικα
Με τρία απανωτά Εγγραφα, στο όνομα μιας δήθεν αξιοποίησης του υπάρχοντος δυναμικού -αλλά στην πραγματικότητα πριμοδοτώντας μια μηχανιστική λογική της κάλυψης κενών και της τυπικής διεκπεραίωσης του ωρολογίου προγράμματος και παραβλέποντας επιστημονικά και διδακτικά κριτήρια-, αλλάζει και μοιράζει πρώτες και δεύτερες αναθέσεις μαθημάτων σε ειδικότητες.
Οι τροποποιήσεις και οι αλλαγές στις αναθέσεις των μαθημάτων ξεκίνησαν εδώ και λίγους μήνες όταν το υπουργείο Παιδείας τροποποίησε σιγά σιγά στη διάρκεια του προηγούμενου σχολικού έτους αλλά και μέσα στο καλοκαίρι διάφορες αναθέσεις μαθημάτων.
Η παρακολούθηση της «ιστορίας» των αλλαγών στην ανάθεση, π.χ., του μαθήματος της Ιστορίας, είναι το πιο χαρακτηριστικό στοιχείο της παράδοξης και πρωτοφανούς παιδαγωγικής αντίληψης του υπουργείου Παιδείας: μέχρι πέρσι το μάθημα το είχαν β’ ανάθεση οι καθηγητές των ξένων φιλολογιών (επειδή με την αυθαίρετη μείωση των ωρών των ξένων μαθημάτων περίσσευαν) και πέρσι στη διάρκεια του σχολικού έτους δόθηκε ως β’ ανάθεση σε άλλους κλάδους εκπαιδευτικών (νομικούς κ.λπ.) οι οποίοι περίσσευαν και αυτοί.
Εμφύλιοι
Αποτέλεσμα; Στις περισσότερες περιπτώσεις η Ιστορία, ένα γνωστικό αντικείμενο που πρέπει να διδάσκεται από φιλολόγους, διδασκόταν από άλλες ειδικότητες εκπαιδευτικών (χωρίς δική τους ευθύνη) ξεσηκώνοντας, εκτός των άλλων που αφορούν τη μαθησιακή διαδικασία, μικρούς ή μεγαλύτερους και σίγουρα επιζήμιους, εμφύλιους.
Με αυτό τον τρόπο το υπουργείο Παιδείας, για ακόμη μία φορά, επιχειρούσε με αιφνιδιαστικές κινήσεις αφενός να ξεφύγει από τα φλέγοντα προβλήματα που έχει δημιουργήσει η πολιτική του στην εκπαίδευση και αφετέρου να στρέψει τους διάφορους κλάδους των εκπαιδευτικών τον έναν εναντίον του άλλου.
Ο στόχος είναι προφανής: να ξεφύγουν, μέσα από ένα προπέτασμα καπνού, οι πραγματικά υπεύθυνοι για την κατάσταση στην εκπαίδευση και με νέες νομοθετικές παρεμβάσεις να διαχειριστούν τη ρημαγμένη εκπαιδευτική γη, θυματοποιώντας και πάλι εκπαιδευτικούς και μαθητές.
Χθες το υπουργείο Παιδείας συνέχισε τις παρεμβάσεις του στο θέμα των αναθέσεων των μαθημάτων, κάνοντας ένα τεράστιο βήμα στη «γραμμή» που έχει υιοθετήσει για μεγάλες αλλαγές στις ειδικότητες των εκπαιδευτικών (συγχωνεύσεις ειδικοτήτων και, βεβαίως, εξαφανίσεις ειδικοτήτων, σε μια πορεία).
Οι νέες οδηγίες του υπουργείου Παιδείας για τις αναθέσεις των μαθημάτων του Γυμνασίου, του Γενικού και του Επαγγελματικού Λυκείου για το σχολικό έτος 2014-2015, οι οποίες σύμφωνα με τα επίσημα έγγραφα έγιναν ύστερα από σχετική εισήγηση του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής, προβλέπουν: το μάθημα της Ιστορίας ως β’ ανάθεση θα μπορούν να το διδάξουν οι θεολόγοι, καθηγητές Γαλλικής, Αγγλικής και Γερμανικής Γλώσσας, Κοινωνιολόγοι, Νομικής Επιστήμης κ.ά.
Ως γνωστόν, και αυτοί οι κλάδοι των εκπαιδευτικών έχουν πλεονάσματα στα σχολεία (χωρίς δική τους ευθύνη) και, αφού οι φιλόλογοι έχουν ελλείμματα, η Ιστορία θα διδάσκεται από όλους, εκτός από αυτούς που έχουν την αρμοδιότητα να τη διδάξουν.
Παράλληλα, επειδή περισσεύουν καθηγητές Πληροφορικής και λείπουν μαθηματικοί, το μάθημα των Μαθηματικών ως β’ ανάθεση το έχουν οι καθηγητές Πληροφορικής, που σημαίνει ότι θα το διδάσκουν υποχρεωτικά ως πρώτη ανάθεση εκεί όπου δεν υπάρχουν μαθηματικοί.
Οι αλλαγές αυτές δεν είναι οι μοναδικές, πιθανόν όμως να είναι οι πιο χαρακτηριστικές, καθώς αποκαλύπτουν τις επιστημονικές και παιδαγωγικές αντιλήψεις του υπουργείου Παιδείας και τον τρόπο με τον οποίο επιχειρεί να διαχειριστεί την πολιτική του μηδενισμού των διορισμών που έχει δημιουργήσει τεράστια κενά στην εκπαίδευση.
Πατώντας πάνω στην αυξημένη ανεργία των ειδικοτήτων των εκπαιδευτικών, πάνω στο γεγονός ότι με αλλοπρόσαλλες αλλαγές έχουν δημιουργήσει αλλού πλεονάσματα (άρα και ανασφάλειες) και αλλού περισσεύματα εκπαιδευτικών, λιπαίνουν την αφέλεια και την κοινωνική στραβωμάρα, «γαργαλάνε» τις χαμηλές συνειδήσεις, πριμοδοτούν αντιλήψεις του τύπου «για τη δική μου καλύβα που καίγεται φταίει του διπλανού που δεν καίγεται ακόμη»…
Οι ίδιοι που ευθύνονται για την αδιοριστία και την ανεργία, για τους χιλιάδες εκπαιδευτικούς-ρεζέρβα, οι ίδιοι που έχουν καταργήσει τους διορισμούς εκπαιδευτικών, τώρα ρίχνουν τον σπόρο για πολλούς μικρούς εμφύλιους με στόχο να διασπάσουν την εκπαιδευτική κοινότητα, να την τραυματίσουν θανάσιμα και να την καταστήσουν αδύναμη να αντιμετωπίσει τον νέο εργασιακό μεσαίωνα που ετοιμάζουν.
Και κάποιοι εκπαιδευτικοί πέφτουν στην παγίδα. Και είναι έτοιμοι να χάψουν το παραμύθι. Πως δήθεν για την ανεργία των φιλολόγων, των μαθηματικών, των φυσικών κ.λπ. δεν φταίει η πολιτική των ελάχιστων διορισμών, δεν φταίει η ανεργία, αλλά φταίνε οι δάσκαλοι «που επιμένουν να κάνουν αυτοί μάθημα στις απαιτητικές τάξεις των δημοτικών σχολείων»…
Φταίνε οι… άλλοι
Για την ανεργία των καθηγητών της Πληροφορικής φταίνε «οι μαθηματικοί που άρπαξαν πολλές θέσεις». Για την ανεργία των φιλολόγων φταίνε οι συνάδελφοί τους των ξενόγλωσσων μαθημάτων «που τους άρπαξαν το μάθημα της Ιστορίας».
Ετσι, για τα προβλήματα των πτυχιούχων των Πανεπιστημίων φταίνε οι πτυχιούχοι των ΤΕΙ που «θέλουν να τους πάρουν τα εργασιακά δικαιώματα», και για τα προβλήματα των πτυχιούχων των ΤΕΙ «φταίνε οι πτυχιούχοι των Πανεπιστημίων που δεν τους αφήνουν να έχουν επαγγελματικά δικαιώματα»…
Λίγα χρόνια πριν, κάποιοι προσπάθησαν να μετατρέψουν την αγανάκτηση των εκπαιδευτικών για τους χαμηλούς μισθούς σε αίτημα των καθηγητών του Λυκείου να παίρνουν περισσότερα από τους καθηγητές του Γυμνασίου. Αν οι αντιλήψεις αυτές κυριαρχήσουν, τότε είναι σίγουρο ότι αφενός καμιά ευκαιρία για δουλειά δεν θα ανοίξει για τους εκπαιδευτικούς, αφετέρου, την ώρα που θα κονταροχτυπιούνται μεταξύ τους, θα αφήνουν ανοιχτά πόρτες και παράθυρα για να περάσει ο οδοστρωτήρας από πάνω τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου