Υπάρχει αντικείμενο πολιτικής Ενότητας στον ΣΥΡΙΖΑ;
Κωνσταντίνος Ι. Νικόλτσιος
Η κυβέρνηση έκανε μια πολύ δύσκολη επιλογή με την υπογραφή της νέας συμφωνίας, που εμπεριέχει, μεταξύ άλλων, αρκετά υφεσιακά μέτρα. Στόχος αυτής της συμφωνίας ήταν, και είναι, η διάσωση της χώρας και του λαού της από την πτώχευση και την έξοδο της χώρας από την ευρωζώνη. Ένα τμήμα της Αριστεράς θεωρεί ότι με την υπογραφή της συμφωνίας ηττήθηκε η στρατηγική επιλογή των αποφάσεων του 1ου Ιδρυτικού Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ.
Μακριά από προσχηματικές διατυπώσεις για την ενότητα και το ρόλο της Αριστεράς, σημειώνω τα εξής:
1ον Εξετάζοντας όλα τα δεδομένα (Αναμφισβήτητα, οι διαπραγματεύσεις διενεργήθηκαν σ΄ένα πολύ δυσμενές περιβάλλον και με αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων. Παραλληλα ο στόχος της νεοφιλελεύθερης κυρίαρχης ομάδας της Ε.Ε. και της Ευρωζώνης ήταν και παραμένει ν αποτελέσει παρένθεση η Αριστερή Κυβέρνηση), θεωρώ ότι η συμφωνία της 12ης Ιουλίου είναι στην πράξη μια ταχτική υποχώρηση και ήττα μιας συγκεκριμένης τακτικής, που σε καμιά περίπτωση δεν σημαίνει την ήττα και την αναίρεση της στρατηγικής επιλογής της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, η την παραίτηση από αυτήν.
2ον Ένα τμήμα της Αριστεράς αδυνατεί, ως κόμμα και ως Κυβέρνηση, να αναλάβει ευθύνες στην πιο κρισιμη μεταδικτατορική περίοδο που περνά η χώρα μας, ώστε να την οδηγήσει στην σταδιακή αποδέσμευση της από τις λογικές της λιτότητας, στην απομείωση του χρέους, στην αναδιοργάνωση του κράτους, στην παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και στην αναδιανομή του πλούτου, προς όφελος των αδύνατων στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας, αξιοποιώντας όλες τις δυνατότητες που δυνητικά προσφέρουν τα ευρωπαϊκά προγράμματα (ΕΣΠΑ, πρόγραμμα Γιουγκέρ, κλπ).
3ον Η εξώθηση προς παραίτηση της Κυβέρνησης, ή η ανατροπή της, αφενός μεν συμπίπτει με τις επιδιώξεις και τις επιθυμίες των πιο νεοφιλελεύθερων και συντηρητικών κύκλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αφετέρου ικανοποιεί και επαναφέρει το παλαιό πολιτικό σύστημα. Στην πραγματικότητα, μ αυτόν τον τρόπο δίνεται συγχωροχάρτι στο διαπλεκόμενο συστήμα της διαφθοράς και της κλεψιάς. Διευκολύνεται η συνέχιση των λαμογιών στο πάρτι της διαφθοράς. Το ιστορικό ρήγμα που πραγματοποιηθηκε στην ελληνική κοινωνία, με τη δημιουργία –ως μαγιά- όρων και προϋποθέσεων για μια ριζοσπαστική αλλαγή στη χώρα μας και στην Ευρώπη, δεν κατανοήθηκε από ορισμένους συντρόφους της Αριστεράς. Το ερώτημα που τίθεται: μετά την ανατροπή της Κυβέρνησης του σ. Αλέξη Τσίπρα. Τι? Η απάντηση είναι: η ολική αποκατάσταση του διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος. Η κατάρρευση της ελπίδας, που ο λαός μας με την ψήφο του και τις κινητοποιήσεις του δημιούργησε, προσβλέποντας στην Αριστερά. Ωστόσο ένα τμήμα της ηγεσίας της Αριστεράς αποποιείται αυτή την εμπιστοσύνη.
4ον Η στάση της Αριστερής Παλτφόρμας είναι συνειδητή και καλά προετοιμασμένη. Ο πραγματικός της στόχος και επιλογή της - δραττόμενη της σημερινής συγκυρίας - είναι η αποχώρηση της χώρας μας από την ευρωζώνη και την Ε.Ε. Αποκρύπτοντας αυτή τη στιγμή τον βαθυτερο στρατηγικό της στόχο, προβάλλει το νόμισμα και κρύπτεται πίσω απ αυτό. Αλλωστε, «ο δρόμος της δραχμής είναι ανοιχτός έτσι κι αλλιώς. Ο Σόιμπλε απλώς, θέλει να μας αναγκάσει να τον ακολουθήσουμε, ενώ ο σ. Λαφαζάνης λέει, ας τον επιλέξουμε μόνοι μας».
Είναι αυτονόητο ότι μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ συγκρούονται δυο εκ διαμέτρου αντίθετες και αντιτιθέμενες στρατηγικές επιλογές. (Θα αναρωτηθούν ορισμένοι, δεν ηταν γνωστές? Όσο το Κόμμα ήταν μικρό και στην αντιπολίτευση, οι διαφορετικές θεωρητικές προσεγγίσεις δεν το απασχολούσαν, η διαφορά όμως τώρα είναι ότι το κόμμα βρίσκεται στην διακυβέρνηση της χώρας και έχει τις τύχες του λαού στα χέρια του. Άλλωστε πρέπει να σημειώσουμε ότι σπάνιες είναι οι περιπτώσεις που η Αριστερή πλατφόρμα ψήφιζε τις αποφάσεις στην Κ.Ε. στην καλύτερη περίπτωση έριχνε λευκό. Και όπως σημειώνεται από πολλούς συντρόφους, η Αριστερή Πλατφόρμα λειτουργούσε ως Κόμμα μέσα στο Κόμμα). Κατά συνέπεια και ιστορικά δεν μπορεί να βρεθεί κοινή συνισταμένη και κοινή στρατηγική στόχευση και επιλογή. Εκ των πραγματων δεν μπορούν να συνυπάρξουν δύο συγκρουόμενες λογικές για να κυβερνήσουν τη χώρα.
5ον Οι αυθαίρετες ερμηνείες συντρόφων, ότι το δημοψήφισμα ήταν «όχι» στο Ευρώ και «ναι» στη δραχμή, προσβάλλει τη νοημοσύνη και την αξιοπιστία της Αριστεράς. Ο σ. Αλέξης Τσίπρας, ποτέ δεν άφησε να εννοηθεί στις συνεντεύξεις του, ότι εχει σχέδιο για επιστροφή στη δραχμή, στην δε ομιλία του στα Σύνταγμα ξεκαθάρισε ότι το «ΟΧΙ» δεν είναι «ΟΧΙ» στο ευρώ. Ανεξάρτητα από το πώς τα συστημικά μέσα ενημέρωσης και τα φαντάσματα του παρελθόντος προσπάθησαν να το παραποιήσουν και να το μετατρέψουν σε δημοψήφισμα και σε μάχη ευρώ με τη δραχμή. Ευτυχώς μόνο ένα τμήμα των συντρόφων της Αριστερής Παλτφόρμας πιστεψαν, εκ των υστέρων, ότι το δημοψήφισμα ήταν μάχη μεταξύ ευρώ και δραχμής.
6ον Οι ψηφοφορίες στη Βουλή εδειξαν ότι σχεδόν το 1/3 των Βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ επεδίωξε την ανατροπή της Κυβέρνησης, παρά τα όσα αντιθέτως ισχυρίζονται, με στόχο την ακύρωση της συμφωνίας. Σε καμμιά περίπτωση δεν μπορεί ο απλός πολιτης και ο κόσμος της Αριστεράς να κατανοήσει αυτό που ακούγεται, ως αιτιολογικό επιχείρημα, από τους συντρόφους που ψηφισαν «ΟΧΙ» και «Παρών» ότι στηρίζουν την Κυβέρνηση, ωστόσο καταψηφίζουν την κεντρική επιλογή της Κυβέρνησης, που είναι η συμφωνία για τη σωτηρία της χώρας και του λαού της.
7ον. Τέλος, δεν βλέπω να υπάρχει πραγματικό αντικείμενο πολιτικής ενότητας στον κύριο στρατηγικό στόχο και επιλογή της Κυβέρνησης. Εκτός βεβαια αν η μια πλευρά προσχωρήσει στην άλλη. Το πιο τίμιο και αξιοπρεπές για τον ΣΥΡΙΖΑ και την Αριστερά είναι, το βελούδινο συναινετικό διαζυγιο και η άμεση προκήρυξη εκλογών για την ανάδειξη μιας σταθερής και αποφασισμένης Αριστερής κυβέρνησης, για να κυβερνήσει, να εμπνεύσει το λαό της και να βγάλει τη χώρα από την σημερινή οικονομική και ανθρωπιστική κρίση, να θέσει τις βάσεις για την ανάπτυξη της οικονομίας της…
*Ο Κων/νος Ι. Νικόλτσιος, είναι παλαιό στέλεχος της Αριστεράς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου