Η τελική αναμέτρηση με την «συμμαχία των προθύμων»

"Η τελική αναμέτρηση με την «συμμαχία των προθύμων»

Από την προανακριτική για τα εξοπλιστικά Παπαντωνίου και την εξεταστική για την Υγεία στη Βουλή έως τα, δημόσια πια, σφοδρά πυρά κατά Στουρνάρα, όλα δείχνουν προς την τελική αντεπίθεση και αναμέτρηση: Είναι η τελική αναμέτρηση με την «συμμαχία των προθύμων», που το Μαξίμου θεωρεί ότι πλέον ξεδιπλώνει πλήρως το σχέδιό της για πτώση της κυβέρνησης Τσίπρα και αποκατάστασης του παλαιού, και διαπλεκόμενου, πολιτικού συστήματος.

Σχέδιο πτώσης της κυβέρνησης έως το καλοκαίρι

Τίποτα δεν είναι συμφωνημένο μέχρι να συμφωνηθούν όλα

Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος ενημέρωσε τους βουλευτές για τις διαπραγματεύσεις 

Τίποτα δεν είναι συμφωνημένο μέχρι να συμφωνηθούν όλα

EUROKINISSI/ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ

Θολό παραμένει το τοπίο για το πότε θα ολοκληρωθεί η τεχνική συμφωνία μεταξύ των αξιωματούχων της κυβέρνησης και των πιστωτών της Ελλάδας, στο πλαίσιο της β΄ αξιολόγησης. Ο υπουργός Οικονομικών, Ευκλείδης Τσακαλώτος, χαρακτήρισε εφικτό το ενδεχόμενο να υπάρξει μία συνολική συμφωνία ως τις 7 Απριλίου, ενώ ο πρόεδρος του EuroWorking Group, Τόμας Βίζερ, χαρακτήρισε «δύσκολο» μήνα τον Απρίλιο και άφησε να αιωρείται το χρονικό όριο της συμφωνίας.

Η επιστροφή του κουαρτέτου: Τι ζητά το ΔΝΤ, τι διεκδικεί η Αθήνα

Η επιστροφή του κουαρτέτου: Τι ζητά το ΔΝΤ, τι διεκδικεί η Αθήνα

Νικόλ Λειβαδάρη

Με σκληρή ατζέντα και σε συνθήκες χρονικής και πολιτικής πίεσης ανοίγει σήμερα ο κύκλος των διαβουλεύσεων με το κουαρτέτο για το κλείσιμο – κατά το δυνατόν ταχύτερα – του Staff Level Agreement, της λεγόμενης «τεχνικής συμφωνίας» με τους δανειστές.

Οι επικεφαλής του κουαρτέτου βρίσκονται από χθες στην Αθήνα, το σημερινό πρόγραμμα επαφών ξεκινά από το πρωί και περιλαμβάνει τα θέματα του Υπερταμείου ιδιωτικοποιήσεων, της ενέργειας και τα δημοσιονομικά, όλο το βάρος όμως της κυβέρνησης πέφτει εξ αρχής στην ανάδειξη των μεγεθών που αποδεικνύουν την υπεραπόδοση της ελληνικής οικονομίας.

Αγκάθια και ελπίδες στο δρόμο για το Eurogroup

Αγκάθια και ελπίδες στο δρόμο για το Eurogroup

Στην -αμφίρροπη ακόμη- μάχη ισορροπιών και πολιτικών σκοπιμοτήτων της Ευρώπης κρίνεται το μπρα ντε φερ της αξιολόγησης, με τον χρόνο να μετρά ξανά αντίστροφα έως το Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου.

Η επίσκεψη Μοσκοβισί στην Αθήνα αναθέρμανε τις προσδοκίες για πλαίσιο, έστω, λύσης την επόμενη Δευτέρα και κόμισε εκτιμήσεις για ενίσχυση του «μετώπου της λογικής» στην Ευρώπη – ταυτόχρονα, όμως, άφησε και πάλι ανοιχτά τα κρίσιμα ζητήματα της προνομοθέτησης μέτρων για μετά το 2018 και του ρόλου του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα.

Τα δύο «κλειδιά» για την τελική συμφωνία Αθήνας - δανειστών

Τα δύο «κλειδιά» για την τελική συμφωνία Αθήνας - δανειστών

Δύο άτυπες «ρήτρες» πολιτικών εγγυήσεων αποτελούν τα κλειδιά για να κλείσει η συμφωνία Αθήνας και δανειστών - μια συμφωνία που, ανεξαρτήτως των διαρροών τακτικής, βρίσκεται πλέον κοντά.

Οι εγγυήσεις - ανταλλάγματα που, ουσιαστικά, ζητά η ελληνική κυβέρνηση είναι αφ’ ενός χαμηλότερο, και πιο διαχειρίσιμο πολιτικά, τίμημα στο πακέτο των «υπό αίρεση» μέτρων που καλείται να πάρει και, αφ’ ετέρου, διασφαλίσεις ότι η συμφωνία θα οδηγήσει άμεσα και στην ένταξη στην ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ.

Αμφότερα τα ζητήματα προϋποθέτουν πολιτικές αποφάσεις και σε αμφότερα επίσης οι πληροφορίες - τουλάχιστον από κοινοτικές πηγές - λένε ότι υπάρχει έδαφος διαπραγμάτευσης και σύγκλισης.

Σχέδιο για μέτρα 3,5 δις με «ρήτρα ακύρωσης»

Σχέδιο για μέτρα 3,5 δις με «ρήτρα ακύρωσης»

Η νομοθέτηση προληπτικών μέτρων της τάξης των 3,5 δις ευρώ – 2% του ΑΕΠ – είτε με «ρήτρα ακύρωσης», είτε με την μορφή ενός σκληρού κόφτη, είναι το τίμημα που καλείται να καταβάλει η κυβέρνηση για να αρθεί το αδιέξοδο και να κλείσει άμεσα η δεύτερη αξιολόγηση.

Είναι ένα τίμημα αρκούντως υψηλό και δύσκολα διαχειρίσιμο πολιτικά καθώς ακόμη παραμένει ασαφές εάν θα περιλαμβάνει και τα «αντισταθμιστικά οφέλη» των μεσοπρόθεμων μέτρων για το χρέος – είναι, όμως, και η μόνη εναλλακτική συμβιβασμού που προσφέρουν μέχρι στιγμής οι δανειστές προκειμένου να υπερκεραστεί η εμπρηστική κόντρα (;) ΔΝΤ και Γερμανίας και να κλείσει το ελληνικό ζήτημα πριν ανοίξει το ναρκοπέδιο των αλλεπάλληλων εκλογικών αναμετρήσεων στην Ευρώπη.

Το (αμφίρροπο) στοίχημα της Αθήνας για πολιτική λύση

Το (αμφίρροπο) στοίχημα της Αθήνας για πολιτική λύση

Στη λεπτή, και δύσκολη, ισορροπία ανάμεσα στον «έντιμο συμβιβασμό» και τις στοχευμένες επιθέσεις κατά Σόιμπλε και ΔΝΤ βασίζει η κυβέρνηση τη στρατηγική της, αλλά και τις προσδοκίες της για το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης ακόμη κι εντός του επόμενου μήνα.

Το μήνυμα που εκπέμπεται τόσο από το Μέγαρο Μαξίμου όσο και από το οικονομικό επιτελείο είναι μήνυμα συγκρατημένης αισιοδοξίας για θετικές εξελίξεις στο μέτωπο με τους δανειστές μέσα στο επόμενο διάστημα, ενώ - πέραν τακτικισμών και ρητορικής - η επιστολή Τσακαλώτου προς Ντάισελμπλουμ και Ρέγκλινγκ βάζει οριστικό τέλος στην όποια βάση μπορεί να είχαν τα εκλογικά σενάρια.

Από τις εκλογές έως την «εκλογική ετοιμότητα»

Από τις εκλογές έως την «εκλογική ετοιμότητα»

Νικόλ Λειβαδάρη

Σε λιγότερο από έναν μήνα, στις 20 Ιανουαρίου, ο Κυριάκος Μητσοτάκης κλείνει έναν χρόνο στην ηγεσία της ΝΔ. Και μαζί κλείνει κι έναν χρόνο ζητώντας σχεδόν καθημερινά εκλογές «εδώ και τώρα».

Στην Πειραιώς επιμένουν ότι το αίτημα αυτό - βασικός πυλώνας στον στρατηγικό σχεδιασμό του Τάκη Θεοδωρικάκου - δεν σηματοδοτεί παρά την πολιτική νομοτέλεια της «ραγδαίας, μνημονιακής φθοράς» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.

Ραντεβού τον Γενάρη με τον χερ Σόιμπλε…

Ραντεβού τον Γενάρη με τον χερ Σόιμπλε…

Στον γόρδιο δεσμό ΔΝΤ – Σόιμπλε επιστρέφει το «κλειδί» του μπρα ντε φερ Αθήνας δανειστών μετά την απεμπλοκή στο θέμα του χρέους και του κοινωνικού μερίσματος, με τις εκλογές να παραμένουν το μη επιθυμητό χαρτί για την κυβέρνηση και με το νέο κρίσιμο χρονικό ορόσημο να προσδιορίζεται στα τέλη Ιανουαρίου.

Πόκερ… διά αλληλογραφίας Αθήνας - δανειστών για τους συνταξιούχους

Πόκερ… διά αλληλογραφίας Αθήνας - δανειστών για τους συνταξιούχους

Νικόλ Λειβαδάρη

Κατά την κυβέρνηση είναι απλώς η νέα απόπειρα επιβολής του δικαίου της πυγμής, στην ευρωπαϊκή τάξη πραγμάτων του Σόιμπλε και του Βερολίνου.

Κατά τον Γάλλο ευρωβουλευτή των Πρασίνων Γιανίκ Ζαντό και το σημερινό του άρθρο στη Liberation, είναι μια ακόμη πράξη στο «μακιαβελικό σχέδιο Σόιμπλε να ωθήσει την Ελλάδα και τις χώρες της νότιας Ευρώπης εκτός ευρωζώνης».

Τι δεν απέρριψε η Μέρκελ, τι ζητά ο Τσίπρας

Τι δεν απέρριψε η Μέρκελ, τι ζητά ο Τσίπρας

Η συνάντηση Τσίπρα - Μέρκελ στο Βερολίνο δεν ήταν παγερή. Ήταν όμως μια δύσκολη συνάντηση ανάμεσα σε δύο πλευρές που επιζητούν μεν τον συμβιβασμό αλλά μέσα από εντελώς διαφορετικούς όρους και δρόμους.

Αναλόγως δύσκολη, δε, προδιαγράφεται και η συνέχεια της μάχης με τους δανειστές - μιας μάχης με πραγματικό διακύβευμα όχι την «μίνι κρίση» για το κοινωνικό μέρισμα και τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το χρέος, αλλά τον ρόλο και τους όρους συμμετοχής του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα. Και, κατ’ επέκταση, τον χρόνο στον οποίο θα κλείσει η αξιολόγηση.

Στο όριο της ρήξης

Στο όριο της ρήξης

Νικόλ Λειβαδάρη

Τα μέτρα ρύθμισης του χρέους «παγώνουν» με εντολή Σόιμπλε, η Ευρώπη παραδίδει, σχεδόν αμαχητί, τα κλειδιά της στο Βερολίνο, και η Ελλάδα δοκιμάζει ξανά τα όρια της ρήξης με τους δανειστές.

Το πραξικόπημα Σόιμπλε ήρθε – τυχαία; - 24 ώρες μετά τον εμπρησμό Τόμσεν και ΔΝΤ, κι έβαλε την τελική τορπίλη στη διαπραγμάτευση με αφορμή το επίδομα στους χαμηλοσυνταξιούχους.

Το ρίσκο Τσίπρα: Η (εκλογική;) αντεπίθεση σε Σόιμπλε και ΔΝΤ

Το ρίσκο Τσίπρα: Η (εκλογική;) αντεπίθεση σε Σόιμπλε και ΔΝΤ

Νικόλ Λειβαδάρη

O «ανέντιμος συμβιβασμός» Σόιμπλε - Τόμσεν επικυρώθηκε διά στόματος Τζέρι Ράις, το εθνικό αφήγημα της fast track αξιολόγησης και της εξόδου στις αγορές με τις ευλογίες Ντράγκι προσκρούει στο τείχος Βερολίνου και ΔΝΤ και ο Αλέξης Τσίπρας επιλέγει να απαντήσει δια του μεγάλου πολιτικού ρίσκου:

Απαντά στο αίτημα των δανειστών για περισσότερη λιτότητα σπάζοντας τη λιτότητα, απορρίπτει τα θηριώδη πλεονάσματα που αξιώνουν οι δανειστές για μετά το 2018 μοιράζοντας προκαταβολικά το υπερπλεόνασμα του 2016 στους χαμηλοσυνταξιούχους, και φλερτάρει - ανοιχτά πια - με τις εκλογές αλλά και με τη ρήξη.

Δεκαέξι απαντήσεις για τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το χρέος

Απορίες

Δεκαέξι απαντήσεις για τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το χρέος

 

Μείωση του χρέους κατά 22% του ΑΕΠ έως το έτος 2060, ήτοι ουσιαστική ελάφρυνση της τάξης των 42 δις ευρώ, θα αποφέρουν τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το χρέος που ενέκρινε το Eurogroup και θα έχουν άμεση εφαρμογή.

Απαντήσεις σε όσες απορίες προκύπτουν σχετικά με το τι σημαίνουν τα μέτρα αυτά δίνει ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ΕSM).

Ζητείται «σιωπηλή συμφωνία» μεταξύ Ευρώπης και ΔΝΤ

Ζητείται «σιωπηλή συμφωνία» μεταξύ Ευρώπης και ΔΝΤ

Με έναν παρασκηνιακό μαραθώνιο μεταξύ Βρυξελλών και Αθήνας και με στρατηγικό στόχο πλέον της ελληνικής κυβέρνησης την πρόσβαση στο «φθηνό χρήμα» του Ντράγκι και της ποσοτικής χαλάρωσης, αναζητείται ο μεγάλος συμβιβασμός μεταξύ Σόιμπλε και ΔΝΤ που θα διασφαλίσει τη συμμετοχή του Ταμείου στο ελληνικό πρόγραμμα.

Με δεδομένο ότι ο στόχος για τα πλεονάσματα διατηρείται - μέχρι... νεωτέρας τουλάχιστον - στο 3,5%, το βάρος των παρασκηνιακών ζυμώσεων πέφτει στα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος.

Προς (δύσκολο) συμβιβασμό με ανοχή ΔΝΤ και κόφτη

Προς (δύσκολο) συμβιβασμό με ανοχή ΔΝΤ και κόφτη

Κατά την κυβέρνηση το ΔΝΤ ζητά «εδώ και τώρα» μέτρα 4,2 δις ευρώ για το 2019 και το 2020. Κατά «κύκλους» των Βρυξελλών ουδεμία συζήτηση περί νομοθέτησης τέτοιων μέτρων υφίσταται, και τα 4,2 δις αποτελούν προϊόν «δημιουργικής λογιστικής».

Η αλήθεια μάλλον βρίσκεται κάπου στη μέση. Και, κρυμμένη πίσω από ένα μπαράζ εκατέρωθεν διαρροών, τη - συνήθη – δραματοποίηση εν όψει του αυριανού Eurogroup και τις ανάγκες της επικοινωνιακής διαχείρισης, εντοπίζεται στο πιο κρίσιμο πολιτικό διακύβευμα της διαπραγμάτευσης για αμφότερες τις πλευρές: Την παραμονή ή μη του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα και, συνολικά, στην Ευρώπη.

Η κυβέρνηση και η νέα Ρώμη

Τάσος Παππάς

«Για να κλείσουμε με την εκλογολογία: μία περίπτωση υπάρχει να πάμε σε πρόωρες εκλογές με απόφαση της κυβέρνησης. Να προκύψει σύγκρουση εφ’ όλης της ύλης με τους δανειστές. Είναι το σενάριο της αποφασισμένης απόγνωσης ή με άλλα λόγια της "ηρωικής εξόδου"».

Ετσι κατέληγε το άρθρο στις 5-11-2016 με τον τίτλο «Θέλει ο Τσίπρας να δραπετεύσει;». Από τότε έχουν περάσει λίγες μέρες και στο διάστημα που μεσολάβησε συνέβησαν ορισμένα πράγματα που μπορεί να δικαιολογήσουν την εκτίμηση ότι οι πρόωρες εκλογές δεν είναι εκτός ατζέντας.

Σχέδιο συμβιβασμού για το χρέος με διπλή «υποσχετική» προς Αθήνα

Σχέδιο συμβιβασμού για το χρέος με διπλή «υποσχετική» προς Αθήνα

Ένας (εγκλωβισμένος) πολιτικός εμπρηστής και μια ασταθής Ευρώπη κρατούν τα κλειδιά του συμβιβασμού και της συμφωνίας για το ελληνικό χρέος - μιας συμφωνίας που, όπως δείχνουν οι τελευταίες πληροφορίες, θα βασίζεται σε μια διπλή «υποσχετική» προς την Αθήνα για τα μεσοπρόθεσμα μέτρα και τη μείωση των στόχων για τα πλεονάσματα.

Ανοιχτή σύγκρουση για τη λιτότητα του Σόιμπλε στην Ευρώπη

Ανοιχτή σύγκρουση για τη λιτότητα του Σόιμπλε στην Ευρώπη

Σκηνικό ανοιχτής σύγκρουσης ανάμεσα στο δόγμα της λιτότητας και το - ασταθές μεν, διευρυμένο δε - μέτωπο της «αντί-λιτότητας» διαμορφώνεται στην Ευρώπη στη σκιά της επίσκεψης Ομπάμα και εν μέσω της παγκόσμιας αβεβαιότητας που προκαλεί η εκλογή Τραμπ.

Το ελληνικό ζήτημα γίνεται ντε φάκτο κεντρικός κρίκος αυτής της, αναμέτρησης, με τον Σόιμπλε να σπεύδει να προλάβει τη Μέρκελ και να απορρίπτει δις εντός 24 ωρών το αίτημα του Αμερικανού προέδρου για ελάφρυνση του χρέους.

O Τσίπρας ανακάτεψε την τράπουλα χωρίς σχέδιο

O Τσίπρας ανακάτεψε την τράπουλα χωρίς σχέδιο

Ο «σαρωτικός και δομικός» ανασχηματισμόςκινήθηκε σε αβαθή πολιτικά νερά, η τράπουλα ανακατεύτηκε χωρίς σχέδιο, και το βασικό στίγμα της νέας κυβέρνησης δίνουν τελικά δύο απουσίες και δυο παράλληλοι – και εν πολλοίς αντιφατικοί – συμβιβασμοί.

Τις – ισχυρές, όσο και διαφορετικής, πολιτικής σημασίας – απουσίες διαμορφώνουν η έξοδος του Νίκου Φίλη από την κυβέρνηση και η έλλειψη κάθε στοιχείου διεύρυνσης παρά τις περί του αντιθέτου προαναγγελίες. Στους δε συμβιβασμούς, καταγράφεται η επιχείρηση τήρησης των εσωκομματικών ισορροπιών που διαμόρφωσε το συνέδριο και η ταυτόχρονη προσπάθεια για «άνοιγμα» προς τους δανειστές και απεγκλωβισμό από τα σύνδρομα των υπουργικών, πολιτικών και ιδεολογικών, ενοχών.