Αλλο τι θέλω, άλλο τι μπορώ

Αλλο τι θέλω, άλλο τι μπορώ

Τάσος Παππάς

ΕUROKINISSI/ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ

Πολλοί στον ΣΥΡΙΖΑ διαμαρτύρονται εντόνως για τη συνεργασία με τους ΑΝ.ΕΛΛ. Θεωρούν ότι αυτή η συμπόρευση έφτασε στο τέλος της και μερικοί καλούν τον πρωθυπουργό να δώσει ένα τέλος. Ως προς τη διαπίστωση εντάξει. Πράγματι η σχέση έχει αγγίξει τα όριά της. Ηταν μια σχέση παράταιρη από την αρχή. Δύο κόμματα που σε πολλά ζητήματα το ένα κοιτάει στη Δύση και το άλλο στην Ανατολή (σχήμα λόγου είναι, δεν κυριολεκτώ) συνασπίστηκαν και αποφάσισαν να συγκυβερνήσουν.

Την πρώτη φορά, τον Γενάρη του 2015, ουδείς στον ΣΥΡΙΖΑ αντέδρασε. Δεν κατατέθηκε διαφορετική πρόταση. Ούτε από το «Αριστερό Ρεύμα» που αργότερα έγινε κόμμα (Λαϊκή Ενότητα). Δεν υπήρχε άλλος διαθέσιμος εταίρος. Κάποιες τάσεις του ΣΥΡΙΖΑ θα προτιμούσαν να συνυπάρξει το κόμμα τους στα κυβερνητικά έδρανα με το ΚΚΕ, αλλά ο Περισσός απέρριπτε μετά βδελυγμίας κάθε σκέψη για συνεννόηση με τους ρεφορμιστές.

Τακτικισμοί με το Σκοπιανό

Τακτικισμοί με το Σκοπιανό

«Η ΝΔ δεν θα μπει σε παιχνίδια για τα εθνικά θέματα», διαμήνυσε χθες ο αντιπρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αδωνις Γεωργιάδης. Είναι μάλλον προφανές όμως ότι η γραμμή που επιλέγει η ΝΔ οδηγεί ακριβώς εκεί – σε πολιτικά παίγνια και ασκήσεις τακτικισμών επί των εθνικών θεμάτων και, συγκεκριμένα, επί του Σκοπιανού.

Ο αρχηγός του κόμματος Κυριάκος Μητσοτάκης, με την συνέντευξή του στο «ΒΗΜΑ», έστειλε το μήνυμα και έδειξε καθαρά τις προθέσεις του: «Αν ο κ. Καμμένος δεν στηρίζει την κεντρική κυβερνητική επιλογή τίθεται ξεκάθαρα ζήτημα δεδηλωμένης… Και για να προλάβω ένα πιθανό ερώτημά σας είναι προφανές ότι δεν νοείται εθνική συνεννόηση χωρίς να υπάρξει προηγουμένως συγκεκριμένη και συμφωνημένη πρόταση από τους δύο κυβερνητικούς εταίρους».

Υπήρχε τρίτος δρόμος;

Υπήρχε τρίτος δρόμος;

Τάσος Παππάς

EUROKINISSI/ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ

Είναι η συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛΛ. τουλάχιστον παράταιρη; Είναι. Εχουν δίκιο Δημοκρατική Συμπαράταξη και Ποτάμι που εγκαλούν τον Τσίπρα επειδή συνεχίζει να στηρίζει τον Πάνο Καμμένο και να επιμένει σ’ αυτήν τη σχέση; Και ναι και όχι. Ναι, γιατί πράγματι ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝ.ΕΛΛ. υπάρχει μεγάλη απόσταση στο ιδεολογικό και στο πολιτικό επίπεδο. Οχι, γιατί η συμπόρευση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛΛ. ήταν μονόδρομος τον Ιανουάριο του 2015. Δεν υπήρχε εναλλακτική λύση.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ο ΣΥΡΙΖΑ του 2015 προτιμούσε –το έλεγαν τα στελέχη του– τη στήριξη, ακόμη και τη συμμετοχή στο κυβερνητικό σχήμα, του ΚΚΕ. Κάτι όμως που ήταν αδύνατον. Το ΚΚΕ είχε ξεκαθαρίσει ότι δεν τον ενδιαφέρει καμία εμπλοκή σε αστική κυβέρνηση. Λογικό. Δεν ήταν μόνον οι στρατηγικού χαρακτήρα διαφωνίες που λειτούργησαν αποτρεπτικά, ήταν και η πικρή εμπειρία του ΚΚΕ από την κυβέρνηση Τζαννετάκη (έχει κάνει την αυτοκριτική του).