ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ:Κάτοικοι που αντιδρούν στα μεταλλεία και εργαζόμενοι της εταιρείας, βρίσκονται στις «Σκουριές», απέναντι!

ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ:Κάτοικοι που αντιδρούν στα μεταλλεία και εργαζόμενοι της εταιρείας, βρίσκονται στις «Σκουριές», απέναντι!

Από χθες Δευτέρα 19 Μαρτίου 2012 γίνεται προσπάθεια να ξεκινήσουν εργασίες της εταιρείας «Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.» στη θέση «Σκουριές» του όρους Κάκκαβος που βρίσκεται μεταξύ των χωριών Μεγάλη Παναγία, Ιερισσός και Στρατονίκη στη Χαλκιδική. Σήμερα 20 Μαρτίου 2012, ομάδα αρχαιολόγων δοκίμασε να ξεκινήσει εργασίες αρχαιολογικών τομών αλλά γρήγορα μαζεύτηκε πλήθος κάτοικων της περιοχής για να  σταματήσουν την διαδικασία. Παράλληλα τις μεσημεριανές ώρες άρχισαν να κατευθύνονται και εργαζόμενοι της εταιρείας προς την περιοχή. Και ενώ η αστυνομία έχει αποκλείσει το δρόμο που οδηγεί στις «Σκουριές» στη θέση «Χοντρό Δέντρο» μεταξύ Παλαιοχωρίου-Μεγάλης Παναγίας, οι εργαζόμενοι «έσπασαν» το μπλόκο της αστυνομίας και αυτή τη στιγμή βρίσκονται στο βουνό απένατι από τους κατοίκους που αντιδρούν με απρόβλεπτα αποτελέσματα. Ερωτηματικά επίσης το γεγονός πως αυτή την ώρα που έπρεπε να εργαζόνται οι εργαζόμενοι της εταιρείας βρίσκονται εκεί!

Τζαμί και αγιαστούρα

Τζαμί και αγιαστούρα

 

 

Λώρη Κέζα 

Την αμαρτία την ομολογούμε: το θέαμα με τα απλωμένα πασούμια, τους πιστούς στα γόνατα, ηχητική υπόκρουση τον ιμάμη και φόντο το άγαλμα του Κοραή δεν μας συναρπάζει. Λίγοι τολμούν να το δηλώσουν ανοιχτά, ότι ταράζονται από τη δημόσια προσευχή, ακόμη λιγότεροι τολμούν να διατυπώσουν επιφυλάξεις για την εξάπλωση του μουσουλμανισμού στην Ευρώπη. Εκείνοι που εκδηλώνονται με πάθος είναι κατά κανόνα γραφικοί, οπαδοί της εθνικής καθαρότητας, ακραία στοιχεία της Ορθοδοξίας.

Η τελευταία εκδήλωση χριστιανικού πάθους αφορά την προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας 10 πολιτών με προεξάρχοντα την μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ, γνωστό για την μισανθρωπία που επιδεικνύει σε όσους αποκλίνουν από όσα εκείνος θεωρεί σωστά. Οι 10 επιχειρούν να ματαιώσουν την ανέγερση τεμένους στην περιοχή του Βοτανικού. Ζητούν να χαρακτηριστεί ο νόμος που προβλέπει την κατασκευή του «πλήρως αντισυνταγματικός και ανθελληνικός».

Ενοχλεί η προφυλάκιση Εφραίμ; Όχι η Μονή Α.Ε.;

Ενοχλεί η προφυλάκιση Εφραίμ; Όχι η Μονή Α.Ε.;

Γράφει: Τάσος Παππάς

Οι αποφάσεις της Δικαιοσύνης προφανώς δεν είναι υπεράνω κριτικής. Είναι δικαίωμα κάθε πολίτη να σχολιάζει  την ετυμηγορία των δικαστηρίων και τις επιλογές των δικαστικών αρχών πριν από την εκδίκαση των υποθέσεων. Υπό μία προϋπόθεση: Η κρίση τους να μην είναι προϊόν πολιτικών ή άλλων σκοπιμοτήτων. Συμβαίνει αυτό στην περίπτωση του μοναχού Εφραίμ; Νομίζω πως οι περισσότεροι εξ αυτών που επιτίθενται στη Δικαιοσύνη και την κατηγορούν για σκληρότητα δεν είναι τόσο αμερόληπτοι όσο ισχυρίζονται ότι είναι. Κανέναν απ’ αυτούς δεν θυμάμαι να διαμαρτύρεται, για παράδειγμα, όταν το δικαστήριο που δίκαζε υποθέσεις τρομοκρατίας εξαντλούσε την αυστηρότητα του επιβάλλοντας εξοντωτικές ποινές σε κατηγορούμενους νεαρής ηλικίας. Τότε μάλλον τους βόλευε η απόφαση και οι λόγοι της αφωνίας τους ήταν ιδεολογικοί. Για κάποιους  τα κίνητρα της σημερινής αντίδρασης είναι ιδεολογικά.

Είναι ο Εφραίμ Νεφελίμ;

 

Συντάκτης: Κώστας Βαξεβάνης 

Πρέπει να καταλήξουμε σε αυτή τη χώρα τι θέλουμε. Να τιμωρούνται οι υπεύθυνοι των σκανδάλων ή να γκρινιάζουμε; Να φτάνουμε ως το τέλος ή να επιστρέφουμε στην αρχή, όποτε το τέλος δεν μας αρέσει; Να υπάρχει Δικαιοσύνη ή να αρχίζει παζάρια με τις προτιμήσεις μας; Θρησκευτικές, πολιτικές, ιδεολογικές, οικονομικές.

Το σκάνδαλο του Βατοπεδίου ήταν το μεγαλύτερο της μεταπολίτευσης. Ένα μοναστήρι υπό την ηγεσία μιας ομάδας διωγμένης κακήν κακώς από την Κύπρο, θέλησε να πάρει την λίμνη Βιστωνίδα και τις γύρω εκτάσεις με χρυσόβουλα που εμφάνιζε ως τίτλους ιδιοκτησίας. Από τους αγρότες καλλιεργητές δηλαδή και από τους ψαράδες. Αυτό από μόνο του είναι σκάνδαλο.

Γιατί Πούτιν & Ιερώνυμος στήριξαν τον Εφραίμ

Γιατί Πούτιν & Ιερώνυμος στήριξαν τον Εφραίμ 

Γράφει: Μαρία Παπουτσάκη

Θρήνος και κοπετός έπεσε ξαφνικά, χρονιάρες μέρες, στους εκκλησιαστικούς κύκλους. Ιεράρχες, μηδέ του  αρχιεπισκόπου Αθηνών Ιερωνύμου εξαιρουμένου, ξέσπασαν διαμαρτυρόμενοι για την απόφαση προφυλάκισης του Εφραίμ -κυρίως για τη χρονική στιγμή που εφαρμόσθηκε ο νόμος

«Με ποια συνείδηση», λένε, «ξεκίνησαν να συλλάβουν και να κλείσουν στη φυλακή τον ηγούμενο του Βατοπεδίου, παραμονή Χριστουγέννων, και δεν περίμεναν ένα δεκαήμερο να περάσουν οι εορτές;».

Το επιχείρημα αυτό δεν δείχνει παρά το μέγεθος της υποκρισίας, και δεν μπορούν να το επικαλούνται κληρικοί.

Ο Μίθρας, ο Ωρος, ο Ηρακλής, ο Μεσσίας...

Ο Μίθρας, ο Ωρος, ο Ηρακλής, ο Μεσσίας...

Tου Παντελη Mπουκαλα

Μια Αρτεμις βρεφοκρατούσα στη Βραυρώνα, μια Παναγιά βρεφοκρατούσα στις βυζαντινές εικόνες, μια Ισις βρεφοκρατούσα στην Αίγυπτο. Το πρότυπο κοινό: η ανώνυμη βρεφοκρατούσα μάνα του αναλώσιμου, μαζικού ανθρώπου. Και η ανάγκη κοινή, από χιλιετία σε χιλιετία: Η ανάγκη να πιστεύεις πως υπάρχει μια μέριμνα ουράνια για το ανθρώπινο γένος, μια δύναμη που το κρατάει στην ασφαλή αγκαλιά της και του προσφέρει μαζί με το γάλα κάποια ελπίδα ότι δεν είναι «μηδέν και τίποτα το γένος των ανθρώπων, όπως ορίζει ένα απεγνωσμένο αρχαιοελληνικό επιτύμβιο, ότι δεν αληθεύει ο Εκκλησιαστής με το απελπιστικό «ματαιότης ματαιοτήτων». Κατά τις ανάγκες τους έπλασαν τις θεότητές τους οι άνθρωποι. Και κατά την εικόνα του προσώπου τους, όπως το είπε ο Ξενοφάνης τον 6ο αι. π.Χ. Κι αφού τις πλάσουν, πολεμούν για να επιβάλουν τη μονοκρατορία τους. Αλλά και για να διατηρήσουν την «αποκλειστικότητα χρήσεως» των θεών τους, που τους πολιτογραφούν με τη δική τους εθνικότητα. Οι θρησκείες όμως, όσες έχουν τη δύναμη να γίνουν οικουμενικές, έχουν το γνώρισμα να αλληλολεηλατούνται, να χτίζεται η καθεμιά πάνω στα ερείπια των προηγούμενων, αποσπώντας από τη στάχτη τους ό,τι πρόσφορο. Οι ιδέες και οι εσχατολογικές ουτοπίες οικοδομούνται όπως τα ιδρύματα της λατρείας: με πρώτη ύλη τα θρύψαλα των προηγούμενων ναών, κίονες, θραύσματα αγαλμάτων, σακατεμένα ψηφιδωτά...

Αγία Ζώνη πολιτευομένη

Αγία Ζώνη πολιτευομένη 

Tου Παντελη Mπουκαλα

Η αριθμητική της πίστης. Ή η λογιστική της. Ο εκχρηματισμός της δηλαδή. Η εκμετάλλευση. Η ακύρωση. Ιδού όσα ενθουσιωδώς γνωστοποιήθηκαν: Τριάμισι εκατομμύρια Ρώσοι προσκύνησαν την Αγία Ζώνη της Παρθένου, που τιμάται ως το μοναδικό θεομητορικό κειμήλιο παγκοσμίως. Είκοσι έως είκοσι εφτά ώρες χρειάστηκε να περιμένουν στην παγωνιά, ενώ ο πρόεδρος Ντμίτρι Μεντβέντεφ μπήκε στην εκκλησία δίχως χρονοτριβή, γιατί είχε πιεστικές υποχρεώσεις· μπορεί οι πλούσιοι και οι ισχυροί να μην εισέλθουν ούτε διά τρυμαλιάς ραφίδος στη βασιλεία των ουρανών, επί Γης πάντως έχουν παντού προτεραιότητα και οι δρόμοι ανοίγονται ελεύθεροι μπροστά τους, στρωμένοι με τα κόκκινα χαλιά της ματαιοδοξίας.

Άλαλα τα χείλη των ασεβών

Πολυόμματα χερουβείμ και εξαπτέρυγα σεραφείμ.

Άλαλα τα χείλη των ασεβών

ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΒΑΞΕΒΑΝΗ

Οι θρησκείες παράγουν τρεις κατηγορίες οπαδών. Τους πιστούς, τους αδύναμους και τους απατεώνες. Δεν σχετίζεται με τη θρησκεία, ούτε με το ποιος την εκπροσωπεί. Οι πιστοί έλκονται στα θρησκευτικά δόγματα από τη δύναμη που ασκεί η μεταφυσική τους αγωνία. Από πού προέρχονται, πού πάνε και ποιον θεωρούν πιο αξιόπιστο διαμεσολαβητή στο υπαρξιακό δίλημμα. Οι αδύναμοι θρησκεύονται με την προσμονή της βοήθειας, με την ελπίδα της ισχυρής παρέμβασης που θ’ αναπληρώσει την αδύναμη φύση τους και ίσως τον εγωισμό που τους αυτοχαρακτηρίζει ως σημαντικά πλάσματα που αξίζουν τη θεϊκή βοήθεια. Οι απατεώνες απλώς είναι απατεώνες. Ανταλλάσσουν, αγοράζουν και βέβαια πουλάνε ακόμη και τη μάνα τους στ’ όνομα του Θεού που δεν πιστεύουν, αφού βλέπουν πως δεν τους έχει κάψει ακόμη.

Ορθοδοξία Α.Ε.

Ορθοδοξία Α.Ε.

Γελοιογραφία και κείμενα

   ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΛΑΪΤΖΗ

Οσοι καθ' οιονδήποτε τρόπο εξοικονομούν τα προς το ζην από το αστείο, οι σατιρικοί συγγραφείς π.χ., οι κωμικοί θίασοι, οι καραγκιοζοπαίχτες, να καθιερώσουν τη μορφή ενός προφήτη, πατριάρχη, αποστόλου ή αγίου των τρεχουσών θρησκειών ως σύμβολο των επαγγελματικών τους γραφείων, επιχειρήσεων ή συνδικαλιστικών ενώσεων.

Και τα περιοδικά του ευτράπελου και της καρικατούρας, έντυπα της λεπτής, πνευματώδους ειρωνείας ή της χοντρής πολιτικής πλάκας, όσα υπήρξαν και όσα κυκλοφορούν ακόμα -προτείνουμε- δίπλα στον τίτλο τους, αντί των γνωστών μπουφόνικων μορφών του κ. Παντς δηλαδή, του Αλφρεντ Ε. Νόιμαν, του Αστερίξ ή του Λάινους, να φέρουν ως σήμα τους τις ασκητικές φυσιογνωμίες, αυστηρές και ελέγχουσες, των παπών, μουφτήδων, επισκόπων και μεγάλων ιεροεξεταστών. Και εάν η εφαρμογή της ως άνω παράδοξης πρότασης σε έναν άλλο τόπο, μιαν άλλη εποχή θα χαρακτηριζόταν πρόκληση, ιεροσυλία, βεβήλωση, εφόσον τη θεσμοθετούσαμε σήμερα, σε τούτη τη χώρα της γενικευμένης κατήφειας, θα εκπληρώναμε ένα ιερό καθήκον.

Σώσον Κύριε το Λαό Σου (κι Eμάς)

Η Εκκλησία με “ιερό μανιφέστο” κατά του κεφαλαίου

 

Σώσον Κύριε το Λαό Σου (κι Eμάς)

Θεόφιλος Δουμάνης

Εγκύκλιο-ιερό μανιφέστο συνέταξε η εκκλησία τασσόμενη υπέρ των μη εχόντων, στους οποίους κατατάσσει και την ίδια υποστηρίζοντας ότι τα περί αμύθητης περιουσίας είναι μύθος. Το μήνυμα το οποίο συνέταξαν τρεις μητροπολίτες-μεταξύ αυτών και ο Θεσσαλονίκης Άνθιμος-θα διαβαστεί αύριο σε όλους τους ναούς. «Φθάνουν πια οι επιβαρύνσεις στους αδελφούς μας που έχουν χαμηλό εισόδημα και χαμηλή σύνταξη. Φθάνουν πια οι φόροι και οι περικοπές των χαμηλών εισοδημάτων. Φθάνουν πια οι στρατιές των ανέργων. Αναζητήστε τους φοροφυγάδες και ελέγξτε το κεφάλαιο», ξεσπαθώνει πολύ σοβαρά η “πτωχή” εκκλησία μας που ξέρει να κάνει επαναστάσεις εκ του ασφαλούς.

Και ευλογημένος και μαλάκας

Και ευλογημένος και μαλάκας

Εμ ετσι ειναι τέκνα μου.

Να θυμάστε πως αφού και επειδή και διότι και εφόσον μαζί τα φάγαμε (μεσα απο ένα σύστημα κτλ κτλ) πρέπει και εμείς όλοι μαζί να τα πληρώσουμε (εκτός τελικά από το σύστημα κτλ κτλ)

Τι να πω ρε γαμώ το κερατό μου γαμώ. Μετά και το τελευταίο θαύμα Βενιζέλου αισθάνομαι ολοένα και περισσότερο μαλάκας. Ναι, μαλάκας. Όχι γιατί τα τραγιά ως συνήθως θα την βγάλουν στην λουφα και συ φάε σκατά λαέ. Οχι, αυτο το ξερουμε και το έχουμε εμπεδώσει από .....τον Μωάμεθ τον Β και δώθε! (μην πάω εως τον...Φλαβιο Γαλεριο, Σουβλάκιο, Παπάριο, Ωράριο και Μέγα Κωνσταντίνο)

Αυτό που με τσαντίζει είναι πως:

(ενδεικτική και ουχί πλήρης λίστα - αντιγραφή από http://ellinaki.blogspot.com/2011/09/blog-post_14.html)

• Μετά την υποχώρηση της κυβέρνησης στα αρχικά σχέδια φορολόγησης της εκκλησίας,
• Μετά την άρνηση διακοπής επιδομάτων στους κληρικούς,
• Μετά την ανακάλυψη 2.000 κληρικών «φαντασμάτων» που είναι κανονικά στις λίστες μισθοδοσίας, 
• Μετά την σύντομη αποκάλυψη οικονομικών σκανδάλων εκκλησιαστικών ΜΚΟ, και την άμεση απόκρυψή τους, 
• Μετά τους άπειρους τεμενέδες της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας στην ρασοφόρο πλέμπα της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, μετά την μετονομασία του ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟΥ Νοσοκομείου Πατρών σε «Παναγία η Βοήθεια»

Από απαλλαγή σε απαλλαγή οι παγκαριώτατοι

ΠΟΙΟΥΣ ΦΟΡΟΥΣ ΓΛΙΤΩΝΟΥΝ

Από απαλλαγή σε απαλλαγή οι παγκαριώτατοι

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΙΟΥΣΗ

Νέο κύκλο συζητήσεων για τις «ιερές» φοροαπαλλαγές άνοιξε η εξαίρεση των χώρων άσκησης θρησκευτικής λατρείας από την καταβολή του έκτακτου τέλους ακίνητης περιουσίας, όπως και από ένα σύνολο άλλων φόρων που καταβάλλονται για χρήσεις ακινήτων.

«Η Εκκλησία φορολογείται περισσότερο από τον κάθε πολίτη. Πού; Στα αγαθά, στα ακίνητα, στα εισοδήματα που παίρνει από την εκμετάλλευση διαφόρων ακινήτων που έχει. Πληρώνει πολύ περισσότερα απ' ό,τι οι λαϊκοί. Πού την απαλλάσσει το κράτος;» είναι το σχόλιο του αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου στην κριτική για τις φοροαπαλλαγές της Εκκλησίας.

Μπορεί οι ιεράρχες μας να ισχυρίζονται πως ουδέποτε έθεσαν θέμα απαλλαγής για την ακίνητη περιουσία που αξιοποιούν εμπορικά, όμως η Εκκλησία απαλλάσσεται από την καταβολή φόρου για τις δωρεές που γίνονται για την τέλεση μυστηρίων, όπως και για τα χρήματα που συγκεντρώνονται στα παγκάρια, δραστηριότητες που συμβαίνουν εντός των ναών.

Η κόκα, τα ράσα και οι ζαρτιέρες

 

Η κόκα, τα ράσα και οι ζαρτιέρες

 

Η θρησκεία δεν είναι το όπιο του λαού. Είναι η κόκα του. Δίκιο έχει ο Ουμπέρτο Έκο και όχι ο Μαρξ. Δεν υπάρχει πόλεμος στην υφήλιο που να μην είναι καθαγιασμένος απ’ το θρησκευτικό μίσος. Δεν υπάρχει θρησκευτικός δρόμος αγάπης που δεν είναι στρωμένος με πτώματα απίστων.

Αν υπάρχει Θεός, κριτικός και παντοδύναμος, τότε σίγουρα θα έχει τη δύναμη να αυτοαναιρεθεί, βλέποντας όλα αυτά που έχει δημιουργήσει. Αφού πρώτα κάψει τους αντιπροσώπους του στη Γη. Ο Θεός δεν χρειάζεται ενδιάμεσους, δόγματα, τελετουργικά. Αν υπάρχει Θεός, δεν μπορεί να γίνει κακός ή καλός επειδή του καίνε πέντε γραμμάρια παραφίνης ή γδέρνουν τα γόνατά τους για να φτάσουν ως το ευλογημένο θησαυροφυλάκιο της Τήνου.

Kι όμως, υπάρχουν και χειρότερα...

Ο Πειραιώς απειλεί με κάθοδο στην πολιτική (και κριτικάρει έμπλεος αγάπης)

Kι όμως, υπάρχουν και χειρότερα...

Επανήλθε αρθρογραφώντας για την επικαιρότητα και κρίνοντας τις νομοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης ο πολυγραφότατος Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ, απειλώντας μάλιστα ότι αν η Πολιτεία προχωρήσει στο διαχωρισμό κράτους-Εκκλησίας οι Μητροπολίτες θα διεκδικήσουν θέση στη Βουλή. Ας τα πάρουμε από την αρχή. Ο Πειραιώς που πριν από λίγες ημέρες κατέκρινε την πολιτική κηδεία του Λ. Κύρκου και που η κριτική του έχει φτάσει μέχρι τη Βασίλισσα Ελισάβετ και τον Έλτον Τζον, ξεκίνησε από το νόμο για τα ναρκωτικά που προβλέπει το διαχωρισμό των σκληρών από τα μαλακά. Κάνει λόγο για “κακούργημα ειδεχθέστατο” που στόχο έχει-μεταξύ άλλων- “να καταστείλει την σύμφυτη με το νέον άνθρωπο αντίδρασι στην καταδολίευση των ανθρωπίνων αξιών».

O «λεγόμενος» Μητροπολίτης Πειραιώς…

O «λεγόμενος» Μητροπολίτης Πειραιώς…

Του Ανάργυρου Σεβαστού

Αυτή τη φορά δεν είναι το ιερατείο του Περισσού που απαγορεύει στον Λεωνίδα Κύρκο και σε όλους εμάς να αυτοπροσδιοριζόμαστε ως αριστεροί. Αναπάντεχος συνήγορος της κατά Παπαρήγαν Ορθοδοξίας ήρθε ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ. Σε "ανακοινωθέν" που εξέδωσε "εν Πειραιεί τη 1η Σεπτεμβρίου 2011" ο περί ου λόγος "σεβασμιώτατος" αναφέρει μεταξύ άλλων:

"Η τελετή αποχαιρετισμού του ιστορικού ηγέτη της λεγομένης αριστεράς Λεωνίδα Κύρκου στον αύλειο χώρο του Α' Κοιμητηρίου Αθηνών, με την παρουσία ικανού αριθμού μελών της πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής ζωής της χώρας, στιγμιότυπα της οποίας μετεδόθησαν από την τηλοψία, παρουσίασε για μια εις έτι φορά εκτύπως την αντιφατικότητα και την αυτοδιάψευση της δήθεν προοδευτικής ιδεολογίας που έχει θέσει στα προς κατεδάφισι τον Θεό, την πνευματική διάσταση της υπάρξεως, την μετά θάνατον στο επέκεινα επιβίωσι του ανθρωπίνου προσώπου και της αθανασίας της ψυχής.

Νόμος είναι το δίκιο του Παναγιώτατου

Νόμος είναι το δίκιο του Παναγιώτατου

Του Ηλία Κανέλλη

Πριν από μερικές μέρες, όπως έγραψαν «ΤΑ ΝΕΑ», δύο νεαροί άνδρες στη Βρετανία καταδικάστηκαν σε τέσσερα χρόνια φυλάκιση για υποκίνηση σε επεισόδια μέσω των ιστότοπων κοινωνικής δικτύωσης. Ο νόμος εκεί είναι νόμος.

Στην Ελλάδα, ο νόμος είναι κάτι σχετικό. Κάποιες φορές νόμος είναι το δίκιο του εργάτη, κάποιες άλλες νόμος είναι το δίκιο του Παναγιώτατου Ανθιμου Θεσσαλονίκης.

Ο τελευταίος, στο τακτικό κήρυγμά του της Κυριακής, που μεταδίδεται απευθείας από την κρατική συχνότητα της ΕΤ3, αναφέρθηκε σε δημοσίευμα που έλεγε ότι ο πρόεδρος του Δημοτικού Διαμερίσματος Μελίτης Φλώρινας έχει λάβει άδεια λειτουργίας ραδιοφωνικού σταθμού, που μάλιστα θα εκπέμπει πρόγραμμα στη γλώσσα της FYROM - της χώρας με την οποία η Ελλάδα έχει διαφορές για το όνομα.

Πλέκοντας το εγκώμιο ενός χουντικού

Πλέκοντας το εγκώμιο ενός χουντικού

 του Σπύρου Σεραφείμ

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, αίτηση να επισκεφθεί στις φυλακές Κορυδαλλού τον Νίκο Ντερτιλή, τον τελευταίο κρατούμενο εκ των πρωταιτίων της Χούντας, υπέβαλε στο υπουργείο Δικαιοσύνης ο μητροπολίτης Καλαβρύτων Αμβρόσιος, σύμφωνα με τον διαδικτυακό τόπο εκκλησιαστικών ειδήσεων Romfea.gr.

Στην επιστολή του ο κ. Αμβρόσιος πλέκει το εγκώμιο του Νίκου Ντερτιλή, τον οποίο χαρακτηρίζει «πολιτικό κρατούμενο» και «πρότυπο ζωής».

Εκκληση Ιερώνυμου στους επιχειρηματίες

 

Εκκληση Ιερώνυμου στους επιχειρηματίες

 

 Με ανοικτή επιστολή του προς τους επιχειρηματίες της χώρας ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, τους καλεί να σταθούν «αρωγοί και προστάτες στην αναζωογόνηση της ασθμαίνουσας και αιμορραγούσης οικονομίας» και «σε αυτή την εποχή κρίσεως, δοκιμασιών και εθνικών περιπετειών να αναδείξουν τις αρετές τους και να σταθούν στο πλευρό της πατρίδας σε αυτή τη μεγάλη δοκιμασία».

Ιερές συμφωνίες

 Ιερές συμφωνίες

Οι δεσμεύσεις του υπουργού Οικονομικών απέναντι στην Ιεραρχία

Του Κωστή Παπαϊωάννου

Μεσούντος του Μνημονίου, η υποθετική σκηνή θα ξάφνιαζε: ο υπουργός Οικονομικών επισκέπτεται τη διοίκηση μιας Δημόσιας Επιχείρησης Κοινής Ωφέλειας και διαβεβαιώνει ότι δεν θα θιγούν οι μισθοί των εργαζομένων ειδικά αυτής της επιχείρησης. Διαβεβαιώνει επίσης ότι τα περιουσιακά στοιχεία της δεν «κινδυνεύουν» να αξιοποιηθούν στη μάχη κατά του δημόσιου χρέους. Και όμως, αυτό συνέβη στην πρόσφατη συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου. Ο κ. Βενιζέλος καθησύχασε τους ιεράρχες για τη μισθοδοσία του κλήρου και για τη μη ένταξη εκκλησιαστικής περιουσίας στο Ταμείο Δημόσιας Περιουσίας. Ο προκάτοχός του είχε επιδείξει πρόθεση αξιοποίησης της εκκλησιαστικής περιουσίας (προεκλογική δέσμευση ήταν άλλωστε, ό,τι και αν σημαίνει αυτό) και σοβαρής περικοπής της συμμετοχής του κράτους στη μισθοδοσία των κληρικών. Αντίθετα, ο νέος υπουργός έκανε μια ιδιότυπη «συμφωνία»: η κυβέρνηση δεν θα θίξει καμιά παροχή ή εξαιρετική μεταχείριση της Εκκλησίας και σε αντιστάθμισμα η Εκκλησία θα κάνει φιλανθρωπίες.

Πετάξτε τους έξω!

Πετάξτε τους έξω!

του Σταύρου Θεοδωράκη

Όλοι οι ενήλικες έχουμε ευθύνη για το σημερινό χάλι της χώρας. Άλλοι λίγη, άλλοι πολύ, άλλοι τεράστια.  Οι πολιτικοί και οι «συνεργαζόμενες εξουσίες» έχουν βέβαια τη μεγαλύτερη ευθύνη. Ανάμεσα στους «συνεργαζόμενους» περίοπτη θέση έχουν οι Ιεράρχες της Ορθόδοξης εκκλησίας. Διακινούν εδώ και δεκαετίες τις πιο οπισθοδρομικές απόψεις, ενώ οι ίδιοι έχουν «εκμοντερνιστεί» και έχουν αντικαταστήσει τον Θεό με το χρήμα και τη δόξα.