Επικίνδυνα παιχνίδια

Ο εθνικισμός δεν τιθασεύεται αν θεριέψει

Επικίνδυνα παιχνίδια

AP Photo/ Giannis Papanikos

Αυτοί που διοργανώνουν τα συλλαλητήρια ισχυρίζονται ότι το κάνουν για να πιέσουν την κυβέρνηση να μην αποδεχτεί μια συμφωνία με τη γείτονα που θα περιέχει τον όρο «Μακεδονία». Στο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης, όμως, φάνηκε πως κάποιοι το αξιοποίησαν για να στήσουν πολιτική καριέρα.

Η Εκκλησία, που άλλοτε ευλογεί τα συλλαλητήρια και άλλοτε αποστασιοποιείται από αυτά, έχει σταθερό σημείο αναφοράς τα ιδιαίτερα συμφέροντά της στην περιοχή. Αλλά και τα κόμματα που έμμεσα ή άμεσα συμμετέχουν σ' αυτές τις εκδηλώσεις έχουν τους δικούς τους στόχους. Με δυο λόγια, πίσω από τον γενικό διακηρυγμένο σκοπό υπάρχουν και άλλοι, όχι και τόσο αθώοι.

Οι δύο όροι του Νταβός για λύση στο Μακεδονικό

Οι δύο όροι του Νταβός για λύση στο Μακεδονικό 

Μια ανοιχτή διπλωματική πληγή 26 χρόνων, δύο διαφορετικοί πολιτικοί κόσμοι και, μαζί, και ο εγχώριος πολιτικός χάρτης μπαίνουν σε φάση επαναπροσδιορισμού μετά την χθεσινή συνάντηση Τσίπρα – Ζάεφ στο Νταβός.

Ο έλληνας πρωθυπουργός έκανε καθαρή επιλογή αποφασιστικής αναζήτησης λύσης στο Μακεδονικό και αναβάθμισης του διαλόγου με την πΓΔΜ στον άξονα του «ρεαλισμού» και της «υπευθυνότητας», όπως ο ίδιος είπε μετά την τρίωρη συνάντησή του με τον Ζόραν Ζάεφ.

10 ερωτήσεις και απαντήσεις για το «Μακεδονικό»

10 ερωτήσεις και απαντήσεις για το «Μακεδονικό»

του Δημήτρη Ματθαίου

Φύλο αντιπολιτευτικής συκής αναζητάει εναγωνίως η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, προκειμένου να κρύψει το αναμφισβήτητο γεγονός ότι στο εσωτερικό της έχουν γίνει από εκατό χωριά χωριάτες.

Ετσι, στελέχη της, τη μια φαντάζονται «συνωμοσίες» και «μυστική διπλωματία». Την άλλη ζητούν ενημέρωση των πολιτικών αρχηγών, αλλά την ίδια στιγμή αυτοαναιρούνται και δηλώνουν ότι, ακόμα κι αν τους καλέσουν σε ένα τέτοιο Συμβούλιο, δεν θα παραστούν. Ταυτόχρονα, άλλοι πολιτικοί της υποστηρίζουν ότι είναι υπέρ της επίλυσης του θέματος της ονομασίας των Σκοπίων, βάσει των θέσεων της κυβέρνησης Καραμανλή, το 2007, που περιλαμβάνει την ονομασία «Μακεδονία», και την ίδια στιγμή άλλες «συνιστώσες» της υψώνουν κορώνες κατά του όρου «Μακεδονία». Ακόμα μεγαλύτερη σύγχυση προκαλείται όταν η ίδια η ηγεσία της αποφεύγει, όπως ο διάβολος το λιβάνι, ακόμα και να ψελλίσει συγκεκριμένα τι όνομα προτείνει. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, από τη μια ερωτοτροπούν με τα συλλαλητήρια, προκειμένου να μην χαλάσουν χατίρια στα διάφορα καπετανάτα στο εσωτερικό της ΝΔ, κι’ από την άλλη τα αποκηρύσσουν μετά βδελυγμίας. Κανονικός Πύργος της Βαβέλ, δηλαδή. ‘Η για την ακρίβεια ένα εκρηκτικό κοκτέηλ φοβικών συνδρόμων από τη μια, και πρωτοφανούς πολιτικής ατολμίας, από την άλλη.

Οι συνιστώσες του νέου Μακεδονικού Αγώνα

Τάσος Κωστόπουλος

makedonia_2.jpg

Τελικά, το χθεσινό συλλαλητήριο εξελίχθηκε σε προεκλογική συγκέντρωση ενός άτυπου (προς το παρόν) εθνικιστικού μορφώματος, του οποίου γνωρίζουμε πάντως από τώρα τον επικεφαλής.

Σε αντίθεση με την κόσμια υποδοχή των πρώτων πέντε από τους έξι ομιλητές, ο απόστρατος στρατηγός Φράγκος Φραγκούλης έγινε δεκτός με τη γηπεδική ιαχή «είναι τρελός ο αρχηγός!», την οποία και ο ίδιος ενέκρινε ρητά από μικροφώνου.

Κ. Καραμανλής: «Νέα, Βόρεια, οποιαδήποτε Μακεδονία»

Ο Κ. Καραμανλής κράτησε σκληρή γραμμή στο θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ, αλλά στη βάση της σύνθετης ή ακόμα και διπλής ονομασίας 

Κ. Καραμανλής: «Νέα, Βόρεια, οποιαδήποτε Μακεδονία»

Δημήτρης Ψαρράς

EUROKINISSI / Τατιάνα Μπόλαρη

Με οξείς χαρακτηρισμούς, αλλά χωρίς αντιπρόταση, επιχειρεί η αντιπολίτευση να διαβάλλει τους χειρισμούς της κυβέρνησης στο ζήτημα της ονομασίας της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας. Μόνο που αυτό που προσπαθεί να κάνει σήμερα η κυβέρνηση είναι να διαπραγματευθεί με βάση την ενιαία πολιτική γραμμή στο ζήτημα, η οποία διαμορφώθηκε το 2007-2008, με κυβέρνηση δηλαδή Νέας Δημοκρατίας και επικυρώθηκε από όλες τις πολιτικές δυνάμεις.

Ένα επικίνδυνο συλλαλητήριο

Ένα επικίνδυνο συλλαλητήριο

Νικόλ Λειβαδάρη

Τα συλλαλητήρια δεν χαράσσουν πολιτική στα εθνικά θέματα, διαμορφώνουν όμως πολιτικές δυναμικές. Και αυτές οι δυναμικές προσμετρώνται από σήμερα στα, ήδη δύσκολα, δεδομένα της διαπραγμάτευσης για το Μακεδονικό.

Σε ό,τι αφορά το μείζον διακύβευμα, την ουσιαστική προοπτική λύσης, η εικόνα του χθεσινού συλλαλητηρίου στην Θεσσαλονίκη δεν ήταν εκείνη που χρειαζόταν στην τελική φάση αναζήτησης ενός ρεαλιστικού και έντιμου συμβιβασμού στο ονοματολογικό. «Καπελωμένη» από εθνικιστικά δίκτυα και από κατ΄επάγγελμα πάτρωνες του υπερεθνικισμού, μπολιασμένη με ακροδεξιό λόγο και διχαστική ρητορική, η συγκέντρωση πόνταρε στον πατριωτικό φανατισμό. Και ενεργοποίησε το εθνικό θυμικό χιλιάδων πολιτών. Είτε ήταν 90.000 – σύμφωνα με την αστυνομία -, είτε 400.000 – που δεν ήταν - όπως υποστηρίζουν οι διοργανωτές, η οργή αυτών των πολιτών διαμορφώνει απρόβλεπτους θύλακες πίεσης σε μια ήδη φορτισμένη και σύνθετη διπλωματική διαπραγμάτευση. Πόσο μάλλον, αφού μπορεί να προσφερθεί ως πρόπλασμα στις επιδιώξεις, πολιτικές ή μη, διαφόρων κύκλων που επενδύουν στον εθνικιστικό διχασμό.

H εξέλιξη της αντιπαράθεσης Αθήνας Σκοπίων από το 1991 έως σήμερα

H εξέλιξη της αντιπαράθεσης Αθήνας Σκοπίων από το 1991 έως σήμερα

Τάσος Κωστόπουλος

Από το συλλαλητήριο με έντονο
 εθνικιστικό χρώμα τον Δεκέμβριο του 1992
 ΕUROKINISSI / ΑΝΤΩΝΗΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ

Περίπου είκοσι επτά έτη κρατάει η αντιπαράθεση μεταξύ Αθήνας-Σκοπίων για το όνομα της ΠΓΔΜ και σε αυτά τα χρόνια έχουν σημειωθεί αρκετά «επεισόδια» στην κόντρα των δύο χωρών. Η «ΕΦ.ΣΥΝ.» συγκέντρωσε 34 σημαντικές ημερομηνίες παρουσιάζοντας το χρονολόγιο της αντιπαράθεσης.

Υποκριτές και επικίνδυνοι

Υποκριτές και επικίνδυνοι

Από συλλαλητήριο για τη
 Μακεδονία το 1992
 | EUROKINISSI /
 ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΡΧΕΙΟΥ

Η εξωτερική πολιτική δεν γίνεται με συλλαλητήρια. Πριν από είκοσι έξι χρόνια επιχειρήθηκε με αυτόν τον τρόπο να διαμορφωθούν το πλαίσιο των διεθνών σχέσεων της χώρας μας και οι σχέσεις της με μια γειτονική χώρα. Κάτι θα έπρεπε να είχαμε μάθει γι’ αυτό το ζήτημα με αφορμή τα εθνικιστικά συλλαλητήρια των αρχών της δεκαετίας του ’90 για το Μακεδονικό. Πιστεύουμε πως όλοι έμαθαν. Ορισμένοι όμως φαίνεται ότι είναι αδιόρθωτοι.
Αύριο στη Θεσσαλονίκη διοργανώνεται ένα ακόμη συλλαλητήριο με πρόσχημα το όνομα της ΠΓΔΜ. Το διοργανώνει και το στηρίζει ένα ετερόκλητο σύνολο πολιτικών και θρησκευτικών οργανώσεων και επιχειρηματιών. Από κοντά και η ναζιστική Χρυσή Αυγή, που βρήκε την ευκαιρία να πλειοδοτήσει και να κερδοσκοπήσει. Αίτημα; Να μη συμπεριλαμβάνεται ο όρος «Μακεδονία» στην ονομασία της γείτονος.

Ο Κυριάκος το φοβάται, ο Τσίπρας το θέλει

Ο Κυριάκος το φοβάται, ο Τσίπρας το θέλει

Τάσος Παππάς

ΕUROKINISSI / Τ. ΜΠΟΛΑΡΗ

Θεσμικώς δεν ήταν πρέπον. Πολιτικώς όμως ήταν αποτελεσματικό. Ο λόγος για την αιφνιδιαστική (;) επίσκεψη του πρωθυπουργού στην Αρχιεπισκοπή για να συναντηθεί με τον προκαθήμενο της Ελλαδικής Εκκλησίας Ιερώνυμο. Το αντικείμενο της συζήτησης ήταν το Μακεδονικό.

Διαμαρτυρήθηκαν τα κόμματα επειδή ο Α. Τσίπρας επέλεξε να ενημερώσει τον αρχιεπίσκοπο, ενώ έχει αφήσει στο σκοτάδι τους πολιτικούς αρχηγούς. Τυπικά έχουν δίκιο. Όντως ήταν μια ασυνήθιστη ενέργεια από την πλευρά του πρωθυπουργού και μάλιστα λίγες μέρες μετά το αυστηρό μήνυμα της κυβέρνησης προς την ιεραρχία ότι στα θέματα εξωτερικής πολιτικής τον κυρίαρχο λόγο τον έχει η κυβέρνηση, αυτή διαπραγματεύεται με τους ξένους, αυτή διαβουλεύεται με τα κόμματα, αυτή αποφασίζει.

Μακεδονία μου, την Κυριακή θα λείπω

Μακεδονία μου, την Κυριακή θα λείπω

Άκης Σακισλόγλου

Αγαπημένη μου πατρίδα, Μακεδονία μου, σου γράφω δυο λόγια σ’ αυτό το σάιτ γιατί οι συντοπίτες μου είναι σε μια τρέλα αυτές τις μέρες και δεν θα βγάλω άκρη αν αντιδικήσω μαζί τους.

Σου γράφω να σου πω ότι δεν θα πάω την Κυριακή στο συλλαλητήριο για την ελληνικότητά σου. Δεν θα είμαι ανάμεσα σε αυτούς που θα κυματίζουν ακτινωτούς ήλιους και ελληνικές σημαίες και φυσικά δε θα είμαι κάτω από την εξέδρα αυτών που θα μιλήσουν.

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν η Εθνική Εταιρεία…

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν η Εθνική Εταιρεία…

Πέτρος Μανταίος

EUROKINISSI/ΣΤΕΛΙΟΣ ΜΙΣΙΝΑΣ

Ο πιο περιεκτικός ορισμός που έχω δει έως τώρα για την Εθνική Εταιρεία (1895/96-1899) είναι του δημοσιογράφου, βιογράφου του Βενιζέλου και τελευταίου γραμματέα του, Στέφανου Στεφάνου (1904-1984) και δημοσιεύτηκε στο «Βήμα», 16/3/1927:

«Η Εθνική Εταιρεία υπήρξεν τεράστιος οργανισμός. Η σπουδαιοτέρα των ανευθύνων οργανώσεων από εποχής ιδρύσεως του ελληνικού κράτους.

»Επήγασεν εκ νοσηρού πατριωτισμού. Απέβη κολοσσιαία δύναμις. Κατέστησεν την κυβέρνησιν (Θ. Δηλιγιάννης) υποχείριον των σκοπών της και το Στέμμα (Γεώργιος Α') αιχμάλωτον των σχεδίων της…».