Οι βυζαντινές καντρίλιες του κ. Μητσοτάκη
Του Κλέαρχου Τσαουσίδη
 |
| jodi.graphics |
Η οικογένεια Μπακογιάννη φτηνά τη γλίτωσε. Σε άλλες εποχές, π.χ. της λαμπρής βυζαντινής μας (;) Ιστορίας, ο πορφυρογέννητος διάδοχος δεν θα απέκλειε απλώς από τα δοτά δημόσια αξιώματα τη λοιπή επίσης πορφυρογέννητη οικογένεια (αδέρφια, ανίψια κ.λπ.) αλλά θα της χάριζε και την αιωνιότητα εις τόπους χλοερούς, εις τόπους αναπαύσεως... Όχι, δεν θα τους κόψει από τη Βουλή, το διευκρίνισε!
Ο παρ’ ημίν νεποτισμός έχει βαθιές ρίζες, τόσο βαθιές που είναι να καγχάζεις με την αφέλεια του Μητσοτάκη του Μικρού: γέννημα θρέμμα της οικογενειοκρατίας ο ίδιος, όπως και η αδερφή του και ο γιος της αδερφής του και άλλοι συγγενείς (π.χ. η ειδική στην αντιστοίχιση φτώχειας και χαζομάρας κ. Λυμπεράκη) είναι στην πολιτική χάρη στην απίστευτη πορεία του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη απ’ τα χαμηλά στα ψηλά και ίσως χάρη και στις τόσες χιλιάδες βαφτιστήρια και τους (άγνωστο πόσους) διορισμούς στο κακό Δημόσιο (ναι, αυτό που δήθεν μισεί ο επίγονος).
