Το «Σύμφωνο για το Ευρώ»

Το «Σύμφωνο για το Ευρώ»

 

 

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 

 

Το «Σύμφωνο για το Ευρώ», στο οποίο συμφώνησαν οι «17» της Ευρωζώνης, προβλέπει ότι «κάθε χρόνο, τα κράτη - μέλη της Ευρωζώνης θα συμφωνούν, σε ανώτατο επίπεδο, σε συγκεκριμένες δράσεις, οι οποίες θα πρέπει να επιτευχθούν σε διάστημα 12 μηνών». Ανάμεσα στα μέτρα που θα προωθούνται στοχευμένα και μετρήσιμα είναι τα παρακάτω:

 

1. Μειώσεις μισθών:

-- «Το κόστος εργασίας θα βρίσκεται υπό στενή παρακολούθηση και θα συγκρίνεται με τα άλλα κράτη της Ευρωζώνης και των κύριων εμπορικών εταίρων της ΕΕ (...) Οι μισθοί θα πρέπει να βρίσκονται σε συνάρτηση με την ανταγωνιστικότητα». Επί της ουσίας, προωθείται η αντιστοίχηση των μισθών με αυτούς που ισχύουν σε ανταγωνιστικά ιμπεριαλιστικά κέντρα, όπως είναι η Κίνα.

--«Οι κυβερνήσεις θα πρέπει να δώσουν ιδιαίτερη προσοχή στην ενίσχυση της αποκέντρωσης των μισθολογικών διαπραγματεύσεων και τη "βελτίωση" των μηχανισμών τιμαριθμικής προσαρμογής». Πρόκειται για τροχιοδεικτική βολή σε ό,τι αφορά στην κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων, στη γενίκευση των ατομικών και στην οριστική κατάργηση της Αυτόματης Τιμαριθμικής Αναπροσαρμογής, όπου αυτή συνεχίζει να υπάρχει.

-- Οι κυβερνήσεις της ΕΕ «δεσμεύονται να συγκρατήσουν τους μισθούς στο δημόσιο τομέα», ώστε να «μην επηρεάζουν τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα». Δεσμεύτηκαν ουσιαστικά για νέο πάγωμα και μείωση των μισθών στο δημόσιο τομέα.

 

2. Νέες ανατροπές σε Κοινωνική Ασφάλιση, Υγεία - Πρόνοια.

-- «Η βιωσιμότητα του συνταξιοδοτικού συστήματος πρέπει να βρίσκεται υπό συνεχή και στενή παρακολούθηση (...) Είναι απαραίτητο να ευθυγραμμιστεί η ηλικία συνταξιοδότησης με το προσδόκιμο ζωής, να μειωθούν τα συστήματα πρόωρης συνταξιοδότησης και να αξιοποιηθούν στοχευμένα κίνητρα για την παραμονή στην εργασία των μεγαλύτερων εργαζομένων». Οπως και στην πρώτη έκδοση του Συμφώνου, τα όρια ηλικίας συνδέονται με το στατιστικό προσδόκιμο ζωής, οδηγώντας αυτόματα σε διαρκή παράταση του εργάσιμου βίου. Ανάλογες αναφορές γίνονται και στην ανάγκη του κεφαλαίου να μειωθεί η κρατική συμμετοχή στις υπηρεσίες Υγείας και Πρόνοιας.

 

3. Αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία.

-- «Τα κράτη - μέλη οφείλουν να προβλέψουν μηχανισμό που θα βάζει "φρένο" στην αύξηση χρέους». Ο μηχανισμός θα έχει «επαρκώς δεσμευτικό χαρακτήρα» και θα λειτουργεί αυτόματα κάθε φορά που το έλλειμμα θα ξεπερνάει ένα προκαθορισμένο όριο. Αυτό θα πραγματοποιηθεί με «νομικές δεσμεύσεις» (είτε συνταγματική ρύθμιση είτε νόμος - πλαίσιο) με την τελική επιλογή να την έχουν οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών. Επί της ουσίας θεσμοθετείται η μόνιμη λιτότητα για τους λαούς, ώστε ο κρατικός κορβανάς να τροφοδοτεί πιο αποτελεσματικά το κεφάλαιο.

4. Νέες ανατροπές στην αγορά εργασίας.

-- «Μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας που θα προωθούν την ευελιξία με ασφάλεια (...) Η αγορά εργασίας πρέπει να γίνει πιο ελκυστική και να προσαρμοστεί στη ζήτηση». Προωθείται η αντιδραστική «ευελφάλεια» και ταυτόχρονα προτείνεται η παραπέρα μείωση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών. Προβλέπεται μάλιστα οι «απώλειες» που θα υπάρξουν στα δημόσια έσοδα από τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών των εργοδοτών να μετακυλίονται στο λαό, μέσω της αύξησης των έμμεσων φόρων.

 

5. Νέες φοροαπαλλαγές για το μεγάλο κεφάλαιο.

-- Στο Σύμφωνο προβλέπεται η «ανάπτυξη μιας κοινής ενοποιημένης βάσης φορολογίας των επιχειρήσεων», η οποία εντάσσεται στη λογική της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, που θα σημάνει νέες μειώσεις των φορολογικών συντελεστών.

Μηχανισμός ελεγχόμενης χρεοκοπίας

Με δοσμένα τα παραπάνω μέτρα, που θα κατακρημνίσουν τα επόμενα χρόνια την τιμή της εργατικής δύναμης, οι «17» συζήτησαν για τη διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης, κύρια σε ό,τι αφορά στις υπερχρεωμένες και υπερδανεισμένες χώρες της Ευρωζώνης, από τη σκοπιά της αναγκαίας καταστροφής κεφαλαίου.

Σε ό,τι αφορά στη λειτουργία του υπάρχοντος μηχανισμού δανειοδότησης, όσο και του «μηχανισμού στήριξης της ΕΕ», ο οποίος από το 2013 θα αναλάβει να οδηγήσει τις υπερχρεωμένες χώρες σε ελεγχόμενη χρεοκοπία, αποφασίστηκαν τα εξής:

-- Η δυνατότητα να αγοράζουν ομόλογα στην πρωτογενή αγορά. Δηλαδή, ομόλογα που εκδίδουν τα κράτη - μέλη και δεν απορροφούνται από τις αγορές.

-- Να αυξηθούν σε 440 δισ. ευρώ από 250 δισ. τα πραγματικά κεφάλαια του σημερινού «μηχανισμού στήριξης» και σε 500 δισ. ευρώ του μόνιμου μηχανισμού που θα υπάρξει από το 2013.

Επίσης, σε μια προσπάθεια να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις από τη βάρβαρη επίθεση στους εργαζόμενους, οι «17» συμφώνησαν να εξετάσουν τη θέσπιση ευρωπαϊκού φόρου για τις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές, ο οποίος επίσης θα φορτωθεί στις πλάτες των Ευρωπαίων, αφού οι τράπεζες θα τον μετακυλήσουν στις συναλλαγές τους με τους εργαζόμενους.

Ενημερώνοντας το ξημέρωμα του Σαββάτου τους δημοσιογράφους, και μιλώντας τη γλώσσα της πλουτοκρατίας, ο Γ. Παπανδρέου έκανε λόγο για «ιστορικές αποφάσεις» και διαβεβαίωσε τους εταίρους του ότι «δείχνουμε επιμονή στη συνέχιση του προγράμματός μας».

ΔΕΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ : http://www1.rizospastis.gr/page.do?publDate=13/3/2011&id=13221&pageNo=2&direction=1

Στάινμπρουκ: «Η Ελλάδα δεν θα αποφύγει την αναδιάρθρωση»

Στάινμπρουκ: «Η Ελλάδα δεν θα αποφύγει την αναδιάρθρωση»

 

Μια συνέντευξη του Γερμανού πρώην υπουργού  Οικονομικών Πέερ Στάινμπρουκ και ένα σχόλιο του Spiegel Online αναφέρονται όχι μόνο στο ενδεχόμενο, αλλά την ανάγκη αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους

Ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Πέερ Στάινμπρουκ

Με αφορμή την έκτακτη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Πέερ Στάινμπρουκ έδωσε συνέντευξη στην Süddeutsche Zeitung για τη σύνοδο, τις ευθύνες των τραπεζών για την κρίση και τις πιθανές αποχωρήσεις από την ευρωζώνη. Στον τίτλο διαβάζουμε; «Η Ελλάδα δεν θα αποφύγει την αναδιάρθρωση».

Ο Πέερ Στάινμπρουκ πιστεύει ότι η γερμανική κυβέρνηση θα πρέπει να προετοιμάσει το έδαφος για την αναδιάρθρωση του χρέους ορισμένων χωρών. «Δεν θα βρείτε σε παγκόσμιο επίπεδο κανένα ειδικό που να πιστεύει ότι η Ελλάδα και ενδεχομένως και η Πορτογαλία θα καταφέρουν να αποφύγουν την αναδιάρθρωση», τονίζει ο πρώην υπουργός Οικονομικών.

Στις προειδοποιήσεις του επικεφαλής της ΕΚΤ Ζαν-Κλοντ Τρισέ ότι ακόμα και η αναφορά σε ένα ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης εγκυμονεί κινδύνους ο Πέερ Στάινμπρουκ απαντά: 

«Με όλο το σεβασμό. Εδώ ο κ. Τρισέ κάνει λάθος. Αν χώρες όπως η Ελλάδα και η Πορτογαλία πληρώνουν πάνω από 7% για τα ομόλογα που εξέδωσαν, τότε δεν θα είναι σε θέση να αποπληρώσουν τα χρέη τους ακόμα και στην περίπτωση που δεν αναγκαστούν να πάρουν νέα δάνεια για την εξυπηρέτηση του χρέους».

Ο Πέερ Στάινμπρουκ παρουσίασε συγκεκριμένες προτάσεις για το λεγόμενο «κούρεμα»: 

 «Θα πρέπει πρώτα να οριστεί ένα ποσοστό αναδιάρθρωσης, για παράδειγμα 30%. Που σημαίνει ότι οι τράπεζες διαγράφουν το 30% των απαιτήσεών τους με την εγγύηση ότι θα λάβουν το υπόλοιπο 70%, αν χρειαστεί ακόμα και από τον μηχανισμό στήριξης». Ο πρώην υπουργός Οικονομικών αναφέρθηκε και στο ενδεχόμενο κάποια χώρα να μην είναι σε θέση να πληρώσει τις οφειλές της ούτε και μετά την αναδιάρθρωση: «Σε αυτή τη περίπτωση μένει μόνο η αποχώρηση από την ευρωζώνη, έτσι ώστε η εν λόγω χώρα να επανακτήσει τον έλεγχο της πολιτικής επιτοκίων, να προχωρήσει σε υποτίμηση και να βελτιώσει έτσι την ανταγωνιστικότητά της. Ακόμα και σε αυτή την περίπτωση όμως θα πρέπει οι χώρες-μέλη της ΕΕ να ενισχύσουν οικονομικά την εν λόγω χώρα».

«Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε έτσι»

Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift:  Μονόδρομος το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους; Ένα χρόνο μετά την παρ΄ ολίγο χρεοκοπία της Ελλάδας οι ευρωπαίοι πολιτικοί και πρωτίστως η Γερμανία θα πρέπει να επαναφέρουν στο λεξιλόγιό τους τον όρο «αναδιάρθρωση», σχολιάζει ο Βόλφγκανγκ Κάντεν στο Spiegel Online: «Κανείς, ούτε και οι ημιμαθείς, δεν μπορούν να πιστέψουν πια ότι Ελλάδα και Ιρλανδία θα επιστρέψουν κάποτε τα δισεκατομμύρια που δανείστηκαν. Και οι δύο χώρες, ίσως και η Πορτογαλία, θα χρειαστούν μια διαγραφή χρεών έτσι ώστε να ανακάμψουν εν ευθέτω χρόνω από την κρίση. Η ελληνική κυβέρνηση έχει επιβάλει πιο πολλές μεταρρυθμίσεις από ότι θεωρούνταν πιθανό πριν από 1 χρόνο, χωρίς ωστόσο να είναι αισθητή μια ουσιαστική βελτίωση στην δημόσια γραφειοκρατία. Το έλλειμμα έφθασε πέρσι το 148% του ΑΕΠ και η οικονομία συρρικνώθηκε κατά 4,5%, ενώ για φέτος αναμένεται περαιτέρω μείωση της ανάπτυξης κατά 3%. 

 Συμπέρασμα: η υπερβολική λιτότητα οδηγεί στην καταστροφή της χώρας. Η υποβάθμιση από τη Moody´s της πιστοληπτικής ικανότητας της Ελλάδας ήταν συνεπώς απολύτως δικαιολογημένη."

Eπιμέλεια: Στέφανος Γεωργακόπουλος

Υπεύθ. σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου

 http://www.dw-world.de/dw/article/0,,6466723,00.html

Λιβύη: έγκλημα και εξαπάτηση

 

Λιβύη: έγκλημα και εξαπάτηση

Του ΤΑΚΗ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

 

Τη στιγμή που θα διαβάζονται οι γραμμές αυτές, η υπερεθνική ελίτ μπορεί να έχει ήδη αρχίσει μια καινούργια εγκληματική εκστρατεία που θα καταστρέψει ακόμη ένα λαό, μετά τους λαούς της Γιουγκοσλαβίας, του Αφγανιστάν και του Ιράκ (πάντα βέβαια με την αιτιολογία της «σωτηρίας» από έναν τύραννο): το λαό της Λιβύης.

Η εκστρατεία ξεκίνησε αριστοτεχνικά από τα μίντια της υπερεθνικής ελίτ και τα παρακλάδια τους σε προτεκτοράτα όπως η Ελλάδα (η ΝΕΤ δίνει την εικόνα καναλιού του... Τελ Αβίβ στην απόλυτη διαστρέβλωση των γεγονότων). Εδώ και μερικές εβδομάδες, ο κόσμος -υποτίθεται- παρακολουθεί νέες πράξεις του επικού έργου «ο λαός εναντίον του τυράννου» που ξεκίνησε στην Τυνησία, συνεχίστηκε στην Αίγυπτο και τώρα διαδραματίζεται στην Υεμένη, το Μπαχρέιν και τη Σαουδική Αραβία. Φυσικά, ακόμη και όταν οι πρώτες πράξεις είχαν κάποιο σχετικά αίσιο τέλος, με την αποπομπή των τυράννων, αυτό οφειλόταν στην ανοχή του στρατού (που ελέγχεται από τις ΗΠΑ), ο οποίος την επέτρεψε! Γι' αυτό και τα καθεστώτα ακόμη παραμένουν...

Ομως, η περίπτωση της Λιβύης δεν αποτελεί καν πράξη του ίδιου έργου, όπως συστηματικά εξαπατούν τις τελευταίες εβδομάδες τη διεθνή κοινή γνώμη τα ΜΜΕ της υπερεθνικής ελίτ, για τους παρακάτω λόγους:

Πρώτον, διότι το καθεστώς της Λιβύης προέκυψε από στρατιωτικό πραξικόπημα του 1969, όταν ο Καντάφι, επικεφαλής μικρής ομάδας άλλων αξιωματικών, που είχαν όμως τη μαζική υποστήριξη του λαού της Λιβύης, ανέτρεψε το ξενόδουλο μοναρχικό καθεστώς (του οποίου οι σημερινοί «επαναστάτες» επανέφεραν τη σημαία!), ακριβώς όπως πριν είχαν ανατρέψει οι νασερικοί αξιωματικοί στην Αίγυπτο το αντίστοιχο εκεί ξενόδουλο μοναρχικό καθεστώς. Ο στόχος ήταν ο ίδιος: να επιβάλουν ένα εθνικοαπελευθερωτικό καθεστώς, το οποίο όμως στη Λιβύη μετεξελίχθηκε σε μια προσωποπαγή παρωδία άμεσης δημοκρατίας. Αντίθετα, τα καθεστώτα των διαδόχων του Νάσερ στην Αίγυπτο (Σαντάτ, Μουμπάρακ), όπως και του Μπεν Αλι στην Τυνησία, ήταν πελατειακά καθεστώτα της Δύσης που καταπρόδωσαν τον παλαιστινιακό αγώνα στους σιωνιστές και ενσωμάτωσαν τις χώρες στη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση.

Δεύτερον, διότι όλα αυτά τα χρόνια το κανταφικό καθεστώς συνέχιζε να παίζει εθνικοαπελευθερωτικό ρόλο, υποστηρίζοντας κινήματα όπως το παναφρικανικό, το αντιπυρηνικό, τον IRA, μέχρι αυστραλέζικα συνδικάτα, οδηγώντας το εγκληματικό καθεστώς Ρίγκαν να φθάσει μέχρι το βομβαρδισμό της Λιβύης. Την τελευταία δεκαετία, όμως, το καθεστώς έκανε μια -σαφώς οπορτουνιστική- στροφή προς τη Δύση, ανοίγοντας σε ένα βαθμό την οικονομία στις πολυεθνικές και συμμαχώντας με την εγκληματική υπερεθνική ελίτ στον πόλεμο κατά της «τρομοκρατίας», με προφανή στόχο να αποτρέψει τη μετατροπή της χώρας σε Ιράκ, όπως απειλούσαν ανοικτά οι εκπρόσωποί της.

Τρίτον, διότι παρά τη στροφή αυτή, το καθεστώς όχι μόνο δεν ξεπούλησε στις πολυεθνικές τον εθνικό πλούτο της χώρας, αλλά και βελτίωσε σημαντικά το επίπεδο ζωής του λιβυκού λαού, σε βαθμό μάλιστα πολύ μεγαλύτερο από πλουσιότερα πετρελαιοπαραγωγά πελατειακά κράτη, όπως η Σαουδική Αραβία. Το αποτέλεσμα ήταν ότι η Λιβύη, ήδη από τη δεκαετία του 1990, είχε μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής και υψηλότερα ποσοστά εγγραμμάτων και φοίτησης (επομένως και δείκτη ανθρώπινης ανάπτυξης κατά τον ΟΗΕ) από τη Σαουδική Αραβία και φυσικά από τις γειτονικές (μη πετρελαιοπαραγωγικούς) χώρες Τυνησία και Αίγυπτο1.

 

Τέταρτον, διότι η Λιβύη είναι ακόμη μια κοινωνία που θεμελιώνεται στις φυλές2, οι οποίες εξακολουθούν να παίζουν σημαντικό κοινωνικό και πολιτικό ρόλο. Ετσι, όταν στα μέσα Φεβρουαρίου, με την ευκαιρία των λαϊκών εξεγέρσεων στις γειτονικές Τυνησία και Αίγυπτο, ξέσπασαν οι πρώτες διαδηλώσεις στη Βεγγάζη, τις οποίες το καθεστώς προσπάθησε να καταστείλει, οι φυλές που ήταν εχθρικές στο καθεστώς Καντάφι ξεσηκώθηκαν, καλώντας το στρατό να τις υποστηρίξει -πράγμα που έκαναν πολλοί αξιωματικοί από τις φυλές αυτές.

Στη Λιβύη, επομένως, δεν έχουμε, όπως στις προαναφερθείσες εξεγέρσεις, ένα λαό που σχεδόν σύσσωμος στρέφεται κατά του τυράννου: από τα φτωχότερα λαϊκά στρώματα μέχρι τη μεσοαστική «νεολαία του Ιντερνετ». Αντίθετα, έχουμε από την αρχή έναν εμφύλιο πόλεμο, όπου, όπως στη Γιουγκοσλαβία, η υπερεθνική ελίτ υποστηρίζει παντοιοτρόπως τη «δική της» πλευρά που έσπευσε ν' αναγνωρίσει πριν καν επικρατήσει. Δηλαδή, τις φυλές που εδράζονται κυρίως στην ανατολική Λιβύη, που μαζί με τους ισλαμιστές (οι οποίοι αντιπαθούν το κοσμικό καθεστώς) και τη «νεολαία του Ιντερνετ» αντιπαρατίθενται στις προσκείμενες στον Καντάφι φυλές που εδράζονται κυρίως στη δυτική Λιβύη, στα λαϊκά στρώματα που έχουν ωφεληθεί από το καθεστώς, στους παναφρικανιστές και αυτούς που εμπνέονται ακόμη από τα εθνικοαπελευθερωτικά ιδεώδη.

Ο στόχος της νέας εγκληματικής εκστρατείας της υπερεθνικής ελίτ είναι ο ίδιος όπως στο Ιράκ: η ουσιαστική αποδιάρθρωση της χώρας, ώστε, έπειτα από «αλλαγή καθεστώτος» που θα αντικαταστήσει το αναξιόπιστο (για την υπερεθνική ελίτ) καθεστώς του Καντάφι με ένα γνήσιο πελατειακό καθεστώς, θα οδηγήσει στην περιέλευση του εθνικού πλούτου στα χέρια των πολυεθνικών της υπερεθνικής ελίτ, για την «αξιοποίησή» του...

* Για την πλήρη εκδοχή του άρθρου βλ. http://www.inclusivedemocracy.org/fotopoulos/

1. UN, Human Development Report 1997 & Human Development Report 2005, Table 1

2. Ali Chibani, «How Gaddafy used Libya's tribes», Le Monde Diplomatique (March 2011) 

http://www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.home&id=258727

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΥ

 

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στον κοινωνικό χώρο για την ελευθερία

"Μικρόπολις" την Τρίτη 15/3 ώρα 19.00.

Η πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης για την κοινωνική υπεράσπιση του σιδηροδρόμου συμμετέχει στο Δίκτυο κοινωνικής υπεράσπισης του σιδηροδρόμου από την ίδρυσή του.


Στόχος της πρωτοβουλίας Θεσσαλονίκης μέσω της εκδήλωσης είναι το άνοιγμα του ζητήματος των σιδηροδρόμων στην πόλη της Θεσσαλονίκης και η συγκρότηση, μέσω αυτού του ανοίγματος, συνέλευσης αγώνα με έδρα τη Θεσσαλονίκη για την κοινωνική υπεράσπιση του σιδηροδρόμου.

ΤΑ ΜΕΣΑ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ!

ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ

 ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ

Tου Παντελη Μπουκαλα

Δεν είναι άψυχοι αριθμοί. Ανθρωποι είναι, με πρόσωπο, αξιοπρέπεια, ανάγκες, κάποτε και όνειρα. Δεν είναι ασήμαντες κουκκιδίτσες στα σχεδιαγράμματα της στατιστικής υπηρεσίας. Συγγενείς μας είναι, φίλοι, συνάδελφοί μας, γείτονές μας, συγχωριανοί, συνάνθρωποί μας και συνέλληνες, αν αυτές οι λέξεις κρατούν ακόμα κάποιο νόημα στο «συν» τους και δεν το σκόρπισε όλο ο χωριστικός κόσμος μας, που κλειδώνει τον καθένα στην ανήμπορη μοναξιά του και στην απόγνωσή του.
733.645 άνεργοι. Ετσι ανακοινώθηκε. Ανάμεσά τους πρωτεύουν οι νέοι, οι γυναίκες έπειτα, η Βόρεια Ελλάδα βέβαια. Ολοι τους, «παράπλευρες απώλειες» του φοβερού σχεδιασμού που διακρίνει την πολιτεία μας σχεδόν από τη σύστασή της, της αναπτυξιακής στρατηγικής της, του μελετημένου προγραμματισμού της. Ολοι τους θύματα κυβερνήσεων που διοικούν ασυντόνιστα, καιροσκοπικά, κομματολαγνικά, τυχοδιωκτικά, αλλά και πειθαρχημένα, άκρως πειθαρχημένα, όταν πρόκειται να υλοποιήσουν τις εντολές είτε των Ευρωπαίων εταίρων μας είτε των ημεδαπών «κοινωνικών εταίρων», των ισχυρών εξ αυτών φυσικά, που είχαν, έχουν και θα έχουν το πάνω χέρι· κι άλλες απολύσεις ζητούν τώρα όλοι αυτοί – και θα τις λάβουν, σαν αντίδωρο οι μεν για τον φιλελληνισμό τους, οι δε για τον «νέου τύπου πατριωτισμό» τους. Οι συλλογικές συμβάσεις είναι πια ένα απολίθωμα, έτσι μας λένε, τα συνδικάτα έχουν φροντίσει από καιρό για την αυτοακύρωσή τους, ποιος και ποιον να προστατέψει.
733.645 οι άνεργοι; Αξιέπαινη βέβαια η ακρίβεια στον προσδιορισμό των καταγεγγραμμένων, των επίσημων. Αλλά είναι βέβαιο ότι ξεπερνούν το ένα εκατομμύριο οι άνεργοι, αν προστεθούν, όπως πρέπει να προστεθούν, όσοι παρατείνουν τη φοιτητική τους ζωή μόνο και μόνο για να μη συμπεριληφθούν στη λίστα των ανέργων και δουν τη ζωή τους ματαιωμένη σχεδόν την ίδια στιγμή που παίρνουν το πτυχίο τους, ένα διαβατήριο προς το πουθενά. Και πρέπει να προστεθούν επίσης όσοι αναγκάστηκαν, μ’ αυτό το κυνικό, το σαδιστικό κόλπο του «εθελούσιου» εξαναγκασμού, να δουλεύουν πια δύο ή το πολύ τρεις μέρες την εβδομάδα, με πετσοκομμένο το μισθό τους και τα δικαιώματά τους.
Οι 222.535 άνεργοι προστέθηκαν τη χρονιά του κατά τα λοιπά ελλαδοσωστικού (πλην όχι ελληνοσωστικού) Μνημονίου, στη διάρκεια του οποίου η ανεργία αυξήθηκε κατά 45,2%, παρά τα τόσα και τόσο πεισματικά κυβερνητικά «δεν». Πάνω από διακόσιες χιλιάδες Ιφιγένειες, δηλαδή, θυσιάστηκαν, τσακίστηκαν μαζί με τους δικούς τους, για να μας σπλαχνιστούν οι ανελέητοι τροϊκανοθεοί, να πνεύσει ούριος ο άνεμος και να μην τσακιστεί το σκάφος της χώρας. Και επειδή η θυσία τους αποδείχθηκε μάταιη, όπως ήταν προδιαγεγραμμένο, θα πρέπει να προστεθούν κι άλλες, κι άλλες. Είν’ οι προσπάθειές μας σαν των Τρώων δηλαδή. Με τους τροϊκανούς και τους τροϊανίκανους απέναντί μας.

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_2_11/03/2011_1294665

Παραίτηση με βόμβες από τον εισαγγελέα Ι. Σακκά.

Παραίτηση με βόμβες από τον εισαγγελέα Ι. Σακκά.

 

 

"Δημοκρατία"

Παραίτηση με βόμβες από τον εισαγγελέα Ι. Σακκά. Τι λέει για το Μνημόνιο, την καταβύθιση της Δικαιοσύνης και την καταπάτηση των δικαιωμάτων των πολιτών.

Γροθιά στο στομάχι της κυβέρνησης του κατοχικού Μνημονίου αλλά και συγκεκριμένων υπουργών της εκτελεστικής εξουσίας, που κορόιδεψαν τον ελληνικό λαό και ενδεχομένως να έχουν υποπέσει σε σοβαρές κακουργηματικές κατηγορίες, αποτελούν οι...
 δηλώσεις που έκανε χθες στην Ευελπίδων ο εισαγγελέας Πρωτοδικών Ιωάννης Σακκάς, ο οποίος υπέβαλε αιφνίδια παραίτηση από τα καθήκοντα του.
Ο κ. Σακκάς, μιλώντας στη «δημοκρατία», κατήγγειλε το πολιτικό σύστημα και την ατιμωρησία των βουλευτών κάνοντας λόγο για «κρατικά κακουργήματα» και για ωμή παραβίαση του Συντάγματος με αποτέλεσμα την καταβύθιση της Δικαιοσύνης και την κατάφωρη καταπάτηση των δικαιωμάτων του πολίτη. Ο πρώην –πια- εισαγγελέας κάνει αναφορά σε «πολιτικούς εγκληματίες που μένουν ατιμώρητοι και οι πολίτες πληρώνουν τις συνέπειες» αλλά και σε «δομημένα οικονομικά εγκλήματα των κυβερνώντων», τα οποία δεν ερευνήθηκαν εξαιτίας της περιβόητης βουλευτικής τους ασυλίας.
«Με την παραίτηση μου εκφράζω τη διαμαρτυρία μου για όλα όσα συμβαίνουν στον τόπο. Υπάρχει ένα σύμπλεγμα λόγων, πέραν του κυκεώνα των νόμων, που η νομοθετική και η εκτελεστική εξουσία δημιούργησαν με αποτέλεσμα να μην μπορεί να απονεμηθεί δικαιοσύνη.

Δεν ανέχομαι εγώ να υπηρετώ την ποινική δικαιοσύνη και να διώκω το έγκλημα και να βλέπουμε το έγκλημα των πολιτικών να συγκαλύπτεται. Να βλέπουμε το θεσμικό όργανο, τη Βουλή, που είχε από το Σύνταγμα ποινική αρμοδιότητα να ελέγξει και να διώξει τα εγκλήματα των κυβερνώντων να τα αφήνει να παραγράφονται. Μιλάμε για τις υποθέσεις στις οποίες εμπλέκονται και υποκρύπτονται πολιτικά πρόσωπα» ...τόνισε ο εισαγγελέας.
Ο παραιτηθείς εισαγγελικός λειτουργός υπενθυμίζει και τις αναρίθμητες περιπτώσεις παραγραφής αδικημάτων πολιτικών προσώπων, θεωρώντας ως υπαίτιο όργανο της ατιμωρησίας τη Βουλή.
Ποινικές ευθύνες
«Μιλάω για τις περιπτώσεις που από τον Άρειο Πάγο διαπιστώθηκαν ότι είχαν παραγραφεί. Η Βουλή ήταν εισαγγελέας. Δεν επιτέλεσε το καθήκον της ως συλλογικό όργανο και έχει ποινικές ευθύνες». Στο ερώτημα ποιος θα δικάσει αυτούς που δεν δίκασαν και παρέβησαν το Σύνταγμα ο κ. Σακκάς απάντησε: «Αυτό είναι ένα ερώτημα, Εάν υπάρχει όργανο για να τους δικάσει. Η γνώμη μου είναι ότι θα έπρεπε με νόμο να αρθεί η ασυλία τους και να περάσουν από Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο».
 

Ο πρώην εισαγγελέας Πρωτοδικών Ιωάννης Σακκάς, θεωρούμενος ως «σκληρός» λειτουργός της Δικαιοσύνης, ασχολήθηκε πριν από δύο χρόνια και με την υπόθεση εξιχνίασης της απόπειρας ανθρωποκτονίας της συνδικαλίστριας Κωνσταντίνας Κούνεβα. Σύμφωνα με πληροφορίες, πριν παραιτηθεί ο κ. Σακκάς παρήγγειλε νέα προκαταρκτική εξέταση από το Τμήμα Ανθρωποκτονιών της Ασφάλειας Αττικής για να ανακαλυφθούν οι άγνωστοι ακόμα δράστες. Στην παραγγελία του ζητεί, κατά τις ίδιες πληροφορίες, να κληθεί να καταθέσει και ο πρώην υπουργός Δημόσιας Τάξης Μιχάλης Χρυσοχοϊδης.
«Δεν μπορώ να το διαψεύσω αυτό για την κλήση Χρυσοχοϊδη. Η υπόθεση δεν έχει μπει στο αρχείο, όπως εσφαλμένα ειπώθηκε. Διαπίστωσα ότι θα έπρεπε απλώς να έχει ερευνηθεί πιο σωστά. Και ο υπουργός, δυστυχώς, είχε κάνει δημόσιες ανακοινώσεις. Μάλιστα με αυτές τις ανακοινώσεις και τις δηλώσεις έχουν επικηρυχθεί και οι δράστες της κυρίας Κούνεβα. Άρα και αυτός θα πρέπει να δώσει κάποιες απαντήσεις. Νομίζω ότι και η Αστυνομία αλλά και η παθούσα δεν έδωσαν πλήρη στοιχεία όταν έπρεπε»

 

 http://grblogs.gr/post/paraitisi-bomba-apo-ton-eisangelea-sakka-

Υποκινητές και υποκινούμενοι

Υποκινητές και υποκινούμενοι

Του Κώστα Παναγιωτάκη*

Ένα από τα ιδεολογήματα που η κυβέρνηση Παπανδρέου χρησιμοποιεί κατά των μεταναστών απεργών πείνας είναι ότι δήθεν υποκινούνται από όσους Έλληνες πολίτες συμπαραστέκονται στον αγώνα τους κατά της προφανούς κυβερνητικής αναλγησίας. Αν και δεν είναι η πρώτη φορά που η ταμπέλα του παρακινούμενου χρησιμοποιείται ως μέσο απαξίωσης κινημάτων που εναντιώνονται στη χρεωκοπία των κυβερνητικών επιλογών, στην προκειμένη περίπτωση, ο χαρακτηρισμός αυτός φέρει και ρατσιστικά χαρακτηριστικά, διότι υπονοεί ότι οι μετανάστες στερούνται οποιασδήποτε πολιτικής αυτενέργειας και είναι ανίκανοι από μόνοι τους να αντιληφθούν τις ανάγκες τους και να αντιταχθούν στην παραβίαση και των πιο υποτυπωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους. Η αθλιότητα των ισχυρισμών αυτών θυμίζει τις αιτιάσεις του Καντάφι ότι ο εξεγερμένος λιβυκός λαός είναι υποχείριο της Αλ Κάιντα. Οι περιπέτειες του Καντάφι και διαφόρων άλλων φίλα προσκείμενων προς το ΠΑΣΟΚ δικτατόρων και ως πρότινος μελών της Σοσιαλιστικής Διεθνούς δεν φαίνεται να έχουν διδάξει την κυβέρνηση Παπανδρέου τους κινδύνους που απορρέουν από την αλαζονεία της εξουσίας.

Εδώ πρέπει να σημειωθεί όμως ότι η λεκτική άρνηση της πολιτικής αυτενέργειας και των απεργών πείνας και των ενεργών πολιτών εν γένει πιθανότατα απορρέει και από το λανθάνοντα φόβο του τι θα μπορούσε να συμβεί αν η αυτενέργεια των λαϊκών στρωμάτων μετατραπεί από θεωρητική δυνατότητα σε ζώσα πραγματικότητα. 

Πράγματι η αποφασιστικότητα και αγωνιστικότητα των απεργών πείνας δεν είναι απλώς η καλύτερη απόδειξη της πολιτικής τους αυτενέργειας. Είναι επίσης πηγή έμπνευσης και για όλους εμάς τους υπόλοιπους που τόσα έχουμε να διδαχθούμε από έναν αγώνα που η κυβέρνηση τόσο περιφρονεί και τόσο φοβάται. Πράγματι ο αγώνας των απεργών πείνας, με όλους τους κινδύνους για τη ζωή και την υγεία τους που αυτός συνεπάγεται, εγείρει για κάθε σκεπτόμενο και ευαισθητοποιημένο πολίτη το εξής ερώτημα: θα μπορούσε ποτέ η απάνθρωπη πολιτική του Μνημονίου να επιβιώσει αν όλοι οι Έλληνες πολίτες άρχιζαν να διεκδικούν το αυτονόητο δικαίωμα μιας αξιοπρεπούς διαβίωσης με την ίδια αποφασιστικότητα και αγωνιστικότητα που επιδεικνύουν οι μετανάστες απεργοί πείνας; Μήπως, λοιπόν, οι αιτιάσεις της κυβέρνησης Παπανδρέου κρύβουν τον φόβο ότι το παράδειγμα των δήθεν υποκινούμενων απεργών πείνας θα μπορούσε να υποκινήσει και όλους εμάς να αντισταθούμε στο μνημονιακό αδιέξοδο με όλο και μεγαλύτερη ένταση και αποτελεσματικότητα;

* Ο Κώστας Παναγιωτάκης είναι αναπληρωτής καθηγητής Κοινωνιολογίας στο New York City College of Technology του City Univesity of New York.

 http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=603767

Ο Στρος Καν και η ολέθρια καθυστέρηση Παπανδρέου

Ο Στρος Καν και η ολέθρια καθυστέρηση Παπανδρέου

 Μιχάλης Ιγνατίου 

Ο Μάρτιος φαίνεται πως είναι ο μήνας της Ελλάδας σε διεθνές επίπεδο. Οπως και πέρυσι, έτσι και φέτος -ακόμα και με ανοικτή την πληγή της Λιβύης- η οικονομική κατάσταση της χώρας μας μονοπωλεί το ενδιαφέρον των ξένων μέσων μαζικής ενημέρωσης. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ο φόβος για επέκταση της κρίσης και σε άλλες χώρες της ευρωζώνης ανάγκασε τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, Μπάρακ Ομπάμα, να τηλεφωνήσει στην Αγκελα Μέρκελ και για να είναι βέβαιος πως η γερμανίδα Καγκελάριος έλαβε το μήνυμα, να στείλει, μία εβδομάδα μετά το τηλεφώνημα, ως απεσταλμένο τον υπουργό Οικονομικών, Τίμοθι Γκάϊθνερ. Δικαιολογημένα τα μάτια όλων είναι στραμμένα στις Βρυξέλλες.

Τις τελευταίες μέρες όταν κουβεντιάζω με ανθρώπους που έχουν σχέση με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο διακρίνω μία νευρικότητα. Τα φρέσκα νέα από το μέτωπο του ΔΝΤ για την σύνοδο των Βρυξελλών συμπυκνώνονται σε μία φράση: «Μία ελάχιστη απόφαση θα βγάλουν». Και όταν με έκπληξη ρώτησα τον συνομιλητή μου επαναλαμβάνοντας τη φράση του  και βάζοντας και ερωτηματικό, μου απάντησε: «Κάτι πρέπει να βγάλουν». Πολύ ωραία, είπα από μέσα μου. Η αισιοδοξία του συνομιλητή μου ξεχείλισε και απειλεί να με …πνίξει.

Τηλεφώνησα σε ένα χρηματιστή με πείρα 28 ετών στην Γουόλ Στρίτ, ο οποίος πάρα πολύ συχνά πέφτει μέσα στις προβλέψεις του. Αντίθετα από άλλους συναδέλφους του, τον χαρακτηρίζει η σύνεση. Τον πείραξα ότι στην «αμαρτωλή» οδό όπου εργάζεται θα έχουν πάρτυ μέχρι τις 25 Μαρτίου. Δεν είχε διάθεση για χιούμορ. «Η πατρίδα σου και η Λιβύη», μου απάντησε, «απειλούν τα κέρδη μας». Μάλιστα… Η πατρίδα μου και η Λιβύη. Τί σχέση, άραγε, έχουν η Ελλάδα και ο πρωθυπουργός της με την Λιβύη και τον Μουαμάρ Καντάφι; Δεν με διαφώτισε.

Σειρά είχε ένας κυβερνητικός αξιωματούχος. Θα ήθελα να μου εξηγήσεις τους λόγους για τους οποίους ο πρόεδρος Ομπάμα παρεμβαίνει υπέρ της Ελλάδας στην κ. Μέρκελ, του είπα. Βέβαια, για να είμαι σωστός δημοσιογραφικά, πρέπει να ομολογήσω ότι του είχα υποβάλει και πέρυσι την ίδια ερώτηση και μου είχε δώσει μία πολύ λογική εξήγηση. Απάντησε: «Οπως σου είχα εξηγήσει και πέρυσι, ο Πρόεδρος ενδιαφέρεται για το Πρόγραμμα Σταθερότητας της αμερικανικής οικονομίας. Τα προβλήματα της Ελλάδας και της Ιρλανδίας σε πρώτη φάση, της Πορτογαλίας και της Ισπανίας σε δεύτερη, είναι απειλή για την Αμερική».

Οπως καταλαβαίνει ο καθένας, η κατάσταση ενόψει της κρίσιμης συνόδου κορυφής δεν είναι καλή. Οι πληροφορίες που φτάνουν από παντού δεν είναι θετικές. Εκτός του θέματος της επιμήκυνσης, για το οποίο οι άνθρωποι του Ταμείου θεωρούν ότι «έχει κλείσει» μετά την προχθεσινή  παρέμβαση του Ντομινίκ Στρος Καν, όλα τα υπόλοιπα είναι στον αέρα, αν και στο ΔΝΤ πιστεύουν ότι οι Ευρωπαίοι θα λυγίσουν και στο θέμα του επιτοκίου.

Δημιουργήθηκε ξαφνικά ένα αρνητικό κλίμα, που σε μένα θυμίζει την περίοδο πριν από την απόφαση για την λήψη του δανείου των 110 δισεκατομμυρίων ευρώ. Στο ΔΝΤ πιστεύουν ότι η κουβέντα του κ.Παπανδρέου  για το βέτο, όπως πριν ένα χρόνο η απειλή για το πιστόλι που δεν υλοποιήθηκε ποτέ, ερέθισε την Μέρκελ και τους Γερμανούς τραπεζίτες. Θα δείξει σύντομα, γιατί η 25η Μαρτίου δεν είναι μακρυά.

Από τον Οκτώβριο του 2009, όταν ο κ. Παπανδρέου παρέλαβε καμένη την ελληνική οικονομία από τον προκάτοχό του, έγιναν απανωτά λάθη. Πιστεύω ότι ο ιστορικός του μέλλοντος θα καταγράψει μία πολύ βαριά κατηγορία, την οποία πρώτη φορά εκστόμισε ο Ντομινίκ Στρος Καν: πως κάθε μήνας καθυστέρησης στην αναζήτηση λύσης του προβλήματος της οικονομίας, πρόσθετε και ένα επιπλέον χρόνο στα βάρη του λαού. Μία άλλη διαπίστωση αφορά τον προηγούμενο πρωθυπουργό, στα βήματα του οποίου «περπατά» και ο σημερινός. Ο τρόπος με τον οποίο δραπέτευσε από το Μαξίμου, φαίνεται ότι αποφασίστηκε την δεύτερη εβδομάδα του Ιουλίου του 2009 όταν έλαβε την έκθεση του ΔΝΤ. Αλλά γνώριζε από την αρχή εκείνης της χρονιάς πως «έρχεται Κατρίνα», αλλά συνέχισε να μην κυβερνά.

Σε άλλες χώρες, όπως η Ισλανδία, τέτοιες συμπεριφορές τιμωρούνται αυστηρά και παραδειγματικά. 

Δυστυχώς, στη χώρα μας όλα συμφωνούνται και όλα διευθετούνται στο ανώτατο επίπεδο και με τρόπο που να συνεχίζεται η ατιμωρησία και το φαγοπότι. Συνεργάτης του Ταμείου από τον οποίο ζητήθηκε να εξετάσει τον τρόπο λειτουργίας των ελληνικών δικαστηρίων, μίλησε για ένα δαιδαλώδες σύστημα συγκάλυψης και όχι τιμωρίας… 

Και το σύστημα αυτό, δυστυχώς, βολεύει όλους…

http://www.aixmi.gr/index.php/stros-kan-olethria-kathysterisi-papandreou/

Δρομοκαΐτειο

Δρομοκαΐτειο

 

Δανίκας Δημήτρης

Επειδή η κοροϊδία πάει σύννεφο και επειδή ο κόσμος το χει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι. Σχετικά με τα οικονομικά εγκλήματα λοιπόν. Ωραία οι εξεταστικές δεν εντόπισαν ούτε ανακάλυψαν συγκεκριμένα ποινικά αδικήματα ώστε οι δικαστικές αρχές να μπουζουριάσουν τους κλέφτες και τους επίορκους πολιτευτές. 

Ας το καταπιούμε αυτό. Ομως τρία πρόσωπα που διαπιστωμένα έχουν διαπράξει κακουργηματικές πράξεις κυκλοφορούν ελεύθερα. Ο Τσουκάτος, ο Μαντέλης και ο προηγούμενος διευθυντής της Στατιστικής υπηρεσίας επί Νέας Δυστυχίας. Για έλα εδώ παιδάκι μου. Οι ελληνικές και οι ευρωπαϊκές αρχές σε κατηγορούν για καραμπινάτη χάλκευση στατιστικών στοιχείων. Αμέσως να σχηματιστεί φάκελος, φαντάζομαι παχουλότατος, και στην συνέχεια ο κατηγορούμενος να προσκομιστεί στον Ανακριτή για τα περαιτέρω. Εκείνος, το πιθανότερο, για να γλιτώσει το τομάρι του θα καρφώσει τον υπουργό του.  

Για έλα εδώ κύριε Αλογοσκούφη. Εκείνος, το πιθανότερο, για να γλιτώσει το τομάρι του θα καρφώσει τον αρχηγό του. Για μια στιγμή. Εδώ υπάρχει πρόβλημα. Δηλαδή τι; Να καθίσει στο σκαμνί ένας Καραμανλής; Τέτοια πράγματα δεν γίνονται.. Καταλάβατε γιατί η παραλυσία έχει προκαλέσει αφωνία στην κοινωνία; Επειδή ποτέ δεν στέλνεις φυλακή έναν πρώην πρωθυπουργό. Απίστευτο. Τουτέστιν η χώρα κάτω από το χώμα. 

Ο πρωθυπουργός στα ουζάκια του, την παραλία του και την οικογένειά του. Με αυτή την εξωφρενική, παρανοϊκή και εντελώς ανήκουστη λογική πώς είναι δυνατόν κάποιος να περιμένει έστω και μισό πόντο κάθαρσης σε αυτό τον τόπο; 

Μα, ρε μπαγάσα, είναι ποτέ δυνατόν να ήξεραν οι πάντες πλην των αρχηγών; Δηλαδή τι έκαναν; Εβλεπαν ταινίες; 

Αφού λοιπόν η ηγεσία στην ασυλία, τότε φυσικό η κοινωνία ή τουλάχιστον ένα μέρος αυτής, στο πλιάτσικο και την παραλυσία. Αφού τον πρωθυπουργό δεν τον στέλνεις φυλακή, τότε δώσε στη χώρα μια κλωτσιά και σπρώξε την στον πάτο να χαθεί οριστικά. Η ασυλία τού ενός η καταστροφή των πολιτών. Ιονέσκο είπατε; Κάτι περισσότερο. Δρομοκαΐτειο!

http://www.tovima.gr/editors/editor/?edid=489

Η φανέλα με το ζερό

Η φανέλα με το ζερό

Λώρη Κέζα  

Με αρσακειάδες μοιάζουν τη σήμερον οι παράγοντες του ποδοσφαίρου. Μικρόφωνα, ακροατήριο, κομψές δηλώσεις και νομότυπες καταγγελίες για ηχητικά ντοκουμέντα. Έχουν δεν έχουν περάσει έξι χρόνια από την επεισοδιακή συνεδρίαση κάποιου ανώτατου γηπεδικού οργάνου όταν ο κ. Αλέξης Κούγιας πιάστηκε στα χέρια με τον κ. Αχιλλέα Μπέο δι’ ασήμαντον αφορμή. Ο ποινικολόγος και κατά καιρούς πρόεδρος φανέλας ρώτησε τον διάσημο ποδοσφαιρικό παράγοντα ποια επαγγελματική ιδιότητα έχει. Η ευγενής στιχομυθία κατέληξε σε μπουνίδια, τα οποία οι δράστες αργότερα αρνήθηκαν – πλην όμως τα μαρτύρησε επισήμως ο κ. Αλέξανδρος Λυκουρέζος που παρίστατο στη συνεδρία ως πρόεδρος ΕΠΑΕ.

Από την άνωθεν αφήγηση παραμένει αναπάντητο ένα ερώτημα: Ποια είναι η επαγγελματική ιδιότητα του κ. Μπέου; Πολύ συνοπτικά θα πούμε ότι επέστρεψε από την ξενιτιά, με αμερικανικό διαβατήριο, έχοντας δουλέψει στον χώρο της εστίασης. Στην ημεδαπή απασχολήθηκε σε νυχτερινά κέντρα.

Ο κ. Μπέος δήλωνε κάποτε «ένας απλός φίλαθλος», αλλά πάντα ήταν ανακατεμένος λίγο παραπάνω, συχνά με θεσμικό ρόλο. Είναι ο μεγάλος παράγων μικρομεσαίων ομάδων, όπως ο Πανιώνιος, ο Ηρακλής ή ο Ολυμπιακός Βόλου. Πήρε έναν χρεοκοπημένο Πανιώνιο από τον Δήμο Νέας Σμύρνης, ίδρυσε τον Νέο Πανιώνιο με πρόεδρο τον λαϊκό τενόρο Πανταζή και κατόπιν οδήγησε τη νέα ομάδα απευθείας στην Α’ Εθνική, χωρίς να αγωνιστεί σε χαμηλότερη κατηγορία. Τι συμπεραίνει κανείς από όλα αυτά; 

 Ότι άνθρωποι σαν τον κ. Μπέο περιθάλπονται και γίνονται ανεκτοί από το ποδοσφαιρικό σύμπαν. Δεν μίλησε κανείς για την αμφισβητούμενη συμμετοχή του Πανιωνίου στο πρωτάθλημα και αν μιλούσε θα έπρεπε να αναφερθεί στον προεδρεύοντα τραγουδιστή, ουχί στον «απλό φίλαθλο» που τα σχεδίασε όλα. Πέρα από τις παρεκτροπές θεσμικού τύπου, ο κ. Μπέος υπήρξε συχνά-πυκνά πρωταγωνιστής καβγάδων, στα λόγια και στα χέρια, καβγάδων που του στέρησαν δικαστικά το δικαίωμα εισόδου σε αγώνες.

Ουδείς έμεινε άναυδος με τις «κασέτες» του κ. Αλέξη Κούγια, με τις συνομιλίες που μπερδεύουν προέδρους με διαιτητές και χιλιάρικα. Ουδείς, πλην του ίδιου του κ. Μπέου που κελαηδάει στις κασέτες. 

Τι είπε λοιπόν ο πολυπράγμων για να αντικρούσει τις κατηγορίες; «Αναρωτιέμαι σε τι κόσμο μεγαλώνω τα παιδιά μου». Δεν τον πείραξε η κατηγορία για δωροδοκία την οποία του φορτώνουν, τον πείραξε που ηχογραφήθηκαν τα τηλεφωνήματα από κάποιον που δεν είχε τη δική του μπέσα: ήσαν φίλοι με τον κ. Νίκο Πατέρα και δεν είναι καθόλου μα καθόλου σωστό να γίνονται σπιουνιές μεταξύ «ανθρώπων αρσενικών». Είπε και κάτι άλλο για να τιμήσει την προσωπική του ιστορία: Δεν θα γίνει εκείνος ρουφιάνος με αφορμή όλα τα ψεύδη για στημένα παιχνίδια. Ως απάντηση στις κατηγορίες ανακοίνωσε ότι θα μηνύσει τον κ. Πατέρα ως υποκλοπέα και τον κ. Κούγια ως συνεργό.
Δεν ξέρουμε πόσοι φίλαθλοι καταριούνται όλο αυτό το σαθρό σύστημα, πόσοι αναθεματίζουν τους δολοπλόκους προέδρους ή τους λαδωμένους διαιτητές. Δεν ξέρουμε και δεν μας ενδιαφέρει.

Αυτό όμως που ενδιαφέρει κάθε φορολογούμενο είναι πότε θα σταματήσει η χρηματοδότηση του βόθρου με δημόσιο χρήμα.

http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=389090

υπό το κράτος του πανικού το κράτος του Γιωργάκη

 

υπό το κράτος του πανικού το κράτος του Γιωργάκη

 
Ντομινίκ Στρος-Καν

(στο γαλλικό Canal+): 

«Οι Ελληνες είναι βουτηγμένοι στα σκατά. 

Και μάλιστα πολύ βαθειά!»- άρα θέμα 

«ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε», 

που έλεγε ο Γιωργάκης, δεν τίθεται! έχουμε ήδη βουλιάξει «και μάλιστα πολύ βαθειά» στον πάτο των βεσπασιανών- εμείς οι «κοπρίτες», εμείς οι «τεμπελήδες», εμείς του Πάγκαλου οι εκδρομείς... 

Ο κυρ Νταβούτογλου, του ξίνισε ο τρόπος με τον οποίον μεγάλο μέρος του ελληνικού Τύπου περιέγραψε (και ανέλυσε) την επίσκεψή του- ε, να μας βάλει φυλακή! μαζί με τους εξήντα Τούρκους συναδέλφους δημοσιογράφους που έχουν αυτήν τη στιγμή κλεισμένους στα πολυπολιτισμικά νεο-οθωμανικά μπουντρούμια.

Ο,τι ήθελε έλεγε ο πολύς... σερασκέρης όσον πατούσε το πόδι του στη χώρα μας, για Τούρκους μειονοτικούς, casus belli, Καστελόριζα και δεν συμμαζεύεται, κιχ η κυβέρνηση! Μούγκα, σιωπή, σιλάνς!

Την ίδιαν ημέρα που το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζητούσε απ' την Τουρκία την άρση του casus belli κατά της Ελλάδας, την παύση των παραβιάσεων του ελληνικού εναέριου χώρου και την άμεση κύρωση (απ' την Τουρκία) του Δικαίου της Θαλάσσης, ο κυρ Νταβούτογλου μας μάθαινε εδώ γεωγραφία, πατριδογνωσία και ιμπεριαλιστικό εθνικισμό σε επίπεδο δραγουμάνου της Υψηλής Πύλης.

Για όλα αυτά η κυβέρνηση κιχ! -ποιος Θανάσης;- άσε τους νεο-οθωμανούς να εδ ραιώνουν τις διεκδικήσεις τους μέσα στον ίδιο μας τον οίκο- στον κατευνασμό εμείς!

Ομως, αυτή η τακτική δεν διασφαλίζει την ειρήνη, αντιθέτως φέρνει πιο κοντά τον πόλεμο.

Η Τουρκία, είτε του βαθέος κράτους είτε των στρατηγών είτε κοσμική είτε ισλαμοειδής, έχει μία και σταθερή εξωτερική πολιτική.

Υπό τον τίτλο «Επεσε ο φερετζές» έγραφε χθες στα «ΝΕΑ» ο εκλεκτός συνάδελφος κ. Νότης Παπαδόπουλος: «Δυστυχώς η επίσκεψη Ντ. στην Ελλάδα ήταν μια απογοήτευση για όσους επιθυμούν την ελληνοτουρκική προσέγγιση. Ευτυχώς -απ' την άλλη πλευρά- που πραγματοποιήθηκε για να γίνει σαφές και στους καλόπιστους ότι η τουρκική πλευρά, παρά τα όσα κατά καιρούς διατυμπανίζει (...) επί της ουσίας παραμένει αμετακίνητη στις προκλητικές αξιώσεις της.

Μάλιστα, δεν χάνει ευκαιρία να προσθέτει κι άλλες»...

Δρούτσας; ποιος Δρούτσας;

Μια διαπίστωση που δεν έγινε...

Μια διαπίστωση που δεν έγινε...

 Από το Μαρικάκι

Αποστελέχωση των δημόσιων υπηρεσιών και εξάντληση των αντοχών των μισθωτών ήταν οι διαπιστώσεις που μετέφερε χθες ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ Σπύρος Παπασπύρος στη συνάντηση με τον Κάρολο Παπούλια.

Σύμφωνα με τις κομψές διατυπώσεις του Παπασπύρου «έγιναν πολλά λάθη από την κυβέρνηση», γίνονται «απίθανες επιθέσεις» στη δημόσια διοίκηση η οποία θα...

 έπρεπε να είναι το όπλο για την  αντιμετώπιση της κρίσης, οι περικοπές έχουν οδηγήσει σε μείωση της αγοραστικής δύναμης η οποία με τη σειρά της έχει οδηγήσει σε υποκατανάλωση, «σε ένα κράτος που - δυστυχώς - παρά την κρίση ακόμα δεν έχει δημιουργήσει ένα σταθερό και δίκαιο φορολογικό σύστημα» και «είναι γνωστό ότι το 75% από τη φορολογία εισοδήματος προέρχεται από τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους».

Και που είστε ακόμα! Οι άγριες διαθέσεις των πιστωτών και των ευρωκρατών δείχνουν ότι είμαστε ακόμα στην αρχή, αφού μας ετοιμάζουν για χώρα – γαλέρα, προκειμένου να πάρουν πίσω όχι μόνο αυτά που υποτίθεται ότι χρωστάμε αλλά πολύ περισσότερα. Κάτι στο οποίο η κυβέρνηση συναινεί.

Στη χθεσινή συνάντηση ο Παπούλιας ευχήθηκε: «να είναι τέτοιες οι συνθήκες που να υπάρξει εκ μέρους της κυβέρνησης κατανόηση για τα προβλήματα τα οποία θέτετε».
Διαπίστωσε ότι η ΑΔΕΔΥ διαθέτει διαλλακτικότητα απέναντι στην κυβέρνηση όπου χρειάζεται, ενώ είναι ανυποχώρητη όπου δεν γίνεται αλλιώς.

Δεν διαπίστωσε βέβαια ότι όλα τα παραπάνω ζητήματα και όλα τα υπόλοιπα που αφορούν και τις υπόλοιπες κατηγορίες εργαζομένων και επαγγελματικές ομάδες διαμορφώθηκαν χάρη σε μια πολιτική ταύτισης με τα συμφέροντα των πιστωτών και δέσμευσης των εισοδημάτων των πιο αδύναμων που επέβαλλε η κυβέρνηση χωρίς εννοείται να ρωτήσει τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους. Γιατί όταν κλέβεις, δεν ρωτάς…

Δεν διαπίστωσε λοιπόν, ως πρόεδρος της Δημοκρατίας, ότι οι «συνθήκες» στις οποίες αναφέρθηκε είναι αυτές που είναι, όχι μόνο λόγω κρίσης αλλά και λόγω υποστολής της δημοκρατίας, την οποία έχει παραδεχθεί ο ίδιος ο πρωθυπουργός.

Μήπως, ο Πρόεδρος είναι θύμα της γενικότερης εντατικοποίησης στην οποία έχουν υποβληθεί οι εργαζόμενοι και απασχολημένος καθώς είναι να υπογράφει τους νόμους εξόντωσης της ελληνικής κοινωνίας και ξεπουλήματος της χώρας, δεν έχει καιρό τελευταία να στοχαστεί πάνω στο ζήτημα της Δημοκρατίας;

 

http://topontiki.gr/article/14628

Κοινά προβλήματα, κοινές λύσεις

 

Κοινά προβλήματα, κοινές λύσεις

 

Φίλης Ν.

Παρά την ένταση της κρίσης, η Ελλάδα δεν αποτελεί ευρωπαϊκό παράδοξο. Τα ίδια προβλήματα εξαπλώνονται σε ολόκληρη την Ε.Ε., εξέλιξη που προδιαθέτει για το ενδεχόμενο αποδιαρθρωτικής αστάθειας. Σήμερα οι ηγέτες της Ευρωζώνης συζητούν, έτοιμοι να αποδεχθούν τους όρους που υπαγορεύει η Μέρκελ. Το Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας, το οποίο μετονομάζεται σε Σύμφωνο για το Ευρώ, είναι στην ουσία Σύμφωνο Ύφεσης. Συμπιέζονται οι κοινωνικές δαπάνες, η ζήτηση και η κατανάλωση, μέσα από ένα πρόγραμμα πολύχρονης λιτότητας και αιματηρών δημοσιονομικών περικοπών.

Μέσα σ' αυτό το περιβάλλον, ο Έλληνας πρωθυπουργός αιφνιδιάζεται. Χθες στο Παρίσι δεν επιβεβαιώθηκαν οι ελπίδες του. Αντιθέτως, η Μέρκελ διεμήνυσε ότι ακόμη και η μικρή μείωση του επιτοκίου δανεισμού της τρόικας προϋποθέτει για την Ιρλανδία ότι θα συναινέσει στην αύξηση των φορολογικών συντελεστών και για την Ελλάδα ότι θα προχωρήσει στην εκποίηση δημόσιας περιουσίας. Η Μέρκελ υπενθυμίζει, με τον τρόπο της, τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η ελληνική κυβέρνηση για την εκποίηση δημόσιας περιουσίας ύψους 50 δισ. ευρώ.

Στην ουσία, ο πρωθυπουργός, ακόμη κι αν ήθελε να διαπραγματευτεί, έχει παραδοθεί πριν αρχίσει η διαπραγμάτευση. Το επικαιροποιημένο Μνημόνιο δεσμεύει τη χώρα και η κυβέρνηση παραμένει προσηλωμένη σε μια πολιτική που συνεχώς βυθίζει την οικονομία.

Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη γνώση οικονομίας για να διαπιστώσει κανείς ότι το Μνημόνιο εκτοξεύει το χρέος και την ανεργία. Και καλά η ανεργία, δεν αποτελεί προτεραιότητα για τους τροϊκανούς. Το χρέος όμως; Είναι προφανές ότι το χρέος, που είναι πραγματικό πρόβλημα, χρησιμοποιείται ως μοχλός ανατροπών προς το συμφέρον του κεφαλαίου. Γι' αυτό οι τροϊκανοί δεν νοιάζονται που ξεφεύγει το χρέος, αλλά επικεντρώνουν τις πιέσεις τους στις περιβόητες "διαρθρωτικές αλλαγές".

Στον αντίποδα των κυρίαρχων ευρωπαϊκών πολιτικών, η ευρωπαϊκή αριστερά επεξεργάζεται απαντήσεις στην κρίση και το χρέος, που η επιτυχία τους εξαρτάται πρώτα - πρώτα από την ικανότητα παρέμβασης του λαϊκού παράγοντα. Το δημόσιο χρέος γίνεται ολοένα και περισσότερο πρόβλημα ευρωπαϊκό.

Το διεθνές συνέδριο που πραγματοποιείται στην Αθήνα αποτελεί βήμα πολιτικού - επιστημονικού προβληματισμού για τη διαμόρφωση προτάσεων που θα αποδιοργανώνουν τη θεολογία του μονόδρομου και θα θεμελιώνουν εναλλακτικούς δρόμους για την ανάπτυξη στην Ευρώπη και την Ελλάδα. Είναι κοινή συνείδηση ότι τα προβλήματα είναι κοινά σε ολόκληρο τον ευρωπαϊκό δημόσιο χώρο και συνεπώς μόνο κοινές μπορεί να είναι οι λύσεις.

http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=604229

ΠΛΗΡΕΣ ΝΑΥΑΓΙΟ ΤΟΥ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ

ΠΛΗΡΕΣ ΝΑΥΑΓΙΟ ΤΟΥ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΤΟΥ 2011! ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΟΔΗΓΕΙ ΤΗ ΧΩΡΑ ΣΤΗ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ!

ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΩΝ ΕΣΟΔΩΝ ΤΟ Α’ ΔΙΜΗΝΟ ΚΑΤΑ € 1,3 ΔΙΣ!

10 ΦΟΡΕΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΟΙ ΠΛΗΡΩΜΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΜΕ ΤΗ ΧΡΗΣΗ... ΚΡΑΤΙΚΩΝ ΟΜΟΛΟΓΩΝ!

Την εικόνα του πλήρους ναυαγίου της εκτέλεσης του Προϋπολογισμού, ήδη από το α’ δίμηνο του 2011, περιγράφουν με τον πλέον γλαφυρό τρόπο, τα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους!

Σε ότι αφορά τα καθαρά έσοδα αυτά ανέρχονται σε μόλις €7,94 δις, όταν την ίδια περίοδο του 2010, έφταναν τα €8,75 δις, η αλλιώς εμφανίζουν πτώση κατά 9,2%! Σε σχέση  δε με τους στόχους του Προϋπολογισμού 2011, ο οποίοι κάνουν λόγο για αύξηση των εσόδων κατά 8,5%, η υστέρηση των εσόδων σε ετήσια βάση, φτάνει τα € 1,3 δις!

Σε ότι αφορά τις δαπάνες, ο Προϋπολογισμός του 2011, έκανε λόγο για αύξηση τους κατά 6,6% σε ετήσια βάση, ενώ αυτές στο δίμηνο έχουν αυξηθεί μόνο κατά 3,3%. Παρόλα αυτά, η περαιτέρω περικοπή πληρωμών του Δημοσίου δεν κατάφερε να αποτρέψει τον εκτροχιασμό του ελλείμματος!

Το έλλειμμα του Κρατικού Προϋπολογισμού, για το δίμηνο διαμορφώνεται στα € 1,03 δις, όταν την ίδια περίοδο του 2010 ήταν 944 εκατομμύρια! Με άλλα λόγια, έχουμε αύξηση του ελλείμματος κατά 9% όταν ο Προϋπολογισμός προβλέπει μείωση από το 9,4% στο 7,4% του ΑΕΠ.

Ιδιαίτερα δε ανησυχητικό είναι το γεγονός, πως αυξάνεται και η χρήση κρατικών ομολόγων, για την εξόφληση τρεχουσών υποχρεώσεων του Δημοσίου (νοσοκομεία, ασφαλιστικά ταμεία κλπ). Ενώ οι ετήσιες προβλέψεις του Προϋπολογισμού, τοποθετούσαν την αξία των ομολόγων αυτών στα € 420 εκατ., ήδη η αξία τους έχει φτάσει τα €4,01 δις!

Όλα δείχνουν πως βρισκόμαστε ένα βήμα πριν τη γενικευμένη χρήση αυτού του εργαλείου, εξέλιξη που θα ισοδυναμεί με τη δημιουργία ενός παράλληλου εσωτερικού υποτιμημένου μέσου πληρωμών! Άλλωστε το άρθρο 45  του φορολογικού νομοσχεδίου κατοχυρώνει και νομοθετικά τη δυνατότητα αυτή!

Από τη μεριά του το Υπουργείο Οικονομικών, προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, αποδίδοντας επί λέξει την κατάρρευση των εσόδων στην «μη επανάληψη των εισπράξεων τελών κυκλοφορίας κατά 393 εκατ. € τον μήνα Ιανουάριο, αφού φέτος δεν δόθηκε η ίδια παράταση στην εξόφληση των τελών, στα μειωμένα έσοδα από την έκτακτη εισφορά στις κερδοφόρες επιχειρήσεις κατά 99 εκατ. € αλλά και στις μειωμένες εισπράξεις από παρακράτηση φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων στο τρέχον δίμηνο».

Όμως οι παράγοντες αυτοί, ήταν γνωστοί ήδη κατά τη διάρκεια κατάρτισης του Προϋπολογισμού! Ακόμα και τα μειωμένα έσοδα από την έκτακτη εισφορά των επιχειρήσεων ήταν αναμενόμενα λόγω της ύφεσης!

Οι σημερινές εξελίξεις, δεν αποτελούν ένα τυχαίο και μεμονωμένο γεγονός. Αντιθέτως αναδεικνύουν την κατάρρευση του μνημονιακού προγράμματος, οι στόχοι του οποίου φαντάζουν όλο και πιο άπιαστοι! Ήδη άλλωστε το Μνημόνιο – 4, προβλέπει επιπλέον δημοσιονομικά μέτρα ύψους 0,75% επί του ΑΕΠ!

Παρόλα αυτά, η ύφεση που δημιουργεί το Μνημόνιο είναι τέτοια, που όσο επιβάλλονται νέοι φόροι, τόσο μειώνονται τα φορολογικά έσοδα!

Από τη μεριά της η Κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου, είναι σε πανικό!

Πρώτον, καρατόμησε τον Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Οικονομικών Γεωργακόπουλο, θεωρώντας τον υπεύθυνο για τα μειωμένα έσοδα!

Δεύτερον, ακύρωσε προγραμματισμένη για την Τρίτη 15.03 δημοπρασία του ΟΔΔΗΧ, βλέποντας τα spread να είναι κοντά στις 970 μονάδες!

Τρίτον, ανέβαλε τη δημοσίευση των τελικών στοιχείων για την πορεία του ΑΕΠ, κατά το δ’ τρίμηνο του 2010, μάλλον επειδή η ύφεση ξεπέρασε τελικά, και το πρωτοφανές 6,6% των προσωρινών στοιχείων!

Είναι πλέον προφανές πως το Μνημόνιο έχει αποτύχει παταγωδώς, καθώς όσο σκληραίνουν τα δημοσιονομικά μέτρα, τόσο βαθαίνει η ύφεση. Και όσο βαθαίνει η ύφεση τόσο μειώνονται τα δημόσια έσοδα!

Επομένως, η τακτική που ακολουθεί μέχρι τώρα η κυβέρνηση με την τρόικα, δηλαδή να σκληραίνει το Μνημόνιο, προκειμένου να πιάσει τους στόχους δεν είναι μόνο κοινωνικά βάρβαρη αλλά και αναποτελεσματική με τους πλέον τεχνοκρατικούς όρους!

Τη στιγμή αυτή, η χώρα βρίσκεται ένα βήμα πριν από την κατάρρευση, στην οποία την οδηγούν τόσο η Κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου, όσο και οι πρόθυμοι της συναίνεσης, είτε αυτή εκφράζεται ανοιχτά (ΛΑΟΣ, ΔΗΣΥ) είτε συγκαλυμμένα (ΝΔ).

Ο λόγος και το βάρος της ευθύνης βρίσκεται στην Αριστερά!

πηγή: iskra

Το απίστευτο «μπάχαλο» στην εθνική οδό Αθηνών – Λαμίας…

Το απίστευτο «μπάχαλο» στην εθνική οδό Αθηνών – Λαμίας…Κι ο Ρέππας χτενίζεται, σε ρυθμούς εργολάβων…

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ

ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΥΠΕΧΩΔΕ

Το απίστευτο «μπάχαλο» που δημιουργήθηκε στην εθνική οδό Αθηνών – Λαμίας, μετά το κυκλοφοριακό χάος και τον πολύωρο εγκλωβισμό χιλιάδων πολιτών εκτεθειμένων σε κινδύνους, εξαιτίας της “έντονης χιονόπτωσης” των 5 εκατοστών (!!!), δικαιώνει για μια ακόμη φορά τις τεκμηριωμένες θέσεις της Ομοσπονδίας μας για το αποικιοκρατικό καθεστώς των συμβάσεων παραχώρησης και τις αρνητικές συνέπειες που αυτό έχει τόσο στη συντήρηση, όσο και στη κατασκευή των έργων παραχώρησης, τα οποία συνεχίζουν να κοστίζουν πανάκριβα στον έλληνα φορολογούμενο.

Ενώ στους αυτοκινητοδρόμους συμβαίνουν όλα αυτά τα ευτράπελα με τους παραχωρησιούχους, την ίδια στιγμή τα 12.500 χιλιόμετρα του εθνικού οδικού δικτύου της χώρας, που…

 συντηρούνται από τις υπηρεσίες του δημοσίου, διατηρήθηκαν σε πλήρη λειτουργία χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα και κάτω από χειρότερες κλιματολογικές συνθήκες ( Κατάρα, Τυμφρηστός, Καστανιά, κλπ. ) χάρη στις φιλότιμες προσπάθειες των δημοσίων υπαλλήλων και χωρίς να τους καταβάλλεται καμία υπερωριακή αμοιβή για την εκτός ωραρίου εργασία τους.

Το Δ.Σ. εκφράζει την αντίθεσή του στην εξεύρεση “εξιλαστήριων θυμάτων” στο χώρο των δημοσίων υπηρεσιών που ασκούν δυστυχώς μόνο εποπτικό ρόλο, αφού σύμφωνα με τη σύμβαση, η διαχείριση, η λειτουργία και η ασφαλής κυκλοφορία στους αυτοκινητοδρόμους, που έχουν παραχωρηθεί, αποτελεί αποκλειστική και μόνο αρμοδιότητα των παραχωρησιούχων.

Το Διοικητικό Συμβούλιο

Η κυρία Άννα Διαμαντοπούλου λατρεύει την αγγλική

 

Η κυρία Άννα Διαμαντοπούλου λατρεύει την αγγλική

 

 

Λώρη Κέζα

 

Η κυρία Άννα Διαμαντοπούλου λατρεύει την αγγλική. Το 2001 έλεγε ότι πρέπει να γίνει η δεύτερη επίσημη γλώσσα ώστε να αντεπεξέλθουμε στη Βαβέλ της διευρυμένης Ευρώπης. «Δεν θα πάθουν τίποτε αν μάθουν να μιλούν το ίδιο καλά όπως τα ελληνικά και τα αγγλικά». Όταν λοιπόν ανέλαβε τη διάπλαση των ελληνοπαίδων, υποσχέθηκε αύξηση στις ώρες διδασκαλίας των ξένων γλωσσών. Έλεγε ότι στο λύκειο, στο δημόσιο λύκειο, τα παιδιά θα αποκτούν «γλωσσική επάρκεια». Δεν της έφταναν τα αγγλικά που τα ανακοίνωσε ως υποχρεωτικά, είπε ότι θα υπάρχει επιλογή και τρίτης γλώσσας. Πολύ ωραία αυτά, αλλά ποιος θα τη διδάξει την τρίτη γλώσσα όταν δρομολογείται η κατάργηση των ξενόγλωσσων Τμημάτων Φιλολογίας; 

Το υπουργείο Παιδείας ανακοίνωσε την κατάργηση Τμημάτων Φιλολογίας έτσι, en passant, στο πλαίσιο συνέντευξης Τύπου για τα συγγράμματα. Μελετάται η κατάργηση των γαλλικών, ισπανικών και ιταλικών σπουδών, δηλαδή των ασύμφορων, αντιπαραγωγικών Τμημάτων όπου κάθονται κι ασχολούνται με τον Δον Κιχώτη και τη Μαντάμ Μποβαρί, όπου διυλίζουν τον ρομαντικό στίχο ή ασχολούνται, φευ, με τα τερτίπια της γλώσσας. 

 

Όχι τίποτε άλλο, αλλά οι φοιτητές καταλαμβάνουν τα έδρανα για τέσσερα ολόκληρα έτη αντί να ξεπετάξουν το αντικείμενο σε τρία χρονάκια, όπως κάνουν στις προηγμένες ευρωπαϊκές χώρες. Η ιδέα είναι να συγχωνευτούν σε ένα Τμήμα Λατινογενών Σπουδών. Οι πτυχιούχοι θα τσαλαβουτήσουν σε τρεις πολιτισμούς, σε τρεις γλώσσες, σε τρεις φιλολογίες και μετά θα διοριστούν για να μεταλαμπαδεύσουν την ημιμάθειά τους στα σχολεία, στα δημόσια σχολεία. Οι καθηγητές θα διδάσκουν μία ώρα Γαλλικά, δύο ώρες Ιταλικά και αν υπάρχει τρύπα στο πρόγραμμα θα κάνουν και τα Θρησκευτικά.
 

Δεν αντιλέγει κανείς, η κυρία Διαμαντοπούλου θα κάνει οικονομία και θα συμμαζέψει την πολυπλόκαμη ανώτατη εκπαίδευση. Στο κάτω κάτω, σε λίγο καιρό όσοι θέλουν να ασχοληθούν με τις αντιπαραγωγικές επιστήμες θα μπορούν να σπουδάσουν στα επίσημα υποκαταστήματα των ξένων πανεπιστημίων και να λάβουν αναγνωρισμένες περγαμηνές. Υπάρχει άραγε άλλη λύση πλην της συγχώνευσης; Υπάρχει, απλώς δεν έχουν κληθεί οι πανεπιστημιακοί να δώσουν την άποψή τους. Στο υπουργείο τα λένε αναμεταξύ τους χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τα χρονίζοντα αιτήματα των διδασκόντων. Εδώ και χρόνια υποβάλλεται αίτημα για τον περιορισμό του αριθμού των εισακτέων. Αν αντί για 300 φοιτητές εισέρχονταν 100, δεν θα πετύχαιναν όσοι έχουν βαθμούς κάτω από το δέκα. Η κυρία Διαμαντοπούλου απαντά στον μαξιμαλισμό με την κατάργηση της αυτονομίας των σπουδών. Αν πάντως το μοντέλο της συγχώνευσης θεωρηθεί επιτυχημένο, μπορεί να διευρυνθεί. Να γίνει τμήμα Φυσικογυμναστικής: θα παράγει καθηγητές που θα διδάσκουν τα περί βαρύτητας δίνοντας ταυτόχρονα οδηγίες για το άλμα εις μήκος.
Η υπουργός Παιδείας έχει κρατήσει από την αρχή καχύποπτη στάση απέναντι στους πανεπιστημιακούς. Μια στάση που συμπυκνώνεται στην έκφραση «σε τσάκωσα». Με τα συγγράμματα υπάρχει πράγματι πρόβλημα σπατάλης και ανοργανωσιάς με ενδεχόμενο δόλο. Αντί όμως να γίνεται επίθεση σε ένα νοσηρό σύστημα, θα μπορούσε να γίνει θετική παρέμβαση: να φτιαχτούν βιβλιοθήκες της προκοπής παράλληλα με τις περικοπές στις εκτυπώσεις περιττών βιβλίων. Αντί θετικής πρότασης όμως γινόμαστε μάρτυρες μιας επίδειξης δυναμικών αποφάσεων και επίδειξης νεωτερισμών που σχετίζονται με την ψηφιοποίηση. 

 

Εν ολίγοις ο φοιτητής Λατινογενών Σπουδών δεν θα εμβαθύνει σε καμία λογοτεχνία, όμως θα διαθέτει e - book, θα έχει πρόσβαση στο site της σχολής και θα κατεβάζει τις σημειώσεις του στο iPad σε απαράμιλλα greeklish.

http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=388824&h1=true

Ποιοι «καταπίνουν» τους Γραμματείς;

Ποιοι «καταπίνουν» τους Γραμματείς;

 του Βασίλη Χιώτη

Φαίνεται ότι δεν θα πληροφορηθούμε ποτέ τους πραγματικούς λόγους της παραίτησης του Γενικού Γραμματέα του υπουργείου Οικονομικών κ. Δ. Γεωργακόπουλου.

«Έλα μωρέ, ένας Γενικός Γραμματέας που παραιτήθηκε, δεν είναι σπουδαίο ζήτημα» ψιθυρίζουν ήδη αρκετοί στη κυβέρνηση.

Ενδεχομένως να μην ήταν σπουδαίο ζήτημα, αν ο κ. Γεωργακόπουλος ήταν ο πρώτος Γενικός Γραμματέας που παραιτείται. Αλλά δυστυχώς για την κυβέρνηση είναι ο τέταρτος σε διάστημα δύο μηνών.

Δεν θα ήταν σπουδαίο ζήτημα, αν ο κ. Γεωργακόπουλος ήταν Γενικός Γραμματέας σε κάποιο δευτεροκλασσάτο υπουργείο. Αλλά εφόσον ήταν στο υπουργείο από το οποίο εξαρτάται η τύχη της χώρας, τότε το ζήτημα έχει τη σημασία του.

Τέλος δεν θα ήταν σπουδαίο ζήτημα, αν το αντικείμενο που χειριζόταν ο κ. Γεωργακόπουλος, δηλαδή τα δημόσια έσοδα, πήγαινε καλά. Αλλά όταν στο τελευταίο δίμηνο υπάρχει μια υστέρηση της τάξης του 9,2, τότε το ζήτημα είναι τεράστιο.

Γιατί λοιπόν παραιτήθηκε ο κ. Γεωργακόπουλος. Επειδή δεν έκανε καλά την δουλειά του; Ή μήπως επειδή ορισμένοι δεν τον άφηναν να κάνει καλά τη δουλειά του;
Αν δεν έκανε καλά την δουλειά του ο ίδιος, γιατί δεν του ζητούσε την παραίτησή του ο προϊστάμενος του υπουργός; Κι αν έκανε καλά την δουλειά του, ποιοι είναι εκείνοι στο υπουργείο Οικονομικών που βάζουν το δικό τους συμφέρον πάνω από το συμφέρον της οικονομίας και κατ’ επέκταση πάνω από το συμφέρον της χώρας.

Εντελώς συμπτωματικά εξάλλου, και οι τέσσερις Γενικοί Γραμματείς που παραιτήθηκαν από τα υπουργεία Παιδείας, Εργασίας, Ναυτιλίας και Οικονομικών, παραιτήθηκαν καταγγέλλοντας ότι κάποιοι δεν τους άφηναν να κάνουν τη δουλειά τους, ενώ είχαν επιλεγεί ως ειδικοί στο αντικείμενο που διαχειριζόταν.

Ποιοι είναι λοιπόν αυτοί που «καταπίνουν» τους Γενικούς Γραμματείς τον έναν μετά τον άλλον; Κι αν δεν είναι οι υπουργοί τους, τι έχουν να πουν οι υπουργοί γι αυτόν τον πολιτικό «κανιβαλισμό» των στενών –υποτίθεται- συνεργατών τους;

Γιατί ίσως έτσι αντιληφθούμε και γιατί στα υπουργεία όλα κινούνται με ρυθμούς χελώνας...

http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=388997&h1=true