Η Σύνοδος Κορυφής των ηγετών της Ευρωζώνης απέφερε για τη χώρα μας
ό,τι ανεμένετο: μία δήλωση συμπαθείας και στήριξης στις προσπάθειες
δημοσιονομικής συμμόρφωσης προκειμένου να διασφαλιστεί το μέλλον της
Ελλάδας στην Ευρωζώνη. Η τελευταία διαπίστωση είναι και η πιο σημαντική:
το ανακοινωθέν συνδέει ευθέως την εκτέλεση ενός δυσεφάρμοστου
προγράμματος με την παραμονή στην Ευρωζώνη.
Παρ’ όλες λοιπόν τις ευχές
των κ.κ. Μέρκελ, Ολάντ και Μόντι για μη αποκοπή της χώρας από το ευρώ,
καμία δέσμευση δεν αναλαμβάνεται κατηγορηματικά· οι ηγέτες εξακολουθούν
να ζυγίζουν τα λόγια τους και να παραπέμπουν στην έκθεση της τρόικας για
την εκταμίευση της καθυστερημένης δόσης. Πέρασε ένας ολόκληρος χρόνος,
αφότου εκλεγμένος Ελληνας πρωθυπουργός συμμετείχε σε Σύνοδο Κορυφής.
Ολο
αυτό το διάστημα η Ελλάδα ήταν ουσιαστικά απούσα από κάθε συζήτηση και
διαπραγμάτευση κορυφής. Σε αυτό το διάστημα η Ελλάδα αναδιάρθρωσε μέρος
του χρέους, υπέγραψε δεύτερο Μνημόνιο, άλλαξε τρεις κυβερνήσεις. Το
κόστος είναι βαρύτατο: πολιτική αστάθεια και κοινωνία στο όριο θραύσεως.
Ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς μετέφερε αυτή την πραγματικότητα στους
εταίρους: η χώρα δεν αντέχει άλλο, οι νεοναζί καταγράφονται σαν τρίτο
κόμμα, το κρατικό ταμείο αδειάζει εντελώς στις 16 Νοεμβρίου.
Βεβαίως
κάτι φαίνεται να αλλάζει. Οι κ.κ. Μέρκελ, Ολάντ και Μόντι αναγνωρίζουν
ότι η Ελλάδα έχει ραγίσει, σπάει. Η Γερμανίδα καγκελάριος επισκέφθηκε τη
χώρα, σε μια συμβολική πράξη συμπαράστασης· σπεύδουν εν συνεχεία ο
Γάλλος και ο Ιταλός πρωθυπουργός. Καθυστερημένη η μεταστροφή, αλλά ίσως
να μην είναι υπερβολικά αργά, εφόσον τα λόγια συμπάθειας μετατραπούν
εγκαίρως σε πράξεις ουσιαστικής στήριξης της χώρας ώστε να βγει εγκαίρως
από τη θανάσιμη παγίδα της ύφεσης και της εσωτερικής υποτίμησης.
Εγκαίρως. Και όχι υπό τους παρόντες όρους ασφυξίας. Διαφορετικά το
αδύναμο ΝΑ άκρο της Ευρωζώνης θα βυθιστεί, παρασύροντας και τους
ολιγωρούντες εταίρους.
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου