Το σπιράλ θανάτου της Παιδείας
Του Γιώργου Κ Καββαδία*
Ορυμαγδός μέτρων εν μέσω θέρους με αποτέλεσμα το σπιράλ θανάτου της δημόσιας εκπαίδευσης να απλώνεται όλο και πιο πολύ. Κυβέρνηση και τρόικα εκτελούν το συμβόλαιο θανάτου της δημόσιας εκπαίδευσης και της εξαθλίωσης των εκπαιδευτικών.Χωρίς μελέτες και επιστημονικά κριτήρια και μόνο με τη μνημονιακή λογική των περικοπών και της υποταγής της εκπαίδευσης στους νόμους της αγοράς αλλάζουν προγράμματα σπουδών και επιδιώκουν με τη λογική του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» να τα εφαρμόσουν πριν ψηφιστούν από τη Βουλή!
118 Δημοτικά
Σχολεία και Νηπιαγωγεία καταργούνται, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα
παιδιά και τους γονείς τους. Το δημοσιοοικονομικό όφελος από την
κατάργηση των σχολείων για το 2013-2014 θα είναι 76000€. Πριν λίγες
ημέρες έγινε γνωστό ότι ο υπουργός οικονομικών έδωσε αύξηση στο πρόεδρο
του γενικού συμβουλίου του ταμείου χρηματοπιστωτικής σταθερότητας
75.000€, ποσόν που προστίθεται στον ετήσιο μισθό του, ύψους 100.000€!
Οι συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων μοιάζουν με τη «Λερναία Ύδρα»,
αφού άλλα 15 Γυμνάσια καταρούνται και ακόμα 15 Γυμνάσια και Λύκεια
συγχωνεύονται. Και αυτά είναι μόνο η αρχή…
Η κατάργηση των 52 ειδικοτήτων σε τεχνική και γενική εκπαίδευση σηματοδοτεί την πλήρη διάλυση και ιδιωτικοποίησή της. Δεν είναι τυχαίο πως οι ειδικότητες που καταργούνται είναι οι πιο μαζικές. Το 23 % των μαθητών των ΕΠΑΛ και το 60% των ΕΠΑΣ φοιτούν στους τομείς που καταργούνται. Αυτό σημαίνει πως θα κλείσουν ολόκληρα σχολεία ή, στην καλύτερη περίπτωση, θα συρρικνωθούν δραματικά με την κατάργηση αυτή. Αυτό θα επιφέρει αλυσιδωτές αντιδράσεις: απώλεια οργανικών θέσεων εκπαιδευτικών και γενικών μαθημάτων, ενώ 830 εργαστήρια (το 23% του συνόλου) που συστάθηκαν και εξοπλίστηκαν την τελευταία δεκαετία θα μείνουν ανενεργά.
Ο Υπουργός Παιδείας πετάει στην ανεργία 2.500 εκπαιδευτικούς του τομέα Υγείας και Πρόνοιας, Αισθητικής κομμωτικής, Γραφικών τεχνών, τεχνικούς κ.α. και διώχνει από την τεχνική εκπαίδευση πάνω από 20.000 χιλιάδες μαθητές κυρίως από τα πιο φτωχά λαϊκά στρώματα που έχουν ήδη επιλέξει ή και φοιτούν σε αυτές τις κατευθύνσεις.Όχι μόνο 20.000 μαθητές και μαθήτριες «θα μείνουν στο δρόμο», αλλά και 20.000 παιδιά κάθε χρονιά δε θα βρίσκουν στα δημόσια σχολεία τον τομέα και τις ειδικότητες που θα ήθελαν να σπουδάσουν. Καταργεί τις επιθυμίες, τις ανάγκες, τα δικαιώματά τους. Τους απαγορεύει να σπουδάσουν στο δημόσιο σχολείο της ειδικότητας που έχουν επιλέξει! Τους θυσιάζει στο βωμό της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Άλλωστε πριν λίγες ημέρες ο Υπουργός Παιδείας «έκοβε» κορδέλες εγκαινίων στο ΙΕΚ του ομίλου Ακμή, στον Πειραιά.
Η αρχή των απολύσεων έγινε με τη βίαιη απομάκρυνση 10.000 αναπληρωτών που εργάζονταν χρόνια στα σχολεία, αυξάνοντας την ανεργία και ακυρώνοντας τη ζωή της νέας γενιάς. Ταυτόχρονα, μετακινούν υποχρεωτικά χιλιάδες εκπαιδευτικούς εκτός εκπαίδευσης, αλλά και εκτός τόπου μόνιμης διαμονής.Απολύουν από τα σχολεία τους φύλακες και αύριο έχουν σειρά οι καθαρίστριες με σοβαρότατες παρενέργειες στη λειτουργία ττων σχολείων. Τα σχολεία το Σεπτέμβριο με τους καθηγητές σε διαρκές καθεστώς διαθεσιμότητας - απολύσεων θα ξεκινήσουν με τεράστιες ελλείψεις καθηγητών και θα λειτουργήσουν σε βάρος των μορφωτικών αναγκών των μαθητών.Για πρώτη φορά, μετά από ένα σχεδόν αιώνα, πραγματοποιούνται διαθεσιμότητες – απολύσεις μονίμων δημοσίων υπαλλήλων. «Όχι για δημοσιονομικό όφελος αλλά για να σπάσει το «ταμπού» της μονιμότητας στο Δημόσιο», σύμφωνα με τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Έτσι για αρχή….
Το καθεστώς διαθεσιμότητας - απόλυσης αφορά το σύνολο των εκπαιδευτικών, των γονιών και των μαθητών. Αυταρχικά δίνεται η δυνατότητα στους εκάστοτε υπουργούς να συγχωνεύουν, να κλείνουν σχολεία και άλλους δημόσιους οργανισμούς, καθώς και να καταργούν οργανικές θέσεις για να συμπληρώσουν φέτος τους 25.000 που θα θέσουν σε διαθεσιμότητα και τους 15.000 μέχρι του χρόνου που θα απολύσουν.
Η δημόσια εκπαίδευση δεν μπαίνει απλά στην κλίνη του μνημονιακού Προκρούστη. Θα αλλάξει ριζικά ο χαρακτήρας και η μορφή του υπάρχοντος, ήδη απαξιωμένου σχολείου. Διαμορφώνεται ήδη το αυταρχικό σχολείο της αγοράς και των επιχειρήσεων και της κατάρτισης - μαθητείας.
Με νέες ρυθμίσεις καταργούν και υποβαθμίζουν μαθήματα (Τεχνολογίας, Μουσικής, Καλλιτεχνικών) περικόπτουν ώρες (Πληροφορική, Γλώσσα, Βιολογία, Ιστορία, Γυμναστική, Οικιακή Οικονομία….) Με τα νέα προγράμματα υποβαθμίζεται η ποιότητα της εκπαίδευσης και ιδιαίτερα για τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών που δεν μπορούν να έχουν άλλα στηρίγματα και ότι μέσω αυτών σχεδιάζεται να «κατασκευαστούν» νέες υπεραριθμίες εκπαιδευτικών που θα οδηγήσουν σε διαθεσιμότητες και θα ανοίξουν την πόρτα της ανεργίας για χιλιάδες ακόμα εκπαιδευτικούς. Είναι φανερό ότι εξοστρακίζοντας μαθήματα την τέχνη και τον πολιτισμό από τα σχολεία επιδιώκουν την υποβάθμιση της γενικής παιδείας για να διαμορφώσουν το σχολεί των δεξιοτήτων και της κατάρτισης.
Με τα νομοσχέδια για το Λύκειο, γενικό και τεχνολογικό, με νέες συγχωνεύσεις, με κλείσιμο σχολείων, με τραγική υποχρηματοδότηση, με μετατάξεις και απολύσεις, λίγοι θα μείνουν να «κτυπούν» την ηλεκτρονική κάρτα της χειραγώγησης, σε ένα εφιαλτικό τοπίο εξαθλίωσης και ευτελισμού της όποιας εκπαιδευτικής διαδικασίας είχε απομείνει.
Τα νομοσχέδια για την εκπαίδευση, προδιαγράφουν ένα εφιαλτικό τοπίο. Διαμορφώνουν ένα εξεταστικοκεντρικό Λύκειο για λίγους, ένα Τεχνικό Λύκειο με καθολική εφαρμογή του θεσμού της μαθητείας και «απλήρωτης» εργασίας, με «εκπαίδευση» προσαρμοζόμενη στις κάθε φορά ανάγκες του κεφαλαίου και μεταγυμνασιακές σχολές κατάρτισης (ΙΕΚ) που θα στοχεύουν προοπτικά να απορροφήσουν ένα μέρος του μαθητικού πληθυσμού μετά το τέλος της 9χρονης υποχρεωτικής εκπαίδευσης. Βασικές δεξιότητες και κατάρτιση αντί γνώσης, για την πλειοψηφία των μαθητών που θα φτάνουν μέχρι την 9χρονη βασική εκπαίδευση. Μείωση του αριθμού των μαθητών που θα έχουν τελικά πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
* O Γιώργος Κ. Καββαδίας είναι φιλόλογος, αρθρογράφος στο «ΕΘΝΟΣ», μέλος της Σ.Ε. του περιοδικού «Αντιτετράδια της Εκπαίδευσης».
Η κατάργηση των 52 ειδικοτήτων σε τεχνική και γενική εκπαίδευση σηματοδοτεί την πλήρη διάλυση και ιδιωτικοποίησή της. Δεν είναι τυχαίο πως οι ειδικότητες που καταργούνται είναι οι πιο μαζικές. Το 23 % των μαθητών των ΕΠΑΛ και το 60% των ΕΠΑΣ φοιτούν στους τομείς που καταργούνται. Αυτό σημαίνει πως θα κλείσουν ολόκληρα σχολεία ή, στην καλύτερη περίπτωση, θα συρρικνωθούν δραματικά με την κατάργηση αυτή. Αυτό θα επιφέρει αλυσιδωτές αντιδράσεις: απώλεια οργανικών θέσεων εκπαιδευτικών και γενικών μαθημάτων, ενώ 830 εργαστήρια (το 23% του συνόλου) που συστάθηκαν και εξοπλίστηκαν την τελευταία δεκαετία θα μείνουν ανενεργά.
Ο Υπουργός Παιδείας πετάει στην ανεργία 2.500 εκπαιδευτικούς του τομέα Υγείας και Πρόνοιας, Αισθητικής κομμωτικής, Γραφικών τεχνών, τεχνικούς κ.α. και διώχνει από την τεχνική εκπαίδευση πάνω από 20.000 χιλιάδες μαθητές κυρίως από τα πιο φτωχά λαϊκά στρώματα που έχουν ήδη επιλέξει ή και φοιτούν σε αυτές τις κατευθύνσεις.Όχι μόνο 20.000 μαθητές και μαθήτριες «θα μείνουν στο δρόμο», αλλά και 20.000 παιδιά κάθε χρονιά δε θα βρίσκουν στα δημόσια σχολεία τον τομέα και τις ειδικότητες που θα ήθελαν να σπουδάσουν. Καταργεί τις επιθυμίες, τις ανάγκες, τα δικαιώματά τους. Τους απαγορεύει να σπουδάσουν στο δημόσιο σχολείο της ειδικότητας που έχουν επιλέξει! Τους θυσιάζει στο βωμό της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Άλλωστε πριν λίγες ημέρες ο Υπουργός Παιδείας «έκοβε» κορδέλες εγκαινίων στο ΙΕΚ του ομίλου Ακμή, στον Πειραιά.
Η αρχή των απολύσεων έγινε με τη βίαιη απομάκρυνση 10.000 αναπληρωτών που εργάζονταν χρόνια στα σχολεία, αυξάνοντας την ανεργία και ακυρώνοντας τη ζωή της νέας γενιάς. Ταυτόχρονα, μετακινούν υποχρεωτικά χιλιάδες εκπαιδευτικούς εκτός εκπαίδευσης, αλλά και εκτός τόπου μόνιμης διαμονής.Απολύουν από τα σχολεία τους φύλακες και αύριο έχουν σειρά οι καθαρίστριες με σοβαρότατες παρενέργειες στη λειτουργία ττων σχολείων. Τα σχολεία το Σεπτέμβριο με τους καθηγητές σε διαρκές καθεστώς διαθεσιμότητας - απολύσεων θα ξεκινήσουν με τεράστιες ελλείψεις καθηγητών και θα λειτουργήσουν σε βάρος των μορφωτικών αναγκών των μαθητών.Για πρώτη φορά, μετά από ένα σχεδόν αιώνα, πραγματοποιούνται διαθεσιμότητες – απολύσεις μονίμων δημοσίων υπαλλήλων. «Όχι για δημοσιονομικό όφελος αλλά για να σπάσει το «ταμπού» της μονιμότητας στο Δημόσιο», σύμφωνα με τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Έτσι για αρχή….
Το καθεστώς διαθεσιμότητας - απόλυσης αφορά το σύνολο των εκπαιδευτικών, των γονιών και των μαθητών. Αυταρχικά δίνεται η δυνατότητα στους εκάστοτε υπουργούς να συγχωνεύουν, να κλείνουν σχολεία και άλλους δημόσιους οργανισμούς, καθώς και να καταργούν οργανικές θέσεις για να συμπληρώσουν φέτος τους 25.000 που θα θέσουν σε διαθεσιμότητα και τους 15.000 μέχρι του χρόνου που θα απολύσουν.
Η δημόσια εκπαίδευση δεν μπαίνει απλά στην κλίνη του μνημονιακού Προκρούστη. Θα αλλάξει ριζικά ο χαρακτήρας και η μορφή του υπάρχοντος, ήδη απαξιωμένου σχολείου. Διαμορφώνεται ήδη το αυταρχικό σχολείο της αγοράς και των επιχειρήσεων και της κατάρτισης - μαθητείας.
Με νέες ρυθμίσεις καταργούν και υποβαθμίζουν μαθήματα (Τεχνολογίας, Μουσικής, Καλλιτεχνικών) περικόπτουν ώρες (Πληροφορική, Γλώσσα, Βιολογία, Ιστορία, Γυμναστική, Οικιακή Οικονομία….) Με τα νέα προγράμματα υποβαθμίζεται η ποιότητα της εκπαίδευσης και ιδιαίτερα για τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών που δεν μπορούν να έχουν άλλα στηρίγματα και ότι μέσω αυτών σχεδιάζεται να «κατασκευαστούν» νέες υπεραριθμίες εκπαιδευτικών που θα οδηγήσουν σε διαθεσιμότητες και θα ανοίξουν την πόρτα της ανεργίας για χιλιάδες ακόμα εκπαιδευτικούς. Είναι φανερό ότι εξοστρακίζοντας μαθήματα την τέχνη και τον πολιτισμό από τα σχολεία επιδιώκουν την υποβάθμιση της γενικής παιδείας για να διαμορφώσουν το σχολεί των δεξιοτήτων και της κατάρτισης.
Με τα νομοσχέδια για το Λύκειο, γενικό και τεχνολογικό, με νέες συγχωνεύσεις, με κλείσιμο σχολείων, με τραγική υποχρηματοδότηση, με μετατάξεις και απολύσεις, λίγοι θα μείνουν να «κτυπούν» την ηλεκτρονική κάρτα της χειραγώγησης, σε ένα εφιαλτικό τοπίο εξαθλίωσης και ευτελισμού της όποιας εκπαιδευτικής διαδικασίας είχε απομείνει.
Τα νομοσχέδια για την εκπαίδευση, προδιαγράφουν ένα εφιαλτικό τοπίο. Διαμορφώνουν ένα εξεταστικοκεντρικό Λύκειο για λίγους, ένα Τεχνικό Λύκειο με καθολική εφαρμογή του θεσμού της μαθητείας και «απλήρωτης» εργασίας, με «εκπαίδευση» προσαρμοζόμενη στις κάθε φορά ανάγκες του κεφαλαίου και μεταγυμνασιακές σχολές κατάρτισης (ΙΕΚ) που θα στοχεύουν προοπτικά να απορροφήσουν ένα μέρος του μαθητικού πληθυσμού μετά το τέλος της 9χρονης υποχρεωτικής εκπαίδευσης. Βασικές δεξιότητες και κατάρτιση αντί γνώσης, για την πλειοψηφία των μαθητών που θα φτάνουν μέχρι την 9χρονη βασική εκπαίδευση. Μείωση του αριθμού των μαθητών που θα έχουν τελικά πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
* O Γιώργος Κ. Καββαδίας είναι φιλόλογος, αρθρογράφος στο «ΕΘΝΟΣ», μέλος της Σ.Ε. του περιοδικού «Αντιτετράδια της Εκπαίδευσης».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου