Τι ζούμε!
του Αλέξανδρου Ντερπούλη
Δεν ξέρω πού μας πάει αυτός δρόμος. Αυτή η κυβέρνηση. Αυτοί οι πολιτικοί και οι «παράγοντες» που μας κατευθύνουν. Μας αρέσει πολύ να λέμε και να σκεφτόμαστε ότι μπορούμε να κάνουμε ό,τι θέλουμε και ότι είμαστε κύριοι των επιλογών και των πράξεών μας. Όμως κάθε άλλο παρά αυτό συμβαίνει. Ακόμα κι αν αρνιόμαστε να παρακολουθήσουμε τα τεκταινόμενα, εξακολουθούμε να ζούμε σε μια χώρα σε σήψη και είμαστε «υποχρεωμένοι» να υποκύπτουμε στους νόμους, στα νομοσχέδια, στις αποφάσεις ανθρώπων, που στα καίρια πόστα που βρίσκονται και στα πιο νευραλγικά, δεν έχουν καν ψηφισθεί από το λαό αλλά έχουν διορισθεί από μια συγκυβέρνηση, που ένα μεγάλο μέρος της δεν έχει πια την αποδοχή του ελληνικού λαού.