Άθεοι, όπως οι πρώτοι Χριστιανοί

Είτε βρίσκονται στη χριστιανική Δύση είτε στη μουσουλμανική Μέση Ανατολή, οι αθεϊστές υφίστανται διακρίσεις και διώξεις, όπως εκτελέσεις, φυλακίσεις, ανακλήσεις υπηκοότητας, παρεμπόδιση της πρόσβασής τους σε εκπαίδευση και υγεία.Μια νέα 69σέλιδη έκθεση της οργάνωσης International Humanist and Ethical Union (IHEU), με τίτλο «Ελευθερία της Σκέψης 2012: Παγκόσμια έκθεση για τις διακρίσεις σε βάρος ανθρωπιστών, αθεϊστών και άθρησκων», εστιάζει στους νόμους 60 χωρών που επηρεάζουν την ελευθερία της συνείδησης και καταγράφει μια σειρά περιστατικών δίωξης άθεων για τις πεποιθήσεις τους.

Και μετά τον συνήθη αποτροπιασμό;

Και μετά τον συνήθη αποτροπιασμό;

Του Παντελη Μπουκαλα

Θα πρέπει να ξεκαρδίστηκαν στο αστυνομικό τμήμα Αγίου Παντελεήμονα ακούγοντας την κυρία που είχε σπεύσει να καταγγείλει ότι της έκλεψαν το κινητό να επιμένει πως ήταν τουρίστρια αλβανικής καταγωγής. Οσο παλιό και αν είναι «το πιο σύντομο ανέκδοτο», δυο λέξεις όλες κι όλες, «Αλβανός τουρίστας», δεν παύει να δημιουργεί ιλαρή ατμόσφαιρα. Αντιρατσιστικά είναι βέβαια τα γονίδιά μας, σύμφωνα με τον εθνικό μύθο, έχουν όμως κι αυτά τα όριά τους. Και ενδίδουν στο γέλιο όταν ακούνε ένα ανέκδοτο - απαύγασμα των ρατσιστικών αντιλήψεων. Γιατί αυτό είναι ο ρατσισμός: Να μετράς τους ανθρώπους με το σκληρό πατρόν που έχουν κόψει οι φυλετικές ιδεοληψίες σου, οι εθνικές προκαταλήψεις σου, η μισαλλοδοξία.

Η εξαγωγή του «ελληνικού μικροβίου»

Η εξαγωγή του «ελληνικού μικροβίου»

Του Παντελη Μπουκαλα

Αν οι Ελληνες εικονογραφούνται σαν το σημείο του Κακού, ένα μεταμοντέρνο 666, στο μυθιστόρημα πολιτικής φαντασίας που είναι μπεστ σέλερ στον χώρο των μίντια, των τραπεζιτών και της τρόικας, Πορτογάλοι, Ισπανοί, Ιρλανδοί και Ιταλοί προβάλλονται σαν τα καλά παιδιά. Το ευρωπαϊκό σύστημα παρουσιάζει τους κυβερνήτες των χωρών αυτών σαν επιμελείς μαθητές που και τους δασκάλους ακούνε και τις εργασίες τους παραδίδουν έγκαιρα και φροντισμένες.

Π. Διαμαντάκου: Η Δημοκρατία δεν εμπιστεύεται πια τον εαυτό της

 

Ρεπορτάζ: Νίκος Μίχος

Έντονες αντιδράσεις έχει προκαλεί η απόφαση της ΕΡΤ να κόψει μια σκηνή δώδεκα δευτερολέπτων από την αναμενόμενη - και πολυδιαφημισμένη - τηλεοπτική σειρά «Ο πύργος του Ντάουντον», που έκανε πρεμιέρα χθες το βράδυ στην ΝΕΤ. Η επίμαχη σκηνή παρουσίαζε ένα ομοφυλοφιλικό φιλί μεταξύ ενός δούκα και του υπηρέτη του. Οι αντιδρώντες κάνουν λόγο για «νέο κρούσμα λογοκρισίας στην τέχνη». Η κριτικός Πόπη Διαμαντάκου, μιλώντας στο tvxs.gr, σχολίασε πως «αυτά τα φαινόμενα είναι προϊόν της κρίσης αξιών στην ελληνική κοινωνία. Η κρίση έδειξε την επικράτηση του φόβου. Η Δημοκρατία δεν εμπιστεύεται πια τον εαυτό της».

Ένας συντηρητικός Χριστιανός παρίστανε για ένα χρόνο τον γκέι!

Μια απίθανη, αληθινή ιστορία. Πώς έχασε ένα σωρό φίλους και έμαθε σπουδαία πράγματα για την ανθρώπινη φύση

 Ένας συντηρητικός Χριστιανός παρίστανε για ένα χρόνο τον γκέι!

Από τη Guardian

Ο Timothy Kurek μεγάλωσε μισώντας την ομοφυλοφιλία. Ως συντηρητικός Χριστιανός, μέλος της Ευαγγελικής Εκκλησίας της νοτιοανατολικής Αμερικής, είχε διδαχθεί ότι οι γκέι είναι ένα βδέλυγμα ενώπιον του Θεού. Πήγαινε στην δεξιών πεποιθήσεων τοπική εκκλησία, έβλεπε τον εαυτό του ως στρατιώτη του Χριστού και παρακολούθησε τμήμα του Πανεπιστημίου Liberty, του «ευαγγελικού West Point.»

Ελλάδα 2012. Ο σκοταδισμός επανέρχεται

Αλληλεγγύη στον 27χρονο δημιουργό της σελίδας στο Facebook “Γέροντας Παστίτσιος” που διώκεται για “προσβολή της θρησκείας” από το σύγχρονο Ελληνικό φασιστικό σκοταδιστικό κράτος

 Ελλάδα 2012. Ο σκοταδισμός επανέρχεται

  
από Ευάγριος Αληθινός

Κάλεσα τους δήμιους για να αφανιστώ, μασώντας τις κάνες των όπλων τους. Επικαλέστηκα τους λοιμούς για να με πνίξουν σ’ άμμο και αίμα. Η Δυστυχία ήταν ο Θεός μου.. Στη λάσπη ξάπλωσα στεγνώνοντας τη σάρκα μου με μιαρό αέρα. Υποδύθηκα τον ανόητο ως του σημείου παραφροσύνης.

(Αρθρόυρος Ρεμπώ “Κάποτε αν ενθυμούμαι καλώς” 1873)

Έχουμε γράψει πολλές φόρες για τη συνολική κατάπτωση της χώρας από την οικονομική κρίση. Κατάπτωση όχι μόνο σε οικονομικό και πολιτικό,αλλά ακόμη και σε πολιτιστικό επίπεδο. Αλλά και τον ανοδικά κλιμακούμενο εκφασισμό της που αρχίζει και αναθέτει στους νεοναζί της Χρυσής Αυγής όλο και περισσότερα “προνόμια”. Άλλη μια πράξη στο σήριαλ “Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια” ήταν και η σύλληψη ενός νέου ανθρώπου 27 ετών επειδή άνοιξε μια χιουμοριστική σελίδα στο Fecebook με την ονομασία “Γέροντας Παστίτσιος”, προκειμένου να σατιρίσει τις διάφορες “προφητείες” που συχνά επικαλούνται οι λογής ελλαδέμποροι φασίστες και νεοναζί που δήθεν είχε πει ένας καλόγερος με το όνομα Παϊσιος.

Το φύλο της Ακρας Δεξιάς

Το ΒΗmagazino παρουσιάζει μια διεξοδική έρευνα για το θηλυκό πρόσωπο μιας αμφιλεγόμενης ιδεολογίας

Το φύλο της Ακρας Δεξιάς

Μαρία Λούκα

 

«Το κίνημα των "σκίνγκερλς" είναι σαγηνευτικό. Γνώρισα πολλές από αυτές. Τις γυναικείες σκιν οργανώσεις απασχολούν πολύ η έκτρωση, τα διαφυλετικά ζευγάρια και οι ομοφυλόφιλοι, γιατί κατά τη γνώμη τους η διακοπή της κύησης, η φυλετική επιμειξία και οι ομοφυλοφιλικές σχέσεις είναι οι λόγοι για τους οποίους γεννιούνται όλο και λιγότερα παιδιά από τη λευκή, άρια, καθαρή φυλή. Διοργανώνουν συναυλίες και διαδηλώσεις, εκδίδουν βιβλία και περιοδικά, συμμετέχουν ακόμη και στις ένοπλες δυνάμεις, όπως ακριβώς και οι άνδρες» μου λέει ο πιο γνωστός, αλλά καθόλου αναγνωρίσιμος, ισπανός δημοσιογράφος, ο Αντόνιο Σάλας.

Το DNA του υποκριτή

Συντάκτης: ΕΚΔΟΡΟΣΦΑΓΕΥΣ

Ήταν το 2004, στους Ολυμπιακούς Αγώνες, όταν η αθλήτρια Φανή Χαλκιά είχε πει εκείνο το αμίμητο περί του ελληνικού DNA που κάνει την ιδιαιτερότητα των Ελλήνων. Ούτε ο Χίτλερ δεν θα τολμούσε να διατυπώσει εκείνο το παραλήρημα ρατσισμού και εθνομπουρδολογίας την ώρα της διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων. Για όσους δεν θυμούνται η Χαλκιά είχε δηλώσει μετά τη νίκη της:

«Οι Έλληνες είμαστε γεννημένοι πρώτοι. Τα υπόλοιπα είναι για τους δεύτερους. Εμείς είμαστε για την κορυφή. Το έχουμε στα κύτταρά μας και είναι το μεγαλύτερο δώρο».

Για την περίπτωση Παπαχρήστου

Για την περίπτωση Παπαχρήστου

«Από τα μύρια δεινά στην Ελλάδα δεν υπάρχει τίποτε χειρότερο από το γένος των αθλητών. Δεν γνωρίζουν, ούτε μπορούν να ζουν σωστά... Σοφούς και ικανούς ανθρώπους πρέπει να τιμούμε με στέφανο, ηγέτες σώφρονες και δίκαιους, ανθρώπους, που ο λόγος τους αποτρέπει διχόνοιες κι εξεγέρσεις. Αυτά μόνο έχουν αξία για την πόλη και όλους τους Έλληνες.»

Ευριπίδης (Nauck, Αποσπάσματα, Darmstadt 1951, σ. 115-116).

Δεν πρόκειται ούτε για «ατυχή δήλωση» του μεγάλου τραγικού, ούτε για σχόλιο από το παρελθόν πάνω στο  «ατυχές»  tweet που «δεν εκφράζει την ίδια αλλά είναι ένα, ανεκδοτολογικού χαρακτήρα σχόλιο» της Βούλας Παπαχρήστου, ούτε για την σκληρή περιγραφή μίας πραγματικότητας. Αποτελεί ένα σχόλιο (ένα tweet του Ευριπίδη θα λέγαμε σήμερα) που εκφράζει το πόσο πρέπει να ξεπεράσει το ζώο τον άνθρωπο, στο συνολικό ισοζύγιο της ύπαρξης για να μπορεί κανείς να τηρεί ως αυτοσκοπό την παραίνεση «citius, altius, fortius». Αλλά αυτό είναι ένας μοντέρνος  βαρβαρισμός, μία βεβήλωση του ιερού κανόνα που θέλει τον πρωταθλητή να τα παίρνει όλα, με τίμημα την αποβολή της ανθρωπιάς από το σώμα και την ψυχή του. Είναι μία μη politically correct θέση, τόσο όσο και το ίδιο το tweet της αθλήτριας  Παπαχρήστου, το σχετικό με κουνούπια και αφρικανούς, όπως το αντιλαμβάνονται κάποιοι στα έλη του μυαλού τους.

EIMAI EΛΛΗΝ ΕΞΩ ΟΙ ΞΕΝΟI

EIMAI EΛΛΗΝ ΕΞΩ ΟΙ ΞΕΝΟI 

 

  Είμαι Έλλην. Απόγονος του Περικλή και του Καραϊσκάκη. Δεν έχει σημασία τι δουλειά κάνω και πώς τα βγάζω πέρα, είμαι απλά Έλλην. Η τάξη μου είναι κάτι που αυτοκαθορίζεται, τη δουλειά μου μπορεί να τη χάσω ανα πάσα στιγμή, αλλά το ότι είμαι Έλλην είναι κάτι διαφορετικό.  Είναι κάτι που δε μπορεί να μου το πάρει κανείς. Εγώ του δίνω ότι έννοια θέλω κι όποιος το αμφισβητεί είναι απλά εχθρός μου. Είμαι μάγκας, ο ικανότερος του κόσμου και κανείς δε μπορεί να με ξεγελάσει. Έχω ιστορία που ταυτίζεται με όλα τα κατορθώματα της ανθρωπότητας και όταν αυτό δε συμβαίνει έχω την κουλτούρα να τη κατασκευάσω στα μέτρα μου. Μισώ το αφεντικό μου αλλά δε θέλω το κακό του. Το οτι υπάρχει μου δίνει την ελπίδα οτι θα γίνω κι εγώ αφεντικό. Φοράω ό,τι φοράει, συχνάζω εκεί που συχνάζει κι εκείνος, ψηφίζω ό,τι ψηφίζει. Τι ψηφίζω? Ό,τι δε θα με σηκώσει από την καρέκλα μου. Είμαι πολύ σπουδαίος εγώ για να ασχολούμαι με μικροπράγματα, άσε να βγάζουν άλλοι το φίδι από την τρύπα. Όποιος   θα μου πει οτι συμφωνεί με αυτό που θέλω να ακούσω , είναι ο ηγέτης μου.

Εγώ όπως λέμε καπιταλισμός

Εγώ όπως λέμε καπιταλισμός 

irosworld

Κάποτε, πριν από περίπου 6 μήνες, τέθηκε θέμα σε μία συνέλευση, να μπει στον κύκλο των συζητήσεων ο καπιταλισμός και η καταπολέμηση του. Η εισήγηση ήταν φειδωλή και δεν έδινε τη βάση πάνω στην οποία θα συζητούσαμε το θέμα. Σε εκείνη τη συνέλευση έθεσα την ερώτηση, εάν θα συζητήσουμε για το πώς θα καταρριφθεί ο καπιταλισμός μέσα μας. Οι περισσότεροι θεώρησαν πως δεν τίθεται τέτοιο θέμα και πως αυτό το έχουμε καταφέρει ήδη.

Σοκαρίστηκα από τη βεβαιότητα πολλών εκείνη τη στιγμή. Αναρωτήθηκα, πως έχουμε καταφέρει να ξεπεράσουμε το σύστημα μέσα στο οποίο γεννηθήκαμε και γαλουχηθήκαμε. Σε αυτό μέσα μεγαλώσαμε και μόνο αυτό γνωρίζουμε ως τρόπο ζωής, πως έτσι απλά λοιπόν, θα ξεκινήσουμε μία συζήτηση πάνω στην καταπολέμηση του, χωρίς πρώτα να αντιληφθούμε τις εκφάνσεις του μέσα μας;

Σήμερα σε δίκη για τα πρόστιμα ο Π. Ψωμιάδης

 

Σήμερα σε δίκη για τα πρόστιμα ο Π. Ψωμιάδης

 

Στο εδώλιο του πενταμελούς εφετείου Θεσσαλονίκηςνα (ξανα)καθίσει σήμερα ο εν αργία περιφερειάρχης Παναγιώτης Ψωμιάδης για την υπόθεση της μείωσης των προστίμων σε πρατηριούχο υγρών καυσίμων κατά τη διάρκεια της νομαρχιακής του θητείας.

Του Κώστα Καντούρη

Ο πρώην νομάρχης καταδικάστηκε από το ίδιο δικαστήριο σε φυλάκιση 12 μηνών, με τριετή αναστολή, για το αδίκημα της παράβασης καθήκοντος, αλλά με απόφαση του Αρείου Πάγου έγινε δεκτή η αναίρεση και γι’ αυτό η υπόθεση επανήρθε στο εφετείο. Η καταδικαστική απόφαση είχε σταθεί η αιτία για να τεθεί σε αργία από τα καθήκοντα του περιφερειάρχη.
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, ο κ. Ψωμιάδης αποφάσισε στις 11 Ιανουαρίου 2005 να μειώσει πέντε πρόστιμα που είχαν επιβληθεί σε πρατηριούχο υγρών καυσίμων, συνολικού ποσού 89.000 ευρώ, και επέβαλε 1.000 ευρώ για την κάθε πράξη του. Οι έλεγχοι στο συγκεκριμένο πρατήριο καυσίμων είχαν γίνει από τον Μάρτιο του 2000 μέχρι τον Απρίλιο του 2001 και τα πρόστιμα είχαν επικυρωθεί από τον προηγούμενο νομάρχη Κώστα Παπαδόπουλο, χωρίς ούτε τότε να είναι τα ανώτερα που προβλεπόταν.

ΟΙ ΓΚΡΙΖΕΣ ΖΩΝΕΣ ΤΟΥ “ΚΟΥΡΕΜΑΤΟΣ” ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ

Οι επιπτώσεις σε τράπεζες και Ταμεία, η διάθεση των 100 δισ. ευρώ του νέου δανείου και το καθαρό όφελος χρήζουν διευκρινίσεων

 

ΟΙ ΓΚΡΙΖΕΣ ΖΩΝΕΣ ΤΟΥ “ΚΟΥΡΕΜΑΤΟΣ” ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ

 Ρεπορτάζ : Σωτήρης Νίκας

Λίγες ώρες μετά τις ανακοινώσεις της Ευρωζώνης για το νέο πακέτο στήριξης της Ελλάδας και το «κούρεμα» 50% της ονομαστικής αξίας των ομολόγων που κατέχουν οι ιδιώτες, οι αγορές αντέδρασαν θετικά, αλλά ταυτόχρονα προέκυψαν πολλές…
«γκρίζες ζώνες». Σημεία, δηλαδή, που θα πρέπει να διευκρινιστούν τις επόμενες μέρες και μήνες, για να καταστεί σαφές το πραγματικό όφελος που θα έχει η Ελλάδα από τις τελευταίες αποφάσεις της συνόδου κορυφής. Η νέα συμφωνία προβλέπει «κούρεμα» κατά 50% ομολόγων συνολικής αξίας 206 δισ. ευρώ και την παροχή νέων δανείων ύψους 130 δισ. ευρώ. Εξ αυτών, τα 30 δισ. ευρώ θα χρησιμοποιηθούν ως «γλυκαντική ουσία» για τους ιδιώτες, ώστε να συμμετάσχουν στο «κούρεμα», άλλα 30 δισ. ευρώ για την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών και τα υπόλοιπα για την πληρωμή τόκων, ελλειμμάτων και άλλων υποχρεώσεων του Δημοσίου.
Στόχος από αυτές τις παρεμβάσεις είναι να υποχωρήσει το χρέος στο 120% του ΑΕΠ το 2020. Ωστόσο, οι πρώτες αντιδράσεις από ξένους οίκους δείχνουν ότι οι αμφιβολίες τους για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους μπορεί να μετριάστηκαν, αλλά παραμένουν. Αυτό γιατί υπάρχουν ακόμα «γκρίζες ζώνες» στη συμφωνία, που θα πρέπει να ξεκαθαρίσουν τους επόμενους μήνες:

1.

Αντιρρησίας... μπάμιας

Αντιρρησίας... μπάμιας Tης Μαριαννας Τζιαντζη Μια διαφήμιση θεωρείται επιτυχημένη όταν πυροδοτεί συζητήσεις και μάλιστα αποσπασμένες από το προϊόν ή την υπηρεσία που διαφημίζεται. Επομένως, το νέο σποτ μιας γνωστής αλυσίδας καταστημάτων κινητής τηλεφωνίας έχει πετύχει το στόχο της. Κανείς δεν ρωτάει «είδες τη διαφήμιση του Τάδε;», αλλά όλοι λένε «είδες τη διαφήμιση με τις μπάμιες;» Ζούμε στην εποχή του story telling, της αφήγησης ιστοριών και η συγκεκριμένη διαφήμιση, διάρκειας 50 δευτερολέπτων, αφηγείται μια ιστορία: την επιστροφή όχι ενός κινητού, αλλά μιας συζύγου ή συντρόφου στη μαμά της. Ενας κύριος, αγανακτισμένος επειδή η καλή του τού μαγειρεύει ξανά μπάμιες, της βάζει τις φωνές και την οδηγεί ή μάλλον τη σέρνει στο πατρικό της σπίτι. «Την κορούλα σου τη βλέπεις;», λέει στην εμβρόντητη πεθερά του. «Λοιπόν, στην επιστρέφω όπως την πήρα: απείραχτη, αφόρετη και στη συσκευασία της». Υστερα εκείνος απαριθμεί τις δαπάνες που έχει κάνει για το προϊόν: τόσα γεύματα, τόσοι καφέδες, τόσα δώρα, τόσα σινεμά. Και η κορούλα, με ύφος δαρμένης γάτας, μένει αμίλητη. Ο αντιρρησίας μπάμιας επιστρέφει στην πραγματικότητα. Ο,τι είδαμε ήταν μια φαντασίωση. Οπως όμως λέει μια φωνή εκτός πλάνου, «τώρα με τη νέα υπηρεσία επιστροφής χρημάτων (στον πελάτη), θα σας μπουν ιδέες...» Ολόκληρο τόμο θα γέμιζαν όσα έχουν γραφτεί για τον σεξιστικό χαρακτήρα αυτής της διαφήμισης. Μέχρι που η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων προσέφυγε στο ΕΣΡ ζητώντας να αποσυρθεί άμεσα αυτό το σποτ επειδή «απογυμνώνει τη γυναίκα από την ανθρώπινη αξία της, εξισώνοντάς τη με αντικείμενο και εμπόρευμα...» Σύμφωνα με την ίδια έγγραφη καταγγελία, οι απόψεις που προβάλλονται «αναπαράγουν σεξιστικές στερεότυπες αντιλήψεις ως προς τους ρόλους, την αξία και τις ικανότητες γυναικών και ανδρών». Τα στερεότυπα αυτά υπάρχουν και στην κοινωνία, αλλά σήμερα δεν είναι τόσο ισχυρά όσο στις προηγούμενες γενιές. Αλλα στερεότυπα, ίσως πολύ πιο τοξικά, τα έχουν διαδεχθεί. Συχνά, στα σίριαλ και στις συνεντεύξεις «επωνύμων», οι ανθρώπινες σχέσεις εμφανίζονται σαν μια μορφή επένδυσης συναισθηματικού ή και υλικού χαρακτήρα: «έχω επενδύσει πολλά σ’ αυτή τη σχέση» ή «σ’ αυτό το παιδί». Υπάρχουν γονείς που γίνονται θυσία για το λατρεμένο τους τέκνο και, ταυτόχρονα, υπολογίζουν πόσο τους έχει στοιχίσει: από πάνες–βρακάκια μέχρι το μεταπτυχιακό – και αλίμονο στο παιδί που θα αποδειχτεί ατυχής επένδυση. Στη δικτατορία υπήρχαν απαγορευμένα τραγούδια και βιβλία. Θα ήταν γελοίο σήμερα να αποκτήσουμε απαγορευμένες διαφημίσεις. Καθώς η άγρια ανεργία θέτει σε δοκιμασία όλες τις ανθρώπινες σχέσεις, ερωτικές και μη, το να ζητάει μια κυβερνητική υπηρεσία την απόσυρση μιας διαφήμισης είναι προσβλητικό όχι για τον άνδρα ή τη γυναίκα αφηρημένα, αλλά για τους εκατοντάδες χιλιάδες ανέργους, άνδρες και γυναίκες, που δεν μπορούν να κεράσουν έναν καφέ ή ένα σινεμά την/τον σύντροφό τους.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_09/03/2011_435125