Χριστόφορος Βερναρδάκης: Συμφωνία στο Μακεδονικό, χωρίς να απομακρυνθούμε από το βασικό μας στόχο

Χριστόφορος Βερναρδάκης: 

Συμφωνία στο Μακεδονικό, χωρίς να απομακρυνθούμε από το βασικό μας στόχο

Έχει περάσει μία βδομάδα από το συλλαλητήριο στο Σύνταγμα για το Μακεδονικό, το οποίο από τα ΜΜΕ και κόμματα της αντιπολίτευσης θεωρήθηκε ότι θα προκαλέσει πολιτικές εξελίξεις. Ποια η εκτίμησή σας;

Με το συλλαλητήριο επιχειρήθηκε από μερίδα της δεξιάς μια μετάθεση του αντιΣΥΡΙΖΑ μετώπου από το «φιλοευρωπαϊσμό» και το «Μένουμε Ευρώπη» στον παραδοσιακό εθνικισμό. Παρά το γεγονός ότι η κινητοποίηση αυτή ήταν πολύ πιο μαζική από το «Μένουμε Ευρώπη» και τους «Παραιτηθείτε», εκτιμώ ότι το αποτέλεσμά της ήταν πολύ κατώτερο των προσδοκιών των διοργανωτών της. Αντικειμενικά δημιουργεί πολιτικές εξελίξεις η κινητοποίηση αυτή, όχι όμως στο χώρο της κυβέρνησης και των κομμάτων της αριστεράς. Η κατώτερη των προσδοκιών αποδοχή των συλλαλητηρίων δεν μπορεί να επηρεάσει τη διαπραγμάτευση. Αντίθετα, έχει τη δυναμική να επηρεάσει το χώρο της ευρύτερης δεξιάς και άκρας δεξιάς – και εσωκομματικά την Νέα Δημοκρατία, καθώς φέρνει στην επιφάνεια βαθύτερες ιδεολογικές και στρατηγικές αντιφάσεις.

Κάτοχοι της Ιστορίας

Κάτοχοι της Ιστορίας

Μαρία Ρεπούση *

ΕUROKINISSI / LATO KLODIAN

Οι πρόσφατες συζητήσεις για το Μακεδονικό, η αρθρογραφία και οι εμπρηστικές -λιγότερο ή περισσότερο- ομιλίες στα συλλαλητήρια της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης ανέδειξαν για άλλη μια φορά ένα πρόβλημα που τείνει να γίνει, αν δεν είναι ήδη, συστημικό για την ελληνική κουλτούρα και ταυτότητα. Το πρόβλημα έχει να κάνει με τη χρήση της Ιστορίας και τη διαμόρφωση της κυρίαρχης ιστορικής κουλτούρας.

Για πολλούς λόγους, που δεν είναι του παρόντος, οι Ελληνες θεωρούν ή πρέπει να θεωρούν, διδάσκονται για να θεωρούν, ότι είναι κάτοχοι της Ιστορίας. Δεν πρόκειται απλά για το δικαίωμα στην Ιστορία και στη μνήμη που είναι δικαίωμα όλων των λαών, αλλά για την κατοχή της Ιστορίας, για την ιδιοκτησία της.

Αγανάκτηση και πατριδοκαπηλεία

Αγανάκτηση και πατριδοκαπηλεία

Θωμάς Ψήμμας

ΕUROKINISSI / ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ

Θεωρώ ανάξια λόγου οποιαδήποτε διαλεκτική αντιπαράθεση με την αντικυβερνητική μανία του ΣΚΑΙ και την οπορτουνιστική πατριδοκαπηλεία της «φιλελεύθερης» ΝΔ, καθώς αμφότεροι πολιτικοποίησαν με χυδαίο τρόπο («να πέσει όπως-όπως η κυβέρνηση») μια απολιτίκ (ως προς έναν συνεκτικό προγραμματικό στόχο) συγκέντρωση. Η εικόνα του αυτοεξευτελιζόμενου Μίκη Θεοδωράκη να γίνεται viral από τους πάλαι ποτέ βασανιστές του και διαχρονικούς βασανιστές κάθε «άλλου» αρκεί για να επισημάνει τα τέρατα που γεννά ή αναβιώνει η ευκαιριακή απενοχοποίηση της εθνικιστικής, παρελθοντολαγνικής πρόσληψης της «πατρίδας».

Νίκος Φίλης: «Ισχυρή διεθνής συμφωνία για τον αναγκαίο συμβιβασμό»

Νίκος Φίλης: «Ισχυρή διεθνής συμφωνία για τον αναγκαίο συμβιβασμό»

Παύλος Κλαυδιανός

Μπορούμε να πούμε ότι έγινε ένα πρώτο ουσιαστικό βήμα στο Νταβός ή σωστότερα βήμα που προετοιμάζει επόμενα; Υπάρχει, ίσως, ένας συμφωνημένος οδικός χάρτης;

Ήταν μια επιτυχημένη συνάντηση κι αυτό το κατέγραψαν όλοι. Ο ελληνικός λαός μέσα από τη δημόσια τοποθέτηση των δύο πρωθυπουργών αντιλήφθηκε αυτό που λέμε, ότι, με τη νέα ηγεσία της πΓΔΜ μπορούμε να συνομιλήσουμε, γι` αυτό είδαμε μετά τη συνάντηση να μετριάζεται και να υποχωρεί το κλίμα και οι εντυπώσεις που είχαν δημιουργηθεί με το συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης. Οι αντιθέσεις στο εσωτερικό της ΝΔ οξύνθηκαν, με την κατηγορηματική τοποθέτηση της κυρίας Μπακογιάννη ότι δεν θα παραβρεθεί στο συλλαλητήριο της Αθήνας. Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, στο οποίο ανήκει η ΝΔ, εξέφρασε την ικανοποίησή του και την ελπίδα να βρεθεί κοινά αποδεκτή λύση.

Ο Μίκης, η Αριστερά, το συλλαλητήριο και η Χρυσή Αυγή

Ο Μίκης, η Αριστερά, το συλλαλητήριο και η Χρυσή Αυγή

Πολλοί, αντίπαλοι της Αριστεράς, περίμεναν την καταγγελία του μεγάλου μουσικοσυνθέτη μας Μίκη Θεοδωράκη για την επιλογή του να αποδεχθεί τελικά την πρόσκληση των οργανωτών του αυριανού συλλαλητηρίου για να είναι ένας εκ των κεντρικών ομιλητών. Όπως και αρκετοί περίμεναν έναν "αφορισμό" του συλλαλητηρίου.

Η θέση μας ήταν σαφής: Το δικαίωμα στο συλλαλητήριο ανήκει σε όλους. Κάθε συλλαλητήριο όμως παράγει πολιτική και έχει πολιτικό περιεχόμενο. Πολιτικά, όχι μόνο είμαστε αντίθετοι με τα συγκεκριμένα συλλαλητήρια, αλλά και τα θεωρούμε μη χρήσιμα, το λιγότερο, για την εξωτερική πολιτική και την υπεράσπιση των εθνικών μας συμφερόντων. Εξωτερική πολιτική με συλλαλητήρια δεν γίνεται. Το πιο επικίνδυνο όμως είναι η μικροπολιτική εκμετάλλευση και η μικροκομματική καπηλεία. Το ψάρεμα δηλαδή στα γκρίζα νερά του εθνολαϊκισμού και της πατριδοκαπηλίας. Το δεύτερο, ακόμη πιο επικίνδυνο για τη δημοκρατία, είναι το αυγό του φιδιού. Η επώαση δηλαδή του φασισμού της ναζιστικής και εγκληματικής Χρυσής Αυγής.

Η Μακεδονία είναι... ελληνοαμερικανική

Η Μακεδονία είναι... ελληνοαμερικανική

Δημήτρης Ψαρράς

 Γ. Τάτσιος, Ν. Γκατζούλη, Μ. Πατσίκας,
Μ. Κοτζαγερίδης, Γ. Μπιτάκου.
Ενα τμήμα από το πολυπληθές
 πάνελ των διοργανωτών

Ο Μίκης Θεοδωράκης θα είναι ο κεντρικός ομιλητής στο Σύνταγμα, σύμφωνα με τους οργανωτές του συλλαλητηρίου της Κυριακής. Στο πλάι του θα έχει τον Γιώργο Κασιμάτη και τρεις ιεράρχες, με επικεφαλής τον μητροπολίτη Θεόδωρο. Αυτή τη φορά στη συνέντευξη των ποικίλων «παμμακεδονικών» υπερατλαντικών οργανώσεων βρέθηκαν εκπρόσωποι από πολλά ελληνικά και ξένα μέσα ενημέρωσης.

Ασφαλώς η επιτυχία της συγκέντρωσης στη Θεσσαλονίκη κέντρισε και το δικό τους ενδιαφέρον. Οι οργανωτές είναι πλέον πολυπληθείς και το πάνελ της συνέντευξης ασυνήθιστα μεγάλο. Οχτώ ομιλητές, δύο συντονιστές και μια ανώνυμη κοπέλα με τοπική ενδυμασία για τη διερμηνεία στα αγγλικά.

Η αφόρητη εκκλησιαστική διγλωσσία

Η αφόρητη εκκλησιαστική διγλωσσία

Τσαουσίδης Κλέαρχος

Τελικά, η ηγεσία της Εκκλησίας της Ελλάδος και ο ίδιος ο αρχιεπίσκοπος διολίσθησαν στον πειρασμό να ξαναγίνουν ρυθμιστές της πολιτικής ζωής στην Ελλάδα, στα βήματα του μακαρίτη Χριστόδουλου. Σε πλήρη ταύτιση με μητροπολίτες οι οποίοι πολιτικολογούν ακατάσχετα και επιλέγουν τον φασισμό έναντι των υποτιθέμενων συμμοριτών, κατσαπλιάδων κ.λπ.

Ουδεμιά έκπληξη αν λάβουμε υπόψη και τη διαχρονική στάση της ηγεσίας της Εκκλησίας απέναντι σε δυνάστες, εξωτερικούς και εσωτερικούς. Θυμίζω την άθλια στάση της πλειονότητας των μητροπολιτών επί χούντας, όταν καθαίρεσαν τον τότε αρχιεπίσκοπο και έβαλαν στη θέση του τον παπά των ανακτόρων, ενώ εδώ, στη Θεσσαλονίκη, στη θέση του Παντελεήμονα Α’ τοποθέτησαν τον υμνητή της Μακρονήσου Λεωνίδα Παρασκευόπουλο.

Μακεδονία και εξωγήινοι - Ιστορίες τρόμου

Μακεδονία και εξωγήινοι - Ιστορίες τρόμου

Κώστας Δουζίνας 

EUROKINISSI/LATO KLODIAN

Το αμερικανικό δίκτυο CBS μετέδωσε το 1938 διασκευή του μυθιστορήματος «Ο Πόλεμος των Κόσμων» με τη μορφή δελτίου ειδήσεων σε παραγωγή του Ορσον Γουέλς. Ξεκινάει με συνέντευξη καθηγητή της Αστρονομίας που εξηγεί ότι είναι αδύνατον να υπάρχει ζωή στον Αρη. Ξαφνικά η συνέντευξη διακόπτεται και ανακοινώνεται ότι ένα τεράστιο ιπτάμενο αντικείμενο προσγειώθηκε στο Νιου Τζέρσεϊ, γκρίζα φίδια βγαίνουν από μέσα του και σκοτώνουν τους πάντες γύρω τους.

Οι εξωγήινοι εισβάλλουν στη Νέα Υόρκη και σαρώνουν τις ένοπλες δυνάμεις. Στο τέλος ανακοινώνεται ότι τα ταπεινά γήινα βακτήρια εξόντωσαν τους εξωγήινους και έσωσαν την ανθρωπότητα. Αλλά πριν ακουστεί το αίσιο τέλος, περισσότεροι από ένα εκατομμύριο Αμερικάνοι βγήκαν πανικόβλητοι στους δρόμους και εκατοντάδες χιλιάδες γέμισαν με εφόδια τα αυτοκίνητά τους και τράβηξαν δυτικά. Κοντά στον τόπο «προσγείωσης» του διαστημόπλοιου χιλιάδες «είχαν παραισθήσεις, νόμιζαν ότι διέκριναν φλόγες ή αισθάνονταν τη ζέστη από τις πυρκαγιές που αφάνιζαν την πόλη». Πολλοί λιποθύμησαν, παιδιά και σκυλιά ούρλιαζαν.(1)

Επικίνδυνα παιχνίδια

Ο εθνικισμός δεν τιθασεύεται αν θεριέψει

Επικίνδυνα παιχνίδια

AP Photo/ Giannis Papanikos

Αυτοί που διοργανώνουν τα συλλαλητήρια ισχυρίζονται ότι το κάνουν για να πιέσουν την κυβέρνηση να μην αποδεχτεί μια συμφωνία με τη γείτονα που θα περιέχει τον όρο «Μακεδονία». Στο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης, όμως, φάνηκε πως κάποιοι το αξιοποίησαν για να στήσουν πολιτική καριέρα.

Η Εκκλησία, που άλλοτε ευλογεί τα συλλαλητήρια και άλλοτε αποστασιοποιείται από αυτά, έχει σταθερό σημείο αναφοράς τα ιδιαίτερα συμφέροντά της στην περιοχή. Αλλά και τα κόμματα που έμμεσα ή άμεσα συμμετέχουν σ' αυτές τις εκδηλώσεις έχουν τους δικούς τους στόχους. Με δυο λόγια, πίσω από τον γενικό διακηρυγμένο σκοπό υπάρχουν και άλλοι, όχι και τόσο αθώοι.

Οι δύο όροι του Νταβός για λύση στο Μακεδονικό

Οι δύο όροι του Νταβός για λύση στο Μακεδονικό 

Μια ανοιχτή διπλωματική πληγή 26 χρόνων, δύο διαφορετικοί πολιτικοί κόσμοι και, μαζί, και ο εγχώριος πολιτικός χάρτης μπαίνουν σε φάση επαναπροσδιορισμού μετά την χθεσινή συνάντηση Τσίπρα – Ζάεφ στο Νταβός.

Ο έλληνας πρωθυπουργός έκανε καθαρή επιλογή αποφασιστικής αναζήτησης λύσης στο Μακεδονικό και αναβάθμισης του διαλόγου με την πΓΔΜ στον άξονα του «ρεαλισμού» και της «υπευθυνότητας», όπως ο ίδιος είπε μετά την τρίωρη συνάντησή του με τον Ζόραν Ζάεφ.

10 ερωτήσεις και απαντήσεις για το «Μακεδονικό»

10 ερωτήσεις και απαντήσεις για το «Μακεδονικό»

του Δημήτρη Ματθαίου

Φύλο αντιπολιτευτικής συκής αναζητάει εναγωνίως η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, προκειμένου να κρύψει το αναμφισβήτητο γεγονός ότι στο εσωτερικό της έχουν γίνει από εκατό χωριά χωριάτες.

Ετσι, στελέχη της, τη μια φαντάζονται «συνωμοσίες» και «μυστική διπλωματία». Την άλλη ζητούν ενημέρωση των πολιτικών αρχηγών, αλλά την ίδια στιγμή αυτοαναιρούνται και δηλώνουν ότι, ακόμα κι αν τους καλέσουν σε ένα τέτοιο Συμβούλιο, δεν θα παραστούν. Ταυτόχρονα, άλλοι πολιτικοί της υποστηρίζουν ότι είναι υπέρ της επίλυσης του θέματος της ονομασίας των Σκοπίων, βάσει των θέσεων της κυβέρνησης Καραμανλή, το 2007, που περιλαμβάνει την ονομασία «Μακεδονία», και την ίδια στιγμή άλλες «συνιστώσες» της υψώνουν κορώνες κατά του όρου «Μακεδονία». Ακόμα μεγαλύτερη σύγχυση προκαλείται όταν η ίδια η ηγεσία της αποφεύγει, όπως ο διάβολος το λιβάνι, ακόμα και να ψελλίσει συγκεκριμένα τι όνομα προτείνει. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, από τη μια ερωτοτροπούν με τα συλλαλητήρια, προκειμένου να μην χαλάσουν χατίρια στα διάφορα καπετανάτα στο εσωτερικό της ΝΔ, κι’ από την άλλη τα αποκηρύσσουν μετά βδελυγμίας. Κανονικός Πύργος της Βαβέλ, δηλαδή. ‘Η για την ακρίβεια ένα εκρηκτικό κοκτέηλ φοβικών συνδρόμων από τη μια, και πρωτοφανούς πολιτικής ατολμίας, από την άλλη.

Οι συνιστώσες του νέου Μακεδονικού Αγώνα

Τάσος Κωστόπουλος

makedonia_2.jpg

Τελικά, το χθεσινό συλλαλητήριο εξελίχθηκε σε προεκλογική συγκέντρωση ενός άτυπου (προς το παρόν) εθνικιστικού μορφώματος, του οποίου γνωρίζουμε πάντως από τώρα τον επικεφαλής.

Σε αντίθεση με την κόσμια υποδοχή των πρώτων πέντε από τους έξι ομιλητές, ο απόστρατος στρατηγός Φράγκος Φραγκούλης έγινε δεκτός με τη γηπεδική ιαχή «είναι τρελός ο αρχηγός!», την οποία και ο ίδιος ενέκρινε ρητά από μικροφώνου.

Κ. Καραμανλής: «Νέα, Βόρεια, οποιαδήποτε Μακεδονία»

Ο Κ. Καραμανλής κράτησε σκληρή γραμμή στο θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ, αλλά στη βάση της σύνθετης ή ακόμα και διπλής ονομασίας 

Κ. Καραμανλής: «Νέα, Βόρεια, οποιαδήποτε Μακεδονία»

Δημήτρης Ψαρράς

EUROKINISSI / Τατιάνα Μπόλαρη

Με οξείς χαρακτηρισμούς, αλλά χωρίς αντιπρόταση, επιχειρεί η αντιπολίτευση να διαβάλλει τους χειρισμούς της κυβέρνησης στο ζήτημα της ονομασίας της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας. Μόνο που αυτό που προσπαθεί να κάνει σήμερα η κυβέρνηση είναι να διαπραγματευθεί με βάση την ενιαία πολιτική γραμμή στο ζήτημα, η οποία διαμορφώθηκε το 2007-2008, με κυβέρνηση δηλαδή Νέας Δημοκρατίας και επικυρώθηκε από όλες τις πολιτικές δυνάμεις.

Ένα επικίνδυνο συλλαλητήριο

Ένα επικίνδυνο συλλαλητήριο

Νικόλ Λειβαδάρη

Τα συλλαλητήρια δεν χαράσσουν πολιτική στα εθνικά θέματα, διαμορφώνουν όμως πολιτικές δυναμικές. Και αυτές οι δυναμικές προσμετρώνται από σήμερα στα, ήδη δύσκολα, δεδομένα της διαπραγμάτευσης για το Μακεδονικό.

Σε ό,τι αφορά το μείζον διακύβευμα, την ουσιαστική προοπτική λύσης, η εικόνα του χθεσινού συλλαλητηρίου στην Θεσσαλονίκη δεν ήταν εκείνη που χρειαζόταν στην τελική φάση αναζήτησης ενός ρεαλιστικού και έντιμου συμβιβασμού στο ονοματολογικό. «Καπελωμένη» από εθνικιστικά δίκτυα και από κατ΄επάγγελμα πάτρωνες του υπερεθνικισμού, μπολιασμένη με ακροδεξιό λόγο και διχαστική ρητορική, η συγκέντρωση πόνταρε στον πατριωτικό φανατισμό. Και ενεργοποίησε το εθνικό θυμικό χιλιάδων πολιτών. Είτε ήταν 90.000 – σύμφωνα με την αστυνομία -, είτε 400.000 – που δεν ήταν - όπως υποστηρίζουν οι διοργανωτές, η οργή αυτών των πολιτών διαμορφώνει απρόβλεπτους θύλακες πίεσης σε μια ήδη φορτισμένη και σύνθετη διπλωματική διαπραγμάτευση. Πόσο μάλλον, αφού μπορεί να προσφερθεί ως πρόπλασμα στις επιδιώξεις, πολιτικές ή μη, διαφόρων κύκλων που επενδύουν στον εθνικιστικό διχασμό.

H εξέλιξη της αντιπαράθεσης Αθήνας Σκοπίων από το 1991 έως σήμερα

H εξέλιξη της αντιπαράθεσης Αθήνας Σκοπίων από το 1991 έως σήμερα

Τάσος Κωστόπουλος

Από το συλλαλητήριο με έντονο
 εθνικιστικό χρώμα τον Δεκέμβριο του 1992
 ΕUROKINISSI / ΑΝΤΩΝΗΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ

Περίπου είκοσι επτά έτη κρατάει η αντιπαράθεση μεταξύ Αθήνας-Σκοπίων για το όνομα της ΠΓΔΜ και σε αυτά τα χρόνια έχουν σημειωθεί αρκετά «επεισόδια» στην κόντρα των δύο χωρών. Η «ΕΦ.ΣΥΝ.» συγκέντρωσε 34 σημαντικές ημερομηνίες παρουσιάζοντας το χρονολόγιο της αντιπαράθεσης.

Υποκριτές και επικίνδυνοι

Υποκριτές και επικίνδυνοι

Από συλλαλητήριο για τη
 Μακεδονία το 1992
 | EUROKINISSI /
 ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΡΧΕΙΟΥ

Η εξωτερική πολιτική δεν γίνεται με συλλαλητήρια. Πριν από είκοσι έξι χρόνια επιχειρήθηκε με αυτόν τον τρόπο να διαμορφωθούν το πλαίσιο των διεθνών σχέσεων της χώρας μας και οι σχέσεις της με μια γειτονική χώρα. Κάτι θα έπρεπε να είχαμε μάθει γι’ αυτό το ζήτημα με αφορμή τα εθνικιστικά συλλαλητήρια των αρχών της δεκαετίας του ’90 για το Μακεδονικό. Πιστεύουμε πως όλοι έμαθαν. Ορισμένοι όμως φαίνεται ότι είναι αδιόρθωτοι.
Αύριο στη Θεσσαλονίκη διοργανώνεται ένα ακόμη συλλαλητήριο με πρόσχημα το όνομα της ΠΓΔΜ. Το διοργανώνει και το στηρίζει ένα ετερόκλητο σύνολο πολιτικών και θρησκευτικών οργανώσεων και επιχειρηματιών. Από κοντά και η ναζιστική Χρυσή Αυγή, που βρήκε την ευκαιρία να πλειοδοτήσει και να κερδοσκοπήσει. Αίτημα; Να μη συμπεριλαμβάνεται ο όρος «Μακεδονία» στην ονομασία της γείτονος.

Ο Κυριάκος το φοβάται, ο Τσίπρας το θέλει

Ο Κυριάκος το φοβάται, ο Τσίπρας το θέλει

Τάσος Παππάς

ΕUROKINISSI / Τ. ΜΠΟΛΑΡΗ

Θεσμικώς δεν ήταν πρέπον. Πολιτικώς όμως ήταν αποτελεσματικό. Ο λόγος για την αιφνιδιαστική (;) επίσκεψη του πρωθυπουργού στην Αρχιεπισκοπή για να συναντηθεί με τον προκαθήμενο της Ελλαδικής Εκκλησίας Ιερώνυμο. Το αντικείμενο της συζήτησης ήταν το Μακεδονικό.

Διαμαρτυρήθηκαν τα κόμματα επειδή ο Α. Τσίπρας επέλεξε να ενημερώσει τον αρχιεπίσκοπο, ενώ έχει αφήσει στο σκοτάδι τους πολιτικούς αρχηγούς. Τυπικά έχουν δίκιο. Όντως ήταν μια ασυνήθιστη ενέργεια από την πλευρά του πρωθυπουργού και μάλιστα λίγες μέρες μετά το αυστηρό μήνυμα της κυβέρνησης προς την ιεραρχία ότι στα θέματα εξωτερικής πολιτικής τον κυρίαρχο λόγο τον έχει η κυβέρνηση, αυτή διαπραγματεύεται με τους ξένους, αυτή διαβουλεύεται με τα κόμματα, αυτή αποφασίζει.

Μακεδονία μου, την Κυριακή θα λείπω

Μακεδονία μου, την Κυριακή θα λείπω

Άκης Σακισλόγλου

Αγαπημένη μου πατρίδα, Μακεδονία μου, σου γράφω δυο λόγια σ’ αυτό το σάιτ γιατί οι συντοπίτες μου είναι σε μια τρέλα αυτές τις μέρες και δεν θα βγάλω άκρη αν αντιδικήσω μαζί τους.

Σου γράφω να σου πω ότι δεν θα πάω την Κυριακή στο συλλαλητήριο για την ελληνικότητά σου. Δεν θα είμαι ανάμεσα σε αυτούς που θα κυματίζουν ακτινωτούς ήλιους και ελληνικές σημαίες και φυσικά δε θα είμαι κάτω από την εξέδρα αυτών που θα μιλήσουν.

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν η Εθνική Εταιρεία…

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν η Εθνική Εταιρεία…

Πέτρος Μανταίος

EUROKINISSI/ΣΤΕΛΙΟΣ ΜΙΣΙΝΑΣ

Ο πιο περιεκτικός ορισμός που έχω δει έως τώρα για την Εθνική Εταιρεία (1895/96-1899) είναι του δημοσιογράφου, βιογράφου του Βενιζέλου και τελευταίου γραμματέα του, Στέφανου Στεφάνου (1904-1984) και δημοσιεύτηκε στο «Βήμα», 16/3/1927:

«Η Εθνική Εταιρεία υπήρξεν τεράστιος οργανισμός. Η σπουδαιοτέρα των ανευθύνων οργανώσεων από εποχής ιδρύσεως του ελληνικού κράτους.

»Επήγασεν εκ νοσηρού πατριωτισμού. Απέβη κολοσσιαία δύναμις. Κατέστησεν την κυβέρνησιν (Θ. Δηλιγιάννης) υποχείριον των σκοπών της και το Στέμμα (Γεώργιος Α') αιχμάλωτον των σχεδίων της…».