Σκέψεις για το σύνθημα-θέση: "Aδύναμη κυβέρνηση και ισχυρό ΚΚΕ"
Του
Οι δημοσκοπήσεις, όσο πειραγμένες και να είναι, δείχνουν το γύρισμα της πλάτης του κόσμου στο αστικό μνημονιακό τόξο και τις πολιτικές που εκφράζει και υπηρετεί. Σε καμία των περιπτώσεων δεν συγκεντρώνουν πάνω από 50%! Στην λεγόμενη δεξιά πολυκατοικία για πρώτη φορά καταγράφεται τέτοιος κατακερματισμός, με τους 5 κύριους σχηματισμούς (Ν.Δ.- Καμμένος - ΛΑΟΣ - Μπακογιάννη - Χρυσή Αυγή) να διεκδικούν την εκλογική πίττα που τους έχει απομείνει. Στον χώρο της νεοφιλελεύθερης σοσιαλδημοκρατίας (ΠΑΣΟΚ-Κοινωνική Συμφωνία) η κατάσταση είναι ακόμη χειρότερη όσον αφορά την απήχηση που έχουν στην κοινωνία, ενώ για την κεντροαριστερή ΔΗΜ.ΑΡ. η εκλογική της αποτύπωση θα είναι σε άμεση συνάρτηση με το πώς θα κυμανθεί το ΠΑΣΟΚ.
Υπάρχει λοιπόν χώρος όχι μόνο για να μπει η Αριστερά ορμητικά στην ημερήσια διάταξη, αλλά και γιατί οι εργαζόμενοι ψάχνουν την άλλη πρόταση, ψάχνουν τη διέξοδο από τους μονοδρόμους που έχουν επιβάλει η πολιτική και οικονομική ελίτ και διαπλοκή της χώρας, η Ε.Ε. και το ΔΝΤ.
Υπάρχει άλλη πρόταση; Υπάρχει, είναι πάνω στο τραπέζι και είναι
συγκεκριμένη. Το πρόγραμμα ενότητας και ελπίδας των 10 σημείων του
ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να αποτελέσει πολύ καλή βάση συζήτησης και εμπλουτισμού
για ένα κυβερνητικό πρόγραμμα συνεργασίας της πληθυντικής Αριστεράς, που
θα ήθελε να βάλει φρένο στο θανατικό που έχει ενσκήψει στη χώρα και να
αλλάξει προς όφελος των πολλών και όχι των λίγων τα πράγματα. Εκεί
ακριβώς είμαστε. Εάν αντίθετα επιδιώκουμε την όσο το δυνατόν καλύτερη
εκλογική καταγραφή του κομματικού μας μαγαζιού, τότε όχι μόνο είμαστε
πίσω από τις ανάγκες των καιρών και του λαού μας, αλλά διαπράττουμε ένα
από τα μεγαλύτερα ίσως λάθη στην ιστορία της Αριστεράς.
Προκαλεί λοιπόν θλίψη και τουλάχιστον πολλά ερωτηματικά, για να μην
χρησιμοποιηθεί άλλη έκφραση, η στόχευση που επιλέγει το ΚΚΕ και εκφράζει
με ομιλίες της η Α. Παπαρήγα και τα στελέχη του. Χαρακτηριστικό το
παρακάτω απόσπασμα ομιλίας της, που δημοσιεύει ο “Ριζοσπάστης” στις
22.03.12:
“Σε αυτές τις εκλογές, η διαφορά θα είναι αυτή, το εκλογικό ποσοστό
του ΚΚΕ… Εμείς λέμε καθαρά στο λαό: Όσο πιο αδύναμη και ασταθής είναι η
κυβέρνηση, κερδίζεις χρόνο για να αντεπιτεθείς. Μια κυβέρνηση που είναι
σταθερή, κυβερνά αποτελεσματικά όπως λένε, αυτή δε θα αφήσει τίποτα
όρθιο... Είναι πιο λυμένα τα δικά σου χέρια και μάλιστα με πιο ισχυρό
ΚΚΕ...” και πιο κάτω συνεχίζει: “Η θέση λοιπόν η δική μας είναι αυτή
ακριβώς. Ότι από τις εκλογές πρέπει να προκύψει αδύναμη κυβέρνηση, ή για
να πάμε ανάποδα, ισχυρό ΚΚΕ, τόσο ισχυρό, όσο αδύναμη κυβέρνηση. Από
την άλλη μέρα από τις εκλογές, ανάλογα και με τα αποτελέσματα, ή θα
νιώσουν δυνατοί και θα πάρουν τα μέτρα μια και έξω και όσο γίνεται πιο
γρήγορα ή θα δυσκολευτούν.¨
Έχουμε συνειδητοποιήσει ότι μετά τις εκλογές τα νέα μέτρα που θα
πάρουνε θα αποτελειώσουνε την κοινωνία και θα μας γυρίσουνε στις αρχές
του προηγούμενου αιώνα; Το ζήτημα είναι εάν θα τα πάρουνε πιο αργά, εάν
δηλαδή θα δυσκολευτούνε επειδή το ΚΚΕ θα αναδειχτεί δυνατό μέσα από την
κάλπη;
Τι αντεστραμμένη λογική είναι αυτή, με το κεφάλι κάτω και τα πόδια
πάνω; Στην Αριστερά δεν είμαστε ούτε κοσμοκαλόγεροι, για να παραπέμπουμε
τα πάντα στο αύριο και ακόμη παραπέρα, ούτε θέλουμε να εκχωρούμε τις
ζωές μας στη λεηλασία των ορέξεων του κεφαλαίου. Παλεύουμε για να
επιβάλουμε λύσεις προς όφελος της εργατικής τάξης και των συμμάχων της
σήμερα, όχι με την έλευση της Δευτέρας Παρουσίας!
Είναι δυστύχημα που η σημερινή ηγεσία του ΚΚΕ έχει διαγράψει από την
πολιτική της οπτική την πολιτική συμμαχιών, η οποία αποτελούσε τον
ακρογωνιαίο λίθο των κομμουνιστικών κομμάτων. Είναι τραγικό πολιτικό
λάθος να μην απλώνει το χέρι στις προτάσεις που δέχεται από τον ΣΥΡΙΖΑ
και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Συμμαχία δεν πραγματοποιείται όταν απαιτείς από τον
άλλο να συμφωνήσει μαζί σου σε όλους τους στρατηγικούς στόχους που
θέτεις, ούτε συμμαχία κάνεις μόνο με τις δυνάμεις σου. Εκτός εάν
αρκείσαι στο εκλογικό σου ποσοστό και καταγγέλλεις τους πάντες μέχρι να
περιμένεις πότε θα ωριμάσει ο υποκειμενικός παράγοντας, αντί στην πράξη
να δείχνεις ότι μπορείς να πάρεις μέτρα υπέρ των εργαζομένων και
ταυτόχρονα να προωθείς εκείνες τις αλλαγές και τις ρήξεις που θα σε
οδηγούν εκτός καπιταλιστικού συστήματος, στον σοσιαλισμό.
Εάν έχεις εμπιστοσύνη στις δυνάμεις σου, εμπιστοσύνη στις ιδέες σου
και ακλόνητη πίστη στα δίκαια του λαού μας και της φτωχολογιάς, τότε όχι
μόνο δεν φοβάσαι αλλά και επιβάλλεται να προχωρήσεις σε συνεργασία με
τις υπόλοιπες δυνάμεις της Αριστεράς πάνω σε ένα πρόγραμμα σωτηρίας και
ριζικών ανατροπών που θα ανοίγει νέες προοπτικές.
ΕΝΩΜΕΝΗ και ΙΣΧΥΡΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ λοιπόν, γιατί αυτό
απαιτεί ο κόσμος και γιατί η φύση μάς έχει δώσει δυστυχώς μόνο μία ζωή
για να τα παραπέμπουμε όλα στο φωτεινό μέλλον.
*Ο Κώστας Μπούκας είναι μέλος της Ν.Ε. Βόρ. Αθήνας του ΣΥΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου