«Δίπλα στα ονόματα του κ. Μπεγλίτη, του κ. Κουκουλόπουλου και άλλων διάσημων τηλεοπτικών πραιτοριανών, που πριν τρία χρόνια ενοχλήθηκαν σφοδρά από την πολιτική πράξη του Δημήτρη Χριστούλα, καθώς έσπαγε τη σιωπή της γενικευμένης κοινωνικής αυτοχειρίας που ήθελαν να επιβάλλουν στην ελληνική κοινωνία, προστίθεται τώρα και αυτό της Λιάνας Κανέλλη.
Έχω την αίσθηση ότι σιγά σιγά ξυπνάμε όλοι από ένα σοκ. .jpg)
Εἶμαι σχεδὸν σαράντα ὀχτὼ ἐτῶν, δουλεύω σχεδὸν τριάντα χρόνια, πάντα ὡς δευτεράντζα ὅσον ἀφορᾶ τὸ ἑλληνικὸ κράτος, πληρώνοντας φόρους ὡς ἐὰν ἤμουν ἕνας, μόνος, κάγκουρας, μὲ μόνο τὸν ἑαυτό μου νὰ φροντίζω, κι ἂς εἶμαι μὲ τὸν ἀγαπημένο μου ἀπὸ τὰ εἴκοσι πέντε, πάντα παρίας καὶ νὰ χρειάζεται νὰ ἀγωνίζομαι, ἐνίοτε καὶ ξύλο νὰ παίζω, γιὰ τὰ στοιχειώδη τῆς ἀξιοπρέπειας.
Ο δικηγόρος του Ρωμανού, Φραγκίσκος Ραγκούσης, αναφέρει σε ανακοίνωση που εξέδωσε την Παρασκευή (28/11):
Αν η γενιά μου αφιερώθηκε σε κάτι, αυτό είναι η λατρεία του φτηνού κυνισμού. Το πέρασμα απ’ την καταπιεστική υποχόντρια φαμίλια, που άνδρωσε την γενιά του εβδομήντα, στον ελευθεριακό ψυχαναγκασμό της ευτυχίας. Αυτό που νιώσαμε στην εφηβεία μας ήταν μια φονική βουβή περιφρόνηση προς τις ψόφιες αξίες. Το Πατρίς Θρησκεία Οικογένεια, η αγία τριάδα της νοικοκυροσύνης και του ευφρόσυνου συντηρητισμού ήταν ήδη χεσμένη πατόκορφα. 
Η ζωή του μοιάζει με μυθιστόρημα. Ο 82χρονος σήμερα, Κ.Ε. ανακαλεί
μνήμες από την εποχή που ως νέος, περιπλανιόταν στους αρχαιολογικούς
χώρους της Αμφίπολης και εξομολογείται ότι- όπως πολλοί άλλοι- άρχισε να
επιδίδεται κι εκείνος στην παράνομη «συλλογή» πολύτιμων αντικειμένων
από τάφους, τα οποία στην συνέχεια «πουλούσε στον έμπορο και έπαιρνε το
μερτικό του». «Εδώ έσκαβαν όλοι....Οι αρχαιοκάπηλοι, όπως τους λένε,
πάνε πρώτοι, οι αρχαιολόγοι φτάνουν μετά» αναφέρει ο 82χρονος που αποκαλύπτει ότι μετά το 1980, άπαντες στην Αμφίπολη, προμηθεύτηκαν ανιχνευτές μετάλλων.
Μια από τις εκφράσεις της μόδας, που δεν είναι και πάρα πολλά χρόνια που ακούγεται, είναι ότι “ο τάδε το τερμάτισε”. Ίσως να προέρχεται από τον οδηγό που πατάει τέρμα το γκάζι, ίσως από άλλη αρχή, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μου σήμερα, κατ’ εξαίρεση σήμερα δεν θα λεξιλογήσω αλλά θα πολιτικολογήσω.
«Έχεις ακούσει για το κίτρινο ξημέρωμα; Για το πώς σε τρώει η τέφρα από μέσα; Πώς σουλατσάρει στα σωθικά σου, πως μπογιατίζει τα πνευμόνια σου; Έχεις ακούσει για τις σκιές που τρέχουν, μέρα μεσημέρι στα λιγνιτωρυχεία;
