Ο νους πάει στο κακό - να 'σαι καλά αφεντικό
Δεν ξέρω αν όσα δείχνει στο πρώτα της είκοσι δευτερόλεπτα αυτή η διαφήμιση είναι αυθεντικά ή όχι. Για τέτοια τα προβάλλουν και εκ πρώτης όψεως τέτοια μοιάζουν να είναι, αλλά ακόμα και να μην είναι, ακόμα και να είναι σκηνοθετημένο το σκηνικό ή να πρόκειται για ηθοποιούς, η χυδαιότητα παραμένει ίδια κι απαράλλακτη: η εργασιακή ανασφάλεια και ο τρόμος των κακών ειδήσεων, της απόλυσης ή της μείωσης μισθών ή της οποιασδήποτε άλλης βλαπτικής μεταβολής των εργασιακών συνθηκών, ως πρώτη ύλη διαφήμισης. Η ανησυχία πριν την ανακοίνωση, τα φοβισμένα βλέμματα κατά τη διάρκειά της, το ξέσπασμα ανακούφισης αμέσως μετά: λύτρωση, δεν με διώξανε, το κακό δεν ήρθε, όλα ήταν μια φάρσα στυλ Μπονάτσου και Μαστοράκη, αντίθετα πάμε και για καλαμαράκια, να' σαι καλά αφεντικό, να ΄σαι καλά αφεντικό.