Λίο Πάνιτς«Τραπεζίτες και κεφαλαιοκράτες ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις»

«Τραπεζίτες και κεφαλαιοκράτες ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις»

lio_panits.jpg

Νόρα Ράλλη

 FOTO| ΜΑΡΙΟΣ ΒΑΛΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

«Θεέ μου! Υποψιάζομαι πως είστε αριστερός διανοούμενος” έλεγε ένα από τα συνθήματα του Μάη του ‘68. Εσείς είστε ακριβώς αυτό. Και μάλιστα όχι μόνο αριστερός, αλλά και μαρξιστής...», λέμε στον Λίο Πάνιτς στην αρχή της κουβέντας μας. Γελώντας, μας απαντά: «Είμαι ακριβώς αυτό! Ενας μαρξιστής διανοούμενος, που οι συνάδελφοί μου δεν θεωρούν μαρξιστή και εγώ είμαι υπερήφανος και για τα δύο».

Αφού, λοιπόν, διευκρινίσαμε τα «βασικά», η μετέπειτα συζήτηση με τον Λίο Πάνιτς, έναν από τους σημαντικότερους μαρξιστές διανοητές της εποχής μας, πέρασε σε πιο βαθιά ζητήματα.

Το δίλημμα της Αθήνας: Να μείνει ή να φύγει το ΔΝΤ;

Πρόβα «διαζυγίου» ή κλιμάκωση του μπρα ντε φερ Βερολίνου – ΔΝΤ πριν από την τελική συμφωνία;

Το δίλημμα της Αθήνας: Να μείνει ή να φύγει το ΔΝΤ;

Νικόλ Λειβαδάρη

H απάντηση θα δοθεί το αργότερο έως την 1η Ιουνίου σύμφωνα με αξιωματούχο του ελληνικού υπουργείου Οικονομικών, και όσοι– ελάχιστοι – στην κυβέρνηση ρισκάρουν προβλέψεις δείχνουν «αρνητικό κλίμα» για το ΔΝΤ. Οι περισσότεροι βασικοί παίκτες της διαπραγμάτευσης ωστόσο, τόσο στην Αθήνα όσο και στην Ευρώπη, επιφυλάσσονται διότι το κλίμα – τουλάχιστον όπως αποτυπώθηκε στην τελευταία συνεδρίαση του EuroWorkingGroup – δείχνει εξίσου αρνητικό και για την Γερμανία.

Γιατί το Μαξίμου βάζει «φρένο» στην συζήτηση περί συντάξεων

Γιατί το Μαξίμου βάζει «φρένο» στην συζήτηση περί συντάξεων

«Κράττει» στην δημόσια συζήτηση περί ακύρωσης των – ψηφισμένων – περικοπών στις συντάξεις και «στοχοπροσήλωση» στην καθαρή έξοδο και την ρύθμιση του χρέους είναι η γραμμή του Μαξίμου για τις επόμενες, εξαιρετικά κρίσιμες, 40 ημέρες της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές.

Η γραμμή αυτή υπαγορεύεται από τρεις παράγοντες - καταλυτικούς τόσο για την επόμενη ημέρα στην οικονομία, όσο και για τις μετέπειτα πολιτικές εξελίξεις. Ο πρώτος είναι τα σταθερά μηνύματα του λεγόμενου «ήπιου άξονα» των δανειστών προς την Αθήνα να μην δώσει, σε αυτήν ειδικά την φάση, οποιοαδήποτε στίγμα υπαναχώρησης από την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων. Η δήλωση του προέδρου του Eurogroup Μάριο Σεντένο στην ‘Καθημερινή» ότι «η Ελλάδα πρέπει να αναλάβει πλήρως την κυριότητα των μεταρρυθμίσεων» ήταν το τελευταίο εξ αυτών των μηνυμάτων, που υποκρύπτουν πλην των άλλων και μια ανησυχία αυτοπαγίδευσης της Αθήνας σε ένα πιθανό blame game Βερολίνου και ΔΝΤ εάν δεν ξεπεραστεί η διαφωνία τους για το χρέος.

Εκλογές γιατί «κινδυνεύει η πατρίς»!

Εκλογές γιατί «κινδυνεύει η πατρίς»!

Τάσος Παππάς

Εκλογές για ακόμη μία φορά ζητούν ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Φώφη Γεννηματά. Εχουν και προτίμηση όσον αφορά τον χρόνο.

Ο αρχηγός της Ν.Δ. τις θέλει το φθινόπωρο, προφανώς για να μην πληγεί η τουριστική περίοδος και αφού θα έχει κλείσει η τελευταία αξιολόγηση.

Η επικεφαλής του Κινήματος Αλλαγής τις θέλει εδώ και τώρα, πριν κλείσει η αξιολόγηση, αδιαφορώντας για τις συνέπειες που θα έχει μια προεκλογική περίοδος στον τουρισμό -δηλαδή στη βαριά βιομηχανία της χώρας όπως όλα τα κόμματα παραδέχονται.

Στο μάθημα της υπευθυνότητας ο κ. Μητσοτάκης παίρνει καλύτερο βαθμό από την κ. Γεννηματά. Ωστόσο, και οι δύο είναι κάτω από τη βάση στο γενικότερο ζήτημα.

Οταν οι εφοπλιστές πολιτεύονται

Οταν οι εφοπλιστές πολιτεύονται

Αντα Ψαρρά

EUROKINISSI

Καθόλου παράξενο δεν είναι το φαινόμενο να διατυπώνονται και σήμερα, όπως και στο παρελθόν, ερωτήματα για τον ρόλο των ισχυρών επιχειρηματιών της Ελλάδας. Ολοι οι μεγάλοι, λίγο ώς πολύ, έχουν συνδέσει τις επιχειρηματικές τους επιτυχίες με σκοτεινές πλευρές, που άλλοτε εμφανίστηκαν στο προσκήνιο κι άλλοτε παρέμειναν στο παρασκήνιο ως υπόνοιες.

Πολύ συχνά δε οι στενές σχέσεις με την εξουσία αλλά και με παράγοντες της Δικαιοσύνης προβλήθηκαν στα ΜΜΕ με τη μορφή σκανδάλων. Από τον Αριστοτέλη Ωνάση μέχρι τον Γιώργο Κοσκωτά, οι πολιτικές εμπλοκές, οι αλματώδεις ρυθμοί επέκτασης, συχνά και οι παρανομίες που δημιούργησαν τις αμύθητες περιουσίες, εκτός από τα πρωτοσέλιδα αφιερώματα απασχόλησαν (αν και σπάνια) και τα δικαστήρια, με κατηγορούμενους πολιτικούς και επιχειρηματίες.

Αιμομικτική σχέση

Αιμομικτική σχέση

Τάσος Παππάς

Την έκπληξή τους δηλώνουν διάφοροι παρακολουθώντας την αντιπαράθεση μεταξύ της κυβέρνησης και του επιχειρηματία Βαγγέλη Μαρινάκη. Κάνουν λόγο για πρωτοφανή πράγματα που δεν έχουν προηγούμενο στην Ελλάδα και δεν ταιριάζουν σε κανονικά κράτη και σε αστικές δημοκρατίες. Κοντή μνήμη; Αγνοια; Υποκρισία;

Πιθανότατα ισχύει η τρίτη εκδοχή, γιατί δεν μπορώ να δεχτώ ότι σοβαρά μέσα ενημέρωσης και έγκυροι δημοσιολόγοι δεν έχουν ακούσει τίποτε για τον Μπερλουσκόνι και την πρακτική του στην Ιταλία, για τον Μέρντοχ, για τη σχέση επιχειρηματιών με μέσα ενημέρωσης στη Γαλλία και για την προσπάθειά τους να ελέγξουν την πολιτική ζωή, για τις δοσοληψίες ιδιοκτητών μέσων ενημέρωσης με τους ολιγάρχες σε πολλές χώρες της Λατινικής Αμερικής, για τις καταγγελίες του Μπαράκ Ομπάμα εναντίον του Fox News.

Συντάξεις: η αλήθεια για το ποιος τις έκοψε και πόσο

Συντάξεις: η αλήθεια για το ποιος τις έκοψε και πόσο

Τζώρτζης Ρούσσος

EUROKINISSI / ΣΤΕΛΙΟΣ ΜΙΣΙΝΑΣ

Καθίσταται προφανές ότι η παρούσα κυβέρνηση προχώρησε σε μειώσεις συντάξεων… Ωστόσο είναι ακόμη προφανέστερο ότι αυτές οι μειώσεις δεν συγκρίνονται με τη λαίλαπα των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ. από το 2010 έως και το 2014. Καλό θα ήταν λοιπόν να αποδίδουμε τα του καίσαρος τω καίσαρι και όχι να ρίχνουμε λήθη στο μαύρο παρελθόν…

Κάποιοι άδραξαν την ευκαιρία από μία ατάκα του υφυπουργού Τ. Πετρόπουλου για να δημιουργήσουν, από τηλεοράσεως, μια παραπλανητική εικόνα σχετικά με τις περικοπές που έχουν ή δεν έχουν γίνει, από το 2010, στις καταβαλλόμενες συντάξεις από τις μνημονιακές κυβερνήσεις.

Χριστόφορος Βερναρδάκης«Είναι σαν να ζητά ο Ηρώδης άδεια λειτουργίας παιδικού σταθμού»

«Είναι σαν να ζητά ο Ηρώδης άδεια λειτουργίας παιδικού σταθμού»

Στέργιος Ζιαμπάκας, Δημήτρης Τερζής

EUROKINISSI/ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΠΟΝΗΣ

Οι σχέσεις Κράτους-Εκκλησίας, η εισαγωγή θεσμών άμεσης δημοκρατίας, η διασφάλιση δημόσιων αγαθών και η επέκταση-κατοχύρωση της νεότερης ατζέντας ατομικών επικοινωνιακών δικαιωμάτων είναι τα τέσσερα μεγάλα ζητήματα τα οποία θα πρέπει να ανοίξουν με την αναθεώρηση του Συντάγματος, σύμφωνα με τον υπουργό Επικρατείας Χριστόφορο Βερναρδάκη.

Ξεκαθαρίζει ότι οι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας, προεξοφλεί συντριπτική ήττα της Ν.Δ. σε αυτές, ενώ σε ό,τι αφορά τη διερεύνηση των σκανδάλων λέει πως «η αποκάλυψη ή συγκάλυψη των αποφύσεων διαφθοράς είναι μια ταξική επιλογή». Σχολιάζει τις αντιδράσεις στελεχών της τοπικής αυτοδιοίκησης για την απλή αναλογική, ενώ, τέλος, θεωρεί ότι οι καταγγελίες της αντιπολίτευσης για «κομματικοποίηση» της δημόσιας διοίκησης από τον ΣΥΡΙΖΑ «προδίδουν το άγχος του παλιού πελατειακού συστήματος μπροστά στην πλήρη αποδόμηση όλων των ευνοιοκρατικών εργαλείων που είχε συγκροτήσει».

Ο Τσίπρας κερδίζει τον πόλεμο και η κυβέρνησή του χάνει τις μάχες

Ο Τσίπρας κερδίζει τον πόλεμο και η κυβέρνησή του χάνει τις μάχες

Του Γ. Λακόπουλου 

Περίπτωση πρώτη: Ο Βόλφρανγκ Σόιμπλε είναι διακηρυγμένος αντίπαλος του Αλέξη Τσίπρα. Αλλά στην τελευταία εμφάνισή του σε ελληνικό ΜΜΕ -στον Σκάι- τίναξε στον αέρα τη θεωρία ότι «ο Τσίπρας έλεγε ψέματα για να πάρει την εξουσία». Εξήγησε πως ο Τσίπρας κέρδισε τις εκλογές το Ιανουάριο του 2015 -τις οποίες ο ίδιος «του ευχήθηκε να μην κερδίσει» γιατί το πρόγραμμά του δεν ήταν εφαρμόσιμο- αλλά επιχείρησε να το εφαρμόσει -ως όφειλε, αφού αυτή την εντολή πήρε.

Όταν διαπίστωσε ότι δεν του βγαίνει άλλαξε γραμμή και έθεσε στη συνέχεια στης διακυβέρνησής του με νέο πρόγραμμα στην κρίση των ψηφοφόρων που την ενέκριναν και έκτοτε εφαρμόζει αξιόπιστα. Στοιχειώδεις κανόνες του κοινοβουλευτισμού.

Το ΚΚΕ... και η θεωρία του αόρατου πόλου

Το ΚΚΕ... και η θεωρία του αόρατου πόλου

Andreas Mp 

Το ΚΚΕ είναι το μόνο ελληνικό κόμμα που έχει διοργανώσει συλλαλητήρια για όλες τις ανοιχτές, ή συγκαλυμμένες, επιχειρήσεις των Αμερικάνων εις βάρος μίας σειράς χωρών, στα πλαίσια της στρατηγικής αποσταθεροποίησης στην ΝΑ Μεσόγειο, στην Β.Αφρική, στα πλαίσια, ακόμα, εξάπλωσης του τόξου του ΝΑΤΟ σε ολόκληρη την ζώνη από την Ουκρανία μέχρι την Μέση Ανατολή. Το γεγονός ότι συμβάλλει, σύμφωνα με το μέτρο της δυναμικής του, να επιστρατευτούν τα απαραίτητα αντιιμπεριαλιστικά αντανακλαστικά του λαού μας είναι προς τιμήν του, αναμφίβολα.

Αλλού κραυγές, αλλού σιωπή

Αλλού κραυγές, αλλού σιωπή

Τάσος Παππάς

EUROKINISSI/ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ

Κάθε φορά που έχουμε περιστατικά σκληρής παρανομίας τα γραφεία Τύπου της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ σε χρόνο-ρεκόρ εκδίδουν ανακοινώσεις και καταγγέλλουν την κυβέρνηση επειδή έχει αφήσει τους πολίτες στο έλεος των συμμοριών.

Οταν το έγκλημα είναι βαρύ παρεμβαίνουν και οι αρχηγοί των κομμάτων. Ζητούν από τον Τόσκα να παραιτηθεί ή καλούν τον πρωθυπουργό να τον αντικαταστήσει. Τα μέσα ενημέρωσης που υποστηρίζουν αυτά τα κόμματα τοποθετούν σε περίοπτη θέση τις σχετικές ειδήσεις και τις πλαισιώνουν με ρεπορτάζ κατάλληλα χρωματισμένα για να δημιουργηθεί κλίμα ανασφάλειας. Κάθε φορά που έχουμε δράσεις ακτιβιστικών οργανώσεων ή επεισόδια στα Εξάρχεια και σε πανεπιστημιακούς χώρους η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ καταγγέλλουν την κυβέρνηση για προκλητική ανοχή.

Τρία ερωτήματα προς Ν.Δ. και Σαμαρά για την υπόθεση Novartis

Τρία ερωτήματα προς Ν.Δ. και Σαμαρά για την υπόθεση Novartis

Σε τρία θέματα εστίασε ο υπουργός Επικρατείας και κυβερνητικός εκπρόσωπος, Δημήτρης Τζανακόπουλος, κατά την ενημέρωση των διαπιστευμένων πολιτικών συντακτών: στην υπόθεση Novartis με αφορμή τα νέα στοιχεία για τον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, στις πρόσφατες δραματικές εξελίξεις στον χώρο του ποδοσφαίρου, καθώς και στο θέμα των δύο Ελλήνων στρατιωτικών που κρατούνται στην Τουρκία.

Αναφορικά με την υπόθεση Novartis, ο κ. Τζανακόπουλος κάλεσε τη Νέα Δημοκρατίακαι τον Αντώνη Σαμαρά να δώσουν ξεκάθαρες απαντήσεις στα εξής ερωτήματα:

«Clean exit» ή πιστοληπτική γραμμή;

«Clean exit» ή πιστοληπτική γραμμή;

Μεταξύ Αθήνας, Δελφών και Βερολίνου, το δίλημμα της μεταμνημονιακής Ελλάδας άνοιξε κι επισήμως αυτό το Σαββατοκύριακο στο ευρωπαϊκό τραπέζι: Είναι το δίλημμα “clean exit”(καθαρή έξοδος) ή «πιστοληπτική γραμμή», το οποίο και θα κυριαρχήσει στις κρίσιμες συζητήσεις του επόμενου τριμήνου – ένα δίλημμα που, στην ουσία του, θα καθορίσει και τον βαθμό διεθνούς εποπτείας της οικονομίας και πολιτικής ανεξαρτησίας της ελληνικής κυβέρνησης μετά τον επόμενο Αύγουστο.

Από ελληνικής πλευράς, η επιλογή είναι σαφής και διακηρυγμένη και επαναβεβαιώθηκε από τον πρωθυπουργό στο φόρουμ των Δελφών: Ο Αλέξης Τσίπρας είπε ξανά και κατηγορηματικά «όχι» στην πιστοληπτική γραμμή και έδειξε ως μοναδική οδό για την επόμενη μέρα την «αυτοδύναμη έξοδο», καθώς οποιοσδήποτε μηχανισμός προληπτικής στήριξης ουσιαστικά συνεπάγεται ένα νέο μίνι Μνημόνιο με ανάλογη αυστηρή εποπτεία.

Ο Στουρνάρας και η… υπονομευτική «γραμμή στήριξης»

Ο Στουρνάρας και η… υπονομευτική «γραμμή στήριξης»

Ο Γιάννης Στουρνάρας δεν μιλά και δεν… χτυπά ποτέ τυχαία. Και η χθεσινή, η τρίτη κατά σειρά παρέμβασή του υπέρ της πιστοληπτικής γραμμής στήριξης και κόντρα στον κυβερνητικό σχεδιασμό για «αυτοδύναμη έξοδο» από το Μνημόνιο, συνιστά ουσιαστικά και την προαναγγελία του επόμενου μπρα ντε φερ μεταξύ κεντρικού τραπεζίτη και Μαξίμου.

Για το πώς θα εξελιχθεί αυτό το μπρα ντε φερ έχει την δική του αξία το γεγονός πως η κλιμάκωση των παρεμβάσεων Στουρνάρα έρχεται σε μια συγκυρία με ιδιαίτερη πολιτική σημειολογία: Ακριβώς στην αφετηρία της διαπραγμάτευσης με τους θεσμούς για την τέταρτη και τελευταία αξιολόγηση, μόλις δύο εβδομάδες πριν ανοίξει και επισήμως στο Eurogroup η συζήτηση για το χρέος και το μοντέλο επιστροφής της χώρας στις αγορές, αλλά και στην κορύφωση της θύελλας για το σκάνδαλο Novartis όπου ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος φέρεται – με βάση τουλάχιστον την δικογραφία – ως ένα από τα δέκα εμπλεκόμενα πολιτικά πρόσωπα.

Να κλείσει τα αυτιά και να προχωρήσει

Να κλείσει τα αυτιά και να προχωρήσει 

Η χώρα κινείται σε ρυθμούς ενός ακόμη συλλαλητηρίου για το Μακεδονικό μέσω του οποίου η ακροδεξιά επιχειρεί να επανακτήσει πολιτική παρέμβαση ενώ η συντηρητική παράταξη τους ακολουθεί ομολογώντας ότι το εθνικό θέμα είναι το πρόσχημα για να αντιπολιτευτεί.

Μακριά από τις επικίνδυνες εσωτερικές ισορροπίες υπάρχει η ουσία. Η κυβέρνηση πρέπει να εργαστεί για μια ρεαλιστική λύση που άρχίζει να γίνεται ορατή και θα επιφέρει πολλαπλά θετικά οφέλη στην αποκατάσταση της διεθνούς εικόνας της χώρας και της σταθερότητας στα, εύφλεκτα και πάλι, Βαλκάνια.

Δεν είναι ροχάλες, απλώς ψιχαλίζει

Δεν είναι ροχάλες, απλώς ψιχαλίζει

Τάσος Παππάς

EUROKINISSI/ΣΤΕΛΙΟΣ ΜΙΣΙΝΑΣ

Κόπτονται για το δικαίωμα στην απεργία μερικοί από εκείνους που ήταν απεργοσπάστες όταν ο κλάδος στον οποίο ανήκουν είχε προκηρύξει απεργία, που στο παρελθόν είχαν αποδοκιμάσει στεντορείως όλες τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων (μοναδική εξαίρεση η διαδήλωση των υπαλλήλων της «Ελληνικός Χρυσός») γιατί προκαλούσαν προβλήματα στην καθημερινότητα των πολιτών, υπονόμευαν την ομαλή πορεία της οικονομίας και έπλητταν τον εμπορικό κόσμο στο κέντρο των πόλεων, που είχαν χαρακτηρίσει βδελυρές συντεχνίες τα συνδικάτα και δεν έκρυβαν την ικανοποίηση τους όταν τα δικαστήρια «έβγαζαν» τις απεργίες παράνομες και καταχρηστικές.

Χρονιά εξόδου από τα μνημόνια

Χρονιά εξόδου από τα μνημόνια

Νίκος Σβέρκος

Το 2018 προδιαγράφεται από την κυβέρνηση και Ευρωπαίους αξιωματούχους ως η χρονιά της εξόδου της Ελλάδας από τα προγράμματα σκληρής δημοσιονομικής προσαρμογής.

Εάν οι προβλέψεις επιβεβαιωθούν, τότε τον προσεχή Αύγουστο θα κλείσει μια επώδυνη περίοδος διάρκειας οκτώ χρόνων και τεσσάρων μηνών, κατά τους οποίους οι αδύναμες κοινωνικές ομάδες είδαν το εισόδημά τους να εξαϋλώνεται, οι εργαζόμενοι είδαν την ανεργία να φουσκώνει και οι οικονομολόγοι τα επιτόκια να εκτοξεύονται.

Είναι... στουρνάρας ο Στουρνάρας;

Είναι... στουρνάρας ο Στουρνάρας;

Του Γιάννη Κουτσοκώστα

Άραγε, αξίζει να ασχολείται κανείς, χρονιάρες μέρες, με τον Γιάννη Στουρνάρα; Δεν θα άξιζε, αλλά το προκαλεί. Γιατί δίνει την εντύπωση ότι επιδιώκει να είναι και κάτι άλλο από αυτό που είναι αλλά και γιατί ως Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος οι πρωτοβουλίες του μόνο απαρατήρητες δεν περνάνε. Ο τύπος δεν... παίζεται. Παίζει. Με όλους και με όλα. Με τη χώρα, την οικονομία, τον ρόλο του, με την ίδια τη λογική.

Μοστράρεται ως περιζήτητος τεχνοκράτης, οικονομολόγος, σοσιαλνεοφιλελεύθερος εκσυγχρονιστής, αλλά συμπεριφέρεται ως πολιτικός βεληνεκούς Άδωνι και Σταϊκούρα. Θεωρείται -και πρέπει να είναι- ο θεματοφύλακας της σταθερότητας του τραπεζικού συστήματος, αλλά κάθε τόσο γίνεται παράγοντας αστάθειας. Θεσμικά, ως επικεφαλής της κεντρικής τράπεζας, είναι και σύμβουλος της κυβέρνησης, αλλά αυτός διολισθαίνει προθύμως και ασκόπως στον ρόλο του πολιτικού της αντιπάλου. Μεθοδικά, επαναλαμβανόμενα και κυρίως αστόχαστα.

Έφη Αχτσιόγλου «Μπαίνω συνεχώς στη θέση του πολίτη που ακούει τον υπουργό»

«Μπαίνω συνεχώς στη θέση του πολίτη που ακούει τον υπουργό»

Έφη Μαρίνου 

Η Εφη Αχτσιόγλου είναι η νεότερη υπουργός σε κυβερνητικό σχήμα. Εξαιρετικές σπουδές, έξυπνη, σοβαρή, λιγόλογη, εργασιομανής αλλά ψυχρή, ασυγκίνητη, τίποτα επάνω της δεν προδίδει συναισθήματα.

Προσόντα που, συχνά, αραδιάζονται ως θετικά, συγχρόνως όμως φέρουν μια αίσθηση καχυποψίας, σαν κάτι να κρύβεται πίσω από το κολακευτικό «πακέτο»... Το ντύσιμό της πάντα στερεότυπο, σαν «στολή εργασίας»: ταγέρ, γόβες. Ομως, στην άκρη του γραφείου της, μέσα σε μια πάνινη τσάντα κρύβει τα μποτάκια της που φοράει κρυφά όταν δεν είναι στη Βουλή και σε συναντήσεις...

Εκτός από τις επιτυχίες υπάρχουν και οι δύσκολες πλευρές

Εκτός από τις επιτυχίες υπάρχουν και οι δύσκολες πλευρές

Παύλος Κλαυδιανός

Η συζήτηση στη Βουλή για τον Προϋπολογισμό του 2018 διέφερε πολύ από αυτόν του 2017 και πολύ περισσότερο του 2016. Η κυβέρνηση ενθαρρυμένη, ως ένα βαθμό από τα οικονομικά δεδομένα, πολύ περισσότερο από τη σύμφωνη γνώμη των δανειστών ότι αυτά συνιστούν ασφαλή βάση για ολοκλήρωση του προγράμματος τον Αύγουστο του 2018, την έξοδο από το μνημόνιο, αξιοποίησε το βήμα της Βουλής και προχώρησε στην διατύπωση στοιχείων του σχεδιασμού της για το «μετά».

Αυτό προφανώς θεωρούσε ως το πιο εύφορο έδαφος γι’ αυτήν, όχι μόνο γιατί την απομακρύνει από την πολιτική των μνημονιακών καταναγκασμών, συνεπώς και από τις κοινωνικές πληγές που κι αυτή προκάλεσε, αλλά κυρίως διότι η αντιπολίτευση, η Νέα Δημοκρατία, πολύ περισσότερο σ’ αυτό το πεδίο υστερεί τραγικά. Με τις νεοφιλελεύθερες θέσεις της δίνει άφθονο υλικό στον ΣΥΡΙΖΑ να υποστηρίζει ότι η σύγκρουση για το «μετά», περισσότερο από το «τώρα», είναι μεταξύ Δεξιάς και Αριστεράς.