«Με βάση τον νόμο της 2ας Ιουνίου [...] η ημερήσια εργασία δεν επιτρεπόταν να ξεπερνά τις 11,5 ώρες, στις οποίες δεν συμπεριλαμβάνονταν οι ώρες των διαλειμμάτων. [...] Αλλά, όπως είναι αυτονόητο, αυτοί οι κανόνες συχνά παραβιάζονταν και δεν ήταν σπάνιο ένας εργάτης να εργάζεται δεκατρείς η δεκατέσσερις ώρες ημερησίως».

Δεν πρόκειται για μια μελλοντική ιστορική αποτίμηση των συνθηκών εργασίας που προέκυψαν από τα νομοσχέδια των μνημονιακών κυβερνήσεων της τελευταίας τριετίας. Είναι ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Γάλλου ακαδημαϊκού Henry Troyat «Η καθημερινή ζωή στη Ρωσία την εποχή του τελευταίου Τσάρου» (εκδόσεις Παπαζήση, Αθήνα, 1992) και η ημερομηνία που λείπει είναι το 1897!