Του Μάνου Στεφανίδη*
Αν δεν σας αρέσουν οι αρχές μου, έχω άλλες.
Γκάουτσο Μαρξ
Κατάθλιψη. Πώς καταπολεμάται; Ο αναμάρτητος, πρώτος τον λίθον κ.λπ.
Τι φταίει; Τις πταίει; Τι συνέβη και δεν μπορούμε ν' ανεχτούμε ο ένας
τον άλλον; Σε τι οφείλεται η φοβερή καχυποψία που εμφιλοχωρεί ακόμη και
στις πιο άδολες, τις πιο απλές σχέσεις; Αυτές τις ώρες καλύτερα να είναι
κανείς μόνος του. Να μη γίνεται βάρος στους άλλους έτσι όπως νιώθει ο
ίδιος άχθος αρούρης. Ζηλεύω όσους μπορούν να είναι επαγγελματικά
ευτυχείς. Ανέφελα κοιτώντας τον καθρέφτη τους. Ικανοποιημένοι.
Ασχολούμενοι με τη διακίνηση του εγώ τους με ίντριγκες και έργα
«κοινωνικής ευθύνης». Αποκλειστικά. Ζηλεύω, επίσης, όσους πιστεύουν στη
σωτηρία, τη μετά θάνατον ζωή και όσους δηλώνουν «σωτήρες», «ήρωες»,
«ηγέτες» κ.ο.κ. Εγώ πάλι είμαι ο βασιλιάς της κατάθλιψής μου, ο βασιλιάς
της παλίρροιας. Αποκλειστικά. Κοιτάω τον μοναδικό μου υπήκοο στον
καθρέφτη και τον οικτίρω.