Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2011

Οι οικονομολόγοι του Χίτλερ

 

Οι οικονομολόγοι του Χίτλερ

 

Μετά την πτώση της Γαλλίας το 1940, οι ναζί άρχισαν να επεξεργάζονται ένα σχέδιο για την Ευρώπη, που είχε τον τίτλο «Νέα Τάξη στην Ευρώπη».
Εκεί προβλεπόταν πως οι ευρωπαϊκές οικονομίες θα συνεργάζονταν σε μεγάλη κλίμακα και θα μπορούσαν να ανταγωνιστούν τις ισχυρές οικονομίες της Βρετανικής Αυτοκρατορίας και των ΗΠΑ. Ο Χίτλερ πίστευε πως η Γερμανία δεν θα μπορούσε να έχει αυτάρκεια. Οικονομολόγοι και ειδικοί όλο το καλοκαίρι και το φθινόπωρο του '40 επεξεργάζονταν λεπτομερή σχέδια για το πώς θα γίνει αυτή η οικονομική ένωση, που θα λειτουργούσε προς όφελος της Γερμανίας. Ανάμεσα στους ένθερμους υποστηρικτές ήταν ο οικονομολόγος Λούντβιχ Ερχαρτ, που ξόδεψε πολλή από την ενέργειά του γι' αυτή την ιδέα.

Η υπογραφή του κ. Σαμαρά

Η υπογραφή του κ. Σαμαρά

Μιλώντας για τα τρέχοντα, θα ήταν αρκούντως ενδιαφέρουσα η άποψη του κ. Καρατζαφέρη, περί δημιουργίας μιας Κούβας της Μεσογείου από τα αριστερά κόμματα, εάν δεν είχε υπογράψει ο κ. Σαμαράς.
Ο κ. Καρατζαφέρης συνηθίζει να παρουσιάζει τα οικονομικά-πολιτικά προβλήματα διηγούμενος ιστοριούλες. Αν και έχει κατακριθεί γι' αυτό, προσωπικά συντάσσομαι με την άποψη του Neil Postman, ο οποίος ισχυρίζεται ότι αυτή η μορφή του λόγου είναι σίγουρα ικανή να εκφράζει αλήθειες για τις οικονομικές σχέσεις, καθώς και για κάθε είδους σχέσεις.
«Εάν βέβαια έχεις καταφέρει να αποκτήσεις αυτό που ο Μπέρτραντ Ράσελ αποκαλούσε "ανοσία στην ευφράδεια"», διαβάζοντας και τις σχετικές ανακοινώσεις των κομμάτων της Αριστεράς, μπορείς εύκολα να διαπιστώσεις ότι η σχέση μιας Αριστεράς εκτός ευρώ με την Αριστερά εντός ευρώ, δηλαδή η αγαστή συνεργασία των κ. Παπαρήγα, κ. Τσίπρα, κ. Κουβέλη κ.λπ., είναι μάλλον αδιανόητη. Η Κούβα της Ευρώπης μπορεί να περιμένει δι' ολίγον. Εάν ο μέσος Ελληνας δεν μπορεί να γελάσει με όλα αυτά λόγω των συνθηκών ζωής του, μπορεί να γελάσει με... πίστωση.

ΚΚΕ: Έως πότε η ηγεσία του θα αρνείται την κοινή δράση (β' μέρος)

ΚΚΕ: Έως πότε η ηγεσία του θα αρνείται την κοινή δράση (β' μέρος)
 

 
΄΄Χαρακτηριστικότατη η στάση του ΚΚΕ στο θέμα της μη πληρωμής των χαρατσιών. Καλεί στη μη πληρωμή τους, σε οργανωμένη λαϊκή ανυπακοή και αντίσταση. Σωστή θέση και θα περιμέναμε να υπήρχε στο ζήτημα αυτό έστω κάποια μορφής συνεννόηση ή κοινή στάση. Τίποτε όμως από όλα αυτά΄΄


 Του Κώστα Μπούκα*
2ο Μέρος (1o μέρος, 25.11.11)

1. Συνηθίζει η ηγεσία του ΚΚΕ όταν απευθύνεται στον χώρο της ριζοσπαστικής αριστεράς να κουνάει το δάκτυλο ως από έδρας καθηγητής, καμώνοντας την αλάθητη. Θυμόμαστε και εμείς τι έλεγε η γ.γ. του ΚΚΕ, επισκεπτόμενη με κομματική αντιπροσωπεία, λίγο πριν την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, τον τότε γ.γ. της Κ.Ε. του ΚΚΣΕ Μ. Γκορμπατσόφ προσφέροντάς του το άγαλμα του Ηρακλή, αναφερόμενη στις "ηράκλειες προσπάθειες" που έκανε για την ανασυγκρότηση και τη διαφάνεια, τις περίφημες γκλάσνοστ και περεστρόικα της τότε καταρρέουσας Σοβιετικής Ένωσης. Προκαλεί λοιπόν ερωτηματικά η αποκήρυξη από το ΚΚΕ των ηγεσιών του ΚΚΣΕ και της γραμμής που ακολούθησε το αδελφό Σοβιετικό Κόμμα μετά το 20ό Συνέδριο του 1956, προκειμένου να προχωρήσουν απροκάλυπτα στο τελευταίο Συνέδριο στην αποκατάσταση του "πατερούλη Στάλιν", ο οποίος έως το 1936 είχε καταφέρει με διάφορες μεθόδους να "εξαφανίσει" όλη τη φρουρά των μπολσεβίκων ηγετών που το 1917 είχαν πραγματοποιήσει την έφοδο στον ουρανό. Αφού λοιπόν οι ηγεσίες, από τον Ν. Χρουστσόφ έως και τον Μ. Γκορμπατσόφ, υπήρξαν αναθεωρητές, οπορτουνιστές, προδότες του κόμματος και του σοβιετικού λαού όπως τους αποκαλούν, γιατί δεν τους καταγγέλλανε τόσες δεκαετίες αλλά τους θεωρούσαν αλάθητους και ως το διεθνές επαναστατικό κέντρο; Τι γίνανε οι παλαιότερες προσεγγίσεις και περισπούδαστες αναλύσεις για το τι οικοδομούνταν στις κοινωνίες αυτές; Πότε ήταν σωστή η γραμμή, τότε ή σήμερα; Να θεωρείται άραγε τυχαίο ότι τα υλικά και τα ντοκουμέντα του 11ου (1982) και 12ου (1986) Συνεδρίου του ΚΚΕ δεν υπάρχουν στο βιβλιοπωλείο της Σύγχρονης Εποχής;

Τι είχαμε, τι χάσαμε και τι μας μένει ακόμα

Τι είχαμε, τι χάσαμε και τι μας μένει ακόμα



Γράφει ο Νάνος Βαλαωρίτης
Συγγραφέας, ποιητής
Χάσαμε τ’ αυτοκίνητα, τα κινητά μας, τα ακίνητά μας, τα επιδόματα του Πάσχα και των Χριστουγέννων. Χάσαμε τον ύπνο μας τη δουλειά μας, το μαγαζάκι, το καφενείο, την επιχείρηση, ρούχων, παπουτσιών, την ιστορία μας, το 1821, τη Σμύρνη, τη Μικρά Ασία. Χάσαμε τα καπέλα μας, την αξιοπρέπειά μας, την μπέσα μας (Μπέσαμε μούτσος…), τις πνευματικές μας αξίες, τις αξίες στο Χρηματιστήριο, τις καρέκλες μας εποχής, στο Δημοπρατήριο, τις ντουλάπες, τους καθρέφτες. Χάσαμε τη βυζαντινή μας ταυτότητα, ως γνήσιοι  Έλληνες απόγονοι εκείνων των άλλων Ελλήνων που θαυματούργησαν χωρίς δάνεια, χωρίς θέσεις στο δημόσιο, αργομισθίες στα Δέκο, στη Λυρική σκηνή, στη Δημόσια Τηλεόραση. Χάσαμε τα αυγά και τα πασχάλια μας, τα βρακιά μας τα εισοδήματα απ’ τους τεράστιους φόρους, τα ξενοδοχεία μας, τα πλοία τα εμπορικά, τα πλοία της γραμμής, τη φήμη μας στο εξωτερικό, τους φίλους μας, που μας άφησαν χωρίς να το αντιληφθούμε… μια νύχτα βροχερή, συννεφιασμένη.

Το Μανιφέστο της αισιοδοξίας :Γιάννης Μπουτάρης

Το Μανιφέστο της αισιοδοξίας

That’s the sound of the πόλις

n

 Γράφει ο Γιάννης Μπουτάρης
Η πόλη είναι ένας περίπλοκος κύβος του Ρούμπικ τον οποίο πρέπει να μετακινείς με ιδιαίτερη προσοχή για να ταιριάξουν τα χρώματα. Πρόκειται για μια δουλειά που θέλει πάνω από πέντε χρόνια, μια προσπάθεια που σταδιακά δίνει αποτελέσματα, και κυρίως αποτυπώνει μια διάθεση του κόσμου. Να πάμε για κάτι άλλο. Κανείς δεν ξέρει με σιγουριά αν θα είναι καλύτερο ή χειρότερο. Έχω όμως ένα παρελθόν που μπορεί να δώσει σαφείς ενδείξεις για την πορεία που θέλουμε να δώσουμε, ενώ και οι μέχρι τώρα κινήσεις μας ήταν ένα ηχηρό «φτάνει», στην κακογουστιά, την αδιαφορία, την απραξία, το λαϊκισμό και την κλεψιά. Έχω πει συχνά πως η Θεσσαλονίκη θα πρέπει επιτέλους να απαλλαγεί από τη νοοτροπία της «συμβασιλεύουσας» και να πλασαριστεί σαν η καλύτερη ελληνική επαρχία. Το ξέρω πως εκφράζω μια άποψη που μπορεί να μην είναι δημοφιλής.

Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2011

Καιρός για το δικό μας τελεσίγραφο!

 

H δικτακτορία της 11ης Νοέμβρη και η μετάλλαξη της αστικής δημοκρατίας


H δικτακτορία της 11ης Νοέμβρη και η μετάλλαξη της αστικής δημοκρατίας




Του Πολύκαρπου Γεωργιάδη
"Μα τα γεγονότα δεν είναι το παν! Το μισό μέρος όλης της υποθέσεως βρίσκεται ακριβώς στο πως θα ερμηνεύσεις αυτά τα γεγονότα"  Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι
Τις τελευταίες μέρες είδαμε σε απ’ ευθείας τηλεοπτική σύνδεση την ολοκλήρωση της μετάλλαξης της αστικής δημοκρατίας. Η μετάβαση από την καμαρίλα της δημοκρατίας στη δημοκρατία της καμαρίλας έγινε με την ευγενική χορηγία επί της φασίζουσας άκρας δεξιάς του Καρατζαφέρη και υπό τις ευλογίες του μητροπολίτη Άνθιμου. Ο Γεώργιος Παπανδρέου έδωσε τη σκυτάλη στον Λουκά Παπαδήμο, όπως και το 1933 ο Χίντεμπουργκ έχρισε καγκελάριο με δημοκρατικότατες διαδικασίες τον Χίτλερ, οδηγώντας από τη δημοκρατία της Βαϊμάρης στο Γ΄ Ράιχ. Όλος τυχαίως, σχεδόν ταυτόχρονα σε δύο χώρες της ευρωζώνης, σε Ελλάδα και Ιταλία, παραιτήθηκαν δύο πρωθυπουργοί. Όλος τυχαίως ΤΟΠΟΘΕΤΗΘΗΚΑΝ και στις δύο χώρες πρωθυπουργοί οι οποίοι αμφότεροι ανήκουν στη λεγόμενη τρίμερη επιτροπή.

Υπεξαιρέσεις Τραπεζών και εξαιρέσεις αλήθειας

 

Υπεξαιρέσεις Τραπεζών και εξαιρέσεις αλήθειας

Όταν οι συμπτώσεις είναι πολλές, μάλλον δεν είναι συμπτώσεις. Είναι γεγονότα που περιγράφουν μια πραγματικότητα. Οι συμπτώσεις λοιπόν των τελευταίων μηνών, θέλουν αρκετά στελέχη Τραπεζών, να κάνουν απάτες και υπεξαιρέσεις εκατομμυρίων. Πρόκειται για «μπίζνες» που διήρκεσαν μήνες στο εσωτερικό των Τραπεζών.
Πιο χαρακτηριστικές είναι δύο υποθέσεις που αφορούν στην Τράπεζα Πειραιώς, μία στη Λάρισα και μία σε κεντρικό υποκατάστημα της Θεσσαλονίκης. Δύο κυρίες, διευθύντριες, υπεξαίρεσαν ποσά άνω των 7 εκατομμυρίων. Στα λιτά δελτία Τύπου της αστυνομίας για αυτές τις υποθέσεις, δεν ανακοινώνεται ποιά είναι η Τράπεζα. Εν αντιθέσει με τα δελτία Τύπου που αφορούν ληστείες, όπου η Τράπεζα ανακοινώνεται. Γιατί;
Αυτό που επίσης ανακοινώνεται είναι πως οι δράστες, κατάφεραν να εξαπατήσουν τον εσωτερικό έλεγχο. Μα τότε τι είδους έλεγχος είναι;

ΚΚΕ: Έως πότε η ηγεσία του θα αρνείται την κοινή δράση;


ΚΚΕ: Έως πότε η ηγεσία του θα αρνείται την κοινή δράση;
 

Του Κώστα Μπούκα*
1ο Μέρος
Είναι αλήθεια δύσκολο αλλά και συνάμα στενάχωρο όταν, αναφερόμενος σε έναν πολιτικό σχηματισμό της αριστεράς, προσπαθείς να αναδείξεις, έστω και στον περιορισμένο χώρο ενός άρθρου, σοβαρά πολιτικά λάθη, διασπαστικές λογικές, αναντιστοιχία και γύρισμα της πλάτης στα πολιτικά ζητούμενα των καιρών και εγκατάλειψη της πάγιας μαρξιστικής και λενινιστικής αρχής για ενότητα και κοινή δράση των εργαζομένων και καταπιεσμένων. Πολύ περισσότερο όταν αναφέρεσαι στο ΚΚΕ, το οποίο τα παλαιότερα χρόνια έχει να επιδείξει σελίδες δόξας και άφθαστου ηρωϊσμού, αλλά και σελίδες μαύρες από ενέργειες και αποφάσεις που οφείλονται στις κατώτερες των περιστάσεων κομματικές ηγεσίες, γεγονός που επαναλαμβάνεται και με τη σημερινή ηγεσία του, η οποία βαρύνεται με την τελευταία διάσπαση του 1991, αλλά και στο πώς προσλαμβάνει και μετουσιώνει σε καθημερινή δράση διαστρεβλώνοντας το απελευθερωτικό όραμα που συγκλόνισε και εξακολουθεί να συγκλονίζει και να πυρπολεί τη σκέψη και τις καρδιές των εργαζομένων του πλανήτη εδώ και δύο αιώνες, τον σοσιαλισμό.

"Οι Έλληνες μπορούν να μας πάρουν και τα σώβρακα"

"Οι Έλληνες μπορούν να μας πάρουν και τα σώβρακα"

Τα είπε ντόμπρα και σταράτα ο Γερμανός οικονομολόγος Albrecht Ritschl, ο οποίος αναφέρθηκε στην Ελλάδα και τις πολεμικές αποζημιώσεις σε συνέντευξή του στο περιοδικό Spiegel. Διαβάστε τι είπε για τις πολεμικές αποζημιώσεις και την αμαρτωλή Γερμανία

Ο Γερμανός οικονομολόγος Albrecht Ritschl, παραχωρώντας συνέντευξη στο Spiegel χαρακτήρισε την Γερμανία ως τον μεγαλύτερο αμαρτωλό του 20ου αιώνα ενώ τόνισε πως "η Ελλάδα μπορεί να μας πάρει ακόμα και τα σώβρακα" εάν διεκδικούσε η χώρα μας τις πολεμικές αποζημιώσεις.
Μάλιστα σημείωσε πως αν έκανε κάτι τέτοιο τότε η Γερμανία θα αντιμετώπιζε πολύ σοβαρά προβλήματα, καθώς το οικονομικό της θαύμα οφείλεται στην μη διεκδίκηση πολεμικών αποζημιώσεων από τις ΗΠΑ για τους δύο Παγκόσμιους Πολέμους.
Η Γερμανία έχει χρεοκοπήσει τουλάχιστον τρεις φορές κατά την διάρκεια του προηγούμενου αιώνα, σημειώνει μεταξύ άλλων ο οικονομολόγος.
Όσον αφορά την Ελλάδα , ο καθηγητής είπε πως "είναι φυσικό επόμενο η Γερμανία να πληρώσει τα περισσότερα από τα χρήματα που οι πιστωτές έχουν δανείσει στην χώρα μας, καθώς το οικονομικό θαύμα της Γερμανίας, όπως λέει, βασίζεται στη μη πληρωμή των αποζημιώσεων".
Τόνισε δε πως "οι Έλληνες ξέρουν τα εχθρικά άρθρα στα γερμανικά ΜΜΕ πολύ καλά. Αν η διάθεση των Ελλήνων γίνει πολύ πιο επιθετική, μπορεί να αναβιώσουν οι παλιές διεκδικήσεις, αρχίζοντας από την Ελλάδα, και αν η Γερμανία ποτέ αναγκαστεί να πληρώσει, θα μας "πάρουν ακόμη και τα σώβρακα".
"Θα πρέπει να είμαστε ευγνώμονες να εξυγιάνουμε την Ελλάδα με τα λεφτά μας"
 

Προς Κούβα διαμέσου Δανίας



Προς Κούβα διαμέσου Δανίας

 

Tου Παντελη Μπουκαλα
 
Κι εκεί που με την καθοδήγηση του κ. Παπανδρέου πορευόμασταν προς τη γη της επαγγελίας και απλώς προβληματιζόμασταν αν θα τη βαφτίσουμε Νέα Σουηδία, Δανία του Νότου ή Φινλανδία της Μεσογείου και εξετάζαμε το ενδεχόμενο δημοψηφίσματος για το όνομα, το πράμα δυσκόλεψε. Πες οι θάλασσες ανάποδες, πες οι καπεταναίοι σε λήθαργο διαρκείας, πες το πλήρωμα «τεμπέλικο», εκπληρώθηκε τελικά το ρηθέν υπό του προφήτου λέγοντος: «Εμείς γι’ αλλού κινήσαμε, γι’ αλλού, κι αλλού η ζωή μάς πάει». Κι αρχίσαμε αναγκαστικά το σκόντο στις ουτοπικές μας προσδοκίες. Αρχίσαμε δηλαδή να λέμε, πάλι διά στόματος Παπανδρέου, όχι τι ωραίο και θαυμαστό θα γίνουμε αλλά τι ταπεινό και δύσμοιρο δεν θα γίνουμε: «Δεν θα γίνουμε Ινδία...»

Το ντόμινο Λαυρεντιάδη στο κύκλωμα του φαρμάκου

 

Το ντόμινο Λαυρεντιάδη στο κύκλωμα του φαρμάκου

Από τη χθεσινή διαμαρτυρία εργαζομένων της Alapis έξω από τα γραφεία του ΕΟΠΠΥ στην οδό Ακαδημίας(ΑΠΕ/ΒΛΑΧΟΣ) Ανεξέλεγκτες διαστάσεις προσλαμβάνει η πτώχευση της μεγαλύτερης ιδιωτικής φαρμακαποθήκης Κ.Π. Μαρινόπουλος -θυγατρικής του ομίλου Λαυρεντιάδη- απειλώντας να συμπαρασύρει το χώρο του φαρμάκου.
Από τη χθεσινή διαμαρτυρία εργαζομένων της Alapis έξω από τα γραφεία του ΕΟΠΠΥ στην οδό Ακαδημίας(ΑΠΕ/ΒΛΑΧΟΣ) Παράγοντες του κλάδου κάνουν λόγο για κίνδυνο κατάρρευσης του δικτύου παραγωγής - φαρμακαποθηκών - φαρμακείου, καθώς η άρδην αλλαγή του καθεστώτος προμηθειών, οι ελλείψεις φαρμάκων, η αδυναμία αποπληρωμής υποχρεώσεων από εκατοντάδες επαγγελματίες του χώρου οδηγούν σε «ασφυξία» έναν τόσο νευραλγικό για τη δημόσια υγεία τομέα.

Άρμα με κορδέλα δώρου

Άρμα με κορδέλα δώρου


 ΛΩΡΗ ΚΕΖΑ
Ας υποθέσουμε ότι ένας ανυποψίαστος περιπατητής περνά έξω από συνεργείο αυτοκινήτων. Τον σταματά λοιπόν το αφεντικό και του λέει: «έλα μέσα, θέλω να σου χαρίσω ένα αμάξι, αλλά κοίτα να δεις, θα το φέρνεις σε μένα για τις επισκευές. Θα σου πουλάω και τα ανταλλακτικά». Βλέπει λοιπόν ο περιπατητής μια σακαράκα. Χρειάζεται άραγε να κάνει προχωρημένους υπολογισμούς για να καταλάβει ότι το δώρο είναι υστερόβουλο, ότι δηλαδή πρόκειται για καθαρή κοροϊδία; Αν συνυπολογίσουμε ότι ο περιπατητής έχει ήδη αυτοκίνητο και επιπλέον είναι άφραγκος, είμαστε βέβαιοι ότι δεν θα το συζητήσει. Σε μια τέτοια κατάσταση έχει περιέλθει ο νεοδιορισθείς υπουργός Άμυνας κ. Δ. Αβραμόπουλος. Ο αμερικανός πρεσβευτής στην Αθήνα κ. Ντάνιελ Μπένετ Σμιθ προτίθεται να παραχωρήσει δωρεάν 400 άρματα Abrams Μ1Α1. Πρόκειται για άρματα ελαφρώς μεταχειρισμένα_ για να μην γινόμαστε αχάριστοι. Δεν υπέστησαν καμιά ταλαιπωρία. Να, μέχρι εδώ πιο κάτω είχαν πάει, στον πόλεμο του Ιράκ, δηλαδή σιγά τη φθορά που υπέστησαν στην έρημο. Σχεδόν του κουτιού είναι.

Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2011

Πολιόρκησαν τον Άδωνι Γεωργιάδη

Πολιόρκησαν τον Άδωνι Γεωργιάδη

Πολιόρκησαν τον Άδωνι Γεωργιάδη
Λέσβος

Δύο φορές αναγκάστηκε η αστυνομία της Λέσβου να καταστρώσει σχέδια απόδρασης του Υφυπουργού Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας , Άδωνι Γεωργιάδη , που βρέθηκε σήμερα στη Μυτιλήνη στο κτήριο της Γενικής Γραμματείας και Νησιωτικής Πολιτικής.
Η πρώτη απόδρασή του έγινε όταν στο κτήριο της Γενικής Γραμματείας είχε συγκεντρωθεί μεγάλη ομάδα διαδηλωτών οι οποίοι προσπάθησαν να εισβάλουν στο κτήριο και ο κ. Γεωργιάδης φυγαδεύτηκε αφού προηγουμένως δέχθηκε πυρά από αυγά και πορτοκάλια.
Η δεύτερη απόδραση έγινε λίγο αργότερα όταν οι διαδηλωτές έμαθαν ότι ο Άδωνις Γεωργιάδης βρισκόταν στον τηλεοπτικό σταθμό «Αρχιπέλαγος» όπoυ έδινε συνέντευξη στον Γιάννη Συνάνη.
Γρήγορα λοιπόν συγκεντρώθηκαν έξω από το κτήριο του σταθμού και περίμεναν τον υφυπουργό με άγριες διαθέσεις και συνθήματα.  
Η αστυνομία κατέστρωσε νέο σχέδιο και κατάφερε να φυγαδεύσει για δεύτερη φορά τον Άδωνι Γεωργιάδη χωρίς όμως να γλυτώσει και πάλι από τις ριπές των αυγών και των πορτοκαλιών.

Έτσι ξαφνικά χτύπησαν οι Ναζί;

Έτσι ξαφνικά χτύπησαν οι Ναζί;

της Μαρίας Χρυσάνθου

Και «ξαφνικά» οι νέο-ναζί ξαναχτύπησαν… στη Γερμανία.. και ολόκληρη η Ευρώπη «αιφνιδιάστηκε» από το γεγονός ότι από το 2000 ως το 2006 άνθρωποι σκοτώνονταν χωρίς να μπορεί η ευρωπαϊκή χώρα υπόδειγμα να αντιληφθεί πως για τα εγκλήματα αυτά ευθυνόταν μια συμμορία νεο-ναζιστών που δρούσε κάτω από τη μύτη της.

Η διεθνής κοινότητα δηλώνει «συγκλονισμένη». Η Γερμανία δηλώνει «ντροπιασμένη». Συγκλονισμός και ντροπή που για τόσα χρόνια είχαν αποκλείσει το ενδεχόμενο οι θύτες να βρίσκονταν ανάμεσα σεακροδεξιές ομάδες και τους έψαχναν ανάμεσα στον «υπόκοσμο».

Υπέγραψε !!!



Υπέγραψε !!!

Κύματα χαράς στην ελληνική επικράτεια αλλά και ολόκληρο τον πλανήτη έφερε η πληροφορία ότι ο Αντώνης Σαμαράς σταμάτησε να κάνει τη δύσκολη και έβαλε την υπογραφή του για τη διάσωση της Ελλάδας και τη σωτηρία του ευρώ, του γερμανο-γαλλικού άξονα και των τραπεζών. Ακολουθεί σπάνιο φωτογραφικό υλικό της παγκόσμιας αυτής ανάτασης:

Τα μαθήματα του Νοέμβρη

Τα μαθήματα του Νοέμβρη 



Του Θόδωρου Μαργαρίτη
 
Τα ακραία γεγονότα στις παρελάσεις, η επικίνδυνη πρωτοβουλία Παπανδρέου για Δημοψήφισμα και η συγκρότηση της μεταβατικής κυβέρνησης Παπαδήμου αποτέλεσαν έναν πυκνό πολιτικό χρόνο όπου, κυριολεκτικά, ισχύει η συνηθισμένη φράση «τα είδαμε όλα…»Πραγματικά σε αυτό το χρονικό διάστημα η χώρα μας κινήθηκε ως τεράστιο εκκρεμές από τη θέση που χρωματιζόταν από τα μπάχαλα, την κυβερνητική αστάθεια, το ευρωπαϊκό αδιέξοδο και το χείλος του γκρεμού της χρεοκοπίας μέχρι την αντίθετη θέση που εξασφάλιζε την πολιτική ύφεση, την ομαλότητα, τις μίνιμουμ πολιτικές συναινέσεις – ακόμα και τις περιορισμένες ελπίδες για διέξοδο από την κρίση. Είναι αλήθεια ότι ζούμε σε μια χώρα με ευκολία στη μεταβολή των συναισθημάτων και των συμπεριφορών.
Όπως επίσης είναι αλήθεια ότι έχουμε μπει με πολύ αργούς ρυθμούς σε μια γενικευμένη διαδικασία αναστοχασμού για την πορεία της ελληνικής κοινωνίας ως βασική προϋπόθεση για οποιαδήποτε στρατηγική αφορά το μέλλον.


Η καλή Ελλάδα

Η καλή Ελλάδα
Γράφει η Βάγια Μάτζάρογλου
Ένα ποτήρι νερό. Θα σου το δώσουν, όπου κι αν βρεθείς, χωρίς να σου το χρεώσουν ή να σε στραβοκοιτάξουν. Οι εγκάρδιες τσιγαρότρακες στο δρόμο. Θα προσφέρουμε τσιγάρο στον άγνωστο που θα μας το ζητήσει στο δρόμο, χωρίς να απαιτήσουμε σέντσι.Η γλωσσική πολυσημία μας. You know, malakas. Η μεγάλη γκάμα λέξεων που έχουν τα ελληνικά για να περιγράψουν τη ζέστη: κάψα, καύσωνας, κουφόβραση, καΐλα, ντάλα, νταλαούρι…Η έκφραση «ή θα βρέξει ή θα χιονίσει ή καλό καιρό θα κάνει». Κάθε Έλληνας κι ένας μετεωρολόγος.Κάθε Έλληνας είναι και προπονητής ποδοσφαίρου. Ξέρουμε από μπάλα. Δεν μασάμε να αυτομαστιγωνόμαστε και να αυτοσαρκαζόμαστε.
Οι ελληνικές παροιμίες, με καλή και ανάποδη, σαν χρησμοί της Πυθίας, για να ταιριάζουν σε κάθε περίπτωση. Για παράδειγμα «Κάλλιο αργά, παρά ποτέ», αλλά και «Το γοργόν και χάριν έχει».

Παλιμπαιδισμός


Παλιμπαιδισμός

 Δημήτρης Δανίκας
Αντε παιδιά της Συγγρού. Να μαδήσουμε μαζί την μαργαρίτα. Μ’ αγαπάει, δεν μ’ αγαπάει. Θα το δεχτεί ή θα το πετάξει η Μέρκελ το ραβασάκι στα σκουπίδια; Αυτό το ανώτατο επίπεδο πολιτικής συνειδητότητας. Αυτό το ύψιστο σημείο πολιτικής υπευθυνότητας. Αυτή η ανώτατη βαθμίδα πατριωτισμού. Σ’ ένα παιχνίδι Νηπιαγωγείου αποτυπώνεται το ύψος, το βάθος και το πλάτος του ελληνικού πολιτικού προσωπικού. Οπου η «επαναδιαπραγμάτευση» αντικαταστάθηκε με την «τροποποίηση» και όπου εξαφανίζεται η ρητή δέσμευση για εκλογές στις 19 Φεβρουαρίου. Προφανώς με μπλάνκο. Τουτέστιν όχι Γιάννης αλλά Γιαννάκης. Αλλαξε ο Αντώνης τα ρούχα του και τα φόρεσε αλλιώς. Κωλοτούμπα θα πείτε. Επιθεώρηση από μπουλούκι της εσχάτης υποστάθμης θα πω. Ε, τώρα, ελάτε στην θέση της Μέρκελ, του Ρομπάι, του Μπαρόζο, του Γιούνκερ. Ολων των ξένων, των εχθρών, των δυναστών. Κατά την έκφραση του αρχιεπίσκοπου Ιερώνυμου.

Λήξεις ομολόγων 219,3 δισ. έως τα τέλη του 2016 καθιστούν μη βιώσιμο το χρέος

Λήξεις ομολόγων 219,3 δισ. έως τα τέλη του 2016 καθιστούν μη βιώσιμο το χρέος
Παναγόπουλος Θάνος

Στο αστρονομικό ύψος των 204,5 δισ. ευρώ ανέρχονται οι λήξεις ομολόγων τις οποίες θα πρέπει να καλύψει το Δημόσιο την ερχόμενη πενταετία, μέγεθος το οποίο καθιστά μη διαχειρίσιμο το ελληνικό δημόσιο χρέος και υποδεικνύει το “κούρεμα” ως μοναδική λύση, όταν μάλιστα αυτό έχει σκαρφαλώσει στις 30 Σεπτεμβρίου, σύμφωνα με στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, στα 360,379 δισ. ευρώ ή το 165,3% του ΑΕΠ. Το ποσό των λήξεων επιμερίζεται ανά έτος ως εξής: για το 2012 λήγουν σε ομόλογα ύψους 35,1 δισ. ευρώ και έντοκα 4,6 δισ. ευρώ, για το 2013 σε λήξεις ομολόγων 37,6 δισ. ευρώ, για το 2014 σε 60,2 δισ. ευρώ, το 2015 σε 45,3 δισ. ευρώ και το 2016 σε 21,7 δισ. ευρώ. Από 'κει και πέρα, τα ποσά φθάνουν το 2017 σε 23,5 δισ. ευρώ, το 2018 σε 11 δισ. ευρώ, το 2019 σε 25,6 δισ. ευρώ και το 2020 σε 6,2 δισ. ευρώ (σημειώνεται ότι για το 2011 οι λήξεις είναι 11,7 δισ. ευρώ σε ομόλογα και 3,1 δισ. ευρώ σε έντοκα γραμμάτια αυξάνοντας τα 204,5 δισ. ευρώ της πενταετίας 2012-2016 σε 219,3 δισ. ευρώ).

Τα ελληνικά μετρητά «πλημμυρίζουν το Λονδίνο»

 

Τα ελληνικά μετρητά «πλημμυρίζουν το Λονδίνο»

 


Για εκατοντάδες εύπορους Έλληνες που αγοράζουν μανιωδώς διαμερίσματα στο Λονδίνο μέσης αξίας 3,25 εκατομμυρίων ευρώ τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, μιλάει ο P. Ijzendoorn σε ρεπορτάζ που δημοσιεύει στις οικονομικές της στήλες η σημερινή De Morgen υπό τον τίτλο «Τα ελληνικά μετρητά πλημμυρίζουν το Λονδίνο» και υπέρτιτλο «Ζάμπλουτοι Πελοποννήσιοι επενδύουν μαζικά σε πανάκριβα ακίνητα στην βρετανική πρωτεύουσα».

Όπως χαρακτηριστικά σημειώνεται, ήδη από την Άνοιξη του 2010, εύποροι Έλληνες που αναζητούσαν ασφαλές καταφύγιο για τις αποταμιεύσεις τους κατέληξαν στην αγορά διαμερισμάτων στο Λονδίνο.

Έτοιμο το φθηνό λύκειο μέσα στον Δεκέμβριο

Έτοιμο το φθηνό λύκειο μέσα στον Δεκέμβριο
 

Το φθηνό λύκειο της εξειδίκευσης θα είναι προϊόν της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ. και ΛΑΟΣ. Όπως ανακοίνωσε χθες η Α. Διαμαντοπούλου, μετά τη συνεδρίαση της διακομματικής επιτροπής για την παιδεία, στα μέσα Δεκεμβρίου θα κατατεθεί στη Βουλή το νομοσχέδιο που θα θεσμοθετεί το ασφυκτικά στενό, σχεδόν φροντιστηριακό, πρόγραμμα σπουδών στο νέο λύκειο.
Με το ίδιο νομοσχέδιο θα αντιμετωπιστεί και το θέμα του τεχνολογικού λυκείου, που θα γνωρίσει μια ακόμη αλλαγή με κύριο στόχο, αυτή τη φορά, τη συρρίκνωση των ειδικοτήτων του ώστε να μειωθεί το κόστος λειτουργίας του. Το εξεταστικό παίρνει νέα αναβολή, καθώς παραπέμπεται για την επόμενη χρονιά, αφήνοντας δεκάδες χιλιάδες παιδιά που φέτος φοιτούν στην Α’ Λυκείου να βαδίζουν στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα.

Το τέλος της πολιτικής

 

Το τέλος της πολιτικής

Πιεστικά και βάναυσα, οι εταίροι-δανειστές απαιτούν τις ενυπόγραφες δεσμεύσεις νομιμοφροσύνης και υποταγής της κυβέρνησης Παπαδήμου και ενός εκάστου των αρχηγών που συμμετέχουν σ' αυτήν, για όσα προηγήθηκαν αλλά και για όσα θα ακολουθήσουν τη συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου για ένα συνολικό χρηματοδοτικό πακέτο 240 δισ. ευρώ.
Η ΠΡΩΤΟΦΑΝΗΣ αυτή απαίτηση έχει οφθαλμοφανείς εξηγήσεις, λογικοφανείς επί το πλείστον, που πολλοί σπεύδουν να τις αποδεχθούν, διαφορετικά η χώρα δεν θα δει στην παλάμη της τον Δεκέμβριο τη δόση των 8 δισ. ευρώ και θα οδηγηθεί σε στάση πληρωμών. Οι εταίροι έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους στην Αθήνα, ιδιαίτερα μετά τη βλακώδη απόφαση για το δημοψήφισμα, και αφού θα χρηματοδοτήσουν την Ελλάδα μ' ένα πολυετές πρόγραμμα-μαμούθ, απαιτούν με τη σειρά τους μια δέσμευση των πολιτικών δυνάμεων στην Ελλάδα ότι θα ακολουθήσουν τη συμφωνημένη πολιτική.

Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2011

Θλιβερές μαριονέτες και απειλητικοί τύρρανοι


Θλιβερές μαριονέτες και απειλητικοί τύρρανοι



Το χθεσινό υποτιθέμενο τελεσίγραφο Γιουνκέρ, σύμφωνα με το οποίο στην Ελλάδα δίδεται προθεσμία ως την Τρίτη, 29 Νοεμβρίου για να αναγνωρίσει και επισήμως την απόλυτη υποταγή της, σε συνδυασμό με την ανακοίνωση ενός εξοφρενικού χρέους που ξεπερνά τα 360 δις ευρώ, αποδεικνύουν πως η χώρα έχει απολέσει πλήρως την εθνική της κυριαρχία και η ζωή των πολιτών της κάθε προοπτική.
Το τελεσίγραφο επεδόθη στον φερόμενο σαν μεταβατικό πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο, με τον ίδιο να θεωρεί το γεγονός «φυσιολογικό» και να διακηρύσσει την βεβαιότητά του πως «οι ανύπαρκτοι πλέον πολιτικά στις συνειδήσεις των πολιτών πολιτικοί αρχηγοί θα πράξουν το καθήκον τους».


Η Μερσεντέ

Tο τέλος του τελικού σίγμα.

Η Μερσεντέ

Το αποκαλούμε «η Μερσεντέ». Χωρίς το τελικό σίγμα. Με αυτό τον ανολοκλήρωτο ορισμό που παραπέμπει στη δεκαετία του ‘70, σε μια μαγκιά εποχής που κακοποιούσε τις ξένες λέξεις, όπως απειλούσε πως θα κάνει στους ανθρώπους, αλλά τώρα πια έγινε χιούμορ.
Η Μερσεντέ δεν έχει καμία σχέση με Μερσεντές. Είναι ένα παλιό κυπαρισσί Πεζώ εικοσαετίας. Τρακαρισμένο παντού, με καθίσματα που τρίζουν σαν τους παλιούς σουμιέδες ταλαιπωρημένου κρεβατιού, ένα τιμόνι, ρόδες και μια μηχανή. Το μοναδικό εγγυημένο ταξίδι της Μερσεντέ, αυτό προς κάποιο διαλυτήριο, το σταμάτησε η κρίση. Μια φίλη μου την αγόρασε, δίνοντας ένα χιλιάρικο, για να καλύψει τις νέες ανάγκες. Κι επειδή σ’ αυτές δεν χωράνε θερμαινόμενα καθίσματα, air condition, ζάντες αλουμινίου, δερμάτινα αξεσουάρ, η Μερσεντέ μπήκε με μεγάλο θόρυβο στη ζωή μας, καθότι έχει και μια τρύπια εξάτμιση.