Ενώ οι φίλοι φεύγουν
Του Θωμά Τσαλαπάτη
Μικρού μήκους
Η πατρίδα μου είναι πτήση χαμηλού κόστους, ζει απομυζώντας ακτογραμμές
σαν τα κατσίκια που βοσκάν τ‘ αλάτι σε ανθολογίες καρτ-ποστάλ. Τη σέρνει
δάνειο οχηματαγωγό, λογής βαρούλκα σηκώνουν τα μέλη της, και σνάιπερ
στις γωνίες καλύπτουν την πομπή. Την τραβάω μονόπλανα, την αναγνωρίζω
από την όψη ομόλογου. Επένδυση με ορίζοντα, κι ανδρόγυνα τη διαπιστεύω,
σεναριακά. Φορώ γυαλιά εποχής να καθρεφτίζεται σαν μου μιλά και την
κερνώ λικέρ μαστίχα που της είχα κλεμμένο. Ανάβει Παπαστράτο και κοιτά,
πάλι μέσα από το γυαλί μου, η μικρού μήκους πατρίδα μου, η βραβευμένη σε
ξένα φεστιβάλ.
(Θοδωρής Ρακόπουλος,
από τη συλλογή «Ορυκτό Δάσος»,εκδ. Νεφέλη 2013)
(Θοδωρής Ρακόπουλος,
από τη συλλογή «Ορυκτό Δάσος»,εκδ. Νεφέλη 2013)