EMOYA HOTEL: Η φτώχεια ως προϊόν πολυτελείας

EMOYA HOTEL: Η φτώχεια ως προϊόν πολυτελείας

του Θωμά Τσαλαπάτη

Το πολυτελές ξενοδοχείο Emoya βρίσκεται στην καρδιά της Νότιας Αφρικής κοντά στην πόλη Μπλουμφοντέιν. Οι παροχές και οι εικόνες του δεν διαφέρουν και πολύ από τις πολύχρωμες φωτογραφίες με τα χιλιάδες θαυμαστικά και τα πολύχρωμα πλαίσια στις σελίδες των ταξιδιωτικών διαφημίσεων. Ένας προορισμός που χαζεύει κανείς όταν θέλει να φάει τα περισσευούμενα λεφτά του σε ποια καινούργια εξπίριανς (ουάου!), ή απλά θέλει να φάει το χρόνο του με πρόχειρα όνειρα μιας χρήσης ξεφυλλίζοντας τυχαίες χαζομάρες και ξεχνώντας τες αμέσως μετά.

Οι πενηντάρηδες στο απόσπασμα...

Οι πενηντάρηδες στο απόσπασμα...

Με το πακέτο μέτρων που δεσμεύεται η κυβέρνηση να εφαρμόσει, το αδιέξοδο πρόγραμμα του Μνημονίου περνάει από τη σκληρή δημοσιονομική λιτότητα στην ακόμη σκληρότερη εφαρμογή των περιβόητων διαρθρωτικών μέτρων. Οι ομαδικές απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα και οι χιλιάδες απολύσεις στον δημόσιο τομέα, καθώς και η απελευθέρωση των πλειστηριασμών και των κατασχέσεων για δάνεια πρώτης κατοικίας, αποτελούν νέα βήματα στη μακρά πορεία εσωτερικής υποτίμησης. Συντόμως θα 'ρθει και το ασφαλιστικό, με την περικοπή συντάξεων και τη μετατροπή τους σε προνοιακά επιδόματα.

Χρήσιμες μηχανές;

Φλώρα Τζημάκα

Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι φέτος στην παιδεία. Ολόκληρος ο κλάδος βρίσκεται σε αναβρασμό. Στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ξεκινούν απεργίες. Το ίδιο θα συμβεί και στην τριτοβάθμια. Μάλιστα, στο ΕΜΠ φοιτητές και καθηγητές αντιδρούν -προς τιμήν τους- από κοινού στο πογκρόμ κατά των διοικητικών υπαλλήλων. Τα δημοτικά και τα νηπιαγωγεία (όσα τουλάχιστον απομείνουν) σε λίγο θα θυμίζουν ιδρύματα τριτοκοσμικών χωρών. Γιατί όμως συμβαίνουν όλα αυτά;

Ο δημόσιος τομέας ως δούρειος ίππος

Ο δημόσιος τομέας ως δούρειος ίππος

Σακελλαρίδης Γαβριήλ

Η μνημονιακή πολιτική εδώ και τρεισήμισι πλέον χρόνια αδιαμφισβήτητα έχει βάλει στο στόχαστρο όλες τις κατηγορίες των εργαζομένων. Και αυτό το κάνει μεθοδικά, είτε επιτεθέμενη στους δημοσίους υπαλλήλους στο όνομα των ιδιωτικών υπαλλήλων, είτε επιτιθέμενη στους ιδιωτικούς υπαλλήλους στο όνομα των ανέργων. Αυτή η μεθοδολογία δεν αποτελεί απλώς για μία επικοινωνιακή πολιτική που προσπαθεί -μέσω της ρητορικής της υπεράσπισης όσων βρίσκονται «εκτός συντεχνιών»- να διευκολύνει την προώθηση των μέτρων. Αποτελεί κυρίως ένα βασικό ιδεολογικό όπλο του νεοφιλελευθερισμού, στην εποχή της κρίσης του, για να κρατήσει διαιρεμένους τους εργαζομένους και να ενισχύσει τα ιδεολογήματα περί «μη κοινών συμφερόντων» της εργατικής τάξης.

Η κρίση είναι όντως ευκαιρία για τους... δισεκατομμυριούχους 

του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ

Εξαιρετικά εκνευριστικό είναι σίγουρα να ακούει κανείς αυτή την εποχή της μαζικής εξαθλίωσης κάποιους να ισχυρίζονται ότι «η κρίση είναι ευκαιρία». Ακόμη πιο εκνευριστικό όμως είναι όταν διαπιστώνει κανείς με αδιάσειστα στατιστικά στοιχεία ότι πραγματικά «η κρίση είναι ευκαιρία» περαιτέρω πλουτισμού, αλλά για τους... δισεκατομμυριούχους και τους πολυεκατομμυριούχους!

ΚΟΜΨΟΙ ΙΕΡΟΚΗΡΥΚΕΣ

strangejournal

Όταν ο μικροαστός έχει συνηθίσει ως μέτρο αισθητικής τον Σφακιανάκη και την Πάολα, οποιαδήποτε διαφοροποίηση από το ύφος μεταξύ μπουζουκιών και λούμπεν θεωρείται “εναλλακτικό” και σε περιπτώσεις στυλ ανώτερης τάξης. Γενιές νεοελλήνων μεγάλωσαν αναπτύσσοντας κριτήριο σύμφωνα με τα σλόγκαν των διαφημίσεων και τις σελίδες του Nitro.

Βλήματα

Βλήματα

πολύφημος 

Το κλείσιμο των αμυντικών βιομηχανιών με ένα μέιλ μαθαίνουμε πως επιδιώκει η κυβέρνηση. Το μέιλ ήρθε από την τρόικα και τα αντίγραφα του έχουν διατηρηθεί σε ασφαλές μέρος από την ιδιαίτερα γραμματέα του Γιώργου Παπακωνσταντίνου.  

Τα τρία τελευταία χρόνια οι απολύσεις και η διάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων στην Ελλάδα γίνονται με ένα μέιλ. Πιθανότατα αυτό αποτελεί την μοναδική παρακαταθήκη από την διακυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου, ο οποίος ξεκίνησε με σκοπό να φέρει την Apple σε κάθε νοικοκυραίο αλλά το μόνο που κατάφερε ήταν να μάθει στην Αλέκα Παπαρήγα πώς να χειρίζεται το iPad· και να γαμήσει την Ελλάδα.

«Ληγμένες» οι ιδέες τους

«Ληγμένες» οι ιδέες τους

Του Χρήστου Καραγιαννίδη

Τρόφιμα περασμένης διατηρησιμότητας: αυτή είναι η εκδοχή ορισμένων θεωρητικών της αγοράς για να αποφύγουν την ωμη πραγματικότητα του ξινισμένου γιαουρτιού και του κομμένου γάλακτος. Δεν αντέχουν στην ιδέα να μη βγει κέρδος από προϊόντα που για κάποιο λόγο δεν άφησαν κέρδος στα αφεντικά τους. Και βέβαια οι λόγοι που αυτά τα προϊόντα έμειναν στο ράφι λίγο τους απασχολούν.

Δημόσιο στους ιδιώτες

Δημόσιο στους ιδιώτες

Με οριζόντιο λεπίδι σε συγκεκριμένες ειδικότητες υπαλλήλων του Δημοσίου επιχειρεί η κυβέρνηση να «μεταρρυθμίσει» την επί χρόνια αναποτελεσματική και αναχρονιστική ελληνική Δημόσια Διοίκηση. Χωρίς καμία μελέτη και ενδελεχή αξιολόγηση δομών και υπηρεσιών, με μοναδικό γνώμονα τις ανελαστικές επιταγές της τρόικας, το κυβερνητικό επιτελείο αποφασίζει έτσι, χωρίς κανένα πρόγραμμα, ποιοι θα μπουν στον προθάλαμο της οριστικής απόλυσης, ή αλλιώς σε καθεστώς διαθεσιμότητας, όπως αποκαλείται η διαδικασία αυτή στο επίσημο λεξικό του Μνημονίου.

Ποντικοί μες στο βαρέλι

του Γιάννη Μακριδάκη

Ένας τρόπος εξολόθρευσης των ποντικών στα χτήματα παλιότερα ήταν ο κανιβαλισμός. Πιάνανε οι περιβολάρηδες καμπόσους ποντίκαλους ζωντανούς, τους βάζαν σ’ ένα βαρέλι δίχως τροφή, το καπακώνανε κιόλας από πάνω και τους αφήνανε εκεί επί μέρες. Αυτοί για επιβιώσουν αρχίζανε να τρώνε ο ένας τον άλλον, ώσπου ο τελευταίος που απέμενε ήταν ο δυνατότερος κανίβαλος. Τον ξεκαπάκωνε τότε ο περιβολάρης και τον απελευθέρωνε να ζήσει το υπόλοιπο του βίου του μες στο χτήμα. Κι εκείνος, που είχε εθιστεί στο κρέας των ομοίων του, γινόταν πια κυνηγός κεφαλών και εξολόθρευε τις αποικίες ποντικιών που τύχαιναν στο δρόμο του.

Εθνικόφρων νεοφιλελευθερισμός

Με αναχρονιστικά στερεότυπα που παραπέμπουν στην αμερικανική ακροδεξιά ή στο κεμαλικό κατεστημένο απευθύνθηκε ο Σαμαράς στο συνέδριο της Ν.Δ. Προσπάθησε να εξαφανίσει επικοινωνιακά τις κοινωνικές πληγές που έχει προκαλέσει η πολιτική του και θυμήθηκε "τη σημαία, που δεν είναι πανί, είναι σύμβολο ιερό, σύμβολο πατρίδος".

Είναι συνηθισμένο φαινόμενο οι αυταρχικές εξουσίες να επιχειρούν να καλυφθούν πίσω από την πατριδοκαπηλία. Με την ανεργία να καλπάζει στο 30%, τους φτωχούς να πλησιάζουν τα 3 εκατομμύρια πολίτες, τα εισοδήματα να γκρεμίζονται, τη δημόσια περιουσία να "βγαίνει στο σφυρί", τη δημοκρατία να μετατρέπεται σε "πουκάμισο αδειανό", την κοινωνία να ζει ολοένα και βαθύτερα μέσα στη μελαγχολία και την απόγνωση, οι κορώνες του Σαμαρά δεν ξεγελούν κανέναν. Ούτε η απριλιανής κοπής εθνεγερτήρια "ημερήσια διαταγή" του φοβίζει πια κανέναν.

Αυτά που έρχονται στην εκπαίδευση

Οι αλλαγές που έρχονται στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα με βάση την Ευρωπαϊκή Εκπαιδευτική Πολιτική και στο πλαίσιο της νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας

 Αυτά που έρχονται στην εκπαίδευση

 

1. Δυαδική επαγγελματική εκπαίδευση

Φέτος προγραμματίζεται να ξεκινήσει στην Ελλάδα το πρώτο πιλοτικό πρόγραμμα «δυαδικής επαγγελματικής εκπαίδευσης»  κατά το γερμανικό πρότυπο. Στυλιανίδης και Φούχτελ το παρουσίασαν στην Φραγκφούρτη. Η χρηματοδότηση του όλου εγχειρήματος θα γίνει κυρίως με επιδοτήσεις από το κοινοτικό πρόγραμμα Leader αλλά και με χρήματα του γερμανικού υπουργείου Παιδείας στη βάση ενός μνημονίου συνεργασίας για την προώθηση της «δυαδικής επαγγελματικής εκπαίδευσης». Αυτό το μνημόνιο έχουν υπογράψει εκτός από την Ελλάδα, η Ισπανία, η Ιταλια, η Πορτογαλία, η Σλοβακία και η Λετονία. Στόχος του μνημονίου είναι το 80% των νέων της ΕΕ να έχουν ως το 2020 μια θέση εργασίας.

Με πείνα δράκου

Μπουγελέκας Γιώργος

«Με βάση τον νόμο της 2ας Ιουνίου [...] η ημερήσια εργασία δεν επιτρεπόταν να ξεπερνά τις 11,5 ώρες, στις οποίες δεν συμπεριλαμβάνονταν οι ώρες των διαλειμμάτων. [...] Αλλά, όπως είναι αυτονόητο, αυτοί οι κανόνες συχνά παραβιάζονταν και δεν ήταν σπάνιο ένας εργάτης να εργάζεται δεκατρείς η δεκατέσσερις ώρες ημερησίως».

Δεν πρόκειται για μια μελλοντική ιστορική αποτίμηση των συνθηκών εργασίας που προέκυψαν από τα νομοσχέδια των μνημονιακών κυβερνήσεων της τελευταίας τριετίας. Είναι ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Γάλλου ακαδημαϊκού Henry Troyat «Η καθημερινή ζωή στη Ρωσία την εποχή του τελευταίου Τσάρου» (εκδόσεις Παπαζήση, Αθήνα, 1992) και η ημερομηνία που λείπει είναι το 1897!

Το σχέδιο Σαμαρά τρίζει…

 Νέα λαϊκή αφύπνιση, απάντηση στον πρωθυπουργό που φαντάστηκε ότι το λουκέτο στην ΕΡΤ θα είναι περίπατος γι’ αυτόν.

 Το σχέδιο Σαμαρά τρίζει…

Του Σπύρου Παναγιώτου

Ο Αντώνης Σαμαράς φαντάστηκε πάλι έναν περίπατο. Με μια αιφνιδιαστική κίνηση προς την κοινή γνώμη, όχι τόσο προς τους εταίρους της συγκυβέρνησης, πίστευε ότι θα καθαρίσει εύκολα το τοπίο. Ότι θα μετατοπίσει την κουβέντα από το κουρέλιασμα του success story, καθώς το βασιλικό διάταγμα του ΔΝΤ καλούσε σε επιβολή νέων έκτακτων μέτρων αφού το μνημονιακό πρόγραμμα δεν βγαίνει.

Με non paper διακινούνται κυβερνητικές απαντήσεις για την ΕΡΤ

Με non paper διακινούνται κυβερνητικές απαντήσεις για την ΕΡΤ

  Απαντήσεις σε μια σειρά από ερωτήματα που δημιουργούνται με το κλείσιμο της ΕΡΤ, διακινήθηκαν αργά το βράδυ της Τρίτης, μέσω non paper της κυβέρνησης. Όπως προκύπτει, το υπ.Οικονομικών θα διαχειρίζεται συμβάσεις και υποχρεώσεις της ΕΡΤ (παραχωρώντας π.χ. δικαιώματα μετάδοσης σε ιδιωτικούς σταθμούς) και θα φροντίζει για την κάλυψη των δραστηριοτήτων των κομμάτων.

Εικόνα από control room (δωμάτιο ζωντανης μετάδοσης) της ΕΡΤ κατά τη διάρκεια των τελευταίων λεπτών μετάδοσης του προγράμματός της στις 11/6/2013 LOUISA GOULIAMAKI / AFP

Ολόκληρο το περιεχόμενο του non paper έχει ως εξής (επισημαίνεται ότι τόσο οι ερωτήσεις όσο και οι απαντήσεις τίθενται από τους συντάκτες του κειμένου):

Ακίνητα: λίγο από... Σοβιέτ

Ακίνητα: λίγο από... Σοβιέτ

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΑΞΙΝΟΥ*

«Αν έρθουν οι κομμουνιστές, θα σας πάρουν τα σπίτια». Ηταν επί χρόνια το κυρίαρχο, υπεραπλουστευμένο ιδεολογικά επιχείρημα που δέσποζε και κυριαρχούσε στην εσωτερική οξεία αντιπαράθεση. Δεν υπήρχε ιδιοκτησία στα κομμουνιστικά κράτη. Ολα ανήκαν στο λαό, μόνο που ο λαός, ως μια γενική και αόριστη έννοια, δεν είχε εξειδικευμένα δικαιώματα, παρά μόνο στο πλαίσιο που όριζαν τα Σοβιέτ.

Εμελλε όμως να έλθει η στιγμή της μεγάλης ανατροπής.

Η ισορροπία του τρόμου έληξε και η κυρίαρχη ιδεολογία μετατρέπεται σε μια μονοπωλιακή ασυδοσία για κάθε αστό, συνειδητοποιημένο ή μη.

Η εξόντωση των Ταχυδρομείων

Η εξόντωση των Ταχυδρομείων

cynical

Οι κυβερνήσεις που επιδίδονται μετά μανίας στο σπορ των ιδιωτικοποιήσεων έχουν πάντα έτοιμα επιχειρήματα στο μανίκι τους. Όταν η δημόσια επιχείρηση δεν πάει καλά και έχει ζημιές, τότε τι άλλο μένει παρά να πουληθεί για να γλιτώσουν οι καημένοι οι φορολογούμενοι από τα επιπλέον βάρη που ξεσπάνε στους μισθούς και τις τσέπες τους. Όταν πάλι πάει καλά και παρουσιάζει κέρδη, τότε θα ήταν έγκλημα να αφεθεί μια τέτοια ευκαιρία να γλιστρήσει και να χαθεί, μιας και το δίχως άλλο υψηλό τίμημα θα βελτίωνε τα δημόσια ελλείμματα και θα ελάφρυνε τους καημένους τους φορολογούμενους από τα βάρη των φόρων, των τελών και των ποικίλων χαρατσίων. Για τα κέρδη που θα εισέπραττε το δημόσιο αν η επιχείρηση παρέμενε στα χέρια του, ούτε λόγος.

Η «ιδιωτική» πλευρά του χρέους

Η «ιδιωτική» πλευρά του χρέους

Της Φλώρας Νικολιδάκη

Η τρικομματική ελληνική κυβέρνηση, «λόμπυ» της Ευρωπαϊκής Οργάνωσης των Τραπεζών (*), συνέβαλε στη συγκεκριμενοποίηση του σχεδίου της τρόικα, σχετικά με τον κατευνασμό των αντιδράσεων, την «πρόληψη» ανάπτυξης αγώνων με απρόβλεπτα αποτελέσματα, όταν αποσυρθούν και τα τελευταία «εμπόδια», στη δράση των τραπεζών

ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΤΡΕΛΑΘΗΚΕ!

ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΤΡΕΛΑΘΗΚΕ!

  kartesios

Να διευκρινίσω τρία πράγματα:

α) Δεν αποκαλώ εγώ «αφεντικό» τον Αντώνη Σαμαρά, αλλά ο πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ, Στέλιος Σταυρίδης, ο οποίος δήλωσε ότι «Ο Σαμαράς είναι το πιο σκληρό αφεντικό για το οποίο έχω δουλέψει ποτέ».

β) Όταν το Κράτος πουλάει μια μονοπωλιακή επιχείρησή του, δεν καταργείται το μονοπώλιο, απλώς γίνεται ιδιωτικό.

γ) Η φάρσα της Επιτροπής Ανταγωνισμού που έχει ως στόχο τη «Διατήρηση ή αποκατάσταση της υγιούς ανταγωνιστικής δομής της αγοράς» και χρησιμοποιεί ως μέσο την «Καταπολέμηση των πρακτικών που περιορίζουν ή νοθεύουν τον ανταγωνισμό και καταλήγουν σε βλάβη των καταναλωτών» γίνεται ακόμη χειρότερη όταν σκεφτείς το καρτέλ των τραπεζών και πόσο αυτό λειτούργησε «υπέρ» των καταναλωτών.

ΠΑΤΡΙΔΕΣ ΔΕΝ ΑΝΑΣΤΑΙΝΟΝΤΑΙ ΟΥΤΕ ΜΕ ΠΡΟΘΥΜΕΣ ΠΟΥΤΑΝΕΣ, ΟΥΤΕ ΜΕ ΚΑΚΟΜΟΙΡΟΥΣ ΖΗΤΙΑΝΟΥΣ.

ΠΑΤΡΙΔΕΣ ΔΕΝ ΑΝΑΣΤΑΙΝΟΝΤΑΙ ΟΥΤΕ ΜΕ ΠΡΟΘΥΜΕΣ ΠΟΥΤΑΝΕΣ, ΟΥΤΕ ΜΕ ΚΑΚΟΜΟΙΡΟΥΣ ΖΗΤΙΑΝΟΥΣ.

Αναρχογατούλης

Το 54% ανεργία στους νέους είναι το μεγάλο πρόβλημα ή για να το θέσουμε καλύτερα "είναι η εκπαίδευση για δουλεία" σε παιδιά που θα ζήσουν και θα πρέπει να δουλεύουν στα χωράφια των νέων φεδουδαρχών. Ο μισθός των διακοσίων ή τριακοσίων ευρώ, δεν είναι λύση λιτότητας στην οικονομία του κράτους. Είναι το όριο συνειδητοποίησης πως αυτά που ξέρατε τελείωσαν.