Εκκληση για αντιμνημονιακό μέτωπο

Αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης καλούν κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις σε κοινό αγώνα

 Εκκληση για αντιμνημονιακό μέτωπο

Μπίτσικα, Παναγιώτα 

Ο Μίκης Θεοδωράκης (αριστερά) και ο Μανώλης Γλέζος πρωτοστάτησαν στη συνάντηση των Αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης προκειμένου να απευθύνουν έκκληση συγκρότησης αντιμνημονιακού μετώπου

Εκκληση προς τις κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις «που ελπίζουν σε ένα διαφορετικό μέλλον από το ζοφερό του Μνημονίου» να συνεργαστούν με στόχο «μια κυβέρνηση σωτηρίας της πατρίδας», «μια κυβέρνηση που θα φέρει το λαό στην εξουσία» απευθύνουν 13 αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης.

«Κουρεύουν» και τη συζήτηση στη Βουλή

  «Κουρεύουν» και τη συζήτηση στη Βουλή

  ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΣ 

Με διαδικασίες- εξπρές, η κυβέρνηση πρόκειται να ψηφίσει το πολυνομοσχέδιο για την εργασιακή εφεδρεία, το «πάγωμα» των κλαδικών συμβάσεων, το ενιαίο μισθολόγιο και τις λοιπές περικοπές.

Το «κούρεμα» της κοινοβουλευτικής διαδικασίας, που προβλέπει τη συζήτηση του νομοσχεδίου σε β' ανάγνωση μετά το πέρας μιας εβδομάδας από την ένταξή του στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή, κρίθηκε αναγκαίο προκειμένου το σχέδιο νόμου να έχει ψηφιστεί πριν από τη σύνοδο κορυφής στις 23 Οκτωβρίου.

Ενάντια στο Ακραίο Κέντρο

Σχόλιο του Tariq Ali για το κίνημα στη Wall Street

 Ενάντια στο Ακραίο Κέντρο

 Μετά την ελπιδοφόρα ταραχή στο Γουισκόνσιν, να ‘ναι αυτή η απαρχή ενός αιγυπτιακού καλοκαιριού στη Νέα Υόρκη; Η Άνοιξη το χει σκάσει καιρό τώρα από την καρδιά της πολιτικής ζωής στην Αμερική.  Οι παγεροί Χειμώνες των χρόνων των Ρέιγκαν και Μπους δεν έμελλε να ‘λιώσουν’ με τον ερχομό του Κλίντον ή του Ομπάμα: κούφιοι άντρες που κυβερνούν ένα κούφιο σύστημα όπου το χρήμα κυριεύει τα πάντα και το πολύ – δυσφημισμένο κράτος χρησιμοποιείται κυρίως για να διαφυλάσσει το οικονομικό στάτους κβο και να χρηματοδοτεί τους πολέμους του 21^ου αιώνα. Η συζήτηση, η σοβαρή δημόσια συζήτηση και η ειλικρίνεια έχουν πρακτικώς εξαφανιστεί από την τρέχουσα σύγχρονη ζωή στις Ηνωμένες Πολιτείες και τις πιο ακραίες εκδοχές της στην Ευρώπη, με τη Βρετανία «σαν κόκορας σε σωρό από κοπριά». Η ακροδεξιά έχει μικρά μεγέθη. Η άκρα Αριστερά ίσα που υπάρχει. Είναι το άκρο Κέντρο που κυριαρχεί στην πολιτική και οικονομική ζωή.

Μαζικές συλλήψεις «Αγανακτισμένων» της Wall Street

 

Μαζικές συλλήψεις «Αγανακτισμένων» της Wall Street

Μια από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις από την έναρξη του κινήματος των «Αγανακτισμένων της Wall Street» πραγματοποίησε σήμερα η αστυνομία της Βοστόνης, συλλαμβάνοντας 129 ακτιβιστές.

Ο εκπρόσωπος της αστυνομίας της Βοστόνης, Έντι Κρίσπιν, δήλωσε ότι οι περισσότεροι από τους συλληφθέντες κατηγορούνται για παράνομη συγκέντρωση. «Όλοι όσοι συνελήφθησαν το επέλεξαν», πρόσθεσε, υποστηρίζοντας ότι η αστυνομία τους είχε καλέσει να διαλυθούν ησύχως.

Οι Η.Π.Α. σήμερα: Οικονομική στασιμότητα, πολιτική παράλυση

Tου Marc Weisbrot 

Δεδομένης της μαζικής ανεργίας και του μπλοκαρίσματος των κινητήριων δαπανών (ή των δαπανών που παρέχουν κίνητρα) στην Ουάσινγκτον, δεν είναι για να απορεί κανείς γιατί ο λαός βγαίνει στους δρόμους.

Η ανακοίνωση την Παρασκευή, της Μηνιαίας Έκθεσης για την Εργασία για το μήνα Σεπτέμβριο, καταδεικνύει πόσο απέχει η Αμερική από την οικονομική ανάκαμψη που ίσως και να φαίνεται διαφορετική από την ύφεση στο μεγαλύτερο κομμάτι του Δημόσιου τομέα, σχεδόν τέσσερα χρόνια μετά την έναρξη της Μεγάλης Ύφεσης. Η ανεργία, σύμφωνα με την έρευνα αναφορικά με τα νοικοκυριά, παρέμεινε στο 9,1%. Με την αλματώδη αύξηση κατά 342 000 των ανθρώπων που εργάζονται ακουσίως σε θέσεις μερικής απασχόλησης, η διευρυμένη καταμέτρηση της ανεργίας από το Τμήμα Εργασίας (η οποία περιλαμβάνει αυτούς τους εργαζόμενους και άλλους που παραιτήθηκαν από την ατελέσφορη προσπάθεια εξεύρεσης εργασίας), ανύψωσε την ανεργία στο 16,5% της εργατικής δύναμης, ποσοστό – σχεδόν – ρεκόρ.

Μια κουκούλα για τον Αλέξη

 

Μια κουκούλα για τον Αλέξη

Εγραψε: Pitsirikos

Ο κ. Αλέξης Παπαχελάς -από την τηλεοπτική του εκπομπή και αναφερόμενος στο Antinews- είπε ότι δέχεται επιθέσεις από τους κουκουλοφόρους του μπλογκ. Το τελευταίο διάστημα είναι διάχυτη η νευρικότητα σε καθεστωτικούς μεγαλοδημοσιογράφους και λοιπούς παρατρεχάμενους εφοπλιστών, τραπεζιτών και άλλων ζάπλουτων «αυτοδημιούργητων».
Νομίζω πως δεν θα αργήσει η μέρα που ο κ. Παπαχελάς θα παρακαλάει για μια κουκούλα. Για να την φορέσει.

Εγώ βρήκα ένα σχέδιο που μπορεί να του αρέσει. Το βλέπετε στη φωτογραφία.

Καταρρέουν και τα έχουν κάνει πάνω τους. Πίστευαν πως πάντα θα είναι στο απυρόβλητο. Θα νέμονται δωρεάν τις δημόσιες συχνότητες -σε κανάλια χωρίς άδεια-, θα ζουν με κρατική διαφήμιση και τα κορόιδα θα τους εκφράζουν αιώνια τον θαυμασμό τους. Έκαναν λάθος υπολογισμό.

Διαλύστε τα κανάλια και τις εφημερίδες τους. Στείλτε τις «Καθημερινές» στα σκουπίδια. Εκεί που είναι η θέση τους.

(Δυο κείμενα σχετικά με το θέμα: «Η φάτσα σου θα σ’ ακολουθεί» και «Τι έχει πάθει ο τάδε;».)

Οι Περιττοί και οι Άξιοι

 

Οι Περιττοί και οι Άξιοι

 

του Νικόλα Σεβαστάκη

Χαρακτικό :Τζιάκομο Πέρι

Αν ζούσε σήμερα ο Τουργκένιεφ, αυτός ο «δυτικός» Ρώσος και φίλος του Φλωμπέρ, δεν θα χρειαζόταν να γράψει το περίφημο Ημερολόγιο ενός περιττού ανθρώπου. Πώς να γράψεις για τον περιττό άνθρωπο σε μια στιγμή όπου όλο και περισσότερο άνθρωποι φαίνεται να περισσεύουν; Πώς να μιλήσεις για τους περιττούς όταν αυτοί, ως λογιών ανεπιθύμητοι πλεονάζοντες, τείνουν να θεωρηθούν νεκροθάφτες της σωτηρίας των εθνικών οικονομιών και αποδιοπομπαίοι τράγοι στην πορεία «εξυγίανσης» των λιπόθυμων συστημάτων;

Η ελλειμματική ζωή οφείλεται, λοιπόν, στους πλεονάζοντες. Όπως η καταβύθιση του κόσμου της εργασίας χρεώνεται στους απαράσκευους και στους ανεπρόκοπους. Κοντολογίς, ο μηδενισμός οφείλεται στα μηδενικά και η ακρίβεια στους «τσαμπατζήδες»: αυτή η βαθιά πρωτόγονη «σκέψη» επιστρέφει από τους καιρούς του Χέρμπερτ Σπένσερ και τα εγχειρίδια των βικτωριανών αστών για τις επικίνδυνες τάξεις, αυτή η σκέψη-κάτεργο φαίνεται να εμπνέει για τα καλά τους συστημικούς λόγους του έτους 2011.

ΔΡΟΜΟΙ

 ΔΡΟΜΟΙ

Του Ρούσσου Βρανά

Ζήτημα...

... ημερών. Είναι ζήτημα ημερών να ξαναρχίσουν να μπουκώνουν πάλι τους τραπεζίτες με δισεκατομμύρια. Ομως, αυτήν τη φορά θα είναι αλλιώς. Δεν βρισκόμαστε πια στο 2008. Υπάρχουν κάποιοι που γρηγορούν. Και μέρα με τη μέρα γίνονται ολοένα και περισσότεροι.

Η αρχή...

... έγινε ήδη με τη γαλλοβελγική τράπεζα Ντέξια. Κρατικοποιήθηκε. Φορτώθηκαν δηλαδή έτσι οι ζημιές της στο Δημόσιο. Σε λίγο θα αφεθούν αμολυτά και άλλα τέτοια ζόμπι που διψούν για δισεκατομμύρια. Επειδή, όπως εύστοχα επισημαίνει ο πολιτικός αναλυτής Ζερόμ Ρόος, το σύστημα ποτέ δεν λύνει τις κρίσεις του. Απλώς τις μεταθέτει σε χρόνο και σε τόπο. Οι ευρωπαϊκές τράπεζες κάθονται πάνω σε ένα βουνό ομολόγων υπερχρεωμένων χωρών. Και τώρα που οι επενδυτές βλέπουν ότι κάποιες από αυτές τις χώρες κινδυνεύουν να χρεοκοπήσουν, οι τράπεζες καταρρέουν σαν τραπουλόχαρτα. Για να τις σώσουν, «δημοκρατικοί» ηγέτες που εκλέχτηκαν από τον λαό, φορτώνουν στις πλάτες του τις ζημιές των τραπεζιτών. Ομως, το πρόβλημα δεν είναι μόνο ευρωπαϊκό.

Ή στραβή είναι η Θέμις ή στραβά αρμενίζουμε..

 

Ή στραβή είναι η Θέμις ή στραβά αρμενίζουμε...

 

Της Τζένης Κ.

Πόσο κοστίζει ένα αυγό; Αν πέσει πάνω σε υψηλό πουκάμισο, πέντε μήνες φυλάκιση με τριετή αναστολή. Γιατί η Δικαιοσύνη στις μέρες μας  δεν είναι τυφλή. Είναι αυγουλομάτισσα. Και ξέρει να τιμωρεί τους λεκέδες και όχι τους λακέδες.

Ένα ενσυνείδητο αυγό εκτόξευσε η φοιτήτρια Ιστορίας Μαρίνα Δημητριάδου εναντίον του υφυπουργού της Προστασίας του Πολίτη Μανώλη Όθωνα και τιμωρήθηκε όσο πολλοί γνήσιοι εκπρόσωποι του υποκόσμου που διαθέτουν ευμέγεθες βύσμα, όπως και πολλοί γνήσιοι εκπρόσωποι του καλού του κόσμου που γίνονται ορατοί από άλλο πρίσμα. Ο μηνυτής δεν παρευρέθη καν στο δικαστήριο καθότι είχε ανειλημμένες υποχρεώσεις και απεριόριστη εμπιστοσύνη στον πράσινο αυτόματο πιλότο της Έδρας και κατ’ επέκταση στις προειλημμένες αποφάσεις της Θέμιδας. Με τους ρίπτες αυγών η στραβή Θεά- τυφλόμυγα έχει νεύρα. Με τους ρίπτες ξύλου, τους φίλα προσκείμενους τραμπούκους και τους εκδικητικούς μπουμπούκους,  έχει κέφια. Κι όσο πιο πολύ βαθαίνει η πολιτική, η οικονομική και η κοινωνική κρίση, τόσο πιο αιχμηρές γίνονται οι κρίσεις. Η Νέμεση είναι σκυτάλη που την αλλάζουν μεταξύ τους χέρια οι ολίγοι. Κι αφού κερδίσουν μεταξύ τους το άθλημα, τη χρησιμοποιούν ως γκλομπ στο κεφάλι του κασίδη.

Γιούνκερ: «Δεν αποκλείω μεγαλύτερο ‘κούρεμα’»

Έρχεται ή δεν έρχεται το ‘κούρεμα του ελληνικού χρέους; Με το ερώτημα αυτό ασχολούνται σήμερα τα γερμανικά ΜΜΕ. Στο θέμα αναφέρθηκε χθες ο επικεφαλής του Eurogroup Ζαν Κλοντ Γιούνκερ σε συνέντευξή του στην ORF.

Ο κ. Γιούνκερ δήλωσε στην δημόσια αυστριακή τηλεόραση ORF 2 αυτό που αναμένουν οι ειδικοί και οι αγορές: δεν αποκλείεται μεγαλύτερο ‘κούρεμα’ του ελληνικού χρέους.

Σε επισήμανση του Αυστριακού δημοσιογράφου, ότι μιλάμε ήδη για ένα κούρεμα της τάξεως του 21%, στη βάση των αποφάσεων της 21^ης Ιουλίου, και πως εάν μιλάμε σήμερα για κούρεμα, εννοούμε 50 με 60%, ο πρόεδρος του Eurogroup απάντησε: «Μιλάμε για παραπάνω…θα το συζητήσουμε στην επόμενη σύνοδο κορυφής της ΕΕ. Δεν έχει νόημα τώρα να έρχεται ο καθένας με τις προσωπικές απόψεις και παρεμβάσεις σε μια φάση που επικρατεί αρκετή σύγχυση επί του θέματος. Δεν θα συμμετάσχω σε μια τέτοια συζήτηση.»

Χτύπησαν οι καμπάνες στη Βουλή για το “φορολογικό θαύμα” της εκκλησίας

Και ο σοσιαλιστής Π. Οικονόμου αντί για τα στοιχεία είδε “αντικληρικαλιστές”

Χτύπησαν οι καμπάνες στη Βουλή για το “φορολογικό θαύμα” της εκκλησίας

Θεόφιλος Δουμάνης

Πολύ ενδιαφέροντες διάλογοι ακούστηκαν χθες στη Βουλή και ακόμη πιο ενδιαφέροντα στοιχεία έγιναν γνωστά, με αφορμή ερώτηση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρη Παπαδημούλη προς τον υπουργό Οικονομικών σχετικά με την ευνοϊκή φορολογική μεταχείριση της εκκλησιαστικής περιουσίας και μάλιστα σε περίοδο δημοσιονομικού εκτροχιασμού και σκληρής μονόπλευρης λιτότητας.

Μεταξύ άλλων στην ερώτηση του ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, επισημαίνει ότι τις τελευταίες ημέρες τα ευρωπαικά έντυπα επικρίνουν την ελληνική κυβέρνηση επειδή αφήνει την εκκλησία στο φορολογικό απυρόβλητο και ξεδιπλώνει το διαχρονικό φορολογικό χάδι της πολιτείας προς την εκκλησία. “Από το 1945 υπάρχει ένας νόμος που λέει ότι το κράτος αναλαμβάνει τη μισθοδοσία των κληρικών η οποία κοστίζει στον προϋπολογισμό 220.000.000 ευρώ αλλά και η Εκκλησία αναλαμβάνει να δίνει στο κράτος το 25% των ακαθάριστων εσόδων της από τους ναούς.

Η Διεθνής της Αγανάκτησης

Η Διεθνής της Αγανάκτησης

 

Του Παντελη Μπουκαλα

«Αγωνιώ για τα παιδιά και τα εγγόνια μου. Αγωνιώ και για τους γείτονές μου». Με αυτά τα λόγια μια μεσόκοπη Αμερικανίδα εξήγησε μπροστά στην κάμερα ποιοι λόγοι την οδήγησαν διαμαρτυρόμενη στους δρόμους της Νέας Υόρκης, σαν μια ψηφίδα του κινήματος εναντίον της Γουόλ Στριτ και όσων ανακαλεί αυτό το βαρύ όνομα. Δεν χρειάζονται άλλωστε πολλές λέξεις για να ιστορηθεί το δράμα που καλούνται να αντιμετωπίσουν, από τη θέση του κομπάρσου μάλιστα, εκατομμύρια άνθρωποι σε διάφορες χώρες: το δράμα της ανεργίας, της βίαιης περικοπής των εισοδημάτων και της περιστολής των δικαιωμάτων, το δράμα της ροκανισμένης δημοκρατίας και μιας ανέχειας που τίποτα δεν την προανήγγελλε μέχρι χθες· ούτε καν η Λίμαν Μπρόδερς...

Επιχείρηση Μπέρνχαρντ: Οι Γερμανοί την Ξέρουν τη Δουλειά...

Επιχείρηση Μπέρνχαρντ: Οι Γερμανοί την Ξέρουν τη Δουλειά...

Μαθαίνουμε από την Ελληνική Wikipedia:

Η Επιχείρηση Μπέρνχαρντ (γερμ. Unternehmen "Bernhard", αγγλ. Operation Bernhard) ήταν το κωδικό όνομα ενός σχεδίου των Ναζί, που αναπτύχθηκε κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου από το Κεντρικό Γραφείο Ασφαλείας του Ράιχ (RSHA) και την SS με στόχο την αποσταθεροποίηση της βρετανικής οικονομίας. Οι Ναζί σχεδίαζαν την αποσταθεροποίηση αυτή με το να "πλημμυρίσουν" την παγκόσμια αγορά με πλαστά χαρτονομίσματα των 5, 10, 20 και 50 λιρών. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη επιχείρηση παραχάραξης που έχει καταγραφεί στην παγκόσμια ιστορία!

Ημείς η Άννα

Ημείς η Άννα

Καρτερός Θανάσης

Το χειρότερο πράγμα που θα μπορούσε να τύχει στους πολιτικούς κρατούμενους της δικτατορίας ήταν ένας διευθυντής με δημοκρατικό παρελθόν. Γιατί; Μα γιατί, προσπαθώντας να ξεπλυθεί, να διασκεδάσει τις υποψίες των χουντικών προϊσταμένων του και να δείξει πόσο υπάκουος είναι στη εξουσία των καραβανάδων, συμπεριφερόταν σαν τον χειρότερο φασίστα. Βασιλικότερος του βασιλέως. Ενώ ένας ξεφωνημένος χουντικός μπορούσε να κάνει και μια παραχώρηση στους φυλακισμένους, ο ύποπτος δημοκρατικών φρονημάτων τίποτε. Γκιουλέκας. Θάνατός σας η καριέρα μου.

Τι σχέση έχει αυτό με τα σημερινά; Έχει, πώς δεν έχει. Γιατί σήμερα βλέπουμε τις μεγαλύτερες αθλιότητες, τις πιο αυταρχικές αγριάδες, το πιο βάρβαρο τσαλαπάτημα νόμων και ανθρώπων να το διαπράττουν υπουργοί που στο παρελθόν διέθεταν εύσημα διαλλακτικότητας, δημοκρατικής ανοχής, ηπιότητας και ευρωπαϊκού -λέμε τώρα- πολιτικού πολιτισμού. Να για παράδειγμα ο Λοβέρδος -τον βλέπεις, τον ακούς, και νομίζεις ότι είναι ο ακροδεξιός ξάδελφος του παλιού μειλίχιου Λοβέρδου. Η ο ευαίσθητος Βενιζέλος, που εμφανίστηκε ξαφνικά με δέρμα και κέρατο ρινόκερου.

Αν το εννοούμε, όλοι μαζί μπορούμε!

 

Αν το εννοούμε, όλοι μαζί μπορούμε!

Προς τους συναδέλφους, τα σχήματα- τις συλλογικότητες- τον κόσμο του αγώνα, τους συλλόγους Π.Ε και τις ΕΛΜΕ

Αν το εννοούμε, όλοι μαζί μπορούμε! Γενική ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ  ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΝΙΚΗ

Το πολυνομοσχέδιο για την εφεδρεία-απόλυση 30.000 υπαλλήλων, το μισθολόγιο-σφαγή των Δ.Υ, η νέα φοροληστεία αποκλειστικά στους φτωχούς και ο εργασιακός μεσαίωνας που βαθαίνει, άνοιξαν τους ασκούς του Αιόλου:

Από τη μια φανέρωσαν το μέγεθος της σύγκρουσης με τον μετεωρίτη κυβέρνησης, ΕΕ, ΔΝΤ, τη σκόνη, τα ερείπια, το αίμα και τα δάκρυα που αφήνει στη χώρα και τη ζωή μας, μαζί με το πόσο δειλή και μοιραία ήταν η υπόσταση του παρατεταμένου σχεδίου αντιμετώπισής του, που δυο χρόνια τώρα ξεδίπλωσε το εργατικό κίνημα- και εν πολλοίς υφίσταται ακόμα …

Από την άλλη, έστω και μαζί με τα χιλιοειπωμένα «ως εδώ», φουντώνει παντού, σε όλους τους χώρους και τις συλλογικότητες, η απαίτηση για τη χρήση του πιο αποτελεσματικού όπλου που ιστορικά έχει αναπτύξει το εργατικό κίνημα, στις πιο ταξικές του αναφορές : την απεργία διαρκείας. Καιρό τώρα, μπροστά στη συστημική αφασία όλου του πολιτικού τοπίου, η απεργία διαρκείας παίρνει πολιτικό χαρακτήρα, ξεπερνά τους χώρους και γίνεται η κοινωνική, ταξική  και πολιτική  απάντηση-αντεπίθεση της εργαζόμενης πλειοψηφίας για την ανατροπή  της κατοχικής κυβέρνησης και του συστήματος εξουσίας που προωθεί στη χώρα τα  πιο βάρβαρα μέτρα  μετά τον πόλεμο. Η γενική πολιτική απεργία διαρκείας, σε τίποτα δεν αλλοιώνεται- αντίθετα παίρνει υπόσταση, αν χτίζεται πάνω σε κηρυγμένες απεργιακές αιχμές από κλάδους που τη διακηρύσσουν, την παλεύουν και διεκδικούν τα δίκαια όλου του εργαζόμενου λαού.

Τέλος εποχής

Τέλος εποχής

Της ΕΛΙΖΑΜΠΕΤΤΑΣ ΚΑΖΑΛΟΤΤΙ

 

Σάπια αβγά, μπογιές, γιαούρτια, χάπενινγκ και ευφάνταστα συνθήματα με αποδέκτες κέντρα και εκπροσώπους της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας... Οι νέες αυτές μορφές λαϊκής αντίδρασης, σ' ένα μέλλον που υπόσχεται φτώχεια και ανεργία, εξαπλώνονται σαν επιδημία από την Αθήνα στη Ρώμη, από τη Μαδρίτη στο Λονδίνο, από το Τελ Αβίβ στη Νέα Υόρκη.

Πρόκειται για εκδηλώσεις αγανάκτησης απέναντι στην ανικανότητα των πολιτικών ν' αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις των αγορών και του παγκοσμιοποιημένου κεφαλαίου.

Μεταφράζονται σε μια γενικότερη απαξίωση των κομμάτων, αλλά και της ψήφου ως μέσου συμμετοχής στις δημοκρατικές διαδικασίες. Πληθαίνουν έτσι όσοι στις χώρες τής κάποτε πλούσιας και υποτίθεται δημοκρατικής Δύσης δηλώνουν ότι στο μέλλον δεν σκοπεύουν να συμμετάσχουν στις εκλογικές διαδικασίες.

αυγοβολές

 τα της δίκης

Σήμερα πραγματοποιήθηκε η δίκη στο Ρέθυμνο για το αυτεπάγγελτο αδίκημα της απρόκλητης έργω και λόγω εξύβρισης, καθώς και της μήνυσης που κατέθεσε εναντίον μου ο βουλευτής Ρεθύμνου και υφυπουργός Δημόσιας Τάξης Μανόλης Όθωνας για το αυγό που του πέταξα στις 25/9/2011. Από νωρίς αφέθηκε να διαρρεύσει η φήμη ότι ο ίδιος επρόκειτο να έρθει και να ανακαλέσει τη μήνυση. Σ' αυτή την περίπτωση θα έμενε να παλέψουμε το απρόκλητο της επίθεσης που δικαζόταν αυτεπάγγελτα. Ο ίδιος ο κ. Όθωνας είχε κριθεί ως απαραίτητος και βασικός μάρτυρας στην προηγούμενη εκδίκαση της υπόθεσης στις 26/9, ούτως ώστε να δηλώσει ο ίδιος κατά πόσο εξέθεσα την τιμή και την υπόληψή του. Είχε μάλιστα δεσμευτεί στον τοπικό τύπο ότι εφόσον το δικαστήριο τον είχε κρίνει ως βασικό μάρτυρα θα παρεβρισκόταν. Φυσικά και δεν τον κατακρίνω για το ανακόλουθο των λόγων και των πράξεών του. Δεν είναι η πρώτη φορά άλλωστε που αθετεί τους λόγους του. Πώς θα μπορούσε να εμφανιστεί στο δικαστήριο, αυτός ένας βουλευτής με ασυλία ενάντια σε έναν απλό πολίτη που εξέφρασε την αποδοκιμασία απέναντι στην πολιτική του. Απέσυρε μόνο τη δήλωση παράστασης πολιτικής αγωγής και μαζί της την πιθανότητα να μου ζητήσει χρηματική αποζημίωση στο μέλλον.

Εγκρίθηκε το φράγμα Πετρένια στο Γομάτι.

Το προοίμιο της καταστροφής του Κακάβου

 

 Εγκρίθηκε το φράγμα Πετρένια στο Γομάτι.

Άλλο ένα “δωράκι” στους Μπόμπολα-Κούτρα-ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ από το Γιώργο Παπακωνσταντίνου

ΑΠΟΦΑΣΗ ΥΠ. ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ, ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ

Θέμα: Έγκριση Περιβαλλοντικών Όρων για το έργο: “Ύδρευση Ν. Χαλκιδικής – Μελέτη φράγματος Πετρένια στην περιοχή Γοματίου και έργων καθαρισμού, μεταφοράς και αποθήκευσης νερού”

Το κείμενο της απόφασης βρίσκεται εδώ.

Όπως έχουμε γράψει επανειλημμένως, το φράγμα στην Πετρένια (φωτογραφία) είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την Επένδυση-Μαμούθ της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ στη Χαλκιδική. Το φράγμα προορίζεται να υδροδοτήσει την προ του Άθω περιοχή και τη Μ. Παναγία που προβλέπεται ότι θα χάσουν τα νερά τους όταν (και αν) υλοποίηθει η επένδυση και ειδικά το τεράστιο μεταλλείο των Σκουριών. Το συνολικό κόστος του έργου είναι περίπου 45 εκατομμύρια ευρώ (15 εκατ. η επιδότηση), που θα πληρωθούν από τους Έλληνες φορολογούμενους σε μια εποχή εξαιρετικά δύσκολη για να κατασκευαστεί ένα έργο που θα είναι προς όφελος μιας ιδιωτικής εταιρείας και μόνο. Την ίδια στιγμή, το Δημόσιο αρνείται να εισπράξει τα 15,4 εκατ. ευρώ που του οφείλει αυτή η ίδια εταιρεία και μάλιστα προσφεύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για να μην τα εισπράξει!

Όταν οι ..θεοί κάνουν real estate

 

Όταν οι ..θεοί κάνουν real estate

 

Πως διαβάζεις την Ιστορία; Με τα μάτια καρφωμένα στο χάρτη... Σε αυτό το τόπο παράγουμε πάντα πολλή περισσότερη Ιστορία από αυτή που μπορούμε να καταναλώσουμε. Γονιδιακή πρόνοια των...θεών για τη φυλή; Όχι. Απλά, πολύ μικρό το...οικόπεδο, σπαρμένο στην πιο ενδιαφέρουσα θέση του πλανήτη.

Χαζεύω τα κυριακάτικα φύλλα του ελληνικού Τύπου κι είναι σαν να ακούω τους βρυχηθμούς από τις καμπάνες της εκκλησίας της γειτονιας μου. Τα περί χρέους μας, ευρώ μας, ελλειμμάτων μας και λοιπών ...δαιμονίων να παραπέμπουν σε συζητήσεις μεσαιωνικών θεολόγων περί του φύλλου των αγγέλων. Λες κι αυτός ο τόπος βρίσκεται ...εν κενω. Λες κι αυτός ο τόπος είναι ένα οικόπεδο κάπου στο Σύμπαν, κάπου στον Άρη, κάπου στη Νεφελοκοκκυγία, κάπου στον Ουρανό. Ε, δεν είναι... Ε, δεν ήταν ...ποτέ.

Η πολιτική ηθική του Μπαλιμπάρ

Η πολιτική ηθική του Μπαλιμπάρ

Του Μιχάλη Μητσού,

Πριν από λίγο καιρό κάλεσαν τον Ετιέν Μπαλιμπάρ στα γραφεία του Κομμουνιστικού Κόμματος, στην place du Colonel-Fabien. Αφού περιπλανήθηκε αρκετά στους έρημους διαδρόμους του κτιρίου, ο φιλόσοφος έπεσε σ' έναν τύπο που κάτι του θύμιζε. Ηταν ο γραμματέας της οργάνωσης που τριάντα χρόνια νωρίτερα, τον Μάρτιο του 1981, είχε αποφασίσει την αποπομπή του από το κόμμα. Το έγκλημά του ήταν ότι είχε γράψει στον «Νουβέλ Ομπζερβατέρ» ένα άρθρο όπου απαριθμούσε τα λάθη των διαδοχικών κομματικών ηγεσιών: τους δισταγμούς στη διάρκεια του πολέμου της Αλγερίας, την τύφλωση μπροστά στην εξέγερση του '68, τον πειρασμό του εθνικισμού, την προσωπολατρία απέναντι στον Ζορζ Μαρσέ.

Χωροχρονικές αναταράξεις

Χωροχρονικές αναταράξεις

Tης Mαριαννας Tζιαντζη

«Δεν ξέρω τι θα γίνω όταν μεγαλώσω, ξέρω όμως τι δεν θέλω να γίνω». Κάποιοι ανήσυχοι έφηβοι έκαναν κάποτε αυτήν τη σκέψη, σαν να διαβεβαίωναν τον εαυτό τους ότι δεν θα γίνονταν σαν τους γονείς τους, δεν θα συμβιβάζονταν όπως αυτοί, δεν θα τους ενδιέφεραν τα υλικά αγαθά και η ρηχή κοινωνική επιτυχία. Σήμερα οι περισσότεροι νέοι ξέρουν ότι, και να ήθελαν, δεν θα μπορούσαν να ζήσουν σαν τους γονείς τους και σβήνουν τη λέξη «αποκατάσταση» από το λεξιλόγιό τους. Tο θέμα δεν είναι να συμβιβαστούν με τη ρουτίνα, να πιστέψουν ότι «μπορούν να αγγίξουν τα άστρα σκαρφαλωμένοι σε ένα ηλεκτρικό ψυγείο», αλλά να αποδεχτούν ότι σε όλη τους τη ζωή ή, τουλάχιστον, μέχρι να φτάσουν στο κατώφλι των γερατειών θα παραδέρνουν σε έναν ωκεανό αβεβαιότητας και ανασφάλειας.

Κούρεψέ με ...Φύρερ μου να αγιάσω

 

Κούρεψέ με ...Φύρερ μου να αγιάσω

Του Δημήτρη Μυ

Ο Μοχάμεντ ελ Εριάν επικεφαλής του επενδυτικού fund PIMCO έγινε ευρύτερα γνωστός στο ελληνικό κοινό το Γενάρη του 2010, από την απάντηση που έδωσε στην ερώτηση  γιατί οι αγορές  εκμεταλλεύονται τα αυξημένα Σπρεντ και κερδοσκοπούν σε βάρος της Ελλάδας: «Δουλειά μας, είχε πει  επικεφαλής του PIMCO,  είναι να βγάζουμε λεφτά. Εξάλλου δεν υπάρχει νόμος που να σου απαγορεύει να εκμεταλλευτείς το μαλάκα».

“Δεν θέλω να γυρίσω στην Ολλανδία σε φέρετρο”

Φοβάται για τη ζωή του ο επικεφαλής του Δ.Ν.Τ στην Ελλάδα

 “Δεν θέλω να γυρίσω στην Ολλανδία σε φέρετρο”

Θεόφιλος Δουμάνης

Απειλές κατά της ζωής του δέχεται ο επικεφαλής της αντιπροσωπίας του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην Αθήνα Μπομπ Τράα, ο οποίος “θωράκισε” το σπίτι του, σύμφωνα με ρεπορτάζ της εφημερίδας “Δημοκρατία”.

Η ένταση των απειλών είναι τέτοια-μέσω mails και τηλεφωνημάτων στα γραφεία του Δ.Ν.Τ και της Κομισιόν στην Αθήνα- που ο Ολλανδός οικονομολόγος έχει τρομάξει και βγαίνει από το σπίτι του, κάπου μεταξύ Φιλοθέης και Ψυχικού, μόνο όταν έχει κάποιο προγραμματισμένο ραντεβού.

Κόπωση

Κόπωση

(εκτός από οργή και αγανάκτηση)

Του ΘΑΝΟΥ ΚΑΚΟΥΡΙΩΤΗ*

Προσωπικά, κουράστηκα και απόκαμα να είμαι Ελληνας, δηλαδή πολίτης τής πλέον προβληματικής χώρας της Ευρώπης, ο οποίος διαβάζει καθημερινά ό,τι μας καταλογίζουν, τόσο στο λαό όσο και στους κυβερνώντες, τα περισσότερα από τα οποία είναι αλήθειες, μολονότι υπάρχουν και κακοήθεις ανακρίβειες, έμπνευσης γερμανικών ταμπλόιντ (και άλλων, σοβαρών εφημερίδων), όπως το γελοίο: «Οι Ελληνες είναι τεμπέληδες που παίρνουν παχυλούς μισθούς και συντάξεις, περνούν μια χαρά και εμείς τα κορόιδα οι Γερμανοί πληρώνουμε».

Κουράστηκα επίσης να ακούω τα μονότονα αυτοενθαρρυντικά: «Η Ισπανία/Πορτογαλία/Βρετανία/ΗΠΑ δεν είναι Ελλάδα» ή, το προσβλητικό για τον Μπερλουσκόνι: «Η Ιταλία είναι η επόμενη Ελλάδα». Αλλά θυμάστε τις συγκρίσεις που έκανε ο Τύπος, πολύ προτού έλθει η κρίση, για τους μισθούς μας με εκείνους των υπόλοιπων χωρών της Ε.Ε. (πλην της Πορτογαλίας) και τις αόριστες υποσχέσεις των κυβερνήσεων ότι θα υπάρξει κάποια μισθολογική εξίσωσή μας με τους ευρωπαϊκούς μισθούς κάπου το 2015;

Η χρονιά των «Αγανακτισμένων

Η χρονιά των «Αγανακτισμένων»

 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΑΣΤΙΚ

Το 2011 θα περάσει στην ιστορία ως το έτος των "αγανακτισμένων" πολιτών. Στις ΗΠΑ, τη Βρετανία, την Ισπανία, την Ελλάδα, την Πορτογαλία, τις αραβικές χώρες αλλά και το Ισραήλ μικρότερα, μεγαλύτερα ή τεράστια πλήθη λαού κατέκλυσαν δρόμους και πλατείες επί ημέρες ή εβδομάδες, διαμαρτυρόμενα για τις ασκούμενες πολιτικές λιτότητας ή -στην περίπτωση των Αράβων- απαιτώντας την ανατροπή αυταρχικών και ολοκληρωτικών καθεστώτων.
Αφήνοντας κατά μέρος τις αραβικές εξεγέρσεις που έχουν άλλο περιεχόμενο και χρήζουν διαφορετικής ανάλυσης, εύκολα διαπιστώνει ο καθένας ότι κοινός παρονομαστής αυτού του παγκόσμιου κύματος αυθόρμητων διαμαρτυριών των πολιτών είναι η οργή τους για τις πολιτικές λιτότητας που ακολουθούν όλες σχεδόν οι κυβερνήσεις, με αποτέλεσμα αφενός την πτώση του βιοτικού επιπέδου των οικονομικά ασθενέστερων κοινωνικών στρωμάτων σε καταστάσεις φτώχειας που δύσκολα γίνονται ανεκτές και αφετέρου την καλπάζουσα διεύρυνση των ανισοτήτων μεταξύ πλουσίων και φτωχών.