Γιάννος Παπαντωνίου:
Μια ιστορία και μια (πολιτική) αμαρτία
Νικόλ Λειβαδάρη
To βράδυ της Πρωτοχρονιάς του 2002 το talk of the town της Αθήνας ήταν το ρεβεγιόν στην Τράπεζα της Ελλάδας. Ένα λεπτό μετά τα μεσάνυχτα ο οικοδεσπότης Λουκάς Παπαδήμος έβγαζε από το ΑΤΜ το πρώτο χαρτονόμισμα σε ευρώ, ο Κώστας Σημίτης με ένα – σπάνιο – χαμόγελο κέρδιζε μια θέση στην ιστορία, και η πολιτική, επιχειρηματική και τραπεζική ελίτ της χώρας έμπαινε με σαμπάνιες και πυροτεχνήματα στην εποχή της ΟΝΕ και του σκληρού ευρωπαϊκού πυρήνα.
Ήταν η κορύφωση της εθνικής εκδρομής στα χρόνια της ευμάρειας και ο πολιτικός «σταρ» της βραδιάς ήταν ο Γιάννος Παπαντωνίου. ´Οντας ήδη «τσάρος» της οικονομίας επί οκτώ συναπτά έτη, ο αριστερών καταβολών απόφοιτος της Σορβόνης και του Κέμπριτζ που ανακάλυψε κι ανέδειξε ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο αστός οικονομολόγος που έβαλε τον σοσιαλισμό στο χρηματιστήριο και στις αγορές των παραγώγων, είχε ήδη κατακτήσει τον τίτλο του «αρχιτέκτονα του ευρώ» κι έχτιζε καριέρα κορυφής με το βλέμμα όχι μόνον στην Ελλάδα πλέον αλλά και στην Ευρώπη.