Διάβασα το βαθύ παράπονο του κ. Χρυσόγονου, ότι δηλαδή εδώ και δυο χρόνια περίπου ο πρωθυπουργός δεν τον έχει καλέσει να τον ενημερώσει για τα ευρωπαϊκά θέματα! Η απάντηση από το πρωθυπουργικό γραφείο ήταν σκληρή, αλλά δεν εμπεριείχε και την απαραίτητη αυτοκριτική. Διότι ο κ. Χρυσόγονος, κυριολεκτικά ουρανοκατέβατος, μπήκε στο ευρωψηφοδέλτιο όχι του ΠαΣοΚ αλλά του ΣΥΡΙΖΑ, με ευθύνη της ηγεσίας του κόμματος. 
Πριν από λίγες μέρες παρουσιάστηκε το βιβλίο της Νάντιας Βαλαβάνη «Τρίτο μνημόνιο, η ανατροπή μιας ανατροπής» (εκδόσεις Λιβάνη). Πρόκειται, όπως σημειώνει η συγγραφέας, για «προσωπικά τεκμήρια μιας συλλογικής διάψευσης».
Ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας δεν χάνει την παραμικρή ευκαιρία να ζητάει παραίτηση της κυβέρνησης και πρόωρες εκλογές. Είναι απολύτως «θεμιτό» και αναμενόμενο για οποιοδήποτε κόμμα που βρίσκεται στην αντιπολίτευση να θέλει εκείνο να κυβερνήσει, και να βιάζεται κιόλας, ιδίως όταν οι δημοσκοπήσεις το δείχνουν σταθερά να προηγείται και με μεγάλη διαφορά.
Ο Σταύρος Κωνσταντινίδης έγραψε ένα βιβλίο με τον... εμπνευσμένο τίτλο «Ο έρωτας στα χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ» και το παρουσιάζει στο Free Thinking Zone, το περίφημο βιβλιοπωλείο του Κολωνακίου που οργάνωσε την εκδρομή αναψυχής στη Μακρόνησο, αν θυμάστε. 
«Για να κλείσουμε με την εκλογολογία: μία περίπτωση υπάρχει να πάμε σε πρόωρες εκλογές με απόφαση της κυβέρνησης. Να προκύψει σύγκρουση εφ’ όλης της ύλης με τους δανειστές. Είναι το σενάριο της αποφασισμένης απόγνωσης ή με άλλα λόγια της "ηρωικής εξόδου"».
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη συνέντευξη Τύπου στη ΔΕΘ (18.9.2016), έλεγε ότι: «Χρειάζονται αλλαγές στο συνδικαλιστικό νόμο, αλλά καμία αλλαγή στο πλαίσιο των ομαδικών απολύσεων». Επαναλάμβανε πως είναι «υπέρμαχος των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων», προφανώς και ότι «ο κατώτατος μισθός πρέπει να συνδέεται με την οικονομία» και όχι με τις ανθρώπινες ανάγκες. Και χθες ο συλλογικός φορέας των Ελλήνων εργοδοτών, ο ΣΕΒ, με τον οποίο η Ν.Δ συνδέεται με άρρηκτους δεσμούς, παρενέβη δημόσια, με την γνωστή του ταξική συνέπεια, για να χαλάσει τη διαπραγμάτευση της Ελληνικής κυβέρνησης με τους δανειστές, ζητώντας, για λόγους «ανταγωνιστικότητας», περισσότερη εργατική εκμετάλλευση:
Ένας υπουργός, ένα μέλος της Κεντρικής Επιτροπής, ένα μέλος της Πολιτικής Γραμματείας και ένα απλό μέλος της βάσης του ΣΥΡΙΖΑ, δείγμα δημοκρατικότητας, όπως ειπώθηκε, συμμετείχαν στο πάνελ της χθεσινής εκδήλωσης που οργάνωσε η εφημερίδα «Εποχή» με τίτλο «Μετά το συνέδριο, τι;». Με διάθεση αυτοκριτικής, προβληματισμού και στήριξης του κυβερνητικού έργου, ο Χριστόφορος Βερναρδάκης, η Μαρία Κανελλοπούλου, ο Πάνος Λάμπρου και ο Θράσος Τζίκας κατέθεσαν τις σκέψεις τους για τη μετασυνεδριακή πορεία του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο προεξοφλημένος ανασχηματισμός ήταν όντως δομικός, αφού η νέα κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα δεν είναι ίδια ούτε με την πρώτη (Ιανουάριος του 2015) ούτε με τη δεύτερη (Σεπτέμβριος του 2015). Η διαφορά φυσικά δεν αφορά τα πρόσωπα, αλλά την κατεύθυνση, την οποία καλούνται να υπηρετήσουν συγκεκριμένοι πολιτικοί. 
Ο «σαρωτικός και δομικός» ανασχηματισμόςκινήθηκε σε αβαθή πολιτικά νερά, η τράπουλα ανακατεύτηκε χωρίς σχέδιο, και το βασικό στίγμα της νέας κυβέρνησης δίνουν τελικά δύο απουσίες και δυο παράλληλοι – και εν πολλοίς αντιφατικοί – συμβιβασμοί.
