Νόμιμο και ηθικό (πλεονέκτημα)
Το νεαρό ζευγάρι στο πεζοδρόμιο της Πειραιώς, δε λέει να φύγει απ΄το μυαλό μου. Αυτή κοντή, ξανθούλα με μια σακκούλα του σούπερ μάρκετ στο χέρι, όπου ξεχώρισα ένα μικρό πακέτο «μπέιμπυ λίνο». Αυτός ψηλός, αδύνατος, μελαχρινός, κρατάει στην αγκαλιά με άφατη περηφάνεια, ένα μικρό μπογαλάκι τυλιγμένο με φτηνή κουβερτούλα πολύχρωμη: Το νεογέννητο παιδί τους. Είναι χαρούμενοι. Και πάνε με τα πόδια στην Ομόνοια να πάρουν τον ηλεκτρικό. Γιατί λεφτά για ταξί δεν υπάρχουν.
Λίγο πριν, στην Τροχαία όπου είχα πάει να παραλάβω τις πινακίδες μου, είχα γίνει αυτήκοος μάρτυς του αιτήματος κάποιου συνεργάτη, κάποιου υπουργού, που είχε αφήσει το κρατικό αυτοκίνητο στο πεζοδρόμιο και γύρευε (προφανώς) παραγραφή της παράβασης, γιατί άκουσα τον αρμόδιο να λέει «μα τα κρατικά αυτοκίνητα θα πρέπει να δίνουν το παράδειγμα». Ο συνεργάτης επέμενε και απ' ότι κατάλαβα σε ύφος «ξέρεις ποιος είμαι εγώ» και «αυτά γίνονται». Λεπτομέρειες.