Αυτή η μάνα μου η καθαρίστρια!

«Η μάνα μου καθαρίστρια, εγω παιδί κ ανήψι καθαριστριών.

Αυτή η μάνα μου η καθαρίστρια!

Αρχιμανδρίτης Βασίλειος Βαρβέλης.

Έλαμπαν τα σπίτια που δούλευε 6 μέρες την εβδομάδα και την έβδομη, την Κυριακή, (στην «αργία» της), να καθαρίσει και το δικό μας το σπίτι κ εμάς, να μαγειρέψει ενα πιάτο ζεστό φαγητο, να πλεινει, ν απλώσει, να σιδερώσει, να μας αγκαλιάσει και να ξεκουραστεί.

Αυτή η μάνα μου!

Αυτές οι Περιστεριώτισες οι μανάδες των φίλων μας, που ξεκινούσαν χαράματα νηστικιές, αφήνοντας τα παιδια στους δρόμους, για να φτάσουν στην Εκάλη, στη Φιλοθέη, στο Ψυχικό, με κρύο, με βροχή, με χιόνι, με ζέστη και να γίνουν «παραδουλεύτρες» όπως τις έλεγαν οι «Κυρίες», για να μας μεγαλώσουν, με το μεροκάματο τους, να μας μορφώσουν, να γίνουμε άνθρωποι. Και οι περισσότεροι γίναμε!

Πρέπει να πούμε την αλήθεια στα παιδιά

«Ο παλιός κόσμος πεθαίνει και ο νέος κόσμος πασχίζει να γεννηθεί. Τώρα είναι η εποχή των τεράτων». (Αποδίδεται στον Αντόνιο Γκράμσι)

Πρέπει να πούμε την αλήθεια στα παιδιά

του Τάσου Παπαναστασίου

Photo: Angelos Christofilopoulos

Ο Μιχαλολιάκος, ο Λαγός και ο Παππάς έκαναν προχθές στη Βουλή σωστά τη δουλειά τους. Απευθύνθηκαν στο στενό ακροατήριό τους με σκοπό να το συσπειρώσουν και το έκαναν με ιδιαίτερη επιτυχία. Από την άλλη το περιβόητο δημοκρατικό τόξο, αμήχανο, ενοχικό και φοβισμένο, εξακολουθεί να κυνηγάει την ουρά του. Και η αποκαλούμενη μεσαία τάξη συντηρητικοποιείται συνεχώς. Για το πώς θα βγούμε από «την εποχή των τεράτων» κανείς δεν μιλάει. Μόνο κραυγές, ευχολόγια, αναθέματα και εξορκισμοί.

Η ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ /EL EMPLEO / THE EMPLOYMENT - OPUSBOU

Η ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ /EL EMPLEO / THE EMPLOYMENT
 

Cartoons Patricio Plaza -  direction Santiago Grasso

Να αφοπλιστεί η Κρήτη!

 
τοίχο-τοίχο

Η Κρήτη είναι μια εμπόλεμη ζώνη. Επί μονίμου βάσεως.
2 στους 3 Κρητικούς έχουν όπλο και πολλοί εξ αυτών το κουβαλούν μαζί τους κιόλας στην καθημερινότητά τους.

Τους βλέπει ο καθένας καθημερινά. Να μπαίνουν στο σούπερμάρκετ με το όπλο στη ζώνη, να κάθονται να πιουν καφέ με το όπλο στη ζώνη, να οδηγούν με το όπλο στο ντουλαπάκι του αυτοκινήτου ή και στο πίσω κάθισμα του δικάμπινου Navara με τα φυμέ τζάμια (αυτό είναι το σύμβολο του "πέτσακα" τραμπούκου)...
Γιατί; Καλού-κακού, σου λέει... Μπορεί και να χρειαστεί...
Είτε για πλάκα είτε για γλέντι είτε για κυνήγι είτε για επίδειξη είτε για καβγά.
Κάπου θα χρειαστεί, διάολε...

Το κτήνος μέσα μου

Το κτήνος μέσα μου

του Σέργιου Βοΐλα

Τι είναι αυτό που σε διαφοροποιεί; Τι είναι αυτό που σε κάνει «άλλον» άνθρωπο; Τι σε μετουσιώνει από άνθρωπο σε κτήνος; Ποια είναι αυτή η λεπτή κόκκινη γραμμή, την οποία ένα καλό παιδί, ένας νοικοκύρης, ένας οικογενειάρχης ξεπερνά και περνά στην απέναντι πλευρά της βίας και της κτηνωδίας;

Κυκλοφόρησε το βίντεο από τις φυλακές της Νιγρίτας. Η κοινή γνώμη, υπό την επήρεια της παρηγορητικά θεραπευτικής επισκέψεως της ξένης ηγέτιδος, δεν θέλησε να διαταράξει την κλινική κατάσταση του μεγάλου ασθενούς, της κοινωνίας μας. Όπως ο ασθενών σοβαρά και μακροχρόνια δεν επιτρέπεται να έχει κακή ψυχολογία, έτσι και η ελληνική κοινωνία πρέπει να ασχολείται μόνο με τις χαρές μας! Για να πιάσει η χημειοθεραπεία..!

Θεσσαλονίκη- Ανοιχτή Πόλη: Προτεραιότητα μας οι ανάγκες των φτωχών

Στις  ανάγκες των φτωχών ανθρώπων της πόλης και την αντιμετώπισή των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν με κοινωνική αλληλεγγύη δίνει απόλυτη προτεραιότητα η  δημοτική κίνηση “Θεσσαλονίκη-Ανοιχτή Πόλη”  σύμφωνα με τον υποψήφιο δήμαρχο Θεσσαλονίκης Τρ. Μηταφίδη ο οποίος χθες μαζί με μέλη της δημοτικής κίνησης παρουσίασε τις θέσεις της παράταξης για την οργάνωση της αλληλεγγύης, την ανατροπή του μνημονίου και την κοινωνική πολιτική στο Δήμο στην εποχή της κρίσης σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του δημαρχείου Θεσσαλονίκης.

To sir with love

To sir with love

Λουπάκη Ευγενία

"Οι καθηγητές που τα ξύνουνε" ήταν η φράση εξαιτίας της οποίας δεν θα ξαναπατήσω σ' ένα κατάστημα της γειτονιάς μου, που με είχε χρόνια πελάτισσα. Ήταν η φράση που ξεκίνησε μια έντονη συζήτηση, όπου βρέθηκα τελείως μόνη μου να φωνάζω σχεδόν, εναντίον έξι άλλων γυναικών. Τους καθηγητές ακολούθησαν οι γιατροί κ.λπ. κ.λπ. και φτάσαμε στον Τσίπρα που θα πουλήσει την Ελλάδα. Όλες αγανακτισμένες για τον κατήφορο της ζωής μας. Βέβαια... στο διά ταύτα φταίει πρώτα ο διπλανός και "όλοι ίδιοι είναι".

Στερημένοι και με τους γονείς τους ζουν οι μισοί νέοι Ευρωπαίοι

Σχεδόν οι μισοί (48%) Ευρωπαίοι ηλικίας 18-30 ζουν με τους γονείς τους σύμφωνα με έρευνα του ευρωπαϊκού ιδρύματος με έδρα το Δουβλίνο, Eurofound, που αφορά τα έτη από το 2011 και έπειτα.

To φαινόμενο δεν περιορίζεται μόνο στις χώρες του ευρωπαϊκού νότου, αλλά σχεδόν σε ολόκληρη την Γηραιά Ήπειρο. Μάλιστα, αύξηση του αριθμού των νέων ενηλίκων που ζουν με τους γονείς τους σημειώνεται στη Σουηδία, τη Δανία, τη Γαλλία, το Βέλγιο και την Αυστρία.

Αι Ειδοί του Μαρτίου

Αι Ειδοί του Μαρτίου

 “Τα μεγαλεία να φοβάσαι, ώ ψυχή...κι όσο εμπροστά προβαίνεις, τόσο εξεταστική, προσεκτική να είσαι”

(Κ.Π.Καβάφης Μάρτιαι Ειδοί)

απο την Ευγενία Λουπάκη

“Ο κόσμος πεινάει”, αλλά τα μεζεδοπωλεία και τα μπαράκια ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια. Στο Χαλάνδρι π.χ. δεν μπορείς να περπατήσεις Παρασκευή και Σάββατο βράδυ, απ’ τον συνωστισμό. Τα στέκια αλληλεγγύης γεμίζουν, αλλά γεμίζουν και τα σκέτα στέκια. Με “κόσμο” που προφανώς δεν πεινάει ή δεν πεινάει ακόμα ή απλώς πεινάει εκείνη τη στιγμή και θέλει να φάει και να πιει. Και να διασκεδάσει και να ξεχαστεί. Οπως όλοι μας, εξάλλου. Η ζωή του “κόσμου” αυτού, σίγουρα χειροτέρεψε, όπως όλων μας, αλλά δεν έφτασε ακόμα στο σημείο να θέλει να πηδήξει απ’ το παράθυρο.

Μες τα ταξί της κρίσης

Μες τα ταξί της κρίσης

  Θωμάς Τσαλαπάτης

Θυμάσαι πότε κατάλαβες πως έφτασε η κρίση; Δεν ήταν τα δελτία, οι τίτλοι, οι πολιτικές δηλώσεις. Ήταν αυτό το καθημερινό που ένιωσες να μετακινείται. Ελαφρά στην αρχή κι ύστερα λίγο ακόμη, μετατοπίσεις να ενώνονται να φτιάχνουν μια στροφή και ύστερα μια παύση. Ήταν τα πρώτα μαγαζιά στη γειτονιά που έκλεισαν, οι πρώτοι απολυμένοι, ήταν τα όρνια που αγόραζαν χρυσό, τα μαγαζιά με τα hot dog που πλήθαιναν (ποτέ δεν καταλάβαμε γιατί) η προσφορά στην τυρόπιτα και στον καφέ. 

Γέμισαν οι δρόμοι πιάτσες ταξί. Σκαρφαλωμένες πρόχειρα σε όποιο πεζοδρόμιο, ευθείες κίτρινες μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι. Το ένα αμάξι να διαδέχεται το άλλο, να προχωρούν αργά σαν ουρά σε δημόσια υπηρεσία, ώρα την ώρα, για να μην καεί το πετρέλαιο, περισσότερα σταθμευμένα παρά σε κίνηση. Παρέλαση ομοιοχρωμίας, κίτρινος πυρετός αναμονής. 

Οι άστεγοι των Αθηνών (video)

Οι άστεγοι των Αθηνών 
 

Της ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ ΤΖΑΒΕΛΛΑ

Κάτω από τη γέφυρα του Ρουφ, ο Αντρέας. 

Ζούσε στο διαμέρισμά του στο Περιστέρι και ήταν υπάλληλος του δήμου

Οδοιπορικό στα χαρτόκουτα της Αθήνας. Στα πεζοδρόμια, στις στοές, κάτω από τις γέφυρες και στα πάρκα, εκεί όπου σαν χελώνες χωρίς τα καβούκια τους ζουν οι περίπου 20.000 άστεγοι της πόλης

Η Ήπειρος της εγκατάλειψης

Η Ήπειρος της εγκατάλειψης

Η νεαρή ασθενής ταΐζει την ηλικιωμένη γειτόνισσά της στο θάλαμο του νοσοκομείου της Άρτας. Και καθώς ο πόνος μοιράζεται γίνεται υποφερτός, αντέχεται. Εδώ η αλληλεγγύη εκφράζεται αυθόρμητα, φυσικά, απλά. Δηλαδή ανθρώπινα. Οι οδύνες ταπεινώνουν τα Εγώ και την ευήθεια της αλαζονείας. Οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό κάνουν τη δουλειά τους με πενιχρά μέσα αλλά με επιστημονική αρτιότητα και αυταπάρνηση. 

Οι χρυσαυγίτες στον τόπο του εγκλήματος

Οι χρυσαυγίτες στον τόπο του εγκλήματος

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΠΟΥΚΑΛΑΣ

 Στα αστυνομικά, του χαρτιού ή του φιλμ, οι δολοφόνοι επιστρέφουν στον τόπο του εγκλήματος είτε κρυφά, μεταμφιεσμένοι, για να σβήσουν τα ίχνη του εγκλήματός τους, είτε φανερά, όταν είναι απολύτως βέβαιοι πως τίποτα δεν τους απειλεί. Στη δεύτερη περίπτωση, χωμένοι στο πλήθος των περίεργων, απολαμβάνουν σαδιστικά τα έργα των χειρών τους, δηλαδή τον πόνο των άλλων. Απολαμβάνουν όχι την ενδεχόμενη ψυχοπάθειά τους, αλλά τη φονική δύναμή τους.

Η πραγματική ζωή δεν βρίσκεται πολύ μακριά από τις καλλιτεχνικές αναπαραστάσεις της, πεζογραφικές και κινηματογραφικές. Διαθέτει, όμως, μεγαλύτερη επινοητικότητα και από τον πλέον ευφάνταστο σεναριογράφο, άρα και περισσότερες διαδρομές. Αποδείχθηκε αυτό και προχθές, με τον ωμότερο των τρόπων και τον πιο επίφοβο: με την επιστροφή αφιονισμένων και αφηνιασμένων μελών της χρυσαυγίτικης εγκληματικής οργάνωσης στο βαθιά πληγωμένο Κερατσίνι. Στον τόπο του δολοφονημένου αντιφασίστα μουσικού Παύλου Φύσσα. Ποιος πίστευε ότι θα μπορούσε να συμβεί; Οτι δεν υπάρχουν πια Ερινύες;

Νάουσα: Παραιτήθηκε αντιδήμαρχος μετά από άρθρο του γιού του!

Νάουσα: Παραιτήθηκε αντιδήμαρχος μετά από άρθρο του γιού του!

Μεγάλη αναστάτωση επικρατεί εδώ και μερικές μέρες στη Νάουσα εξαιτίας της παραίτησης του αντιδημάρχου Θωμά Βραντσή επειδή ο γιος του αρθρογράφησε σε εφημερίδα...

Ο πρώην αντιδήμαρχος, δέχθηκε σκληρή κριτική απο ''συναδέλφους'' του στην πολιτική σκηνή της Νάουσας για το γεγονός ότι ένας νέος άνθρωπος με δυνατό λόγο, που έτυχε να είναι ο γιός του, μίλησε με ειλικρίνια για όσα δεν του αρέσουν στον τόπο του.

To άρθρο του Νίκου Βράντση, δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Νέοι Καιροί”.

Kρίση: ο «πόλεμος» της γενιάς μου

Kρίση: ο «πόλεμος» της γενιάς μου

Της Ελένης Χοντολίδου

 Μεγάλωσα με ιστορίες της μάνας μου και του πατέρα μου από τον πόλεμο και την κατοχή. Ιστορίες που έχω ακούσει τόσες φορές που είναι σα να τις έζησα η ίδια. Η συνάντηση της μονάδας του πατέρα μου που ήταν ημιονηγός - ήγουν μουλαράς - στο αλβανικό μέτωπο με τους Ιταλούς αιχμαλώτους, το αυτοσχέδιο «γλέντι» που έστησαν δείχνοντας ο ένας στον άλλο φωτογραφίες από μάνες, γυναίκες, παιδιά, η επιστροφή με τα πόδια, η άρνηση φούρναρη σε χωριό να τους δώσει μία φραντζόλα ψωμί, το ξέσπασμα του πατέρα μου σε λυγμούς, όχι για τα όσα πέρασε αλλά για την έλλειψη αναγνώρισης από τους άλλους.

Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση

Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση

Polyfimos

 Τρόπους για να αντιμετωπίσει την “απάτη της είσπραξης μαζικών κοινωνικών επιδομάτων”, ψάχνει να βρει η Γερμανία, όπως διαρρέει η κυβέρνηση της. Αφορμή στάθηκε η δυνατότητα ελεύθερης διακίνησης Ρουμάνων και Βουλγάρων στην Ευρωπαϊκή Ένωση από την 1η Γενάρη του 2014.
Η Γερμανία φοβάται μην τυχόν και οι -κατά τα άλλα- Ευρωπαίοι πολίτες των δύο αυτών χωρών “εκμεταλλευτούν” το πολύτιμο κοινωνικό της κράτος. Φόβοι τους οποίους έχει εκφράσει εδώ και καιρό η Βρετανία, με τις δικές της αρχές να προσπαθούν να μπλοκάρουν το δρόμο με πρόφαση επίσης αυτά τα “κοινωνικά επιδόματα”.

Προσκλητήριο

Προσκλητήριο

Ιχνηλασίες
Ενίοτε αρέσκομαι. Να φαντάζομαι ότι. Είναι κάτι βράδια. Που.

Που σέρνω τα γέρικα βήματά μου ώρες ολόκληρες στην πόλη. Και ξεροσταλιάζω στο αγιάζι του Δεκέμβρη. Γιατί κάνει κρύο το Δεκέμβρη. Ακόμη και στην Πάτρα. Τόσο που περπατάω σκυφτός. Χουχουλιάζοντας τα κοκκαλωμένα χέρια μου. Στο τριμμένο πανωφόρι. Κατευθυνόμενος στο μισογκρεμισμένο κτίριο. Που έχω παρανόμως καταλάβει. Για να αφήσω την τελευταία μου πνοή. Ανάμεσα σε χαρτοκιβώτια, φελιζόλ και πλαστικές σακούλες.

Ο Άρης ο βαφέας, το τέλος της εργασίας και ο τρίτος γύρος

Ο Άρης ο βαφέας, το τέλος της εργασίας και ο τρίτος γύρος

της Ειρήνης Μ.

 Ο κύριος Άρης είναι αυτό που λέμε μάστορας. Στη γειτονιά τον ξέρουν σαν μπογιατζή αλλά άμα η ζωή τα φέρει έτσι, μαθαίνεις να κάνεις τα πάντα. Όταν του λένε ότι είναι καλός μάστορας και τα μπορεί όλα, αυτός λέει ότι άμα στο λέει ο άλλος έχεις κι εσύ εμπιστοσύνη στον εαυτό σου και το κάνεις. Στην Ελλάδα είναι κοντά 25 χρόνια, με δυο παιδιά μεγάλα και μια ζωή στο μεροκάματο και τα μαλλιά του δεν άσπρισαν, ούτε όταν περνούσε τα σύνορα από την Αλβανία για να έρθει ως εδώ. Σήμερα ήρθε να μας φτιάξει το παντζούρι που χάλασε. Έχει δυνατό χαρακτήρα, μου λέει, μπορεί να πει όχι στο τσιγάρο. 

Για την άνοδο της Χρυσής Αυγής - Επειδή το καλό είναι δύσκολο

Για την άνοδο της Χρυσής Αυγής - Επειδή το καλό είναι δύσκολο

Διαβάζω πρόσφατες δημοσκοπήσεις και τρομάζω. Κοντά στην αναμενόμενη άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην πρώτη θέση, από πίσω και τα φασισταριά της ελληνικής κοινωνίας να ξεχωρίζουν αριθμητικά. Και από πού ξεφύτρωσαν άραγε; Μήπως είναι προϊόν της κρίσης, μήπως φταίει η ανεπαρκής ή και κατακερματισμένη αριστερά; 

Τίποτα δεν φυτρώνει από το πουθενά, όλα έχουν τις ρίζες τους και κυρίως οι χρυσαυγίτες ψηφοφόροι ήταν πάντα εδώ, ζούσαν ανάμεσά μας και όχι κρυμμένοι αλλά φανεροί. Απλώς μέχρι τότε το κόμμα που εξέφραζε επαρκώς τα συμφέροντά τους και μαζί την ιδεολογία τους ήταν η δεξιά. Αντικομουνισμός, εξού και απεχθάνονται τον Καμμένο που πολύ ελάχιστα εισπράττει από τη φθορά της ΝΔ, μισανθρωπισμός, ρατσισμός, ψευδοπατριωτισμός, αγραμματοσύνη ή και χοντρά οικονομικά συμφέροντα.

«Χειμώνιασε και πρέπει να μείνω άστεγος»

«Χειμώνιασε και πρέπει να μείνω άστεγος»

Του Παντελή Μπουκάλα

Αν ένας θάνατος δεν είναι πολιτικός από μόνος του, καμία πολιτική διάσταση δεν μπορούν να του αποδώσουν οι κομματικές ανακοινώσεις, όσα πύρινα (δηλαδή καμένα από την πολυχρησία) στερεότυπα κι αν επιστρατευτούν· η σπέκουλα δίνει απλώς την ευκαιρία σε όσους θα όφειλαν να νιώθουν συνυπεύθυνοι να μετατοπίσουν τη συζήτηση από το καθαυτό γεγονός στα παράπλευρα και δευτερεύοντα· να γλιστρήσουν στη συνήθη ανούσια έριδα. Οι τυπικά εκούσιοι και στην πραγματικότητα εξαναγκασμένοι θάνατοι αποκτούν την πολιτική τους βαρύτητα αφενός με το σημείωμα που αφήνει ο αυτόχειρας, αφετέρου με το πάγωμα της κοινωνίας, που συναισθάνεται ότι για μία επιπλέον φορά στάθηκε αδύνατο να προστατέψει ένα αναγκεμένο μέλος της.