Ο Δρίτσας είχε δίκιο. Αλλά τι πραγματικά είπε;

Ο Δρίτσας είχε δίκιο. Αλλά τι πραγματικά είπε; 

του Άρη Χατζηστεφάνου

Ας ξεκινήσουμε με τα αυτονόητα. Οι δηλώσεις του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Θ. Δρίτσα ότι «κανείς δεν έχει τρομοκρατηθεί από την δράση αυτών των οργανώσεων» διαστρεβλώθηκαν σχεδόν από το σύνολο των ΜΜΕ και τους επικοινωνιακούς μηχανισμούς της κυβέρνησης. Όποιος άκουσε ολόκληρη τη συνέντευξη, και όχι τα κομμένα αποσπάσματα που μεταφέρει η Ομάδα Αλήθειας και άλλα τρολ του Μητσοτάκη, συνειδητοποιεί ότι ο βουλευτής καταδικάζει τη δράση της 17Ν και ζητά την εφαρμογή των νόμων.

Όσα είπε θα μπορούσαν να συμπυκνωθούν στη φράση η «τρομοκρατία απέτυχε αφού δεν κατάφερε να τρομοκρατήσει κανέναν». Πρόκειται για την ίδια σχεδόν φράση που χρησιμοποιούν όλοι οι πολιτικοί εδώ και περίπου τέσσερις δεκαετίες: Δεν τρομοκρατούμαστε από τους τρομοκράτες.

Η νεκρανάσταση της εθνικοφροσύνης

Η νεκρανάσταση της εθνικοφροσύνης 

του Τριαντάφυλλου Μηταφίδη

Η νεκρανάσταση της διχαστικής εθνικοφροσύνης – τώρα «μακεδονοφροσύνης» - που επιχειρεί η ΝΔ, προκαλεί αυθόρμητα συνειρμούς με τα ιδεολογικά προεόρτια της «σκοτεινής επταετίας», 44 χρόνια μετά την παταγώδη κατάρρευσή της. Τότε ως τραγωδία, τώρα ως φάρσα.

Εργάστηκαν εντατικά οι διάφορες τάσεις της Δεξιάς στην κρίσιμη  προδικτατορική συγκυρία για την ιδεολογική προετοιμασία και αποδοχή της δικτατορίας, καθώς τις ένωνε η εμφυλιοπολεμική ψύχωση ότι ο εκδημοκρατισμός της χώρας και οι λαϊκές διεκδικήσεις θα κατέληγαν σε κομμουνιστική επανάσταση. Όπως σωστά ανέλυσε ο Αρ. Μάνεσης, μετά τη λαϊκή έκρηξη τον Ιούλιο του 1965, «ο διάχυτος φόβος των κυρίαρχων τάξεων που σκέπτονταν απελπισμένα: ‘η νομιμότητα μας σκοτώνει’, τις έκανε αντικειμενικά πρόθυμες να αποδεχθούν την εκχώρηση της άσκησης της κρατικής εξουσίας σε δυναμικότερους φορείς, ενός δηλαδή καθεστώτος ‘έκτακτης ανάγκης’, οπότε το ‘βία χωρίς φράση’ θα αντικαθιστούσε το ‘βία της φράσης’ του κοινοβουλευτικού καθεστώτος».

ΗΜΕΡΙΔΑ : Η ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ ΣΤΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ (1967-1974)

ΗΜΕΡΙΔΑ

Η ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ ΣΤΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ (1967-1974)

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ο Σύνδεσμος Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών (Σ.Φ.Ε.Α.) 1967-1974 οργανώνει, με τη συμμετοχή και την υποστήριξη δημόσιων και κοινωνικών φορέων, τριήμερες εκδηλώσεις στις 21-23 Απριλίου 2018 στη Θεσσαλονίκη , με τη συμπλήρωση 51 χρόνων από το χουντικό πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967 και την επτάχρονη δικτατορία των συνταγματαρχών. 

Οι φετινές εκδηλώσεις του Συνδέσμου στη Θεσσαλονίκη αφορούν στο καθεστώς της ασφυκτικής λογοκρισίας, προληπτικής και κατασταλτικής, που επέβαλε η δικτατορία του «γύψου» και του κιτς στον Τύπο, την Εκπαίδευση και σε κάθε εκδοχή πνευματικής και καλλιτεχνικής ζωής στη χώρα. Οι εκδηλώσεις του Σ.Φ.Ε.Α. στοχεύουν κατά κύριο λόγο στη διατήρηση της ιστορικής μνήμης και την πρόσληψή της από τη νέα γενιά. Απευθύνονται κυρίως στους μαθητές/τριες και φοιτητές/τριες, που αποτελούν την πλειονότητα των επισκεπτών του Χώρου Μνήμης για την Αντιδικτατορική Αντίσταση, τον οποίο διαμόρφωσε ο Σ.Φ.Ε.Α 1967-1974, στο Πολεμικό Μουσείο Θεσσαλονίκης - πρώην ανακριτικό κολαστήριο της χουντικής ΚΥΠ. 

Οι 300 λέξεις που προκάλεσαν διεθνή πολιτικό σάλο

Οι 300 λέξεις που προκάλεσαν διεθνή πολιτικό σάλο

Απόστολος Λυκεσάς

Ο,τι έχει απομείνει σήμερα από 

τις φυλακές Επταπυργίου

 (Γεντί Κουλέ) στη Θεσσαλονίκη 

| ΑΠΕ - ΜΠΕ / ΝΙΚΟΣ ΑΡΒΑΝΙΤΙΔΗΣ

ΚΡΑΤΑ ΓΕΡΑ

Μα ποιος κλείδωσε τις φλόγες μας

σ’ αυτό το πνιγηρό και σκοτεινό μπουντρούμι;

Γιατί να τρεμοσβήνουμε

εμείς που απειλούσαμε να πυρπολήσουμε

τις παρυφές του κόσμου;

Σφίξε τα δόντια! Κράτα γερά.

Μη φύγεις! Μην κλάψεις!

Καμιά φυγή. Κανένα δάκρυ.

Ενα ποτάμι φως και ένα ποτήρι γάργαρο νερό

κάνουν σπονδή στη λευτεριά,

μέσα στην απαλάμη του λαού μας.*

Νίκος Χλωρός

Κε Στάθη Καλύβα πείτε μας κι άλλα για το πόσο σωτήρια ήταν η χούντα...

Κε Στάθη Καλύβα πείτε μας κι άλλα για το πόσο σωτήρια ήταν η χούντα...

Δημήτρης Κανελλόπουλος

Το τελευταίο άρθρο του Στάθη Καλύβα, καθηγητή Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Yale όπως ο ίδιος σημειώνει στον τίτλο του, είναι ένας αληθινός ύμνος προς τη δικτατορία του '67. Και δημοσιεύτηκε φυσικά στην Καθημερινή, αλλά θα μπορούσε και στην Ελεύθερη Ώρα χωρίς να αλλάξει ούτε λέξη.

Σας παραθέτω μερικά μικρά αποσπάσματα και τα συμπεράσματα δικά σας. Ο λόγος του Καλύβα ως γνωστόν αποτελεί ευαγγέλιο για τους νεοδεξιούς. 

«Ιστορική αλήθεια χωρίς ‘’μαύρες τρύπες’’»

«Ιστορική αλήθεια χωρίς ‘’μαύρες τρύπες’’» 

Του Τριαντάφυλλου Μηταφίδη*

«Ακόμα και η λεγόμενη «αποχουντοποίηση» άφησε στο απυρόβλητο πολλούς από τους υπηρέτες της Χούντας που εμφανίζονται σήμερα ως «τιμητές» ή «σωτήρες» στη δημόσια ζωή της χώρας. Έτσι, όχι μόνο δεν «έδωσαν τη Χούντα στο λαό», αλλά και μετέτρεψαν τα διαρκή εγκλήματά της σε «στιγμιαία» παραπτώματα και σε «εκπρόθεσμες» (!) 100 και πλέον εμπρόθεσμες μηνύσεις εναντίον βασανιστών».

«Προφητικό» αποδείχτηκε το παραπάνω απόσπασμα από την ομιλία του προέδρου του Συνδέσμου των πολιτικών κρατουμένων της χούντας (Σ.Φ.Ε.Α. 1967-1974), Κώστα Μανταίου, στα εγκαίνια του χώρου μνήμης για την αντιδικτατορική αντίσταση στη Θεσσαλονίκη στις 5/5, στο Πολεμικό Μουσείο της πόλης μας, που στην επτάχρονη τυραννία ήταν το ανακριτικό κολαστήριο της ΚΥΠ. Εκεί όπου μαρτύρησαν πολλοί αντίπαλοι των μαύρων συνταγματαρχών και δολοφονήθηκε στις 9/5/1968 ο βουλευτής της Αριστεράς Γιώργης Τσαρουχάς.

54 χρόνια από τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη

54 χρόνια από τη δολοφονία - «θάνατον του ασήμαντου και ατυχούς Λαμπράκη» - Κ. Καραμανλής, ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ, 5^ος τόμος, σελ. 655-6

54 χρόνια από τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη

Την Τετάρτη 22 Μαΐου 1963 θα διαδραματιζόταν στη Θεσσαλονίκη μια από τις κορυφαίες στιγμές της σύγχρονης τραγωδίας, που θα σφράγιζε ανεξίτηλα την ιστορία της χώρας.

Ο βουλευτής της ΕΔΑ Γρηγόρης Λαμπράκης, 51 ετών, υφηγητής της Ιατρικής και βαλκανιονίκης, έπεφτε θανάσιμα τραυματισμένος, στη διασταύρωση των οδών Βενιζέλου-Ερμού, από τους παρακρατικούς φονιάδες Σπύρο Γκοτζαμάνη και Εμμανουήλ Εμμανουηλίδη, που εφόρμησαν με «τρίκυκλο» εναντίον του. Κλινικά νεκρός «ο μαραθωνοδρόμος της ειρήνης», θα αφήσει την τελευταία του πνοή στις 27/5/1963 στο ΑΧΕΠΑ.

Η δολοφονία του Γιώργη Τσαρουχά το 1968 από τη χούντα

9 Μαϊου 1968

Η δολοφονία του Γιώργη Τσαρουχά το 1968 από τη χούντα

ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΖΑΦΕΙΡΗ

Το πρωί της 9ης Μαϊου 1968 το κορυφαίο στέλεχος της αντιδικτατορικής αντίστασης και πρώην βουλευτής της ΕΔΑ Γιώργης Τσαρουχάς άφηνε την τελευταία του πνοή από τα σκληρά βασανιστήρια των χουντικών στο κτήριο της ΚΥΠ, το σημερινό Πολεμικό Μουσείο Θεσσαλονίκης. Οι δικτάτορες απέδωσαν το θάνατό του σε φυσικά αίτια. Όμως, οι συγκλονιστικές φωτογραφίες που αποκαλύφθηκαν μεταπολιτευτικά απέδειξαν ότι ο θάνατος του βετεράνου αγωνιστή ήταν ένα ακόμη έγκλημα της δικτατορίας των Απριλιανών.

87 μήνες, μια ολόκληρη ζωή

87 μήνες, μια ολόκληρη ζωή

Τσαουσίδης Κλέαρχος 

Τα ξημερώματα κλείνουν πενήντα χρόνια. Μας ειδοποίησαν στις 6 το πρωί ότι μερικά τανκ έχουν παραταχτεί έξω από το Διοικητήριο. Ήμουν είκοσι χρόνων. Η σχέση με τον χρόνο είναι περίεργη, παίζει πονηρά παιχνίδια. Σήμερα, το 1967 μου φαίνεται χθες. Εκείνοι οι 87 μήνες ώς το ’74 βαραίνουν ακόμα σαν ολόκληρη ζωή.

Οι φασίστες είχαν την ελπίδα να μας μικραίνουν μέρα με τη μέρα ίσαμε να φτάσουμε στο δικό τους μπόι και να πνιγούμε στον βούρκο τους. Απέτυχαν. Ακόμη κι ο Θωμάς, ο Νίκος, ο Τάσος, ο άλλος Θωμάς, ο Παναγιώτης, ο Γιώργος, ο Πέτρος, όσοι άκαιρα μας άφησαν χτυπημένοι ανεπανόρθωτα, αλλά περήφανοι ώς την τελευταία στιγμή της ακούσιας ή εκούσιας εξόδου, είναι γύρω μας, σε στέκια που δεν υπάρχουν πια, σε γειτονιές αγνώριστες, στα στενά της ΥΦΑΝΕΤ, της Ολύμπου ή της Γαμβέτα.

Οι «αναρχικοί» και τα «βασανηστήρια»

Οι «αναρχικοί» και τα «βασανηστήρια»

Κλέαρχος Τσαουσίδης

Είδα στην είσοδο πολυκατοικίας της Θεσσαλονίκης, σε πάροδο της Αγίου Δημητρίου, διάφορες τυπωμένες αφισέτες και ορνιθοσκαλίσματα με σπρέι. Εβριζαν βουλευτή Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ που μένει εκεί και κατέληγαν με την απαίτηση για χορήγηση άδειας σε διάφορους καταδικασμένους «πολιτικούς κρατούμενους». 

Θα σταθώ στις λεπτομέρειες, διότι ουσία δεν υπάρχει: αυτά τα παιδιά και όσοι τους κατευθύνουν θα έπρεπε να ξέρουν (το ξέρουν οι δεύτεροι, αλλά δεν βολεύει) ότι οι αγωνιστές της αριστεράς αλλά και οι αναρχικοί, όπως αυτοί αυτοπροσδιορίζονται, δεν φορούν κουκούλες. Κουκούλες πάντα φορούν οι χαφιέδες. Ας διαλέξουν. 

Σ.Φ.Ε.Α. "49 χρόνια από τη δολοφονία Γιάννη Χαλκίδη"

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΥΛΑΚΙΣΘΕΝΤΩΝ-ΕΞΟΡΙΣΘΕΝΤΩΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΩΝ (Σ.Φ.Ε.Α.) 1967-‘74.

49 χρόνια από τη δολοφονία του αγωνιστή της αντιδικτατορικής αντίστασης

Γιάννη Χαλκίδη 

 Tη μνήμη του Γιάννη Χαλκίδη, στελέχους της νεολαίας Λαμπράκη και του Πατριωτικού Αντιδικτατορικού Μετώπου, που εκτέλεσαν εν ψυχρώ στις 5 Σεπτεμβρίου 1967 όργανα της χουντικής Εθνικής Ασφάλειας Θεσσαλονίκης, θα τιμήσουν την ερχόμενη Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου, στις 11 π.μ., στον τόπο της θυσίας του, στην Κωνσταντινουπόλεως 164α – «οδός Γιάννη Χαλκίδη» από τις 28/3/2014 με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης - οι συναγωνιστές/τριες του - μέλη του ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΦΥΛΑΚΙΣΘΕΝΤΩΝ-ΕΞΟΡΙΣΘΕΝΤΩΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΩΝ (Σ.Φ.Ε.Α.) 1967-‘74.

Η «καινοτόμος» βαρβαρότητα των στρατοπέδων συγκέντρωσης

Η «καινοτόμος» βαρβαρότητα των στρατοπέδων συγκέντρωσης

Του Τριαντάφυλλου Μηταφίδη *

Στη συλλογική μνήμη της ανθρωπότητας τα στρατόπεδα συγκέντρωσης έχουν ταυτιστεί με τα ναζιστικά εγκλήματα στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αλλά αυτή η «σύγχρονη καινοτόμα εφεύρεση»(!), είχε ένα ήδη βεβαρυμένο με μαζικά εγκλήματα παρελθόν ως μέθοδος στυγνής εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης,  εξόντωσης πολιτικών αντιπάλων και εθνοκάθαρσης.

Οι «χρυσαυγίτες» στο Πολυτεχνείο του ’73

Οι «χρυσαυγίτες» στο Πολυτεχνείο του ’73

Του Δημήτρη Ψαρρά 

Ο στενός συνεργάτης του Μιχαλολιάκου Γιάννης Περδικάρης στο βιβλίο του «Χρυσή Αυγή - Πολιτικός Οδοδείκτης» που υπογράφει με το ψευδώνυμο Ιων Φιλίππου αποκαλύπτει τη δολοφονική και παρακρακτική δράση των νεοφασιστών.
 Ειρωνεία της ιστορίας: Η πιο πρόσφατη συμβολή στην ιστοριογραφία περί Πολυτεχνείου φέρει την υπογραφή ενός φανατικού εθνικοσοσιαλιστή! Συνιδρυτής της Χρυσής Αυγής, στενός συνεργάτης του Μιχαλολιάκου και συγγραφέας των βασικών ιδεολογικών κειμένων της οργάνωσης, ο Γιάννης Περδικάρης ήταν φοιτητής στη Σχολή Μηχανολόγων του Μετσόβιου την περίοδο της εξέγερσης.

Γιατί φοβάμαι Χούντα

Του Κώστα Βαξεβάνη

Ξέρω πως αυτό το άρθρο θα σχολιαστεί και ίσως να γίνει και η αιτία για να μου αποδοθούν κατηγορίες πεσιμισμού, απαισιοδοξίας, αιρετικού λόγου ή αδυναμίας να κρίνω πώς έχουν τα πράγματα. Ειλικρινά δεν με ενδιαφέρει. Θεωρώ πως μερικές φορές ο φόβος είναι πιο χρήσιμος από την άγνοια κινδύνου και ο φόβος πως τα πράγματα ισχύουν στη χειρότερη πλευρά τους πιο πολιτικός από οποιαδήποτε politically correct ανάλυση.

ΟΛΟΙ ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΡΤ

ΟΛΟΙ ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΡΤ

strangejournal
 Με απόφαση που θυμίζει απολυταρχικά καθεστώτα της Άπω Ανατολής η χούντα του Σαμαρά αποφασίζει και διατάσσει το κλείσιμο της ΕΡΤ εν μία νυκτί. Η ΕΡΤ  είχε να σωπάσει, απ’ όταν μπήκαν τα ναζιστικά στρατεύματα στην Αθήνα. Επίσης, με αυτή την απόφαση-πρόκληση η Ελλάδα γίνεται η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα που δεν διαθέτει δημόσια τηλεόραση. 

Ο Κεδίκογλου, που παλιότερα ήταν εναντίον του κλεισίματος της ΕΡΤ, τώρα όχι μόνο την κλείνει, αλλά βρίσκει και συμπαραστάτες μερικούς ανόητους, που στο ίντερνετ παίρνουν θέση υπέρ του λουκέτου. Κατ’ αρχάς η ΕΡΤ τα τελευταία χρόνια δεν επιβάρυνε τον κρατικό προυπολογισμό, καθώς λειτουργούσε από τις εισφορές των φορολογουμένων.

Τη μέρα που μπήκαν στο δικό μου σπίτι

Τη μέρα που μπήκαν στο δικό μου σπίτι

του Γιώργου Τούλα

Σήμερα το πρωί το ξυπνητήρι χτύπησε κανονικά. Όπως χτυπούσε 25 χρόνια ακριβώς. Τον Αύγουστο συμπληρώνω 25 χρόνια στο ραδιόφωνο. Ένα τέταρτο του αιώνα. Κατέβηκα στη δουλειά όπως κάθε μέρα. Έτσι και αλλιώς το ραδιόφωνο δεν ήταν ποτέ για μένα δουλειά. Με την έννοια του καταναγκασμού. Ήταν και είναι η αναπνοή μου, ένας από τους λόγους που μου άρεσε να ζω σε αυτή τη χώρα. Ένα παιδικό όνειρο που η ζωή έκανε πραγματικότητα και που δε σταμάτησα ούτε μισή μέρα να ευγνωμονώ που το είχα. Μια διαρκής ευκαιρία να αποδεικνύω στον εαυτό μου και σε όσους αγαπώ ότι αξίζει να είσαι δημοσιογράφος, ότι όση σαπίλα και να αποδίδεται στη δουλειά μας, δεν αφορά όλους. 

Κλείνουμε ό,τι γουστάρουμε όποτε γουστάρουμε (ΕΡΤ HD )

 

Λουκέτο στην ΕΡΤ αποφάσισε η τρικομματική κυβέρνηση και έκοψε το πρόγραμμα της ΕΡΤ . Τόσο απλά, χωρίς πολλά πολλά. Το σκεφτήκανε, το συζητήσανε μεταξύ τους και προφανώς κάποιος καυλωμένος έριξε την ιδέα ” Να τους κόψουμε στα μπαμ , να τους σπάσουμε τον τσαμπουκά. Έτσι και αλλιώς κανείς δεν κουνιέται …” .  “Σήμερα τελειώνει το Πάρτυ” . Χειροκρότημα, κόκα και γρήγορο βάψιμο στο μαλλί. Σταθερό βλέμμα με υπονοούμενο και λέξεις κλειδιά “αρχείο ερτ, δορυφορικές υπηρεσίες, αξιοκρατία, εξωστρέφεια, διαφάνεια “.

Γράμμα στον παλιό μου καθοδηγητή

Γράμμα στον παλιό μου καθοδηγητή  

  

Της Άντας Ψαρρά.

Απόγευμα Σαββάτου στη ΝΕΤ ο Χρύσανθος Λαζαρίδης ανέλυε στον έκθαμβο δημοσιογράφο τις απόψεις του επί παντός επιστητού. Αυτό είναι για όσους γνωρίζουν τον Χ.Λ. είναι κάτι που τον ευχαριστεί ιδιαίτερα. Γενικά ήταν η αναμενόμενη γνωστή παράθεση των λόγων που ο Σαμαράς και η ΝΔ είναι η καλύτερη λύση για τον τόπο από τα χείλη του προσωπικού πρωθυπουργικού συμβούλου

 Στις ερωτήσεις όμως περί ναζιστών και ακροδεξιάς βίας ο Χ.Λ. υποστήριξε δυο απόψεις που ξεπερνούνε τα όρια της κοινής και όχι μόνο λογικής. Πρώτον ότι η Αριστερά φταίει για την άνοδο της Ακροδεξιάς και δεύτερον ότι η Αριστερά περίπου ανατριχιάζει με την έννοια της πατρίδας.

Θέλεις Παπαδόπουλο μαλάκα;

Θέλεις Παπαδόπουλο μαλάκα;