ΑΝ Η ΣΚΥΛΑ ΕΙΝΑΙ Η ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΑ ΠΑΝΔΗΜΙΑ, Η ΧΑΡΥΒΔΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΠΟΧΑΛΙΝΩΜΕΝΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑΡΓΕΙ ΚΑΘΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ

 ΑΝ Η ΣΚΥΛΑ ΕΙΝΑΙ Η ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΑ ΠΑΝΔΗΜΙΑ, Η ΧΑΡΥΒΔΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΠΟΧΑΛΙΝΩΜΕΝΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑΡΓΕΙ ΚΑΘΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ

 του Θανάση Καμπαγιάννη* 

«Η συζήτηση για την πορεία του Πολυτεχνείου δεν αφορά μόνο τη 17η Νοεμβρίου. Αφορά συνολικά το δικαίωμα των πολιτών να διαδηλώνουν δημόσια τα αιτήματά τους για τους επόμενους μήνες και τα επόμενα χρόνια (μη γελιόμαστε, ο κορονοϊός έχει πολύ δρόμο μπροστά του). Αφορά τον πυλώνα μιας φιλελεύθερης δημοκρατίας, που δεν είναι ο κοινοβουλευτισμός (και ο Όρμπαν έχει κοινοβουλευτισμό), αλλά η αυτοτελής δυνατότητα των πολιτών να δρουν συλλογικά εκτός των σχεδιασμών της κρατικής εξουσίας. Ειδικά σήμερα, που πρέπει να εκφραστεί η κοινωνική αντιπολίτευση για τις εγκληματικές επιλογές της κυβέρνησης στην αντιμετώπιση της πανδημίας το τελευταίο εξάμηνο.

Για όσους περίμεναν να καβατζάρει ο Μανιός τα 70 για να σταθούν μπροστά του...

Για όσους περίμεναν να καβατζάρει ο Μανιός τα 70 για να σταθούν μπροστά του...

Φοίβος Κλαυδιανός

Κάποιοι νομίζουν ότι είναι επαναστάτες επειδή ανέβηκαν οι παλμοί τους μην αφήνοντας τον Μανιό να καταθέσει στεφάνι στο Πολυτεχνείο και κάποιοι άλλοι ένιωσαν το δίκιο τους να ξεχειλίζει ρίχνοντας στην άσφαλτο μια συνομήλικη του Μανιού πρώην Λαμπρακησα έξω από την αμερικάνικη πρεσβεία.

Αυτό δεν είναι και σπουδαία είδηση, δεδομένου ότι πρόκειται για 20χρόνους που δεν ξέρουν τη διαδρομή ούτε του Μανιού, ούτε της Λαμπράκησας, ούτε των συζύγων τους, ούτε των φίλων και συνοδοιπόρων τους για δεκαετίες..., με λίγα λόγια δεν ξέρουν την ιστορία κάποιων μιας άλλης γενιάς. Σε τελική ανάλυση, δεν φταίνε αυτοί, αλλά όσοι τους έχουν κάνει να πιστέψουν ότι το χωρίς όριο αντισυριζαικό μένος είναι επαναστατική πράξη, που μπορεί να εξισορροπήσει τη σχεδόν πλήρη κινηματική και πολιτική τους απραξία (ορισμένων, όχι όλων).

(Σ.Φ.Ε.Α.)ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 1973: Η ΜΝΉΜΗ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΝ

(Σ.Φ.Ε.Α.)ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 1973:

Η ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΝ

    

Στις 17 Νοέμβρη 2018 συμπληρώνονται 45 χρόνια από την ηρωική, αιματηρή εξέγερση της νεολαίας στο Ε.Μ.Πολυτεχνείο, αλλά και από ανάλογες αντιδικτατορικές κινητοποιήσεις φοιτητών και σπουδαστών στη Θεσσαλονίκη, τα Γιάννενα, την Πάτρα, το Ηράκλειο, γεγονότα που εκφράζουν όχι μόνο τη διαχρονική αντίσταση των νέων απέναντι σε κάθε μορφή καταπίεσης αλλά και τη διεκδίκηση πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων.

      Πιστεύουμε ότι αυτό το ατίθασο, εξεγερτικό πνεύμα που διακρίνει ιδιαίτερα τους κοινωνικούς αγώνες της νεολαίας, πρέπει να αναδειχθεί με αφορμή τις φετινές επετειακές εκδηλώσεις για το Πολυτεχνείο, καθώς, παραφράζοντας τον ποιητή, “από τα πολλά μαλάματα - και τα στερεότυπα, θα προσθέταμε - κινδυνεύει το πρόσωπό του”.  Έτσι μόνον η μνήμη της εξέγερσης  μπορεί να φέρει την εξέγερση των συνειδήσεων απέναντι στη φασιστική απειλή και την κοινωνική αδικία.

Το Πολυτεχνείο και η δυσανεξία της Δεξιάς

Το Πολυτεχνείο και η δυσανεξία της Δεξιάς

Δημήτρης Ψαρράς

Η διαχρονική στάση της Ν.Δ. για την εξέγερση: από τη σιωπή του ιδρυτή της Κωνσταντίνου Καραμανλή, που δεν πλησίασε ποτέ το Πολυτεχνείο στις επετειακές γιορτές, μέχρι την κατασυκοφάντηση του αντιδικτατορικού κινήματος από τους ακροδεξιούς συνεργάτες του Κυριάκου Μητσοτάκη

Ξάφνιασε την περασμένη Δευτέρα η αγριότητα με την οποία αντιμετώπισε τους φοιτητές στην ΑΣΟΕΕ η κυβέρνηση. Πολλοί αναρωτήθηκαν για ποιο λόγο επέλεξαν οι Μητσοτάκης - Χρυσοχοΐδης να κάνουν μια παρόμοια επίδειξη πυγμής στον χώρο των Πανεπιστημίων και μάλιστα την επομένη μιας επιχείρησης, η οποία μεταφέρθηκε στην κοινή γνώμη ως πλήρης απόδειξη της ανάγκης κατάργησης του ασύλου, εφόσον υποτίθεται ότι ανακαλύφθηκε και εξαρθρώθηκε «γιάφκα» στο εσωτερικό του Οικονομικού Πανεπιστημίου. Κάποιοι άλλοι προβληματίστηκαν με την επιλογή της κυβέρνησης να επιτεθεί στο φοιτητικό κίνημα λίγες μέρες πριν από την επέτειο του Πολυτεχνείου.

Αφεντικά του Πολυτεχνείου οι τραμπούκοι;

Αφεντικά του Πολυτεχνείου οι τραμπούκοι;

Του Κλέαρχου Τσαουσίδη 

Ο σοβαρός τραυματισμός της δικηγόρου Αναστασίας Τσουκαλά από τους φασίστες που πέταξαν τη φονική φωτοβολίδα εναντίον της ανοίγει μια νέα -αδιέξοδη- συζήτηση σε διάφορες «συλλογικότητες», κουκουλώνοντας το ίδιο το γεγονός: ότι δηλαδή κάποιοι χούλιγκαν, που αυτοπροσδιορίζονται σαν αναρχοαυτόνομοι, αποπειράθηκαν να δολοφονήσουν τη Ν. Τσουκαλά και τώρα κρύβονται στα λαγούμια τους. Και οι λοιποί αντιεξουσιαστές (γνήσιοι ή ιμιτασιόν) δηλώνουν την αντίθεσή τους, αλλά συνεχίζουν να δρουν μαζί τους!

Ελπίζω, αν εντοπιστούν οι δράστες, να μη βρεθούν στελέχη κάποιας υπεραριστερής φράξιας ή όποιας άλλης Αριστεράς και να υπερασπίσουν τα άθλια υποκείμενα τα οποία θεωρούν το Πολυτεχνείο (ως σύμβολο και ως κτίσμα) τσιφλίκι τους.

Ένα, δυο, τρία, πολλά Πολυτεχνεία: Τίνος είναι;

Ένα, δυο, τρία, πολλά Πολυτεχνεία: Τίνος είναι;

Του Κλέαρχου Τσαουσίδη

Αναρωτιέμαι εδώ και χρόνια τι γίνεται με το Πολυτεχνείο, ως σύμβολο αγώνα, πώς το διεκδικούν για δικό τους ακόμη κι αυτοί που το κατήγγειλαν ως προβοκάτσια, τι σχέση έχουν όλα τα καραγκιοζιλίκια που βιώνουμε στα πέριξ, πού χωράει αυτή η χυδαία αντιπαράθεση συνθημάτων άνευ ιδεών, ποιοι φταίνε που η απόδοση τιμής σε ένα ανεπανάληπτο γεγονός κινητοποιεί πάσης φύσεως και χρώματος τραμπούκους.

Ζω κάθε χρόνο λίγη ώρα στο Πολυτεχνείο Θεσσαλονίκης, μέσα στο κτήριο του οποίου αφήνουμε κάθε χρόνο, τέτοια μέρα, ένα λουλούδι στη μνήμη του μπροστάρη Θωμά Βασιλειάδη. Για να προσεγγίσουμε πρέπει να περάσουμε από ομάδες περιφρούρησης (από ποιους;), από face control, και για να αποχωρήσουμε να υποστούμε τις βρισιές και κατάρες διαφόρων πολύ αριστερών που βιώνουν έτσι το δικό τους Πολυτεχνείο.

Πολυτεχνείο Θεσσαλονίκης, 2016

Πολυτεχνείο Θεσσαλονίκης, 2016

Κλέαρχος Τσαουσίδης 

Η τύχη μου το έφερε να βρεθώ στις 16 Νοεμβρίου 1973 στο Πολυτεχνείο Θεσσαλονίκης. Η καχυποψία κάποιων αρχών (ενώ ο αξιότιμος εισαγγελέας, ο ελαφροχέρης αστυνομικός διευθυντής και ο πνευματικός πατέρας μας, ο πρύτανης, υποσχέθηκαν ότι μπορούμε να φύγουμε όρθιοι κι ανέγγιχτοι στις 3 το πρωί), με οδήγησε τα ξημερώματα της 17ης στην οδό Βαλαωρίτου, όπου στεγαζόταν η Εθνική μας Ασφάλεια. 

ΛΑΕ ΘΥΜΗΣΟΥ ΤΟ ΝΟΕΜΒΡΗ ΤΟΥ 1973!!

ΛΑΕ ΘΥΜΗΣΟΥ ΤΟ ΝΟΕΜΒΡΗ ΤΟΥ 1973!! 

Ναι ξημέρωσε και η φετεινή επέτειος της 17 Νοέμβρη...

Ποιο Πολυτεχνείο τιμούν οι απόντες;

Ποιο Πολυτεχνείο τιμούν οι απόντες;

Του Κλέαρχου Τσαουσίδη

 Χαράματα 17ης Νοέμβρη του 1973. Κάτω από τα σκαλιά της εισόδου του Πολυτεχνείου Θεσσαλονίκης, δυο «λεβέντες» ασφαλίτες σέρνουν ένα κορίτσι προς την κλούβα, βρίζοντάς το χυδαία.

Ευγενία Λουπάκη :17 Νοέμβρη 2015

17 Νοέμβρη 2015

Της Ευγενίας Λουπάκη 

Γιατί το φως θα μας δικάσει κι αλίμονο σ΄όποιον φοράει ματογιάλια - (Μιχάλης Γκανάς, Παραλογή)

Την περασμένη Τρίτη, στις 2 τα ξημερώματα έμαθα ότι ο Γιώργος είναι στην εντατική, με σοβαρό εγκεφαλικό. “Δεν λέμε τίποτα στον αέρα, περιμένουμε”.

Νυν και ΑΕΙ

Νυν και ΑΕΙ

Χριστόφορος Κάσδαγλης

Κάτω από τον ήχο των κλομπ και των χειροβομβίδων κρότου λάμψης, μια αυστηρή ματιά στη σύγκρουση που διεξάγεται και πάλι στα ΑΕΙ, παραμονές της μεγάλης επετείου.

Δεν είμαι από εκείνους που καμαρώνουν για την πορεία του φοιτητικού κινήματος τα τελευταία (πολλά) χρόνια. Δεν πιστεύω στις μειοψηφικές κινητοποιήσεις, ούτε στην άσκηση βίας μέσα στα πανεπιστήμια, ούτε στη συνδιαλλαγή των φοιτητικών παρατάξεων με τους καθηγητές, ούτε στους αιώνιους φοιτητές, ούτε στην απόρριψη της σύνδεσης των ΑΕΙ και των ΤΕΙ με την παραγωγή και την αγορά.

Από την αμνηστία στην εξέγερση

Από την αμνηστία στην εξέγερση

Του Τριαντάφυλλου Μηταφίδη*

«Σε κρίσιμες περιόδους, το παρελθόν έχει τόση σημασία, ώστε γίνεται αντικείμενο διεκδίκησης και πρέπει να κατακτηθεί με αγώνα, όπως ακριβώς και το παρόν», γράφει ο Άγγλος ιστορικός Τζων Πλαμπ, από τους πρωτοπόρους της «κοινωνικής ιστορίας».

Το επιχειρήσαμε πρόσφατα με επιτυχία στο δήμο Θεσσαλονίκης με την αναβίωση του εορτασμού της «απολύτρωσης» της πόλης στις 30-10-1944 από τον ΕΛΑΣ και την έκθεση ντοκουμέντων «μνήμες Κατοχής-απελευθέρωσης» που συνδιοργανώσαμε η Ε.Δ.Ι.Α. 1940-’74 και ο «Όμιλος φίλων αρχείου Μάνου Μαλαμίδη».

Εκδήλωση μνήμης για τον αντιδικτατορικό αγώνα

31ο Δημοτικό Σχολείο Θεσσαλονίκης

Εκδήλωση μνήμης για τον αντιδικτατορικό αγώνα

Με αφορμή τον εορτασμό του Πολυτεχνείου Σας προσκαλούμε να περιηγηθείτε στην έκθεση ντοκουμέντων και φωτογραφιών από τον αντιδικτατορικό αγώνα της Εταιρείας Διάσωσης Ιστορικών Αρχείων 

ΜΑΤ εναντίον φοιτητών μετά το προληπτικό κλείσιμο Νομικής και ΑΣΟΕΕ από τον κ. Φορτσάκη (Video)

Τον εορτασμό του Πολυτεχνείου με το δικό του τρόπο σηματοδοτώντας την έναρξη μιας αυταρχικής περιόδου στα Πανεπιστήμια. Η παρέμβαση – διαμαρτυρία φοιτητών έξω από τη Νομική μετά από την απόφαση του πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών για κλείσιμο των σχολών Νομικής και ΑΣΟΕΕ εν όψη του εορτασμού του Πολυτεχνείου. Με προσαγωγές απειλούνται οι φοιτητές, από την αστυνομία. Νωρίτερα τα ΜΑΤ έκαναν χρήση χημικών εναντίον των συγκεντρωμένων φοιτητών.

Αναθεωρητική ποικιλία

Αναθεωρητική ποικιλία

Του Παντελή Μπουκάλα

Σαράντα χρόνια μετά, το Πολυτεχνείο εξακολουθεί να μη συγκαταλέγεται στα πάνδημης αποδοχής «αυτονόητα». Ευτυχώς. Ετσι, ως σημείο δυναμικό, μη αρχειοθετημένο στα κουτιά της Ιστορίας με τις «λυμένες υποθέσεις», συνεχίζει να προκαλεί πονοκεφάλους, ενόχληση, συζητήσεις. Αλλά και το μίσος όσων μεγάλωσαν αυτονανουριζόμενοι με το σύνθημα «τα τανκς αργούν μα δεν ξεχνούν».

Αν υπήρχε MEGA το ’73…

Αν υπήρχε MEGA το ’73…

Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 1973 , ώρα 20:15

-Όλγα , είναι φανερό ότι οι καταληψίες του  Πολυτεχνείου-όπως κι αυτοί της Νομικής πριν λίγο καιρό- είναι αργόσχολοι , αιώνιοι φοιτητές , αναρχικοί και μπαχαλάκηδες που δεν αφήνουν τους σωστούς φοιτητές και νοικοκυραίους να σπουδάσουν.

-Γιάννη , μην ξεχνάμε επίσης ότι αν συνεχιστεί για λίγες ακόμα μέρες αυτή η θλιβερή κατάσταση , υπάρχει κίνδυνος να χαθεί το εξάμηνο.

-Και εκτός αυτού Όλγα , είναι πραγματικά κρίμα η τεράστια προσπάθεια της κυβερνήσεως εδώ και τόσα χρόνια , για να μπει η χώρα στο σωστό δρόμο , να βγει επιτέλους από το γύψο που έπρεπε να μπει , να πάρει το δρόμο μιας ακόμα εντονότερης ανάπτυξης , να δυσφημείται στο εξωτερικό από ενέργειες θλιβερών μειοψηφιών.

Με παραδέχεσαι, ρε;

Με παραδέχεσαι, ρε; 

Του Δημήτρη Πετρόπουλου

΄΄Ήμουνα προσωπικός οδηγός του Συνταγματάρχη Ντερτιλή. Ξημερώνοντας Σάββατο παρέλαβα τον Ντερτιλή και τον μετέφερα από την ΑΣΔΕΝ στο Πολυτεχνείο με το τζιπ. Σταμάτησα κοντά στην κατεστραμμένη πύλη, ο Ντερτιλής κατέβηκε και συζητούσε με κάποιον αξιωματικό της Αστυνομίας.

Ξαφνικά αντελήφθην φασαρία και φωνές προς τη μεριά της διασταύρωσης Πατησίων και Στουρνάρα. Παρατήρησα ότι αστυφύλακες έδερναν έναν νεαρό. Ξαφνικά, αυτός κατόρθωσε να αποσπασθεί από τους αστυφύλακες. Τότε ο Ντερτιλής, που μόλις είχε αντιληφθεί το επεισόδιο, έβγαλε από το μπουφάν του το περίστροφό του και πυροβόλησε χωρίς να πολυσκεφθεί. Ο νεαρός έπεσε σαν κοτόπουλο. Έμεινε επί τόπου ακριβώς στην διασταύρωση Πατησίων και Στουρνάρα, προς την πλευρά της Ομόνοιας.

Οι «χρυσαυγίτες» στο Πολυτεχνείο του ’73

Οι «χρυσαυγίτες» στο Πολυτεχνείο του ’73

Του Δημήτρη Ψαρρά 

Ο στενός συνεργάτης του Μιχαλολιάκου Γιάννης Περδικάρης στο βιβλίο του «Χρυσή Αυγή - Πολιτικός Οδοδείκτης» που υπογράφει με το ψευδώνυμο Ιων Φιλίππου αποκαλύπτει τη δολοφονική και παρακρακτική δράση των νεοφασιστών.
 Ειρωνεία της ιστορίας: Η πιο πρόσφατη συμβολή στην ιστοριογραφία περί Πολυτεχνείου φέρει την υπογραφή ενός φανατικού εθνικοσοσιαλιστή! Συνιδρυτής της Χρυσής Αυγής, στενός συνεργάτης του Μιχαλολιάκου και συγγραφέας των βασικών ιδεολογικών κειμένων της οργάνωσης, ο Γιάννης Περδικάρης ήταν φοιτητής στη Σχολή Μηχανολόγων του Μετσόβιου την περίοδο της εξέγερσης.

Οι φασίστες προσβάλουν τη μνήμη των νεκρών του Πολυτεχνείου

Ανανδρανιστάκης Γιώργος

«Όχι στο παραμύθι του Πολυτεχνείου, όχι στους ψεύτικους νεκρούς», έγραφαν οι αφίσες με τις οποίες είχε γεμίσει την Αθήνα η Χρυσή Αυγή πέρυσι τέτοια εποχή. Οι ναζιστές αμφισβητούν τα 6 εκατομμύρια των νεκρών του Ολοκαυτώματος, στους 34 νεκρούς του Πολυτεχνείου θα κώλωναν; Οι ναζιστές είναι οι πιο ένθερμοι στην αμφισβήτηση των νεκρών, δεν είναι όμως και οι ταχύτεροι. Τους είχε προλάβει ο τηλεβιβλιοπώλης Άδωνης Γεωργιάδης, που πριν γίνει υπουργάρα της κυβέρνησης είχε πει από τις εκπομπές του ότι «δεν υπήρξε ούτε ένας νεκρός στο Πολυτεχνείο. Όποιον πέθανε εκείνη την ημέρα στην Αττική, τον κατέγραψαν ως νεκρό του Πολυτεχνείου».

"Πολυτεχνείο 1973 - 2013. 40 χρόνια μετά"

"Πολυτεχνείο 1973 - 2013. 40 χρόνια μετά"

Η.Π &  Χ.Σ