«Αγιά – Σοφιά» και «Αγία Σοφία»

«Αγιά – Σοφιά» και «Αγία Σοφία»

Παντελής Μπουκάλας

Στην «Αγιά – Σοφιά» της Νέας Φιλαδέλφειας, το νέο γήπεδο της ΑΕΚ, δόξες και τιμές, λαϊκός ενθουσιασμός, πυροτεχνήματα και πυρσοί, ένας τεράστιος σιδερένιος δικέφαλος αετός κι ένας φυσικός που εκπαιδεύτηκε να κουβαλάει την μπάλα στο κέντρο του γηπέδου (ας ελπίσουμε ότι δεν θα σκεφτεί κανείς να του κοτσάρει και δεύτερο κεφάλι, πλαστικό, για να δικεφαλίζει). Και βέβαια, το μεν κράτος καμαρώνει που υπήρξε «πρόθυμος αρωγός», οι δε πολιτευόμενοι (δήμαρχοι, περιφερειάρχες, υπουργοί) διαγκωνίζονται για ένα μερίδιο λάμψης, ικανό να τους αποφέρει κρίσιμες ψήφους.

To φαινόμενο της Ικαριάς

To φαινόμενο της Ικαριάς

Δέσποινα Σπανούδη

Όταν το 1985 ήρθα για πρώτη φορά στην Ικαρία, έπαθα πολιτισμικό σοκ. Ήταν τότε που οι πρώτοι ανήσυχοι νέοι, ανακάλυπταν το νησί ως τόπο εναλλακτικού και άφραγκου τουρισμού. Αφού πρώτα είχαμε «ανακαλύψει» την Αντίπαρο, την Ίο, την Μήλο, την Αμοργό, την Πρέβελη, την Γαύδο, τα Κουφονήσια, είχε ξεκινήσει και η απόβαση στην Ικαρία, όπου μέχρι τότε οι επισκέπτες πήγαιναν στα Θέρμα για ιαματικά.

Το φαινόμενο των ψηφιακών νομάδων

Το φαινόμενο των ψηφιακών νομάδων

Οι ψηφιακοί νομάδες αποτελούν για πολλούς μια «επανάσταση» στο εργασιακό τοπίο. Θεωρείται ότι ο ψηφιακός νομαδισμός παρέχει μια «ελευθερία» και μια «ευελιξία», όντας παράλληλα ένα αναδυόμενο πεδίο έρευνας. Ποια είναι όμως τα χαρακτηριστικά τους και οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουν, τόσο οι ίδιοι, όσο και οι επιχειρήσεις; Μήπως πρόκειται για μια προσαρμογή της εργασίας σε συνθήκες νεοφιλελεύθερης απορρύθμισης;

Σε αυτά τα ερωτήματα προσπαθεί μεταξύ άλλων να απαντήσει η εργασία «Το φαινόμενο των ψηφιακών νομάδων: Διεθνείς τάσεις & προκλήσεις για την εργασία», της Σοφίας Κατράνα (ΜΒΑ Ψηφιακό Επιχειρείν, Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής), που δημοσιεύθηκε στο Ινστιτούτο Αναλύσεων ΕΝΑ.

Ο αμετανόητος νεογέρος Νίκος Ανδρουλάκης

Ο αμετανόητος νεογέρος Νίκος Ανδρουλάκης

Κατέ Καζάντη 

Στην “Απίστευτη Ιστορία του Μπέντζαμιν Μπάτον” ο πρωταγωνιστής της μυθοπλασίας γεννιέται με την εμφάνιση γέρου, με όλες τις παθογένειες που κουβαλά ένα γερασμένο σώμα. Αλλά καθώς ο χρόνος περνά, νεάζει. Κάθε μέρα και πιο πολύ. Ώσπου, όταν, σε βαθύ γήρας, πεθαίνει, στην αγκαλιά της αγαπημένης του, είναι πλέον βρέφος.

Αν η ιστορία, ως μια υπερφυσική αναπαράσταση, συμβόλιζε τον άνθρωπο που ναι μεν γεννιέται με τα δεσμά της φθαρτότητας και του συντηρητισμού, αλλά στην πορεία ελευθερώνεται ολοένα και περισσότερο, θα μπορούσε να περιλαμβάνει πολλές/ους. Αθέατους της καθημερινότητας ή και όχι, ανθρώπους πάντως που, με το υπόδειγμά τους, δείχνουν το δρόμο της όντως νεότητας, εκείνης που δεν έχει την παραμικρή σχέση με χρονικότητες και αριθμούς.

Εις ώτα μη ακουόντων: H νέα τρομερή προειδοποίηση από την Ινδία

Εις ώτα μη ακουόντων: 

H νέα τρομερή προειδοποίηση από την Ινδία

του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου*

Γίνεται τόση συζήτηση σήμερα για τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας, που κανείς δεν δίνει σημασία στις όλο και σοβαρότερες «κυρώσεις» που επιβάλλει η Φύση στους ανθρώπους, παντελώς αδιάφορη για τα καμώματά τους.

Φαίνεται ότι ζούμε την αρχή όχι ενός, αλλά δύο Αρμαγεδδώνων. Ο ένας είναι η σύγκρουση Ανατολής-Δύσης, που εμπεριέχει τη δυνατότητα καταστροφής της ανθρωπότητας, αν δεν οδηγηθεί σε κάποια συμβιβαστική λύση. Κάτι που, προς το παρόν τουλάχιστον, δεν μοιάζει ουδείς να το επιδιώκει ή να το προσπαθεί στα σοβαρά. Ο δεύτερος Αρμαγεδδών είναι ο πόλεμος της ανθρωπότητας κατά της φύσης που θα οδηγήσει με βεβαιότητα στην καταστροφή της πρώτης, αν δεν φροντίσει πολύ γρήγορα να υποταγεί και να προσαρμοστεί στους όρους της δεύτερης.

«Αριστερή κυβερνησιμότητα: Η εμπειρία του ΣΥΡΙΖΑ 2015-2019»

Ομιλία της Μαρίας Ρεπούση στην παρουσίαση του βιβλίου.

«Αριστερή κυβερνησιμότητα: Η εμπειρία του ΣΥΡΙΖΑ 2015-2019

Μαρία Ρεπούση-Ιστορικός, ΑΠΘ

Αριστερή κυβερνησιμότητα είναι ο τίτλος του βιβλίου που εκδόθηκε το 2021 με την επιμέλεια του Κώστα Δουζίνα και του Μιχάλη Μπαρτσίδη από τις εκδόσεις Νήσος και το Ινστιτούτο Νίκος Πουλαντζάς. Το παρουσιάζουμε σήμερα σημειώνοντας ότι νέες έννοιες όπως αυτή του τίτλου του βιβλίου εμπλουτίζουν πια το λεξιλόγιο της Ελληνικής Αριστεράς.

Πέρασαν ήδη 2,5 περίπου χρόνια από τις εκλογές του 2019 και την εκλογική νίκη της Ν.Δ. Όπως αναδεικνύει η Αριστερή Κυβερνησιμότητα, ο χρόνος αυτός υπήρξε γεμάτος από απορίες, ερωτήματα, υποθέσεις εργασίας και ερμηνευτικές απόπειρες αφενός για να αποτιμηθεί η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και αφετέρου για να εξηγηθεί το αποτέλεσμα των εκλογών του 2019. Ο θετικός απολογισμός της κυβερνητικής θητείας του ΣΥΡΙΖΑ, αναφέρω ενδεικτικά: η αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, η μείωση του χρέους, η επιτυχής έξοδος από τα μνημόνια, η μείωση της ανεργίας, το αποθεματικό των 37 δις, η ατζέντα των δικαιωμάτων, κάνει ακόμα δυσκολότερη την εξήγηση του εκλογικού αποτελέσματος του 2019 και την επιστροφή της δεξιάς, της παράταξης δηλαδή που έφερε στις πλάτες της τη βασική ευθύνη για την χρεωκοπία της χώρας.

Το μαχαίρι και το πεπόνι

 Το μαχαίρι και το πεπόνι

Αννέτα Καββαδία

Δεν ήταν, σίγουρα, αυτό που χαρακτήρισε το 3ο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Ήταν, όμως, από αυτά που δεν περιμένεις, που σε ανατριχιάζουν όταν τα βλέπεις στο συνέδριο ενός κόμματος της Αριστεράς με μακρά παράδοση στον διάλογο, στην ανεκτικότητα, στον σεβασμό στην άλλη άποψη.

Ο λόγος για τα μεμονωμένα μεν, αποκρουστικά δε, περιστατικά τραμπουκισμών απέναντι σε στελέχη όπως ο Θοδωρής Δρίτσας, ο Δημήτρης Βίτσας, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, όταν αυτοί βρίσκονταν στο βήμα και διατύπωναν μία διαφορετική από αυτήν του προέδρου άποψη. Περιστατικά που, αν και όχι κυρίαρχα, άφησαν αποτύπωμα στις εργασίες του συνεδρίου, αφού μετέφεραν κάποιες από τις πιο απεχθείς παραδόσεις άλλων κομματικών χώρων, και στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι πράγματι κρίσιμο το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία;

Είναι πράγματι κρίσιμο το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία;

Χάρης Γολέμης

Αρχίζει την Πέμπτη, με πανηγυρική ομιλία του Αλέξη Τσίπρα, το συνέδριο του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Προς τα έξω, επιδιώκεται να θεωρηθεί ότι αυτό θα κηρύξει την έναρξη ενός ανένδοτου αγώνα κατά της κυβέρνησης Μητσοτάκη, με στόχο την κατάκτηση της πρώτης θέσης στις επόμενες εκλογές. Προς τα μέσα, στόχος του είναι να επισφραγίσει, λένε κάποιοι, την μετατροπή του πρώην ΣΥΡΙΖΑ σε ένα απολύτως αρχηγικό και μη αριστερό κόμμα, με την υπερψήφιση της πρότασης Τσίπρα για την εκλογή του προέδρου, δηλαδή του ίδιου, απευθείας από τα μέλη του κόμματος.

Το όπλο της βλακείας

 Το όπλο της βλακείας

Βασίλης Ραφαηλίδης

Ποια είναι η σχέση της βλακείας με την ηθική; Είναι δυνατό να υπάρξει σχέση ανάμεσα σ' ένα ανθρωπολογικό - βιολογικό γεγονός, που είναι η βλακεία και σ' ένα κοινωνικό - φιλοσοφικό γεγονός που είναι η ηθική; Κι ακόμα, πώς και γιατί εμπλέκεται η βλακεία στα κοινωνικά γεγονότα, συνεπώς και στην πολιτική ;

Απ’ ό,τι ξέρουμε, κανείς κοινωνιολόγος ή φιλόσοφος δεν τόλμησε να σμίξει δυο κατηγορήματα φαινομενικά εντελώς άσχετα μεταξύ τους, τη βλακεία και την ηθική, για να καταλήξει στο συμπέρασμα πως: Η ανηθικότης είναι αποκλειστικό προϊόν των βλακών, όπως αποφαίνεται ο παραγνωρισμένος "ανορθόδοξος" κοινωνιολόγος Ευάγγελος Λεμπέσης, που πέθανε πριν από λίγα χρόνια βαθιά πικραμένος για τον καταποντισμό της ιδιοφυίας-του στο χάος της ελληνικής πνευματικής μετριότητας, στο σύντομο δοκίμιό του που έχει τον τίτλο: "Η τεράστια κοινωνική σημασία των βλακών εν τω συγχρόνω βίω" (ανάτυπο από την Εφημερίδα των Ελλήνων Νομικών, τόμος Η, 1941).

«Κάτσε κάτω κουλοχέρη»

«Κάτσε κάτω κουλοχέρη»

Αννέτα Καββαδία

Ας γυρίσουμε χρόνια πίσω. Στο 1975. Ήταν η εποχή που το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου ξεκαθάριζε το ιδεολογικό του στίγμα. Σε μια προσυνεδριακή διαδικασία, ο πανεπιστημιακός δάσκαλος Σάκης Καράγιωργας –εκ των ιδρυτικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ, μέλος της Δημοκρατικής Άμυνας και εμβληματική μορφή του αντιδικτατορικού αγώνα, που είχε χάσει το χέρι του τον Ιούλιο του ’69 από έκρηξη βόμβας– εκφράζει, μαζί με πολλά άλλα ιδρυτικά στελέχη, τη διαφωνία του για την απουσία δημοκρατικών διαδικασιών και τον τρόπο που παίρνονταν οι αποφάσεις από τον Ανδρέα Παπανδρέου, ερήμην των συλλογικών οργάνων του κόμματος. Για τους ανθρώπους της «γραμμής», για τους υπερασπιστές της αυταρχικής, εσωκομματικής ηγεμονίας του Ανδρέα, ο Καράγιωργας και οι απόψεις του ήταν κόκκινο πανί. Σε τέτοιο βαθμό που, την ώρα της ομιλίας του, ακούστηκε από το βάθος της αίθουσας η φράση–ύβρις : «κάτσε κάτω κουλοχέρη». Μια φράση που έμελλε να συνδεθεί όχι μόνο με τη μνήμη του Καράγιωργα, αλλά και με την αρχηγική–λαϊκίστικη υφή του ΠΑΣΟΚ. Και απέμεινε να αιωρείται δισυπόστατη πάνω στον μεταπολιτευτικό ορίζοντα: κάποιοι ανατρίχιαζαν εξαιτίας της, για κάποιους άλλους ήταν η επιβεβαίωση της ωμής, «παντελονάτης», αρτιμελούς ισχύος.

Αριστερή κομματική οργάνωση και η στρατηγική του κοινωνικού μετασχηματισμού.

Αριστερή κομματική οργάνωση και η στρατηγική του κοινωνικού μετασχηματισμού

Κώστας Ελευθερίου 

Η οργάνωση των κομμάτων της Αριστεράς αποτελεί τη βάση για την πραγματοποίηση της στρατηγικής τους. Και αυτό γιατί διαμέσου της οργάνωσης τα μέλη των κομμάτων αυτών κατορθώνουν να διαμορφώνουν τους όρους και τις προϋποθέσεις για την υλοποίηση της πολιτικής τους. Ουσιαστικά, η δράση των αριστερών κομμάτων συντελείται σε ένα περιβάλλον αλλότριο ή και εχθρικό αφού, ακόμη και σε δημοκρατικές συνθήκες των καπιταλιστικών κοινωνιών, επιδιώκουν την υπέρβαση και τον μετασχηματισμό των τελευταίων. Το κόμμα της Αριστεράς, πριν απ’ όλα, αναδύεται ως πολιτική έκφραση των συλλογικών συμφερόντων των υποκείμενων κοινωνικών τάξεων, οι οποίες συγκροτούνται στη βάση πολλαπλών ανισοτήτων (οικονομικών, κοινωνικών, πολιτισμικών) και βιώνουν αντίστοιχους αποκλεισμούς από το κοινωνικό σώμα. Στο πλαίσιο αυτό, η οργάνωση του κόμματος της Αριστεράς καθίσταται το βασικό πολιτικό εργαλείο για να μετάσχουν οι τάξεις αναφοράς σε έναν πολιτικό ανταγωνισμό, ο οποίος επί της ουσίας είναι προσημειωμένος από τις ανισότιμες ταξικές σχέσεις της καπιταλιστικής κοινωνίας.

Το μεγάλο παιχνίδι των αγωγών

Το μεγάλο παιχνίδι των αγωγών

Γιάννης Κιμπουρόπουλος, Μπάμπης Αγρολάμπος, Μαρία Ψαρά, Γιώργος Καπόπουλος

Από ενεργειακός κόμβος, ενεργειακό προτεκτοράτο ξανά η Ελλάδα ▪️ Ο κλινικά νεκρός EastMed, αποκορύφωμα της κατάρρευσης της γεωπολιτικής φαντασιοπληξίας που φόρτωσε τη χώρα με δυσβάσταχτες και αμφίβολες αμυντικές συμφωνίες.

Ένα non paper εξ Ουάσινγκτον και μια σιβυλλική δημόσια δήλωση Αμερικανού αξιωματούχου ήταν αρκετά για να κονιορτοποιήσουν μέσα σε λίγα 24ωρα ενεργειακή διπλωματία και πολιτική περίπου είκοσι ετών, που γοήτευσε και περιέλαβε οριζοντίως και καθέτως σχεδόν όλο το πολιτικό σύστημα της χώρας και διαδοχικές κυβερνήσεις από το 2000 και εντεύθεν. Παρότι η αμερικανική ηγεσία είχε εκτοξεύσει τροχιοδεικτικά πυρά για την αποστασιοποίησή της από τον αγωγό EastMed, που αν ολοκληρωνόταν το 2025, θα έφερνε μέσω Κύπρου και Ελλάδας αέριο από τα ισραηλινά κοιτάσματα στην Ευρώπη, η επισημοποίηση της απόσυρσης της αμερικανικής στήριξης καθιστά το σχέδιο κλινικά νεκρό.

Ολλανδικό χαστούκι για τις παράνομες επαναπροωθήσεις

Ολλανδικό χαστούκι για τις παράνομες επαναπροωθήσεις

Δημήτρης Αγγελίδης

AP Photo/Emrah Gure

Με επιστολή της η Συμβουλευτική Επιτροπή Μεταναστευτικών Υποθέσεων της Ολλανδίας προτείνει να μπει τέλος σε κάθε υποστήριξη στην Ελλάδα από τους Ολλανδούς για να μη θεωρηθούν συνένοχοι στις παράνομες ενέργειες των ελληνικών αρχών στα κοινά ευρωπαϊκά σύνορα.

Να σταματήσει κάθε οικονομική και υλική υποστήριξη στην Ελλάδα για το προσφυγικό, προτείνει με αναλυτική επιστολή της στην ολλανδική κυβέρνηση και την ολλανδική Βουλή η Συμβουλευτική Επιτροπή Μεταναστευτικών Υποθέσεων της Ολλανδίας, προειδοποιώντας ότι διαφορετικά κινδυνεύει η χώρα να καταστεί νομικά συνυπεύθυνη για τις παράνομες επαναπροωθήσεις των ελληνικών αρχών στα κοινά ευρωπαϊκά σύνορα.

Θρησκεία και φανατισμός

Θρησκεία και φανατισμός

Άρης Αλεξανδρής

Οι φανατικοί θρησκευόμενοι δεν βλέπουν την πίστη τους ως δικαίωμα που αφορά τους ίδιους και μόνο, αλλά ως προνόμιο που απολαμβάνουν πλήρως υπό τον όρο να επιβληθεί ιδεολογικά και στους υπολοίπους. Η πίστη τους μοιάζει να αποκτά αξία μόνο συγκρουσιακά – όταν δηλαδή έρχεται σε ρήξη με τη μη πίστη. Παράλληλα, έχουν μια περίεργη αντίληψη περί σεβασμού: δεν τους αρκεί η ελευθερία να πιστεύουν ό,τι θέλουν, να ασκούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα ανεμπόδιστοι και να ζουν την ιδιωτική τους ζωή σύμφωνα με τους κανόνες που προβλέπει το δόγμα τους. Αν το κοινωνικό περιβάλλον δεν συμπορεύεται με τις αρχές τους, δυσανασχετούν. Αν τολμήσει, δε, και εκφράσει την αντίθεσή του προς τις αρχές τους, οι φανατικοί νιώθουν βαθιά προσβεβλημένοι. Κι εκεί ξεκινά η περιπέτεια: η προσβολή τους δεν είναι σαν τις άλλες προσβολές· είναι ηθικά απαράδεκτη, προκαλεί ιερή οργή και εγείρει αξιώσεις απολογίας και άμεσης αποκατάστασης. Παρά τη δομική αυτοπεποίθησή τους, οι φανατικοί θρησκευόμενοι εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την επιβεβαίωση των μη φανατικών.

Για όλους αυτούς που έκαναν τη στεναχώρια τους αυτοάνοσο

Για όλους αυτούς που έκαναν τη στεναχώρια τους αυτοάνοσο.

Ανδριάνα Παπάζογλου

tetik

Για σένα λοιπόν που έκανες τη στεναχώρια σου αυτοάνοσο. Για σένα που κατάπιες όλη τη δυστυχία σου και αυτή μη έχοντας να ξεσπάσει πουθενά, επιτέθηκε στον ίδιο τον οργανισμό που την “φιλοξενούσε”.

Σκέφτομαι πάνω από ένα μήνα να αγγίξω αυτό το θέμα. Είναι ευαίσθητο. Είναι σοβαρό.Είναι όσα δεν μπορείς να περιγράψεις μέσα σε 10 γραμμές.

Αρχικά να σου πω πως οι λόγοι που ένας άνθρωπος εμφανίζει αυτοάνοσο νόσημα μπορεί να είναι πολλοί. Δεν θα σταθώ στα ιατρικά κομμάτια του θέματος καθώς δεν είμαι γιατρός.

Ζώντας από πολύ κοντά ανθρώπους που έχουν αυτοάνοσο νόσημα έμαθα να τους σέβομαι, λίγο παραπάνω απ’ όλους τους άλλους, να τους εκτιμώ και να τους θαυμάζω καθημερινά.

Ο εθνικός διχασμός του ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου28 Οκτωβρίου

Ο εθνικός διχασμός του ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου28 Οκτωβρίου

Πάσχος Λαζαρίδης

28 Οκτώβρη 1940 Αθήνα

Το ΟΧΙ συνηθίζεται τα τελευταία χρόνια να εμφανίζεται με τον μανδύα της ενότητας και της ομοψυχίας. Ενωμένοι οι Έλληνες κάνουν θαύματα και λοιπά κλισέ. Ωστόσο η 28η Οκτωβρίου του 1940 ήταν η εναρκτήρια στιγμή ενός οργανικού και βαθύτατου διχασμού που όρισε την ελληνική κοινωνία με οξύ τρόπο σε όλη τη δεκαετία του 40 με τις τρεις ένοπλες εξεγέρσεις (Αντίσταση, Δεκέμβρης, Εμφύλιος) και τη χαρακτήρισε για πολλές δεκαετίες μετέπειτα.

Πώς γίνεται το “εθνικό”, “ομόψυχο”, “ενωτικό” ΟΧΙ του 1940 να οδηγεί σε τόσο βαθύ διχασμό;

Δεν θα μας το απαντήσουν ούτε τα σχολικά βιβλία, ούτε οι σημερινές πανηγυρικές δηλώσεις των παραγόντων της πολιτικής και της πολιτείας.

Έρευνα ΕΚΚΕ: Οι νέοι γυρίζουν την πλάτη στο παραδοσιακό πολιτικό σκηνικό

Έρευνα ΕΚΚΕ: Οι νέοι γυρίζουν την πλάτη στο παραδοσιακό πολιτικό σκηνικό

Ιωάννα Σωτήρχου

Συμμετέχουν σε άλλες συλλογικότητες, πιο σημαντική αξία οι φίλοι, συμβιωτική σχέση με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης

Ποιοι είναι οι νέοι σήμερα; Ποια είναι η πολιτικοκοινωνική συμπεριφορά τους; Τι είναι αυτό που τους επηρεάζει περισσότερο; Πολλά από αυτά τα ερωτήματα προσεγγίζει, αποτυπώνοντας τάσεις, κοινά σημεία αλλά και διαφορές σε απόψεις και συνήθειες που έχουν διαμορφώσει τους νέους, η πανελλαδική έρευνα «YouWho?» που πραγματοποίησε το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών σε ένα μεγάλο δείγμα 24.000 νέων 17-29 ετών, τον προηγούμενο χρόνο, η επεξεργασία της οποίας ολοκληρώθηκε πρόσφατα. Αν κάτι φανερώνει είναι οι διαφοροποιήσεις ανάμεσά τους που εμφανίζονται σε πολλά επίπεδα.

Το καγκουρό-βαμπίρ που ελέγχει πλέον το ενεργειακό δίκτυο της Ελλάδας

 Μιχάλης Παναγιωτάκης

O νέος μεγάλος μέτοχος του ΔΕΔΔΗΕ, έχει μια αμφιλεγόμενη παρουσία, στη Βρετανία όπου διαχειριζόταν την ύδρευση του Λονδίνου, και ένα παρατσούκλι

Η αιφνιδιαστική ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, συμπαρασύρει σε αιφνιδιαστική ευρύτερη ιδιωτικοποίηση και τον ΔΕΔΔΗΕ (όπως και τον ΑΔΜΗΕ και όλες τις θυγατρικές της ΔΕΗ). Δύο μόλις εβδομάδες μάλιστα μετά την πώληση του 49% του ΔΕΔΔΗΕ στην Αυστραλιανή Macquarie.

Γρηγόρης Γεροτζιάφας: Τι πρέπει να γίνει για το τέταρτο, αλλά και το πέμπτο κύμα της πανδημίας

Γρηγόρης Γεροτζιάφας: 

Τι πρέπει να γίνει για το τέταρτο, αλλά και το πέμπτο κύμα της πανδημίας

Ο Γρηγόρης Γεροτζιάφας γράφει στο iEidiseis για την πανδημία και τα επόμενα κύματα. Η κομβική σημασία της στρατηγικής PDA, δηλαδή της πρόληψης, της ανίχνευσης και της πρόνοιας.

Σύμφωνα με ένα από τα βασικά αξιώματα των φυσικών επιστημών, η επανάληψη των ίδιων συνθηκών οδηγεί στην επανάληψη του ίδιου αποτελέσματος αλλά, μια μικρή αλλαγή σε μια από τις συνθήκες μπορεί να οδηγήσει σε νέα, απρόβλεπτη κατάσταση.

Στην 7η τέχνη το αξίωμα αυτό αξιοποιήθηκε από τον σκηνοθέτη Χάρολντ Ράμις στην ταινία «Η μέρα της Μαρμότας » όπου η έξοδος του πρωταγωνιστή από τον εγκλωβισμό του στην αέναη επανάληψη της ίδιας ημέρας ήρθε όταν συνειδητοποίησε ότι έπρεπε να αλλάξει τον τρόπο που αντιμετώπιζε και διαχειριζόταν την καθημερινότητά του και τις κοινωνικές του σχέσεις.

Μαθησιακά εφόδια και άλλες μαντεψιές

Μαθησιακά εφόδια και άλλες μαντεψιές

Συντάκτης: Φερνάζης

«Τελείως αδιάφορος» , «είναι τεμπέλης», «δεν θα καταφέρει τίποτα», «τζάμπα τα φροντιστήρια». Και φυσικά η κορυφαία και χιλιοειπωμένη ατάκα «δεν κάνουν όλοι για Πανεπιστήμιο». Πόσες και πόσες φορές έχουν ειπωθεί σε συζητήσεις εκπαιδευτικών τα παραπάνω; Πάλι καλά που έχουμε γίνει πιο διακριτικοί και δεν το λέμε πλέον κατάμουτρα στους γονείς. Αλλά το σταμπάρισμα καλά κρατεί.

Είναι απορίας άξιον πόσο μεγάλη ιδέα έχουμε στην εκπαίδευση για τον εαυτό μας, την ευθυκρισία μας και την ικανότητά μας να προβλέψουμε το μέλλον κάποιου, ιδίως νέου ανθρώπου στις πρώτες δεκαετίες της ζωής του. Η μεγαλομανία αυτή μάλλον πηγάζει από μία προσπάθεια να αντισταθμίσουμε τη διαρκή, κοινωνική και οικονομική, υποβάθμιση του κλάδου υιοθετώντας το ρόλο του απόλυτου αξιολογητή. Λες και οι επιδόσεις στο σχολείο ή στο Πανεπιστήμιο είναι η λυδία λίθος για την επαγγελματική και κοινωνική εξέλιξη του νέου.

 Πήτερ ο "Κίλλερ".

Polyanthi Voutsina

Τον λέγανε''Κίλλερ'' από την Α΄Δημοτικού κιόλας... Κι αυτό γιατί κτυπούσε όλα τα παιδιά... Μία από τις φορές που είχε έρθει η αδελφή του να ζητήσει τον λόγο γιατί τιμωρήθηκε ο αδελφός της, καθώς φώναζε στον διάδρομο φεύγοντας, βγήκα από την τάξη μου και κατάφερα να την ηρεμήσω... Στην Δ΄ τάξη είχα παραλάβει το τμήμα του Πήτερ [δεν γράφω το αληθινό όνομα] και αυτός χάρηκε πολύ, γιατί όπου τον εύρισκα στα χρόνια που προηγήθηκαν, του άνοιγα κουβεντούλα...

Δυσκολευόταν στα μαθήματα, αλλά για να μην τον κοροϊδεύουν τα παιδιά, τον έστελνα ας πούμε για φωτοτυπίες και μιλούσα με την τάξη μου για το πώς πρέπει να φερόμαστε, ακόμη και στον Πήτερ που τον κατηγορούσαν ότι ''ενώ δεν ξέρει την τύφλα του, κάνει τον νταή, κυρία'' Δύσκολη περίπτωση... Σκέφτηκα ότι γεννιόμαστε άγγελοι..Για να φέρεται έτσι ένα παιδί, μήπως είχε απωθημένα;

Δέκα θέσεις για τη «μητέρα όλων των μαχών»

Κώστας Καλλωνιάτης

Άμεση αποκατάσταση των συλλογικών συμβάσεων, από την εθνική συλλογική σύμβαση μέχρι τις κλαδικές συλλογικές συμβάσεις

Όπως πολύ σωστά έχει τονίσει ο Αλέξης Τσίπρας, οι κυβερνητικοί σχεδιασμοί στο μέτωπο των εργασιακών σχέσεων και του κοινωνικού κράτους θα αποτελέσουν και το πεδίο όπου οι δυνάμεις της εργασίας θα δώσουν τη «μητέρα όλων των μαχών».

Για τον σκοπό αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ. οφείλει να τους εξοπλίσει με τα κατάλληλα όπλα, δηλαδή τις προτάσεις εκείνες που θα μπορέσουν να συσπειρώσουν τους εργαζόμενους σε διεκδικήσεις μιας πραγματικά αριστερής, ριζοσπαστικής πολιτικής για τον μετασχηματισμό της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας.

Στο πλαίσιο λοιπόν επεξεργασίας και εμπλουτισμού των θέσεων του Σχεδίου Προγράμματος (Σ.Π.), το οποίο ήδη συζητείται στο κόμμα και την κοινωνία, προτείνουμε επιλεκτικά τις εξής δέκα θέσεις:

Δεν εξαρθρώνουν το ΚΕΘΕΑ επειδή δεν ξέρουν. Το εξαρθρώνουν επειδή ξέρουν.

Δεν εξαρθρώνουν το ΚΕΘΕΑ επειδή δεν ξέρουν. 

Το εξαρθρώνουν επειδή ξέρουν.

Κωστής Παπαϊωάννου

Το ΚΕΘΕΑ είναι από τις πιο φωτεινές γέννες της μεταπολίτευσης. Η πολιτική απόφαση συνάντησε στην πράξη την κοινωνική ανάγκη με το βλέμμα στραμμένο στις πιο ανοιχτές και τολμηρές διεθνώς εφαρμογές της απεξάρτησης, στη λειτουργία της κοινότητας, στην ψυχοκοινωνική προσέγγιση.

Το διαλύουν γιατί είναι συνεπείς. Τι λένε διαρκώς; Θέλουν να τελειώνουν με τη μεταπολίτευση, να τελειώνουν με τα δημοκρατικά κοινωνικά προτάγματα που έδωσαν ανάσες και δικαίωσαν την πίστη στο δημόσιο αγαθό. Αυτό κάνουν λοιπόν.

Εξαρθρώνουν το ΚΕΘΕΑ γιατί εκεί βρίσκονται όλα όσα πολεμάνε.

Ο Δρίτσας είχε δίκιο. Αλλά τι πραγματικά είπε;

Ο Δρίτσας είχε δίκιο. Αλλά τι πραγματικά είπε; 

του Άρη Χατζηστεφάνου

Ας ξεκινήσουμε με τα αυτονόητα. Οι δηλώσεις του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Θ. Δρίτσα ότι «κανείς δεν έχει τρομοκρατηθεί από την δράση αυτών των οργανώσεων» διαστρεβλώθηκαν σχεδόν από το σύνολο των ΜΜΕ και τους επικοινωνιακούς μηχανισμούς της κυβέρνησης. Όποιος άκουσε ολόκληρη τη συνέντευξη, και όχι τα κομμένα αποσπάσματα που μεταφέρει η Ομάδα Αλήθειας και άλλα τρολ του Μητσοτάκη, συνειδητοποιεί ότι ο βουλευτής καταδικάζει τη δράση της 17Ν και ζητά την εφαρμογή των νόμων.

Όσα είπε θα μπορούσαν να συμπυκνωθούν στη φράση η «τρομοκρατία απέτυχε αφού δεν κατάφερε να τρομοκρατήσει κανέναν». Πρόκειται για την ίδια σχεδόν φράση που χρησιμοποιούν όλοι οι πολιτικοί εδώ και περίπου τέσσερις δεκαετίες: Δεν τρομοκρατούμαστε από τους τρομοκράτες.

ΨΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΠΕΙΝΑΣ

 ΨΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΠΕΙΝΑΣ

Μιλάμε για μια απεργία πείνας κάποιου που δεν θα σας πούμε το όνομά του, σε μια χώρα που δεν θα πούμε το όνομά της και για τα ψέματα ενός κόμματος που δε θα αναφέρουμε το όνομα του.

Μια παραγωγή σε κείμενα/έρευνα Chris Avramidis και μοντάζ Αλέξανδρος Λιτσαρδάκης για το info-war.gr

Οι κακοποιητικές μέθοδοι του Αλέξη Κούγια

Οι κακοποιητικές μέθοδοι του Αλέξη Κούγια

ΓΙΩΡΓΟΣ ΘΑΛΑΣΣΗΣ

Για να γνωρίσει κανείς τις υπερασπιστικές μεθόδους του Αλέξη Κούγια, αρκεί να γνωρίσει πώς υπερασπίστηκε τον δολοφόνο του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Ο πρώτος του στόχος ήταν να κουρελιάσει τη μνήμη του θύματος και την υπόληψη της οικογένειάς του, καθώς και την υπόληψη των άλλων παιδιών, που θα μπορούσαν να καταθέσουν ως αυτόπτες μάρτυρες της δολοφονίας.

«Τα παιδιά αυτά δεν είναι σαν τα δικά σας και τα δικά μας» είπε από την πρώτη στιγμή, πριν ακόμη γίνει η κηδεία του θύματος. Παρόλο που αμέσως το σχολείο του Γρηγορόπουλου εξέδωσε ανακοίνωση που διέψευδε τους ισχυρισμούς του Κούγια, εκείνος δεν άλλαξε τακτική ως το τέλος της δίκης, επινοώντας ψεύδη με τα οποία όπλιζε το χέρι του Κορκονέα ξανά και ξανά. Ο Γρηγορόπουλος δολοφονήθηκε μία φορά από τον Κορκονέα και άπειρες από τον Κούγια στη διάρκεια της διαδικασίας.

Τι προβλέπει ο νέος ποινικός κώδικας : Ο ΝΕΟΣ Π.Κ. ΚΑΙ ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΓΕΝΕΤΗΣΙΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

Τι προβλέπει ο νέος ποινικός κώδικας

Ο ΝΕΟΣ Π.Κ. ΚΑΙ ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΓΕΝΕΤΗΣΙΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

• Το έγκλημα του βιασμού τιμωρείται ως κακούργημα με την αυστηρότερη κάθειρξη, 15 ετών. Μπορεί η ποινή με τον παλαιό ΠΚ να ήταν έως τα 20 έτη, αλλά πλέον η έκτιση είναι αυστηρότερη. Δηλαδή ο δράστης του βιασμού αποφυλακίζεται αργότερα. Ο βιασμός από τον οποίο προκαλείται θάνατος τιμωρείται με ισόβια. Με το νέο ΠΚ βιασμός είναι οποιαδήποτε γενετήσια πράξη γίνεται χωρίς συναίνεση του θύματος, ενώ με τον προηγούμενο κώδικα έπρεπε η γενετήσια πράξη να γίνει με βία. Τώρα αρκεί και μόνη η μη συναίνεση. Άρα και ως προς αυτό ο νέος ΠΚ είναι αυστηρότερος.

• Με το νέο ΠΚ προβλέφθηκε και τιμωρείται η περίπτωση που θύματα «παγώνουν» και δεν μπορούν να αντισταθούν, ως κακούργημα, με κάθειρξης 10 ετών. Αυτό δεν υπήρχε στον παλαιό ΠΚ. Όταν η πράξη έχει τελεστεί από περισσότερους δράστες επιβάλλεται κάθειρξη 15 ετών.

Όταν ο Κυριάκος διαφήμιζε τα Κολέγια και ο Άδωνις δήλωνε ότι είναι καλύτερα από τα δημόσια ΑΕΙ

 Όταν ο Κυριάκος διαφήμιζε τα Κολέγια και ο Άδωνις δήλωνε ότι είναι καλύτερα από τα δημόσια ΑΕΙ

Χρήστος Κάτσικας

Όταν πριν λίγες εβδομάδες, η Νίκη Κεραμέως, με αιφνιδιαστική τροπολογία, περνούσε διάταξη με την οποία αναγνωρίζονταν εκτός από την εκπαιδευτική ισοδυναμία και η επαγγελματική ισοδυναμία των πτυχίων των Κολεγίων με τα πτυχία των δημοσίων Πανεπιστημίων και υποχρέωνε το Τεχνικό και το Οικονομικό Επιμελητήριο να εγγράφουν πτυχιούχους κολεγίων), πολλοί έπεσαν από τα σύννεφα.

Ωστόσο, για όσους έχουν τα μάτια να δουν και την τιμιότητα να πιστέψουν στα μάτια τους η παρέμβαση-τερατούργημα αυτή του ΥΠΑΙΘ δεν ήταν τίποτε περισσότερο από αυτό που υπαγόρευαν τα ταξικά συμφέροντα της κυρίαρχης ελίτ, που είναι η ιδεολογία και η πολιτική του κυβερνώντος κόμματος. Αυτή είναι η ταξική τους θέση, να υπηρετούν τα συμφέροντα της «ιδιωτικής πρωτοβουλίας», των επιχειρηματιών της γνώσης, αντιμετωπίζοντας τα δημόσια πανεπιστήμια ως μαγαζιά που θα πρέπει να λειτουργούν ακριβώς όπως όλα τα άλλα μαγαζιά: να βγάζουν παραδάκι!